NAPAHAGULGOL AT NANGINGINIG sa labis na takot si Naya. Hindi maampat ang kanyang luha habang mahigpit ang pagkakasabunot ni Rio Costor sa kanyang buhok. Hindi lamang iyon, ang isang kamay nito ay may hawak na baril at nakatutok sa kanyang sentido.
"One wrong move at tutuluyan ko ang misis mo, Astin!" Mariing banta nito na lalong nagpanginig kay Naya.
Marahan namang itinaas ni Damielle Astin ang kanyang kamay na may hawak na baril. He was left with no choice but to surrender himself. Kaagad namang sinamantala iyon ng tauhan ni Rio upang kunin ang hawak niyang baril.
"Love will ruin you. Sayang ka, Astin!" Umiiling na turan nito kasabay ng pabalyang pagbitaw nito sa lumuluhang si Naya Faith Sevestre-Villacorda. Napaigik na lamang si Naya nang bumagsak ang pang-upo niya sa sahig.
Bago pa tuluyang makahuma si Astin ay nakatanggap siya ng malakas na sipa sa tiyan mula sa tauhan ni Rio Costor. And dalawa naman sa kanila ay salitan siyang pinagsususuntok sa mukha at sikmura. Hindi pa nakuntento roon nga tauhan ni Rio. Pinalo nila ng baril ang ulo nito dahilan upang mapaluhod ito sa sahig.
Mahina namang napahalakhak si Rio.
"Mahina ka, Astin. Hindi na ako magtataka kung bukas bagsak na ang Red Majesty. At kasalanan mo iyon, kasalanan ng pinuno nilang pulpol." Mapang-uyam na turan nito kasabay nang paglapit at pagsipa ng ilang ulit kay Damielle Astin Villacorda.
"Astin." Muli na lamang napahagulgol si Naya habang pinapanood niya ang kanyang mister na pinahihirapan ng mga lalaking dumukot sa kanya.
Nang magsawa si Rio sa kasisipa at kasusuntok sa walang kalaban-laban na si Damielle Astin ay napabaling ang tingin nito kay Naya Faith na umiiyak.
"You're too beautiful to choose the wrong man. Sayang ka! Dahil nasa side ng kalaban."
"Ano bang kailangan niyo sa amin?" Lumuhang tanong ni Naya.
"Really? You're asking that?" Gumuhit ang ngisi sa labi ni Rio Costor.
Hindi naman naiwasan ni Naya Faith ang lalong pagkabog ng kanyang dibdib. Nahihinuha niya ang dahilan kung bakit siya dinukot ng mga ito. Ngunit gusto niyang ilihis ang takbo ng kanyang isipan. Gusto niyang isipin na dahil galing sa mayamang ang kanyang mister kaya sila dinukot. Ngunit mukha namang hindi ransom ang habol ng mga dumukot sa kanila.
Lalong lumawak ang ngisi sa labi ni Rio Costor nang makita niya ang takot sa mukha ng babae. Nang mapunta ang tingin nito kay Damielle Astin ay lalong nagbunyi ang kanyang kalooban.
"Bakit hindi mo tanungin ang magaling mong asawa?"
Agad namang napunta ang tingin ni Naya sa kanyang mister. Sa isang iglap ay lalo siyang naguluhan sa totoong hangarin ni Rio Costor. Bago pa makaimik si Naya ay sumagot si Damielle Astin.
"Be a true man, Rio! Sa pagitan lang natin ang gulo kaya huwag mong idamay ang asawa ko." Pinilit nitong bumangon sa kabila ng panghihina dahil sa sugat na kanyang natamo ngunit muli siyang sinuntok at sinipa ng mga tauhan ni Rio dahilan upang muli nitong mapadukdok sa sahig.
"Astin!" Gusto mang lapitan ni Naya ang kanyang mister ngunit hindi niya magawa.
"Parte rin ng organisasyon ang asawa mo, Astin. Kaya damay siya sa gulo natin."
Nangunot naman ang noo ni Naya Faith sa narinig.
"Organisasyon? Anong organisasyon?" Kitang-kita ang pagtataka sa mukha nito.
"Look likes your wife knows nothing."
