“Sandali!” sabi nito. Ilang sandali muna siyang nanatili mula sa kanyang kinatatayuan at napaisip kung dapat ba na tumalikod siya at muling humarap sa mga ito hanggang sa naisip niya na bawal nga pala siyang mambastos ng mga customer lalo na at iyon pa lang ang first time niyang pumasok doon. Baka mamaya ay masisante siya kaagad. Muli siyang humarap sa mga ito. Pinaningkitan ng lalaki ang suot niyang nameplate. “Serene Hidalgo?” banggit nito sa pangalan niya. Dahil doon ay napatango siya rito kahit na bahagya siyang natigilan.“Magsalin ka ng alak para sa amin.” sabi nito sa kaniya. Nanatili naman siya doong nakatayo at hindi kumikibo. Hindi niya alam kung susunod ba siya o ano sa utos nito. “Bakit nakatayo ka pa rin diyan? Hindi mo ba narinig ang sinabi ko?” tanong nito sa kaniya.Sa mga oras na iyon ang lahat ng naroon ay nakatingin sa kaniya at bigla siyang napalunok. Wala siyang nagawa kundi ang maglakad pasulong upang sundin ang utos nito. Dali-dali siyang dumampot ng isang bote
Pabagsak na ibinaba ni Pierce ang baso na hawak niya at inagaw mula sa kamay nito ang bote ng alak at pagkatapos ay tumitig sa mga mata nito. “Hindi ba at nandit ka para mag-serve ng alak? O ito, inumin mo.” malamig na sabi niya rito.Mabilis naman na ibinaba ni Serene ang kanyang ulo at napatitig sa alak. Mabilis siyang napailing rito. “Hindi ako umiinom.” sabi niya rito.“Talaga, hindi? Sigurado ka ba? Kahit ba sabihin ko na sampung libo ang isang baso?” tanong nito sa kaniya at pagkatapos ay sumandala sa sofa na may tamad na tingin sa kaniya at mukha ding bagot na bagot ito. “Kahit makailan ka, uminom ka hanggang sa kaya mo.” dagdag pa nitong sabi sa kaniya.Agad na nanlaki ang mga mata ni Serene dahil sa sinabi nito. Napalunok siya at napaisip. “Sampung libo ang isang baso?” ulit niyang tanong rito.Mabilis naman itong tumango sa kaniya. Napakagat-labi si Serene ng mga oras na iyon. Sampung libo? Kung kwekwentahin ay limang araw na rin niyang sahod iyon doon ang isang baso pero h
Pagkatapos lang niyang inumin ang ikaapat na baso ay bumagsak na siya sa sahig. Nang makita siya ni Connor ay agad itong napasimangot sa kaniya. “Miss, nagmamatigas ka ba talaga? Huwag kang masyadong ma-pride at humingi ka na ng tawad kay—”“Hindi, gusto kong uminom.” putol niya sa sinasabi nito at pagkatapos ay muli na namang uminom ng isa bang baso. Nang mga oras na iyon ay hilong-hilo na siya at ilang sandali pa ay bigla na lamang niyang itinaas ang kanyang kamay at itinuro si Pierce. “Ikaw… babayaran mo ako diba? Ang sama… sama mo…” bulong niya habang napapapikit. Hilong-hilo na talaga siya at halos matumba na rin siya mula sa kanyang pagkakatayo.Samantala, gulat na gulat naman si Connor dahil sa ginawa ng babaw. Sa buong syudad ay wala pang nangahas na duruin ang isang Pierce Smith dahil kilala nila ito. Hindi siya nakapagsalita. Bukod pa doon ay paulit-ulit nitong ibinulong na napakasama daw ni Pierce.Mabilis naman na napakuyom ang kamay ni Pierce dahil rito. Dahil sa epekto
