Kabanata 0004

"Anong oras ka uuwi? Puwede ba tayong mag usap, Flyn?”

Ni hindi man lang nabaling ang atensyon niya sa akin kahit saglit at patuloy ang pag-aayos ng kanyang tie. Tila nahihirapan siya roon kaya agad na tumayo ako't lalapitan na sana siya upang tulungan siya roon ngunit agad siyang umiwas sa akin.

Napaawang ang bibig ko ngunit hindi ko na iyon masyadong pinansin pa. Baka pagod lang siya. Gaya nitong mga nakaraang gabi ay late na rin siyang nakauwi kagabi. Palagi siyang over time. Naiintindihan ko naman dahil CEO siya at marami talagang ginagawa ang mga katulad niya.

"Huwag na. Late ako makakauwi mamaya," malamig niyang sagot sa akin at naglakad patungo sa aming walk-in closet kaya sinundan ko siya.

"Overtime ka ulit? Hindi ba masyado ka nang lunod sa trabaho? Kailangan mo rin ng pahinga, Flyn," untag ko sa kanya at sinilip ang kanyang mukha.

He's pissed, I can tell. Kunot na kunot ang kanyang noo.

"Just you do you, Aeris. Mas makakapagpahinga ako kapag hindi mo ako pinapakialaman," aniya sa tamad na tono at mabilis akong sinulyapan.

Bahagya pa akong napaatras nang tumama sa akin ang coat niya dahil sa biglaan niyang pagwasiwas nito sa harapan ko. Napangiwi ako nang maramdaman ko ang hapdi sa pisngi ko.

"Bakit kasi nandiyan ka? Stop following me, Aeries, for goodness' sake!" Iritado niyang usal at iniwan na ako roon.

Sa kabila ng paghapdi ng pisngi ko ay mas nangibabaw ang sakit sa puso ko. Tiningnan ko lang siya hanggang sa makalabas na siya mula sa walk-in closet.

"Flyn, gusto ko sanang humingi ng tawad sa nangyari noong nakaraang araw. Wala naman akong ibang sinabi sa uncle mo," giit ko pa at sinubukang hulihin ang tingin niya habang sinusuot niya ang kanyang coat.

Muling nangunot ang kanyang noo. Tumagis din ang kanyang bagang na tila ba nauubos na ang kanyang pasensya. Nang tingnan niya ako ay agad na pumukol ang matalim niyang mga mata sa akin.

"You're so fucking annoying! I told you to stop following me! Pagod na nga ako sa trabaho, mas lalo mo pa akong pinapagod dahil diyan sa pagiging pakiealamera mo!" sigaw niya kaya napapikit ako, inaasahan ang paglapat ng kamay niya sa mukha ko, ngunit hindi iyon nangyari. Sa halip ay agad siyang lumabas ng kuwarto.

I blinked twice and a tear fell. Sobrang lakas ng kalabog ng puso ko kaya napahawak ako roon. Hindi ko alam ang mararamdaman ko.

"W-wait, Flyn—"

Sinubukan ko siyang sundan ulit hanggang sa makarating na ako sa sala ngunit wala na siya. Sunod na narinig ko na lamang ang tunog ng sasakyan niya na paalis na. Dismayado akong naupo sa sofa at marahas na bumuntong-hininga. Nakatitig lang ako sa nanginginig kong mga kamay.

Lumipas ang maghapon na nanatili lamang ako sa bahay habang inaalala ang mga nangyari. Mabuti na lang ay hindi pumunta ngayon ang byenan ko.

Mula nang ikasal kasi ako ay hindi na ako gaanong lumalabas dahil gusto kong maging mabuting asawa kay Flyn. Sa ganong paraan man lang ay mabawi ko ang malaking kasalanan kong nagawa sa kanya.

Kahit na binubugbog pa niya ako.

Matapos kong maghapunan ay natulog na lang kaagad ako. Marahil ay madaling-araw na naman uuwi ang asawa ko kaya hindi ko na siya hinintay pa. Naalimpungatan lang ako nang marinig ko ang kalabog ng kung ano sa labas ng silid namin kaya agad akong lumabas.

Only to find him entering our guest room with a familiar woman. Ang magandang babaeng kasama noon ni mama Amora sa sala at ang dahilan kung bakit may sugat ako sa kamay.

Kumalabog nang husto ang puso ko. Nagsimulang manginig ang mga kamay ko kasabay ng panlalamig ng mga ito.