Mahinang napahalakhak si Rio Costor. " Kawawang Naya, pinagmumukhang tanga ng kanyang asawa."Umiling-iling ito bago siya nagsalita.
"Sige, dahil masaya ako na nakikita kang gumagapang sa harap ko, bibigyan kita ng regalo." Ngumisi ito ng nakakaloko bago tumingin sa kanyang mga tauhan.
"Patayuin niyo 'yan!"Lumingon rin ito kay Naya nang mapatayo ng kanyang mga tauhan si Damielle Astin.
"At ikaw naman babae, bibigyan kita ng pagkakataong tumakas."
Napalunok naman si Naya. Awtomatiko rin siyang napalingon sa kanyang mister na nakayuko at halos wala nang lakas.
"Kapag sinabi kong takbo, tumakbo ka or else pasasabugin ko ang ulo mo!" Mariin itong tumitig sa babae bago nagpatuloy. "Do you understand?"
Puno naman ng takot na tumango si Naya Sevestre-Villacorda.
"Tumayo ka!" Umagos ang luha ni Naya. Hindi niya mawari ang kanyang nadarama. Tila naghahalo ang takot at pag-aalinlangan sa kanyang isip.
"Tayo na!" Malakas na wika ni Rio dahilan upang lalo siyang manginig sa takot. Tila naging hudyat rin iyon upang mapilitan siyang tumayo.
"What are you planing, Rio?"
Ngumisi naman ang lalaki.
"Ayaw mong bang patakasin ko na ang misis mo? Ayaw mo ba no'n, pagkatapos nito, malaya na siya."
Umusbong naman ang kaba sa dibdib ni Damielle Astin lalo na at nakaguhit sa labi ni Rio ang ngisi.
"Astin!" Tawag ni Naya sa kanyang mister. Tila ba humihingi ito ng saklolo.
"Walang maitutulong sa'yo si Astin, Naya. Wala!"
Lalo namang napaluha ang babae.
"Ngayon kung gusto mong umalis sa lugar na ito, bilisan mo ang pagtakbo."
Napakurap naman si Naya. Aniya, kung walang magagawa si Astin para maligtas sila, baka maaaring siya ang makagawa no'n. Naisip niya, sa oras na makalabas siya ng lugar ay maaari siyang makahingi ng tulong para mailigtas ang kanya mister.
"Takboooo!"
Humahagulgol na humakbang ang kanyang paa. Pakiwari niya ay maiihi siya sa labis na kaba. Ngunit Sa kabila nito ay sinikap niyang tunguhin ang pinto ng bahay. Ngunit ang paghakbang ni Naya ay natigil. Sa sikmura nito ay bumulwak ang dugo. Kasabay ng kanyang pagluhod ay ang paglabas ng dugo sa kanyang bibig.
"Nayaaaaaa!"
NAPABALIKWAS ng bangon si Damielle Astin Villacorda. Muli na naman siyang dinalaw ng bangungunot ng nakaraan.
Aniya, apat na taon na mula nang mangyari ang insidenteng iyon ngunit paulit-ulit iyong bumabalik sa kanyang panaginip.Buntong-hininga siyang tumayo sa kama. At tinungo ang mesang may nakapatong na alak. Mula nang mamatay ang kanyang misis ay naging pampatulog at pampakalma na niya ang alcohol.
"Naya's death is my fault." Tumungga siya ng alak. Sa mga taon na lumipas ay walang araw na dumaan na hindi niya sinisi ang sarili sa pagkawala ng kanyang kabiyak.
Humakbang siya habang hawak-hawak ang kopitang may lamang alak. Sa pagdaan niya sa harap ng salamin ay nahagip ng kanyang mata ang kanyang kabuuan. Naging dahilan iyon upang mapaharap siya roon. At tila may sariling buhay ang mga kamay niyang humaplos sa kanyang pisngi na may pilat. Malaki ang pilat na halos lamunin nito ang kalahati ng kanyang mukha. Nakuha niya iyon sa trahedyang nangyari. Matapos barilin ni Rio ang kanyang misis ay ikukulong siya sa isang silid at iginapos. Matapos iyon ay sinunog nila ang bahay na pinagkulungan sa kanya.