Galit na isinara ni Pierce ang pinto ng kotse. Ilang sandali pa ay bigla na lamang niyang naramdaman ang pagbalot ng mga braso ng babae sa kanyang kamay at ginawa nitong unan iyon. Ilang sandali pa ay naramdaman niya ang marahas nitong hininga kung saan ay tila may mahinang pagwisik doon dahilan para malukot ang mukha niya. Dali-dali niyang hinila ang kanyang kamay mula rito.Nang tingnan niya ang kanyang kamay ay nakita niya doon ang laway nitong naiwan doon. Punong-puno ng pandidiri ang kanyang ekspresyon ng mga oras na iyon at dali-dali niyang inilabas ang kanyang panyo mula sa kanyang bulsa at pagkatapos ay pinunasan niya ito ng husto.Dahil doon ay bigla tuloy siyang nagsisi na dinala pa niya ang babaeng iyon sa kotse. Napabuntung-hininga siya dahil sa sobrang inis niya.Naramdaman ni Serene na bigla na lamang nawala ang unan niya at pagkatapos ay naramdaman niya na hindi siya komportable at dahil doon ay bigla na lamang siyang nalungkot at dali-daling napahagulgol. Pinilit niyan
Mabuti na lang at may harang ang sasakyan sa pagitan ng driver at sa kinauupuan nila kaya hindi sila nakikita ng driver. Ang kakulitan ng dalaga ay napatindi at medyo may pagka-agresibo lalo na ang mga labi nito. Ilang sandali pa ay bigla na lamang niyang naramdaman ang dila nito sa loob ng kanyang bibig at dahil doon ay halos hindi niya mapigilang mas idiin pa ang kanyang labi sa labi nito.Nang maramdaman naman ni Serene na parang halos nawawalan na siya ng hininga ay bigla siyang nagmulat ng kanyang mga mata at bigla na lamang bumagsak ang kanyang mga luha, dahil doon ay dumulas iyon patungo sa kanyang pisngi at napunta sa kanyang bibig.Nang malasahan iyon ni Pierce ay mas lalo pang nagpatindi iyon sa pagnanais niya at mas nagpatindi lang sa nararamdaman niya ng mga oras na iyon. Ilang sandali pa nga ay bigla na lamang napagalaw ang kanyang mga kamay sa hita ng dalaga ay pinadausdos niya iyon hanggang sa loob ng palda nito.Hindi na makahinga si Serene ng mga oras na iyon. Dali-d
Sa katunayan, kagabi ay nagkamali ng akala ang kanyang driver. Sa halip na dalhin nito sa ibang silid ang babae ay dinala nito ito sa sarili niyang silid. Dahil nga meron siyang mysophobia at hindi niya gusto ang amoy ng iba sa kama ay siya na lang ang nag-adjust at natulog sa guest room. Naligo siya dahil sa nakasanayan na niya iyon.“Bakit, hindi mo ba kayang pakiramdaman ang sarili mo?” tanong niya rito at pagkatapos ay lumapit pa siya rito. Hinagod naman niya ng tingin ang kanyang sarili at pagkatapos ay nang makita niya na medyo maluwag ang pagkakatali ng suot niyang roba ay dali-dali niya itong hinigpitan at pagkatapos ay ibinalot niya ang sarili niya sa may kumot na tila ba siya isang lumpia.Nang makita ito ni Pierce ay bigla na lamang tumaas ang isang sulok ng kanyang mga labi. Mukhang nang matapos itong liguin ng kanyang mga kasambahay ay inihiga ng mga ito sa kama ng wala itong anumang saplot sa ilalim ng suot nitong roba dahil mukhang napagkamalan ng mga ito na babae niya
Ilang sandali pa ay pinaikot-ikot niya ang kanyang mga daliri at pagkatapos ay muling nagpatuloy. “Ibawas mo na lang ang bayad ng damit kaya bigyang mo na lang ako ng 30,000.” sabi niya rito. Bagamat may utang pa siya rito ay iba pa rin ang usapan nilang iyon kagabi.Nagtaas ng kilay ito sa kaniya. “Wala na ba? Baka meron pa?” tanong nito sa kaniya.“Wala na.” mabilis na sagot niya rito. Isa pa ay wala na siyang lakas pa ng loob na sabihin kung paano siya nito pinagalitan kagabi dahil sa nangyari sa pagitan nila. Ilang sandali pa ay bigla na lamang tumayo si Pierce mula sa kinauupuan nito at pagakatapos ay lumapit sa kaniya. Nang makatapat ito sa kaniya ay bigla na lamang nitong hinawakan ang kanyang baba at itinaas.“Bukod ba doon ay wala ka ng naaalala?” tanong nito sa kaniya. Napalunok na lamang siya.Habang nakatitig naman si Pierce sa mukha ni Serene ay may tuwa siyang nararamdaman lalo na at kitang-kita niya ang pagkalito sa mga mata nito.Nanlamig naman si Serene ng mga oras n
