Walang pagda-dalawang-isip na sinunod naman ng gaga ang utos ko. Lumapit siya sa dalawa. Narinig kong nagsimula ng magkwento si Josefa, hindi naman ako rito interesado kaya hindi ko pinakinggan nang maayos. Ang alam ko lang boyfriend niya si Vaughn. Period. Okay na sa akin iyon. Hindi ko na kailangang pang usisain ang lahat kung paano ito nangyari. May sarili akong buhay kaya iyon na lang ang papakialaman ko. Marites ako pero mas preffer kong makialam sa buhay ko o namin ni Chaeus lang. Habang busy ang tatlo sa pag-uusap ay lihim na umikot na ang mga mata ko sa maingay na paligid. Hinahanap nito kung saang table naupo sina Chaeus at si Vaughn nang umalis sila dito sa table nmain. Okay naman din sana na naki-share na lang sila. Hindi naman sila iba, iyon nga lang ay hindi ko alam kung okay lang sa aming mga kasama. Sa amin ni Josefa ay sure na okay iyon, ewan ko lang sa dalawa pa naming mga kaibigan. Hindi nagtagal ay nahanap ko rin sila. Nasa malapit lang pala sila, doon sa may bar
Tahimik akong umiyak. Hindi ko na napigilan ang mga luha. Nalulungkot ako. Paraang ang unfair naman sa akin ng mundo. Pinasaya nga ako pero hindi naman kayang ipagmalaki.“Hush, baby. Tama na ang iyak. Sige ka, iiyak na rin ako. Sasabayan kita.” Pabiro ko na siyang pinalo. Pinahid na ng likod ng palad ang mga luha at umayos na ng upo. Nakakainis siya! “Mahirap akong patahanin. Gusto mo ba iyon?” patuloy nitong ikinatawa ko. “Gago ka ba? Bakit ka iiyak?”“Eh, umiiyak ka. Sasabayan kita.”“Para kang sira!” singhot ko na. That night, Chaeus and I ended up sa pinakamalapit na five star hotel. Hindi kami umuwi ng bahay upang sulitin ang gabi na alam kong wala itong magiging problema. Sanay naman si Daddy na hindi ako umuuwi after na punarty. Ang alam nila ay nasa isa ako sa mga kaibigan ko natulog. Dito namin piniling matulog at magpalipas ng buong magdamag ni Chaeus. Sa una niyang sabi ay medyo alanganin ako hanggang sa napapayag niya na. “Ayaw mo bang makasama ako? Hindi mo ba ako n
Napaiwas na ako ng tingin. Hindi ko na alam kung saan pa ibabaling ang mga tingin para lang maiwasan sila. Nang mahagip sa gilid ng mga mata ko ang tahimik na si Josefa ay agad na umahon ang matinding inis sa dibdib ko. May kutob na ako na siya ang nagsabi sa kanila ng relasyon namin ni Chaeus na itinatago namin. Wala ng ibang gagawa noon. Siya lang dahil siya lang ang nakakaalam. “Oh? Bakit ganyan ka kung tumingin sa akin? Uunahan na kita. Hindi ako ang salarin kung bakit nila nalaman. Huwag mo akong pagbintangan!” pangunguna niya na kaagad, hindi deffensive ang tono ng boses. “So, Josefa matagal mo na pa lang alam na may relasyon ang dalawa?” gasgas ang tinig na harap ni Glyzel kay Josefa na napaayos na ng tayo. Disappointed ang hilatsa ng mukha nito. Halatang nagtatampo na rito. “Hindi. Kailan ko lang din nalaman.”Aba at talagang hugas kamay ang gaga. Ayaw man lang damayan ako at medyo ipagtanggol sa kanila. “Talaga ba?” si Shanael na muling lumipad na sa akin ang mga mata.G
Hindi ko pinansin ang chat niya. Galit na galit na ako. Nararamdaman ko na ang pag-usok ng bunbunan ko. Ang isipin pa lang na magkasama silang nakaupo sa iisang table ay sobra na ang gigil na nararamdaman ko rito. Naikuyom ko na ang kamao. Ilang beses ko ng pinapatay sa isipan si Lailani. Humanda talaga siya sa akin. Ayusin niya ang sagot niya mamaya. Subukan lang niya akong kantiin at baka hindi ko mapigilang saktan siya. Ano naman kung mas matanda rin siya sa akin? Hindi iyon ang basehan. Ang tanong sino ang tama sa amin at kung sino ang mas may karapatan. Pagkababa ng taxi ay malalaki na ang mga hakbang na pinuntahan ko ang coffee shop. Habang papalapit ay nanlalamig na ang buong katawan ko. Sumidhi pa ang bumabalot na galit. Kilala ko ang sarili ko. Oras na hindi ko mapigilan ay sasabog talaga ako at magwawala. Pagtulak pa lang sa pintuan papasok ay ang mukha na agad ni Glyzel ang bumungad sa akin. Namumutla ito, nag-aalala habang pinagmamasdan kung ano ang hilatsa ng hitsura ko