Nanguyom ang kanyang kamao nang sumagi sa isip niya ang tumatawang mukha ni Rio Costor.
"Hayop ka, Rio! Balang-araw, makakaganti rin ako sa'yo!"
Nagngitngit ang kanyang mga ngipin at nanlilisik ng kanyang mga mata.
"Maghintay ka lang dahil nalalapit na ang pagbagsak mo."
Nasa gano'n siyang ayos nang marinig niya ang sunod-sunod na katok sa pinto.
"Master! Master! Buksan niyo po ang pinto!" Tinig iyon ng kanyang kanang kamay, si Thano Miguero.
Buntong-hininga naman siyang lumapit sa pinto at binuksan iyon.
"Master! Kailangan niyo pong makita ang palabas sa TV."
Tila naman kumulo ang dugo ni Damielle Astin sa narinig. Aniya, binulabog siya ng kanyang tauhan para lamang sa walang kwentang bagay.
"I have no time---"
"Pero, master, nando'n po si Lady Naya."
Mariin namang naglapat ang labi ni Damielle. Malapit nang maubos ang kanyang pasensya. Aniya, mukhang nakalimutan na ni Thano ang utos niyang bawal banggitin ang pangalan ng yumao niyang asawa.
"She is already gone, Thano."
Umiling-iling ang lalaki.
"Hindi po ako maaaring magkamali, master."
Bago pa makaimik si Damielle Astin ay pumasok na ang tauhan niya sa loob ng silid at binuksan ang telebisyon.
Buntong-hininga na lamang na sumunod si Damielle Astin sa kanyang tauhan. Mula sa malaking screen ng flat screen TV ay kitang-kita ang pagrampa ng babaeng nakasuot ng bikini.
"Siya 'yong susunod, Master."
Mula sa screen ng telebisyon ay napukos ang makinis at maputing paa ng babaeng nakasuot ng heels na may mataas na takong. Kitang-kita ang magandang kurba ng katawan nito sa kulay pulang bikini na bumagay sa maputi niyang balat. Unti-unting tumaas ang camera hangang sa huminto iyon sa mukha ng kandidata.
Tila tumigil ang ikot ng mundo si Damielle Astin sa nakita. Malinaw niyang nakikita ang babaeng may mapungay na mga mata, matangos ang ilong at heart shape na labi nitong matamis ang pagkakangiti.
Tila naghurumentado ang kanyang puso.
"Naya." Mahinang usal niya.
Muling rumampa ang babae at puno ng kumpiyansang nag-pose sa harap ng mga hurado.
Kasabay nito ay ang pagsasalita ng TV host.
"Infront of you is candidate number six. She is Naya Faith Sevestre, twenty-six year old stunner from the City Mandelle. She is a model and an endorser. Once again, Candidate number six! Naya Faith Sevestre!"
Tila nabingi sa narinig si Damielle Astin Villacorda. Ang babaeng rumarampa sa national TV ngayon ay hindi lamang kamukha ng kanyang asawa kundi kapangalan at kaedad rin.Ngunit paano nangyari iyon? Paanong ang namayapang niyang misis ay kandidata ngayon sa national beauty pageant.
"Nagpadala na ako ng tauhan sa lugar, Master. Utos niyo na lang po ang hinihintay."
Kaagad siyang napalingon kay Thano. Aniya, kahit kailan talaga ay laging maaasahan ang kanyang paboritong tauhan.
"Bring Naya home, Thano."
Napalunok naman si Thano bago siya nagsalita.
"Ang totoo niyan, kagagaling ko po kanina doon, Master."
Nangunot naman ang noo ni Damielle Astin.
"Noong isang araw pa po nakarating sa'kin na may nakita silang kamukha ni Lady Naya."
"And you never told me about this?" Nanlisik ang mga mata ni Damielle.
"Patawarin niyo po ako, Master. Gusto ko lang pong kumpirmahin muna bago ko po sabihin sa inyo. At saka kabilin-bilinan niyo pong bawal banggitin ang pangalan ni Lady Naya."
Napahilot na lamang ng sentido si Damielle.
"Alright! Pero sabi mo galing ka kanina roon? Bakit hindi mo pa iniuwi ang asawa ko?"