Nang marinig naman ni Serene ang sinabi nito ay biglang siya nanginig sa takot at namutla ang kanyang mukha. Bigla tuloy niyang naalala ang kwento sa kaniya ni Amber kung saan ay nakita niya sa balita ang isang babae na pinagtulungang i-rape at pinatay. Dahil doon ay sinabi niya sa isip niya na hindi na siya muling mangangahas na bumalik sa club na iyon.Napatitig si Pierce sa takot na takot nitong itsura. Lihim siyang napangiti. Akala niya ay matapang ito ngunit napaka-duwag pala nito masyado. Ilang sandali pa ay bigla na lamang siyang napatitig sa nakabuka nitong labi at pagkalipas lang ng ilang sandali ay biglang natuyo ang lalamunan ni Pierce.Biglang sumagi sa kanyang isipan ang eksena noong pinasok siya ng babae sa kanyang silid. Umiiyak din ito ng mga oras na iyon at tinatangka nitong tumakas mula sa kaniya ngunit mahigpit niya itong niyakap sa beywang at kinaladkad niya ito patungo sa kama. Madilim ang silid niya ng mga oras na iyon at dahil sa magkahalong pagod at antok ay na
PAGKALABAS NI SERENE SA NURSING HOME ay nakaupo siya at tulala habang naghihintay ng kanyang masasakyan. Hindi niya alam kung gaano siya katagal doon at kung ilang bus na ang dumating ngunit naroon pa siya hanggang sa tuluyan na siyang inabutan ng dilim. Sa huli ay inilabas niya ang kanyang cellphone at humugot ng malalim na buntung-hininga bago niya hinanap ang numero ni Pierce sa kanyang cellphone at tinawagan ito ngunit nakapatay ang cellphone nito.Ilang sandali pa ay si Liam na ang kanyang tinawagan na kaagad naman nito iyong sinagot. “Liam, pwede ko bang malaman kung nasaan si Pierce? Gusto ko sana siyang makausap.” sabi niya rito ngunit mabilis ang naging pagsagot nito sa kaniya.“Pasensya ka na Miss Serene pero hindi ko kasi pwedeng sabihin. Pasensya na talaga.” sabi nito.Ibubuka pa lang sana niya ang kanyang bibig upang magsalita ngunit mabilis na nitong ibinaba ang tawag niya. Napatitig na lang siya sa kanyang cellphone ng wala sa oras. Napakadami niyang tanong sa kanyang i
NANG MAKITA NI PIERCE NA AYAW MAGSALITA ni Serene ay tumaas ang sulok ng kanyang labi at napakalamig ng mga matang tumingin dito. “Ganyan na ba talaga ng ugali mo at talagang dis-oras ng gabi ay may kasama kang lalaki?” tanong niya rito.Agad na namutla ang mukha ni Serene nang marinig niya ang sinabi nito. Alam niya na kaagad kung ano ang ibig sabihin ng sinabi nito, na napakakati niya at hindi makuntento kahit na ilang araw pa lang itong wala. Ilang sandali pa ay narinig niyang muling nagsalita si Mike mula sa likod niya. “Mr. Smith, huwag naman kayong magsalita ng ganyan dahil hindi niyo naman alam ang tunay na nangyari.” sabi nito.Ano? Huwag magsalita ng masakit? Bigla niyang tinapunan ito ng tingin at napatitig sa hubad nitong katawan. Tumaas ang sulok ng kanyang labi at muling napatingin kay Serene ng malamig. “Hinding-hindi ko na pag-iinteresan ang babaeng para sa lahat, kung gusto mo siya then take her.” sabi niya at agad na tumalikod at umalis doon.Biglang natahimik ang pali