Uminit pa lalo ang ulo ko ng naang-aasar ang mukhang tanggalin ni Lailani ang hawak niya sa braso ni Chaeus. Humalukipkip pa ito na lalo pang nagpakulo ng dugo ko. Ako pa talaga ang gusto niyang hamunin at tarayan ngayon? Sino ba siya sa akala niya? Ex-fiancee na lang naman siya! “Hoy Hilary, ayusin mo nga ang paraan ng pakikipag-usap mo kay—”“Hindi ikaw na babae ka ang kausap ko kaya pwede bang manahimik ka?!” malakas na sigaw kong dinuro siya, umalingawngaw ito sa paligid. Napapitlag si Lailani sa ginawa ko. Halatang hindi niya nagustuhan iyon. Ma-dramang napahawak pa ito sa dibdib na para bang inaatake ang gaga. Nilingon niya ang Tukmol na wala pa ‘ring reaction sa mukha kung hindi ang labis na pagkagulat. Dapat lang na kabahan sila dahil ‘pag ako ang hindi nakapagpigil ay panigurado at hindi ako mangingiming saktan ang babaeng ito kahit sa harapan pa ni Chaeus iyon. Hindi ako titigil hangga't hindi nauubos ang buhok niya! “Just wow! Mukhang mas lumala pa ang pagiging bratinel
Nang gabing iyon ay halos hindi ako makatulog. Sino ba namang makakatulog kung ang dami kong iniisip? Patong-patong iyon. Idagdag pa na walang patid ang pagbagsak ng aking mga luha. Kahit anong chat ang gawin ko kay Chaeus to explain my side ay hindi niya ako pinapansin. Hindi niya sini-seen kahit na online naman siya. Wala na yata siyang planong kausapin ako. Hindi rin niya sinasagot ang mga tawag ko. Deadma. “Sana man lang ay kausapin niya ako. Nasaktan din naman ako. Hindi lang ang babaeng iyon. Isa pa, siya ang saksi kung bakit ako nagalit sobra.”Kung tutuusin siya ang may kasalanan ng lahat. Hindi ko lang siya masisi at baka mas magalit. Ilang beses kong binalikan ang mga nangyari. Wala talaga akong mali. Silang dalawa ang may kasalanan kung bakit na ako sumabog sa galit. “Mahal niya ba talaga ako o kunwari lang lahat?”Tanghali na kinabukasan ng umuwi ako sa bahay. Wala pa rin dito sina Daddy at Azalea na hindi ko alam kung umuwi ba galing ng hospital o hindi. Nang tanungin k
Natameme na naman siya. Bagay na mas lalong nagpainis sa akin. Ayan na naman siya, hindi na naman makaimik. Kung ipapaliwanag lang niya sa akin ang lahat baka sakaling maintindihan ko. Hindi iyong ganito na para siyang walang dila. Hindi niya ba alam na lalong umiinit ang ulo ko? “Hilary, naroon ako sa coffee shop na iyon hindi para makipagbalikan—”Tumaas na agad ang presyon ko. Aba at gusto niya pang gawin na tama siya kahit na mali. “Huwag mo akong gawing bulag! Kitang-kita ko kung paano kayo magtawanan. Ganun ba ang hindi makikipagbalikan? Tapos noong hinawakan ka niya sa braso ni hindi ka tumutol man lang! Ano iyon? Lovers to friends? Walang ganun, Chaeus!”Naiiyak na naman ako dahil feeling ko ay na-take for granted lang ako. Ipinapaalala na naman niya ang nangyari sa amin na pilit kong kinakalimutan.“You know what? Ako dapat ang naglalabas ng sama ng loob sa'yo at hindi ikaw. Bakit parang sa akin mo isinisisi ang lahat? Sa ating dalawa, ako dapat ang nagwawala sa galit at hi