"Kasi po--" Tumigil ito na tila nag-aalangan sa kanyang sasabihin.
"Kasi ano?"
"Sinubukan ko pong lapitan sa backstage si Lady Naya pero hindi po niya ako nakikilala."
Lalong nangunot ang noo ni Damielle sa narinig .
"Hindi ko na rin naituloy na sabihin sa kanya ang totoo kasi bigla pong lumapit ang fiance niya."
Kulang na lamang ay umusok ang ilong ni Damielle sa narinig.
"Fiance? May fiance ang asawa ko?"
Alanganin namang tumango si Thano.
"At kilala niyo po kung sino ang lalaki."
Napabaling si Damielle sa kanya. Tila ba naghihintay itong ituloy ang kanyang sinasabi.
"Si Rio Costor po."
"No way!" Tila naman nagulat si Thano sa malakas nitong tinig.
"Pero iyon po ang nalaman ko, Master."
"No!" Umiling-iling siya. "
This can't be! Order our men, Thano. I want them to bring my wife here!""Pero master, live TV po show po iyan. Baka pa mahirapan po tayo."
"My word is the rule, Thano!" Mariing wika nito.
"Copy, Master. Paumanhin po."
Taranta namang kinuha ni Thano ang kanyang cellphone at tumawag sa kapwa niya tauhan. Muli na lamang napatitig sa telebisyon si Damielle habang abala sa pagbibigay ng instruction si Thano.
Nawala lamang ang atensiyon niya sa telebisyon nang matapos rumampa si Candidate number six. Sa mga sumunod na sandali ay halos lamunin na siya ng kaba. Paroon at parito ang kanyang lakad habang hinintay ang muling pagbabalik ng TV show. Mahigit limang minuto na ang commercial break ngunit hindi pa rin bumabalik ang palabas."Master." Nakuha ng atensiyon niya ang pagtawag ng bagong lapit na si Thano.
"Napalaban po ang mga tauhan niyo, Master. Hindi po sila nagtagumpay na malapitan si Miss Naya."
"At sa anong dahilan?" Kumpiyansa siyang magagaling ang kanyang mga tauhan kaya natitiyak niyang makukuha nila ang kanyang misis.
"Bantay sarado po siya ng mga armadong kalalakihan."
"Problema ba 'yon? Magpadala ka ng iba pang tauhan."
"Malabo pa rin pong makuha natin siya, Master."
Bago pa makaimik si Damielle ay nakuha ng atensiyon niya ang flash report. Ayon sa balita ay pansamantalang ititigil ang ang nagaganap na pageant dahil sa panggugulo ng armadong kalalakihan. Kalakip ng report ay ang paniniguro ng mamamahayag na walang nasaktan sa insidente.
"Hindi ba nasaktan ang asawa ko?"
"Hindi po, Master. Nandoon po si Rio Costor at iniuwi na po niya si Lady Naya."
Nagngitngit ang kalooban ni Damielle sa narinig.
"That man! Hayop siya! Hindi ako makakapayag na magtagumpay siya!" Nanguyom ang kanyang kamao. Aniya, mukhang nagkakaroon na siya ng ideya sa nangyari. Nabuhay ang misis niya matapos itong barilin ni Rio. Hindi ito makaalala kaya naman sinamantala iyon ni Rio Costor. Umigting ang kanyang panga bago siya muling nagsalita.
"Babawiin ko si Naya!"
