Novels by Azrael

“Ikaw… hintayin mo lang!”Sa sobrang galit, hindi na makahinga nang maayos si Queenie. Namutla ang kanyang mga labi habang mahigpit na hinawakan ang dibdib, pilit pinapakalma ang sarili. Ngunit sa huli, umiwas na lang siya ng tingin at lumabas ng design department, paika-ika ang paglakad.Mula sa likuran, napangisi si Linda. “Impresibo,” aniya nang may pangungutya. “Talagang ipinakita mo kung ano ka talaga.”Hindi sumagot si Irina.Pinili niyang balewalain si Linda—hindi dahil sa takot, kundi dahil habang nagpo-proofread siya kanina, ilang mali na agad ang napansin niya sa mga disenyo nito.Hindi maitatangging kapansin-pansin ang istilo ni Linda. Ang kanyang mga disenyo ay matapang, detalyado, at agad na nakakahatak ng tingin. Ngunit hindi ito fashion design—hindi sapat ang ganda lang.Kung maganda lang ang isang istruktura ngunit walang tibay, isa itong trahedya na naghihintay lang mangyari.Dapat alam na ito ng isang senior designer tulad ni Linda.Tahimik na itinaas ni Irina ang ka

Hindi man lang nilingon ni Irina si Queenie. Diretso siyang naglakad patungo sa lobby, patungo sa elevator.Hindi ba’t sinabi ni Alec na huwag siyang magpapatalo? Na lumaban siya nang may tapang at hindi patagong umatras?Pero hindi naman siya ang tipo ng taong mahilig sa walang saysay na kumpetisyon—lalo na sa trabaho. Si Queenie ay isa lang babaeng may pribilehiyo na ginamit ang koneksyon ng pamilya upang makapasok sa kumpanya. Wala siyang tunay na talento, wala siyang responsibilidad—puro kayabangan lang.Hindi siya sulit pag-aksayahan ng oras.Kalmahan niyang pinindot ang mga pindutan ng parehong elevator.Sa sandaling bumukas ang isa, nagmamadaling sumunod si Queenie sa kanya."Irina! Sino ka ba sa tingin mo?" nginisian siya ni Queenie. "Dahil lang ba napatingin sa’yo si Juancho ng dalawang beses kahapon, akala mo mas mataas ka na sa akin? Ha! Sa totoo lang, ni hindi ka man lang kagalang-galang na parang isang babaeng kinukupkop ng mayaman!"Ni hindi nagpatinag si Irina. Sa halip

"Hindi kwalipikado ay hindi kwalipikado! Akala mo ba, basta mo lang bihisan ng mamahaling damit ang anak mo, bigla na lang kayong magiging bahagi ng alta sociedad? Napaka-katawa-tawa!"Ngayon ay malinaw na ang lahat—ang panlalait ng babaeng ito kagabi tungkol sa kanyang simpleng pananamit ay wala palang ibang dahilan kundi ang pagyayabang at pagpapakita ng kanyang pagiging nakatataas.Pero ngayon? Ngayon, hindi niya matanggap na mas maganda at mas elegante ang dating ni Anri kaysa sa sariling anak niya.Kinakain siya ng selos nang buo.Magsasalita na sana si Irina nang biglang may isang braso na lumukob sa kanyang balikat, mahigpit siyang niyakap palapit.Nagulat siya at agad lumingon.Si Alec.Hawak siya nito nang mahigpit habang sa tabi nila, isang mamahaling off-road na sasakyan na nagkakahalaga ng sampu-sampung milyon ang dahan-dahang huminto.Sa malamig at matalim na tinig, nagsalita si Alec, walang bahid ng emosyon."Magkakilala ba kayo?"Biglang nanigas ang ina ni Susan, pansam