Humihikbing isinubsob ko na ang mukha sa table. Patuloy na umiyak. Hindi ko alam kung dahil ba sa alak kaya ako sobrang emotional ngayon o dahil sa naipon na iyon sa dibdib ko at ngayon ko lang nagawang mailabas. Alam kong katawa-tawa na ang hitsura ko pero wala na akong pakialam. Mga kaibigan ko naman ang kaharap ko at hindi ibang tao. Marami na akong pinagdaanan sa buhay na alam nila at hindi ko na rin iyon ikinakahiya. Gusto ko lang ilabas ang sama ng loob na hindi ko na kayang itago pa. Sila rin naman, transparent sila. “Hayaan mo na Shanael, si Hilary iyan. Parang di mo naman kilala. Hindi ka niyan papakinggan.” hawi ni Josefa dito na itinuloy lang ang tagay.Nagpatuloy pa akong maglabas ng sama ng loob kahit na parang hindi naman sila interesado at nakikinig sa mga pinagsasabi ko. Lasing na nga yata ako, ang iba kasi doon ay halos paulit-ulit na. “Oo nga, saka na lang natin kausapin kapag siya ay nasa tamang wisyo na. Mahirap makipagtalo sa lasing. Tayo lang ang mapupuno. Tayo
HILARY EL FUENTE POV Minabuting gugulin ko na lang sa pamamasyal sa mga lugar na na-miss kong puntahan sa bansa ang isang Linggong ibinigay na palugit sa akin ni Daddy. Kilala ko siya. Kapag sinabi niya, kailangang sundin ko 'yun kahit labag pa sa kalooban ko. Naging routine na namin ni Zaria ang maagang pag-alis ng bahay at gabi na halos umuwi. Hinayaan lang naman kami ni Azalea na gawin ang bagay na iyon. Hindi ito nakialam at komontra. Palagi niya lang akong tinatanong kung may kailangan ba kaming mag-ina, o kung nag-enjoy daw ba kami sa gala. “Sobra, Mommy, na-miss ko talaga ang Pilipinas.” “Mabuti naman kung ganun, tama iyan anak, sulitin niyong mag-ina ang bakasyon nito dito.” Nakipagkita rin ako sa mga kaibigan ko, tanging si Glyzel ang hindi ko nakita dahil kasalukuyang wala ito sa bansa. Sa kabila ng mga busy schedules nina Shanael at Josefa ay nagawa ko silang bulabugin na hindi rin inaasahan ang biglang desisyon na pag-uwi ng bansa.“Nasaan ang pasalubong?” si Josefa na
ZACCHAEUS PARKENSON POVHindi ako mapalagay habang nasa trabaho. Patuloy na umuukilkil sa aking isipan ang ddahilan ng madalas na pinag-awayan namin ni Hilary. Hindi niya ako tinatabihan matulog at sa anak namin siya sumisiping magmula ng araw na iyon. Hinayaan ko lang siya. Binigyan ng space dahil baka iyon ang kailangan niya upang makapag-isip nang matino. Pasasaan ba at magiging kalmado rin siya at hihintayin ko na lang ang araw na iyon. Mabilis lang naman mawala ang mood niya. Sa araw na ito, mamaya pag-uwi ko ng bahay ay plano ko na siyang kausapin dahil mas lumalawig pa ang galit niya na hindi ko na gusto ang ginagawang pagtatagal. Baka mamaya sa halip na mawala ang galit niya ay mas nadadagdagan pa iyon kung kaya naman ako na ang magpapakumbaba. Ako na ang mag-a-adjust. Lilinawin ko na wala na si Lailani, ang babaeng pinagseselosan niyan nang malala. Subalit, bago iyon ay kailangan kong pumunta ng school ng aming anak upang kumpirmahin kung totoo nga ba ang ikinakagalit ng akin
Natuloy ang biyahe namin nang walang naging anumang aberya. Itinaon namin ni Zaria na nasa trabaho si Chaeus nang umalis kami nang sa ganun ay walang maging sagabal. Malamang pag-uwi ni Chaeus ng bahay at nalaman niyang wala na kaming mag-ina ay mararamdaman niyang seryoso ako sa aking plano at hindi lang iyon pagpababanta upang takutin siya. Dapat siyang maturuan ng aral. Kasalanan niya. Ano ang akala niya sa akin maduduwag? Hindi ko kayang gawin ang pagbabanta kong pag-uwi? Ibahin niya ako. Sabi nga ng iba, kapag nasusugatan ay lalong mas tumatapang.“Mama, hindi ba talaga natin tatawagan si Papa para sabihing aalis tayo? Baka mabaliw iyon sa kakahanap sa atin mamaya after ng work niya dahil hindi niya alam kung saan tayo pumunta. Hindi ka ba naaawa sa kanya?” sunod-sunod na tanong ni Zaria na wala akong planong sagutin kahit na isa, “Bakit po ba kayo nag-aaway na dalawa? Maghihiwalay na ba kayo? Paano naman po ako, Mama? Huwag kayong maghiwalay…”“Will you shut your mouth, Zaria?!”
