Chapter 0038

Nang mga oras na iyon ay napakalinaw na sa kaniya na para rito ay isa lamang siyang bagay para pagkakitaan nito. Dali-daling nag-init ang sulok ng kanyang mga mata at agad na tumulo ang kanyang luha kung saan ay dali-dali niya din naman itong pinunasan. “Kung wala kayong maipang bayad ay mas mainam na makulong na lang kayo!” malamig na sabi niya rito.

Pagkatapos niya lang sabihin iyon ay dali-dali na niyang ibinaba ang telepono. Hindi niya maintindihan talaga kung paano naatim ng kanyang ama na sabihin sa kaniya ang mga bagay na iyon, parang hindi siya nito anak.

Napahawak siya sa kanyang didbib upang pakalmahin ang kanyang sarili, dahil napakalakas ng tibok ng puso nito. Ilang beses siyang humugot ng malalim na hininga bago tuluyang itinulak ang pinto para umalis. Eksakto namang pagbukas niya ng pinto ay bigla na lamang siyang nakarinig ng mga yabag mula sa itaas. Sa sumunod na sandali ay nakita niya si Pierce na pababa ng hagdan at pagkatapos ay nagtama ang kanilang mga mata. Hindi