Chapter 71: Silent Treatment

Tahimik akong umiyak. Hindi ko na napigilan ang mga luha. Nalulungkot ako. Paraang ang unfair naman sa akin ng mundo. Pinasaya nga ako pero hindi naman kayang ipagmalaki.

“Hush, baby. Tama na ang iyak. Sige ka, iiyak na rin ako. Sasabayan kita.”

Pabiro ko na siyang pinalo. Pinahid na ng likod ng palad ang mga luha at umayos na ng upo. Nakakainis siya!

“Mahirap akong patahanin. Gusto mo ba iyon?” patuloy nitong ikinatawa ko.

“Gago ka ba? Bakit ka iiyak?”

“Eh, umiiyak ka. Sasabayan kita.”

“Para kang sira!” singhot ko na.

That night, Chaeus and I ended up sa pinakamalapit na five star hotel. Hindi kami umuwi ng bahay upang sulitin ang gabi na alam kong wala itong magiging problema. Sanay naman si Daddy na hindi ako umuuwi after na punarty. Ang alam nila ay nasa isa ako sa mga kaibigan ko natulog. Dito namin piniling matulog at magpalipas ng buong magdamag ni Chaeus. Sa una niyang sabi ay medyo alanganin ako hanggang sa napapayag niya na.

“Ayaw mo bang makasama ako? Hindi mo ba ako n