Walang imik na humigpit ang yakap niya sa akin. Hinalikan niya ako sa noo. Puno ng pagmamahal na pinunasan niya ng manggas ng suot na polo ang mga luha kong nakabalot sa mga matang sobrang hapdi na sa pamamaga. Habang biyahe kasi ay umiiyak na ako. Nag-freaked out na ako. Mabuti nga at hindi ako naaksidente sa bilis ng pagpapatakbo ko upang makarating agad dito. “Kailangan mong kumalma, Hilary. Paano natin mare-resolba ang problema natin kung ganito ka-tense ang katawan mo?” puno ng pag-aalalanv tanong niya sa akin, “Hindi na lang ako papasok sa trabaho ngayon. Hindi kita pwedeng iwan sa ganitong sitwasyon. Hindi rin ako makakapagtrabaho ng ayos kung ganito ka. Wala ka pa namang kasama kung aalis ako.”Ilang oras pa ang lumipas bago ako tuluyang kumalma at tumigil sa pag-iyak. Hindi niya ako binitawan. Pinaramdam niya sa akin na kahit na posibleng na-resurrect ang ex-fiance niya, nungkang ito ang pipiliin niya. Tahasang pinapadama niya sa akin ngayon na ako na. Kami na ni Zaria ang b
Kagaya ng inaasahan ay sinulit ng mag-ama ang muling pagkikita. Bumawi si Chaeus sa amin pagsapit ng weekend. Sobrang sinulit din namin ang mga araw na iyon. Walang pagsidlan ng saya ang nararamdaman ko nang mga sandaling iyon dahil feeling ko ay sobrang halaga naming dalawa ni Zaria kay Chaeus. Saya na hindi ko alam na mayroon rin palang kapalit. Babawiin iyon at papalitan nang mas mabigat na problema na hindi ko alam paano lagpasan.“Chaeus, niloloko mo ba ako?!” pagwawala ko na agad pagpasok pa lang ng pintuan ng bahay naman, kagagaling ko lang ng school at inihatid ko si Zaria. May nadiskubre kasi ako na hindi ko na dapat pang nakita. “Ang sabi mo sa akin ay…” hindi ko magawang maituloy pa iyon.“Baby, ano na naman bang pinagsasabi mo at ikinakainit ng ulo mo?” tugon ni Chaeus sa pabirong tono na kakalabas pa lang ng kusina, inaayos niya ang suot na necktie sa leeg. “Ang aga-aga na naman niyang pagiging moody mo ha? Ano na naman bang problema natin, ha?” Kakatapos lang niyang ku
Hanggang makalulan kami sa sasakyan ay kinukulit pa rin ako ni Zaria kung ano ang dahilan at sinundo ko siya. Pilit niya akong pinapaamin kung bakit daw ba ako biglang nanundo sa kanya eh gayong wala naman iyon sa napag-usapan namin kanina. Kilala niya ako na hinahayaan ko lang siyang gumala at maging malaya hanggang anong oras niya gusto'hin. Wala rin naman akong limitadong oras na binibigay sa kanya lalo na kapag weekend kinabukasan noon at isa pa ay hindi rin ako mahigpit pagdating sa kanya. Hindi ko ginaya ang mga panenermon noon at paghawak sa leeg na naranasan ko kay Daddy. Ayokong maging iyon ay maranasan ng anak. Tama na ‘yong ako lang. "Mama? Hindi mo ako sasagutin? Bakit nga po? Sabihin mo na sa akin. Nararamdaman kong may kakaiba sa mga ikinikilos mo. Remember, connected tayo? Di ba ang sinabi naman po nila sa'yo kanina ay ihahatid kami sa mga bahay namin after the party? Hindi ba po? Bakit sinundo mo ako? What is your reason, Mama?" tunog maldita nitong tanong, ‘di na gu