DAHIL SA TONO NG KANYANG PAGTATANONG ay biglang napasimangot si Pierce ng wala sa oras. “Bakit ganyan ang reaksyon mo? Dahil ba dumating ako sa hindi tamang oras dahil may kasama ka sa loob?” tanong niya rito.Ang hindi nasisiyahang tono nito ang nagpabilis ng tibok ng puso ni Serene.Walang ibang naisip si Pierce noong panahong nasa ibang bansa siya kundi tanging ito lang pero ito ay mukhang hindi man lang siya naisip at nakakatulog pa ito ng mahimbing. Dahil dito ay gusto niya tuloy itong parusahan dahil sa hinanakit niya na parang wala lang itong pakialam. Ilang sandali pa nga ay dali-dali niyang itinaas ang kanyang kamay at hinila ito pagkatapos ay hinalikan niya ito ng mariin. Wala na siyang pakialam pa kung ang dala niya ay nahulog na sa sahig. Hinalikan niya ito ng marahas.Agad naman na nataranta si Serene nang halikan siya nito at pagkatapos ay mabilis niyang itinulak ito ngunit sa halip ay hinawakan lang nito ang kanyang mukha gamit ang dalawa nitong kamay. Tumigil ito sa pa
HINDI ALAM NI SERENE KUNG PAANO siya nakabalik sa subdibisyon. Tumigil na ang malakas na buhos ng ulan. Basang-basa ang katawan niya at gulo-gulo pa ang buhok niya na may hawak na kahon at naglakad papasok ng building pagkatapos ay sumakay ng elevator. Kung titingnan ay mukha siyang isang basang sisiw sa itsura niya.Pagbukas ng elevator ay bigla na lang bumigat ang katawan niya. Nakalabas naman siya ng elevator ngunit habang inihahakbang niya ang kanyang paa ay parang matutumba siya. Ilang sandali pa ay bigla na lang umikot ang paningin niya kasunod nito ay bumagsak siya sa sahig at nawalan ng malay.Nang muling magmulat ng mata si Serene ay bigla siyang napahilot sa kanyang ulo. Napabangon siya, nasa loob na siya ng unit niya at pakiramdam niya ay para bang nag-aapoy ang buong katawan niya. Inalala niya ang nangyari, kanina ay papasok na sana siya sa loob ng unit niya pero, pero bigla siyang nawalan ng malay. Pero paano siya nakapasok?Ilang sandali pa ay nilingon niya ang kanyang da
NANG LUMABAS SI SERENE NG KUMPANYA ay may hawak siyang kahon sa kanyang mga bisig. Paglabas niya ay napatingala siya sa kalangitan kung saan ay kitang-kita na niya ang kadiliman at mukhang uulan pa yata.Nakakatatlong hakbang pa lamang siya nang bigla na lang bumuhos ang napakalakas na ulan at halos lahat ng tao sa labas ay nagmamadaling nagsitakbuhan para sumilong ngunit siya, hindi siya tumakbo at sa halip ay mabagal na naglakad sa gitna ng malakas na ulan.Nang makarating siya sa sakayan ng bus ay basang-basa ang kanyang damit ang hawak niyang kahon ay halos napuno ng tubig ulan. Umupo siya sa isang bench at naghintay ng bus.Sa mga oras naman na iyon ay may dumaan na isang kulay itim na mamahaling sasakyan sa hintuan ng bus kung saan ay biglang bumaba ang bintana. Kitang-kita ni Serene ang isang maputla ngunit nakangiting mukha ng babae sa loob ng sasakyan.“Pierce, umuulan!” sabi ng malambing na tinig at umabot yon sa pandinig ni Serene, hindi nagtagal ay sumagot ang kasama nito
MAKALIPAS ANG ILANG ARAW AY WALA siyang naging balita mula kay Pierce na para bang bigla na lang itong naglaho bigla sa mundo niya. Bagamat napakarami niyang iniisip ay pinilit niya pa rin ang mag-focus sa kanyang trabaho hanggang sa dumating ang biyernes ng hapon.Hiniling sa kaniya ng sekretarya ng general manager na pumunta sa VIP room. Bagamat gulat siya ay agad siyang sumunod at naglakad patungo doon. Pagkatarating niya sa pinto ay agaw siyang kumatok sa pinto bago tuluyang pumasok. Wala siyang ideya kung sino ang nagpapatawag sa kaniya, hindi kaya si Pierce? Napalunok siya at hindi niya alam ngunit bigla na lang siyang kinabahan bigla.Pagpasok niya ay agad niyang nakita ang DAddy ni Pierce na nakaupo sa harap ng mesa. Halata sa mukha nito ang galit at disgusto nang makita siya nito. Nang makita siya nito ay itinaas nito ang kamay. “Maupo ka.” sabi nito. Agad siyang naglakad patungo sa harap nito kung saan ay napakalakas ng tibok ng puso niya.“Tapos na ang paghihintay para maku
