Chapter 0046

Nang muling magkalapit ang mga labi nila ay mas tumindi pa lalo ang init na lumukob sa kanilang dalawa, ngunit si Pierce nang mga oras na iyon ay nagkaroon ang isang reyalisasyon. Ang pakiramdam niya ngayon at nang gabing iyon ay magkapareho. Ganitong-ganito din ang naramdaman niya ng mga oras na iyon. Dahil rito ay pinilit niyang lumayo rito at pagkatapos ay hinawakan niya ang mga braso nito at nagtanong sa paos na tinig. “Sabihin mo sa akin, kanino mo unang ibinigay ang sarili mo?” tanong niya rito.

Samantala, agad naman na napailing si Serene nang marinig niya ang tanong nito. Nag-iwas din siya ng tingin ngunit hinawakan nito ang kanyang baba at pilit na tinitingnan siya nito sa kanyang mga mata. “Sabihin mo sa akin. Gusto kong malaman kung kanino mo inalay ang sarili mo sa unang pagkakataon?” tanong nito muli sa kaniya.

Agad siyang natigilan at sobrang lakas ng kabog ng kanyang didbib. “Isang-isang taong katulad ng buwan…” mahinang sagot niya rito. Para kasi sa kaniya, si Pierce a