Chapter 0006

Kinabukasan ay pumasok si Serene sa kanyang pinapasukang paaralan at pagkatapos ng klase niya ay agad siyang dumi-diretso sa pinapasukan niyang part-time job. Ganun ang naging set-up niya sa loob ng tatlong araw, sa tatlong araw na iyon ay napansin niya na hindi niya nakikita si Reid sa paaralan at mukhang hindi ito pumapasok sa hindi malamang dahilan. Dahil doon ay medyo gumaan pa rin kahit na papano ang pakiramdam niya dahil sa wala nang panggulo sa buhay niya.

Isa pa ay hindi niya naman kayang labanan si Reid dahil nga napakayaman nito at kapag ginawa niya iyon ay alam niya na siya lang ang mapapahiya. Kaya nang hindi niya ito makita ilang araw na ay mas nakahinga siya ng maluwag at napaisip na sana ay tumigil na nga ito ng tuluyan sa pagpasok doon. Ang mga katulad naman nilang mayayaman ay hindi naman mahalaga kung makapagtapos sila o hindi dahil hindi naman iyon magkakaroon ng malaking epekto sa mga ito dahil tiyak na sila naman ang mga magmamana ang mga negosyo ng mga pamilya ng mga ito.

Nang magtanghali ay agad na nagtungo si Serene sa cafeteria upang kumain sana ngunit pagdating niya pa lamang doon ay bigla na lamang tumunog ang kanyang cellphone kung saan ay may tumatawag. Hindi niya kilala kung sino ang tumatawag na iyon ngunit pinili niya pa ring sagutin ito at nang mga oras na iyon  sa hindi niya malamang dahilan ay bigla na lamang bumilis ang tibok ng puso niya ng wala sa oras. Nang sagutin niya ang tawag at narinig niya ang sinabi ng tumawag ay bigla na lamang namutla ang kanyang mukha ng wala sa oras.

Halos nangingilid ang kanyang luha na nagtatakbo at nagmamadaling umalis doon patungo sa ospital. Nang makarating siya sa ospital ay agad siyang nagtungo sa emergency room at doon nga niya nakita ang kanyang ina na nakahiga sa hospital bed at may mga tubo sa buong katawan nito at may naiwan pang bakas ng dugo sa bibig nito. Nang makita niya ang itsura ng kanyang ina ng mga oras na iyon ay pakiramdam niya ay tila ba siya pinagbagsakan ng langit at lupa.

Ilang sandali pa ay may lumapit sa kanyang doktor at nagtanong. “Kamag-anak ka ba ng pasyente?” tanong nito sa kaniya.

Nang lingunin niya ito ay agad siyang napaluhod sa harap nito habang tumutulo ang kanyang mga luha. “Dok, pakiusap, iligtas ninyo ang aking ina. Gawin niyo po ang lahat para gumaling siya…” humahagulgol na sabi niya rito.

Puno ng awa ang mga mata nitong nakatingin sa kaniya at pagkatapos ay hinawakan nito ang kanyang braso at pilit siyang itinayo. Nang mga oras na iyon ay patuloy pa rin ang pagbagsak ng kanyang mga luha mula sa kanyang mga mata. Ilang sandali pa ay tumitig ito sa kanyang mga mata at humugot ng malalim na hininga. “Hija, tatapatin na kita.” sabi nito at pagkatapos ay muling napabuntung-hininga. “Binigyan na namin ng first aid ang iyong ina pero malaki ang posibilidad na baka ma-coma siya. Ang pwede ko lang i-advice ay baka mas maganda na magpa-ECMO kaagad pero hija, napakamahal nun. Idagdag pa ang gagastusin niya sa ICU araw-araw. Ang estimate ko ay baka nasa mga 30,000 pesos ang isang araw niya hanggang 100,000 depende sa mga aparato na ikakabit sa kaniya at ang survival rate niya ay nasa 50% lamang.” sabi nito sa kaniya.

Nang marinig niya iyon ay halos hindi siya makagalaw. Hindi siya magawang ibuka ang kanyang bibig upang sumagot sa doktor. Napakagat-labi na lamang siya. Hindi nagtagal ay nagpaalam na sa kaniya ang doktor kung saan ay naiwan siya doon mag-isa. Napatitig siyang muli sa kanyang ina at wala siyang magawa kundi ang mapaiyak na lamang. Saan siya kukuha ng ganung kalaking pera? Pero ayaw niya rin na mawala ang kanyang ina. Handa siyang gawin ang lahat para rito.

Ilang minuto pa siyang umiyak hanggang sa tinawag siya ng isang nurse at kailangan daw niyang magbayad. Lumabas nga siya upang magbayad at ang binayaran niya lahat para sa araw na iyon ay 50,000 pesos na kaagad. Halos kung tutuusin nga ay isang oras pa lamang mahigit doon ang kanyang ina. Ang ipinambayad niya doon ay mula sa kanyang part-time job. Halos iyon lang ang laman ng kanyang atm card kaya ngayon ay wala na siyang pera.

Kung ngayon ay may naibayad pa siya at nakabitan nang mga aparato ang kanyang ina at hindi siya namatay doon ngunit napaisip siya, paano na bukas at sa mga susunod pang mga araw? Saan na siya kukuha ng pangbayad niya? Nakatayo si Serene sa harap ng bintana ay sobrang kirot ng puso niya. Bigla niyang naalala na noong bata pa siya at may lagnat siya ay palagi siyang binabantayan ng kanyang ina at inaalagaan kahit na pagod din ito lagi sa trabaho.

Ang kanyang ama kasi ng mga panahong iyon ay hindi nagtatrabaho kundi palagi lang itong naglalasing. Dahil sa gastusin at pagkain nila sa pang-araw araw ay halos sa pagkain lang napupunta ang sahod ng kanyang ina at ang budget sa kanyang pag-aaral ay wala. Kaya minsan, napipilitan na magdoble ng trabaho ang kanyang ina para lang makapag-aral siya.

Kapag pa wala ng pera ang kanyang ama upang ipambili ng inumin ay binubugbog nito ang kanyang ina upang makahingi lang ito ng pera hanggang sa halos magsuka na nang dugo ang kanyang ina at halos matanggal na ang dalawang ngipin nito sa harapan. Mas pinili nitong magpabugbog kesa bigyan nito ang kanyang ama ng pera.

Malinaw pa sa kanyang alaala ang mga sinabi nito noong mga panahong iyon. “Pang bayad iyon ng tuition f*e ni Serene kaya hindi ko iyon pwedeng ibigay sayo. Gustong-gusto niyang makapag-aral kaya handa akong gawin ang lahat para makatapos alng siya…” sabi nito habang tumutulo pa ang dugo sa gilid ng labi nito.

Nang maalala niya ang tagpong iyon ay bigla na lamang napuno ng luha ang mukha ni Serene. Walang ginawa ang kanyang ina kundi ang protektahan siya sa lahat ng bagay ngunit sa kabila ng lahat ng iyon ay napakawalang-silbi pa rin niya. Napayuko siya at pinigilan ang kanyang mga hikbi.

Ilang sandali pa ay bigla na lamang tumunog ang kanyang cellphone. Nang tingnan niya kung sino ang tumatawag ay bigla siyang napakagat labi at nagpunas ng kanyang mga luha upang itago ang kanyang nararamdaman.

Lumabas siya ng silid ng kanyang ina at pagkatapos ay sinagot ang tawag. Ang tumawag ay ang matandang babae at pinapapunta siya nito sa mansyon. Dahil rito ay hindi na siya nakatanggi pa at pansamantalang iniwan niya ang kanyang ina.

…