Walang pakundangang magsalita ang mga bata.Biglang namula nang husto ang mukha ni Irina, waring isang nagbabagang bakal. Agad siyang lumingon kay Alec, tahimik na umaasang matulungan siya.Matigas ang boses ni Alec. “Itigil ang sasakyan.”Nanginig ang mga kamay ni Greg. “Young Master…”Hindi pa nga ako nagiging reporter, wala pa akong inilalabas na balita! Balak mo ba akong patayin dito mismo? At kung sakali man, hindi ba dapat ang munting prinsesa ang mauna?Di ba’t pantay dapat ang batas para sa maharlika at karaniwang tao?May kirot sa ekspresyon ni Greg nang tumingin siya sa kanyang asawa, umaasang magmamakaawa ito para sa kanya.Mukha man itong malamig at walang pakialam, alam niyang malambot ang puso nito.At tama nga siya—kahit namumula pa rin, sa wakas ay nagsalita si Irina. “Ayos lang, Assistant Greg. Nakarating na tayo sa kindergarten ni Anri. Pwede mong itigil dito. Ilang metro na lang ang layo—ako na mismo ang pupunta at susunduin siya.”Pinahiran ni Greg ang pawis sa noo

Duda talaga si Irina sa sense of fashion ni Alec.Pero sa huli, nagpalit pa rin siya ng damit. Wala siyang gana makipagtalo sa isang bagay na hindi naman ganoon kaimportante.Si Anri, gayunpaman, ay hindi ganoon kadaling kumbinsihin. Napasimangot ito at malakas na tumutol, “Hindi maganda ‘yan!”Tumingin si Alec sa bata nang may kasiguruhan at sinabing, “Walang bisa ang reklamo mo. Aprubado ko ‘yung suot ng mama mo, at pumayag naman siya. Majority wins, kaya talo ka.”Nakasimangot niyang tinitigan si Alec, halatang naiinis. “Tingnan mo na lang mamaya! Mag-i-install ako ng robot ngayong gabi, at tatalunin kita! Hmph!”Napatawa si Irina. “Pfft…”Agad siyang binigyan ni Alec ng matalim na tingin, kaya mabilis siyang nanahimik, kunwari walang nangyari.Tahimik lang ang tatlo sa buong umaga hanggang sa dumating si Greg para sunduin sila.Pagkaupo pa lang nila sa sasakyan, agad na napansin ni Greg ang kakaibang vibe.Hindi nagsasalita ang tatlo, pero hindi rin naman tensyonado ang hangin sa

Kinabukasan, napakaganda ng panahon.Ang banayad na sinag ng umaga ay sumisilip sa pagitan ng mga kurtina, nag-iiwan ng malambot at ginintuang liwanag sa buong silid.Dahan-dahang nagising si Irina mula sa kanyang panaginip, ngunit agad niyang napansin na wala na ang lalaking katabi niya. Siyempre. Palagi itong maaga kung gumising.Pero siya?Siya ay latang-lata.Ang gabing iyon ay tuluyang sumaid sa kanyang lakas—isang pagod na hindi lang nakakapanghina, kundi… hindi rin niya malilimutan.Nang sa wakas ay bumangon siya, agad niyang naramdaman ang epekto ng kanilang tinatawag na ‘pagkakasundo.’Nanlalambot ang kanyang mga binti, halos hindi niya kayang tumayo nang matagal.Sa unang dalawang hakbang pa lang, napayuko siya nang bahagya, pilit na inaabot ang dingding upang hindi matumba.Pagkalabas niya ng banyo, agad na napansin ni Alec ang kakaibang paraan ng kanyang paglakad.Kumunot ang noo nito. "Anong nangyari sa’yo?"Mabilis na namula ang mukha ni Irina.Napangiwi siya, saka nagkr

"Anong oras ka uuwi? Puwede ba tayong mag usap, Flyn?”Ni hindi man lang nabaling ang atensyon niya sa akin kahit saglit at patuloy ang pag-aayos ng kanyang tie. Tila nahihirapan siya roon kaya agad na tumayo ako't lalapitan na sana siya upang tulungan siya roon ngunit agad siyang umiwas sa akin.Napaawang ang bibig ko ngunit hindi ko na iyon masyadong pinansin pa. Baka pagod lang siya. Gaya nitong mga nakaraang gabi ay late na rin siyang nakauwi kagabi. Palagi siyang over time. Naiintindihan ko naman dahil CEO siya at marami talagang ginagawa ang mga katulad niya."Huwag na. Late ako makakauwi mamaya," malamig niyang sagot sa akin at naglakad patungo sa aming walk-in closet kaya sinundan ko siya."Overtime ka ulit? Hindi ba masyado ka nang lunod sa trabaho? Kailangan mo rin ng pahinga, Flyn," untag ko sa kanya at sinilip ang kanyang mukha.He's pissed, I can tell. Kunot na kunot ang kanyang noo."Just you do you, Aeris. Mas makakapagpahinga ako kapag hindi mo ako pinapakialaman," ani