I tried to take a step forward and I could feel my heart shattering into pieces as I was hearing his heavy breathing and the whimper of that woman he is with right now. Nang sinilip ko sila, doon na gumuho ang mundo ko. Para akong naestatwa sa kinatatayuan ko habang nakikita ko ang asawa kong mahalay na hinahalikan ang babaeng ito na halos hubad na.

"Wait, Flyn, is your wife here? Baka gising pa siya't marinig tayo," the woman said and tried to stop my husband from kissing her.

Marahas at nagmamadaling hinubad ni Flyn ang kanyang long sleeve. Kitang-kita ko ang matinding pagnanais niya na gawin na ang bagay na iyon sa babaeng ito.

"Don't mind her. Let's do this, Sharon. I'm fucking craving for you… I missed you so much." My husband just mumbled.

The woman chuckled and welcomed my husband's tongue inside her mouth hanggang sa bumagsak na sila sa kama.

I gasped. Didn't even know what to do. Para akong binasag. Para akong natutunaw sa labas ng silid na iyon habang naririnig ko silang umuungol. Gusto ko pa sanang tingnan silang dalawa ngunit hindi ko na kinaya ang mga sumunod na narinig ko.

"You seem so hungry, Flyn. Why is that?" The woman moaned. "Ganon na ba kaboring ang asawa mo kaya ganyan ka ngayon?"

"You can say that, I don't care. I just want to taste your whole body right now, so enough talking about her and focus on me, Sha."

Tuluyan na akong napaupo sa gilid doon habang sapo ko ang bibig ko. Pilit na pinipigilan ang mga hikbi ko. Halos isang oras kong naririnig ang mga ungol at kung anu-ano pang tunog mula sa p********k nila. Sa sobrang tagal ay hindi ko na namalayan ang biglang paglabas ni Flyn mula sa silid na agad tumutok ang mga mata sa akin.

"Kanina ka pa diyan?" Gulat na tanong niya at agad na nag-iwas ng tingin.

Pasimple pa niyang sinilip ang silid na pinaglabasan bago muling tumingin sa akin. Dahan-dahan akong umiling at kinagat ang ibabang labi ko.

"Aeris..."

"H-hindi... Kalalabas ko lang. May narinig kasi akong kalabog. Ayos ka lang ba? Kumain ka na?" Pilit kong kinalma ang sarili ko at sinalubong ang guilty niyang mga mata.

"Sleep, Aeris. Bukas na lang tayo mag-usap," aniya at akmang papasok na muli sa guest room kaya hinawakan ko agad ang braso niya.

Halos mandiri ako nang mahawakan ko ang pawis niya roon.

"What?"

Napayuko ako. "D-diyan ka matutulog?"

"Yes, Aeris. Go back to sleep." Matigas niyang sagot.

Muling kumirot ang puso ko. Humigpit ang hawak ko sa kanya at halos maiyak na ako roon.

"A-ayaw mo bang tumabi sa akin? Galit ka pa rin ba dahil sa mga sinabi ko sa uncle mo? Pasensya na, Flyn. Sa kuwarto ka na matulog, please..." I pleaded, almost shrinking.

Ilang segundong tumahimik. Tanging ang pagkawasak lang ng puso ko ang naririnig ko. Hanggang sa marahas siyang bumuntong-hininga at tinanggal ang kamay kong nakahawak sa kanya.

"May tatapusin pa ako. Matulog ka na. Let's talk tomorrow," aniya at tuluyan nang pumasok sa silid na iyon kung nasaan si Sharon.

Kumalabog pa ang pinto dahil sa malakas niyang pag sara doon. Muling lumikot ang isip ko. Nanghihina akong bumalik sa silid namin habang patuloy sa paggana ang imahinasyon ko. Gagawin nila ulit ang bagay na iyon. At maririnig ko silang dalawa magdamag dahil magkatabi lang naman ang silid na ito sa kung nasaan sila.

At sabi niya ay bukas na lang kami mag usap? Tungkol saan? Makikipaghiwalay na ba siya sa akin dahil dito? Boring ba talaga ako? Pero hindi niya ako puwedeng iwan. Siya na lang ang natitira sa akin.

Natulog ako mag-isa sa silid namin nang gabing iyon habang hinihiling na sana ay mawala muna saglit ang pandinig ko at makalimutan ko muna pansamantala ang mga nakita ko kagabi. Kinabukasan ay maaga akong umalis upang mag grocery, ni hindi ko na inalam kung nakaalis na ba si Flyn at ang babae niya.