Mariing napapikit si Damielle nang muling tumama sa likod niya ang latigo. Kasabay ng pagpikit niya ay ang mariing pagdikit ng kanyang mga labi upang mapigilan ang pagkawala ng daing sa kanyang bibig. Kahit ilang hagupit pa at kahit ano pang pahirap ay nakahanda siyang pagdaanan, mapalapit lamang siya sa teritoryo ng kalaban. Iyon lamang ang tanging nakikita niyang paraan upang muli niyang mabawi ang kanyang pinakamamahal na asawa. Sumpa niya sa sarili, nakahanda siyang ibuwis ang buhay, mabawi lamang niyang muli si Naya Faith."Tama na 'yan." Itinaas ni Rio Costor kanyang palad bilang tanda ng pagpapatigil sa kanyang mga tauhan."Matindi 'tong isang 'to, boss! Nakabenteng hagupit kami kanya pero hindi man lang siya nagmakaawa.""Well, that's expected. According to the record, he was a previous bodyguard of an elite businessman in Asia," sabat ng babaeng nakatayo sa bandang likuran ni Rio.Nakasuot ito ng blouse at itim na slacks na tinernuhan nito ng itim na heels. Nakasuot ito ng sa
Puno ng kumpiyansa, ganyan mailalarawan ni Damielle Astin si Naya Faith. Wala itong kahit anong make up ngunit litaw na litaw ang natural nitong ganda. "Eye on the camera." Agad namang tumalima si Naya sa utos ng photographer. "Give me a fiercer look." Agad namang sinunod iyon ng babae. Buong kumpiyansa itong nagpo-pose sa harap ng camera. "That's it! Nice pose!" Lihim na nangngitngit ang kalooban ni Damielle dahil halos wala nang itago sa katawan ang babae, tanging kulay gold na biniki lamang ang suot nito. Manipis iyon at bakat ang u***g nito na lalong nagpapatindi sa lihim na galit ni Damielle Astin. Napailing na lamang siyang iniwas ang tingin sa babae. Aniya sa isip, ibang-iba na talaga ngayon ang kanyang misis. Sa mga binitawan nitong salita kanina ay masasabi niyang matapang na ngayon ang babae. Ibang-iba na rin maging ang estilo ng pananamit nito ngayon. Hindi na ito ang Naya Faith na mahinhin at konserbatibo sa pananamit. Tila ba sa isang iglap ay naging kabaligtaran
Tila bumilis ang tibok ng puso ni Damielle Astin sa narinig. Sa binitiwang salita ni Naya Faith ay nakasilip siya ng pag-asa na maaari pang maibalik ang naburang alaala ng kanyang kabiyak. "Lasing na yata ako," mahinang usal ni Naya kasabay ng pagbitaw niya sa pagkakahawak sa pisngi ni Damielle Astin. Pagkatapos ay bumuntong-hininga ito at saka nito hinilot ang kanyang sentido habang nakapikit. "I think I should stop drinking." Napabuga naman ng hangin si Damielle Astin. "Tingin ko nga rin. Mabuti pa siguro bumalik ka na sa kwarto mo." Tumigil sa paghilot ng kanyang sentido si Naya, nagmulat siya ng mga mata at saka lumingon sa kanyang katabi sa upuan. Naging dahilan iyon upang magtamang muli ang kanilang mga mata. "Please bring me to my room, Damie." Tila nagsusumamo ang mga mata nito. Napakurap naman si Damielle. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Aniya, paano nito nagagawang utusan ang isang lalaki na dalhin siya sa isang silid? Nararamdaman kaya nito ang kanilang kone
Bumukas ang pintuan ng silid na inuukopa ni Naya Faith Sevestre na siyang dahilan upang awtomatiko mapalingon roon si Damielle Astin Villacorda. Mula sa kabubukas na pinto ay lumabas si Naya na nakatapis ng puting tuwalya. Tinutuyo nito ang kanyang buhok gamit ang puting towel. Tila wala itong pakialam sa presenya ng kahit sinuman. Hindi naman naiwasan ni Damielle Astin ang mapalunok nang makita niyang tumulo ang tubig pababa sa dibdib ng babae. Napatikhim na lamang siya upang mawala ang panunuyo ng kanyang lalamunan. Subalit naging dahilan iyon upang makuha niya ang atensiyon ni Naya Faith. "Hi, Damie." Gumuhit ang matamis na ngiti sa labi nito. "Please prepare a cup of coffee for me." Bago makaimik si Damielle ay muli itong nagsalita. "By the way, if I am not mistaken, Katriss discussed you the rules you need to follow, right?" "Yeah." Tango niya kahit naguguluhan siya sa tinuran nito. Ang matamis na ngiti sa labi ng modelo ay unti-unti napalitan ng kapilyahan. "Rule number on