Itinapat ko ang sugat ko sa kamay sa umaagos na gripo para matigil hugasan at matigil ang pagdurugo non, ngunit habang tumatagal ay magkasabay nang umaagos ang dugo ko at ang tubig. Kagat-kagat ko ang labi ko habang unti-unting bumabalik sa alaala ko ang lahat ng nangyari.Bukod kay Flyn at sa magulang niya ay sinisisi ko rin ang sarili ko sa pagkamatay ng anak namin, ngunit hindi ko iyon ginusto. Hindi ko alam na buntis ako nang mahulog ako sa hagdan at hindi alam ni Flyn na kagagawan iyon ng mismong ina niya nang itulak ako nito.Tatlong araw akong walang malay non at nang magising ako ay ang galit at poot ni Flyn ang sumalubong sa akin. Sinubukan kong ipaliwanag sa kanya ang totoong nangyari, ngunit binantaan ako ni Mama Amora at binugbog nang gabing makauwi ako mula sa ospital.Lahat ng ito, ang sitwasyong ito ay kaparusahan dahil naniwala si Flyn sa sulsol ng kanyang ina na ginusto kong malaglagan ako dahil ayoko ng responsibilidad—gaya ng alam nila tungkol sa mga magulang ko. Ka

Napayuko ako’t nag iwas ng tingin sa lalaking ito. Mabilis kong pinunasan ng kamay ko ang noo ko at napanganga ako nang makita nga ang dugo roon.“Uh… P-pasensya na. Akala ko ay wala pang tao rito…” Nauutal kong sabi at hindi pinansin ang sinabi niya kanina.Hindi ako sigurado sa kung sino siya dahil ito ang unang beses na nakita ko siya, pero sa tingin ko ay ito ang importanteng bisita ni Flyn—at malaki itong tao. Ibig sabihin ay mas makapangyarihan ito kaysa kay Flyn pagdating sa estado ng buhay. Ramdam na ramdam ko iyon.“Come here,” utos niya bigla kaya muli akong napapitlag. “Let me see you clearly.”Sa halip na tumanggi ay tila may sariling buhay ang mga paa ko at nilapitan siya. Ramdam ko ang pamumuong bara sa lalamunan ko at mariing pumikit.“What happened to your forehead?” tanong niya na tila ba dapat kong sagutin iyon nang totoo.Umiling na lamang ako at nanatiling nakatingin sa mga paa ko. Ang mga kamay ko ay itinago ko sa likuran ko.Sigurado akong malalagot ako kapag naa

Aeris“Aeris! Nasaan ka ba?! Kanina pa kita tinatawag ah!”Lakad-takbo ang ginawa ko makapunta lang nang mabilis sa sala nang marinig ko ang galit na boses ng byenan ko. Muntik pa akong bumangga sa dulo ng kitchen island dahil nanggaling ako sa dirty kitchen sa likod ng bahay.“Bakit po, ‘ma? May problema po ba?” Tanong ko nang madatnan ko siya roon habang prenteng nakaupo.Agad na tumutok ang matalim niyang tingin sa akin. “Hindi ba’t sabi ko ay maghanda ka ng hapunan dahil darating ang mga amiga ko? Bakit hanggang ngayon ay wala pa ring pagkain?”“Uh… Wala naman po kayong sinabi na—”“At gagawin mo pa kong sinungaling ngayon? Ano ngayon ang kakainin namin ng mga amiga ko? Ilang minuto na lang ay darating na sila! Wala ka talagang kwentang babae ka!” Galit na galit na sigaw niya.Hindi pa man ako nakakasagot ay bigla na lang siyang tumayo at agad na lumipad ang palad niya sa pisngi ko.“Halika rito. Tuturuan kita ng leksyon para magtanda ka!” Sigaw niya at bigla na lang hinablot ang