Nang kumalma ang aking paghinga ay tumagilid akong humarap sa banda ni Chaeus. Iniyakap ko ang braso sa kanyang tiyan. Isiniksik ko pa ang mukha ko sa gilid ng kanyang kili-kili. Hindi ko alintana ang nanlalagkit niyang katawan bunga ng dami ng pawis na inilabas kanina. Hinaplos niya ang ulo ko ng marahan. Ilang minuto akong pumikit. Ninamnam ang bawat sandaling 'yun. "Chaeus, may gusto sana akong itanong sa'yo." kapagdaka ay sambit ko.Naramdaman ko ang ginawa niyang pagbaling ng tingin sa akin. Hindi pa rin ako dumilat doon."Hmmn, tungkol saan iyon, Baby?" Kapwa hubad pa ang katawan namin sa ilalim ng kumot. Sanay na ako sa tanawing ito. Kung noong una ay nakakahiya, ngayon ay balewala na lang. "Nakita mo na ba sa personal ang teacher ni Zaria?" "Teacher ni Zaria? Hindi pa, Baby. Bakit mo naman natanong ang tungkol sa kanya?" Tumagilid siya sa akin at niyakap ako. Hindi pa siya nakuntento, muli niyang inabot ang labi ko. Wala na akong choice kundi ang idilat ang mga mata para
Ilang gabi akong hindi pinatulog ng sampalok candy na 'yun. Sa tuwing naiisip ko ay napupuno ako ng guilt at nananaginip din ng masasama. Syempre, feeling ko ay ang laki ng kasalanan ko kay Zaria at hindi ko tahasang maamin ang lahat. Nakaka-stress. Gusto kong e-open na rin sana ito kay Chaeus subalit kada tatangkain kong sabihin ang about dito ay palagi na lang 'yung nauudlot. Parang sinasadya ng panahong pigilan ako."Hindi ka ba talaga marunong gumawa, Glyzel?"Nakailang ulit na akong tanong kahit pa nauna na niyang sinabi na hindi nga siya marunong nito."Hindi nga Hilary, ano ka ba? Bingi ka ba girl?" masungit na umikot ang mata nito sa ere, medyo natawa ako sa katarayan niya. "Bakit ba? Naglilihi ka na sa pangalawa? Utusan mo kaya si Chaeus!" Nasamid na ako nang banggitin nito ang asawa ko. Hindi naman dahil natatakam ako kung kaya ako naghahanap. Kung sasabihin ko naman ang totoo, malamang ay pagtatawanan ako ng mga bruhang 'to. Sabihin na napaka-isip bata ko pa rin kahit ilan
Ang buong akala ko ay hindi na makakarating pa 'yun kay Zaria. Subalit, after school niya the following day ay 'yun agad ang hinanap niya sa akin pag-uwi namin ng bahay."Ma, ang sabi ni Teacher Leana may pinapabigay daw siya sa'yo sa akin? Asan na po?" sahod nito ng dalawa niyang palad. Kunwa'y nangunot ang noo ko. Dito naman ako magaling ang umarte. Hindi ko kayang aminin sa kanya na tinapon ko. Baka ikagalit 'yun sa akin ng bata. At saka anong alibi ang sasabihin ko? Wala."Pinapabigay?"Iniiwas ko na ang tingin sa kanya. Dumeretso ako sa kusin pero bumuntot siya. Binuksan ko ang ref at kumuha doon ng tubig upang ma-preskuhan. Hinintay niya munang maubos ko ang laman ng baso at humarap, bago siya muling nagsalita."Opo, Mama. Pinapabigay niya po sa akin. Di po ba may meeting kahapon? Tamarind candy po."Shit naman! Bakit kailangan pang banggitin ng teacher niya 'yun sa kanya? Pambihira naman, oo!Natutop ko na ang bibig. Nag-isip ako kung ano ang magandang alibi. Ipinakita ko sa a