DAHIL SA TUNOG NG CELLPHONE ni Pierce ay nagising si Serene. Naramdaman niya na bumangon si Pierce. Bumangon ito sa kama at sinagot ang tawag sa cellphone nito. Nakatalikod ito sa kaniya kaya hindi siya nito nakita na maging siya ay gising na. Ilang sandali pa ay naramdaman niyang nagbibihis na ito habang may kausap sa cellphone. Mahina ngunit malinaw na narinig ni Serene ang dalawang salita. Nicole at gising. Iyon ang narinig niya kung saan ay agad siyang nanigas mula sa kinahihigaan niya. Gising na si Nicole? Samantala, nang matapos naman na magbihis ni Pierce ay hindi sinasadyang mapasulyap sa kama at sa pag-aakalang napagod ito kagabi sa pagniniig nila ay hindi na niya ito ginising pa pagkatapos ay dahan-dahang naglakad patungo sa pinto at marahang isinara din ito. Pagkarinig ni Serene ng pagsara ng pinto ay parang piniga ang puso niya. Nagpakurap-kurap siya ng wala sa oras. Gising na si Nicole. Ibig bang sabihin ay oras na para umalis siya sa puder ni Pierce? Hindi na nakaramd
PAGKAALIS NIYA DOON AY AGAD NA DUMIRETSO SI Serene sa may banyo ng mga babae at pumasok ngunit laking pagtataka niya nang lahat naman ng cubicle ay nakabukas at walang bakas ni Amber. Agad siyang kinabahan at talagang inisa-isa pa iyon ngunit wala talaga ito doon.Ilang sandali pa ay bigla na lang niyang naisip na tawagan ito at dali-daling lumabas sa banyo. Habang naglalakad ay kabang-kaba siya at hindi nagtagal ay nag-ring iyon at bigla niyang narinig ang pamilya na ringtone nito at may pinanggalingan ito na malapit lang sa kaniya. Iniikot niya ang kanyang paningin sa kanyang paligid at pagkatapos ay nakita niya ang isang pinto na para bang isang stockroom at para bang doon nanggagaling ang tunog. Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Serene habang inihahakbang niya ang kanyang mga paa.Malapit na siya sa pinto nang biglang lumabas doon ang isang lalaki. Ilang beses siyang tiningnan nito at pagkatapos ay binati ng may interes. “Hello, hija.” bati nito sa kaniya.“Sino ka?” nanlalaki
KINABUKASAN NANG MAGISING SI SERENE ay nakita niya na tahimik na nakaupo sa isang tabi si Pierce at para bang pinapanuod siya nito habang natutulog siya. Agad niyang napansin na namumula ang mga mata nito na para bang puyat na puyat at ni hindi man lang nakatulog. “Good morning.” sabi nito sa kalmadong tinig ngunit medyo malabo ang mga mata nito.Agad na natigilan si Serene at hindi maiwasang magtanong. “Maaga ka yatang nagising?” tanong niya rito.“Ah, oo. Well anyway hinintay lang kitang magising.” sabi nito pagkatapos ay tumayo na at doon niya lang napansin na nakabihis na pala ito ng pang-opisina na agad niyang ikinakunt-noo. “Hindi ba at walang pasok ngayon?” tanong niya.“Marami akong naiwang gawain kaya hindi ako pwedeng magpahinga. Aalis na ako.” sabi lang nito at tuluyan na ngang naglakad patungo sa pinto. “Bumangon ka na at kumain.” sabi nito bago tuluyang lumabas ng pinto.Ipinilig na lamang ni Serene ang kanyang ulo at ayaw niyang mag-isip ng kung ano-ano. Bumangon na si