Pasimpleng dumikit si Damielle Astin kay Raya Faith kasabay ng pagpayong niya sa babae. "Huwag kang magpapahalata, may sumusunod sa atin." Mahinang turan niya. Huminto si Naya sa paglalakad dahilan upang mapahinto rin si Damielle. Nasa isang isla sila para sa photo shoot ng babae. At dahil undiscovered pa ang naturang pasyalan ay walang masyadong tao sa paligid. Naramdaman naman ni Damielle ang pagkubli ng lalaking nakasunod sa kanila sa isang puno na naroon. Nakasuot ito ng itim na cap, plain black T-shirt at maong pants. "Why did you stop?" Kunot-noong turan ni Damielle Astin. Sa halip na sumagot si Naya Faith ay gumuhit ang ngisi sa labi nito. Bago pa makaimik si Damielle Astin ay humakbang na ang paa ng babae at mabilis na tumakbo. Sakto namang naka-pantalon at hoodie jacket si Naya na tinernuhan niya ng rubber shoes. "Naya!" Sandali siyang nilingon nito. "C'mon, Damie! Habulin mo ako!" Humahikgik ito kasabay ng pagtakbo nito. "Oh, please! Stop being naughty!" Ngunit
"Psst. Boss, halika dito." Nangunot ang noo ni Damielle kasabay ng pagsuri niya ng tingin sa lalaking nakasuot ng green longsleeve at lumang maong pants na tinernuhan nito ng itim na tsinelas. Nakasuot rin ang lalaki ng balanggot hat. At sa balikat nito ay nakasabit ang kulay pink at katamtamang laki ng styro box. "Ice drop kayo diyan, boss." Pinatunog pa nito ang maliit na bell na hawak nito. "May tinda rin akong pinipig. Special 'to, boss. Ginawa 'to ng may halong pagmamahal." Matamis ang ngiti nito dahilan upang magpakita ang pantay-pantay nitong ngipin na ang isang piraso ay kulay ginto. Nasa five six ang tangkad nito. Moreno ang balat nito, bilugan ang mata at sakto lang ang tangos ng ilong. "Anong ginagawa mo rito?" Hindi niya napigilang tanong nang makilala niya ang lalaki. It was Thano Miguero, his most trusted man. Awtomatikong iginala ni Damielle Astin ang paningin upang siguruhing walang tao sa paligid. "Nagbebenta po ng ice drop, boss." Tila painosenteng turan n
"What did you say?" Hindi napigil ni Damielle Astin ang mapakunot-noo sa tinuran ni Naya Faith. Ngunit gumuhit lamang ang pilyang ngiti sa labi ng babae. "Just kidding." Mahina itong natawa. "What? Don't tell me na naniniwala ka? With this body ang looks, mukha na ba akong nanay?" Napabuga na lamang ng hangin si Damielle. "Naya!" Tila frustrated nitong turan kasabay ng paghilot nito sa kanyang sentido. "Piliin mo naman ang gagawin mong biro." Lalo namang natawa ang modelo. "Sadyang seryoso ka lang talaga, Damie. Huwag masyado, okay? Tatanda ka nang maaga niyan." Napailing na lamang ang babae. Hindi na rin niya hinintay ang reaksyon ni Damielle, kaagad na siyang tumalikod paalis. Ngunit kasabay ng kanyang pagtalikod ay ang pagkawala ng kanyang ngiti. "Gosh! That's almost," ugong ng kanyang isipan. Hindi niya mawari kung tama ba ang ginagawa niya. Kung tutuusin ay estranghero pa rin ang kanyang bodyguard ngunit may bahagi ng isip niya na tila nagsasabing magtiwala siya rito.
Flash back.... Tila nanghihinang napaupo si Raya Fae sa malambot na kama. Puno naman ng pagtataka na napatingin sa kanya si Katriss Calve. Tumigil ito sa pagbabasa ng files na kanyang hawak at lumapit sa kanyang kaibigan. "What happened?" "Nagpa-check up na ako, Kat." Mahinang saad nito. Umusbong naman ang pag-aala ni Katriss Calve. Sa mga nakaraan araw ay laging itong nirereklamo ang nararamdaman niyang pagkahilo. "Anong sabi ng doctor?" "Positive." Tila walang lakas na turan nito. Lalo namang lumakas ang kabog ng dibdib no Katriss. "Positive saan?" Nag-angat ng tingin si Raya Fae dahilan upang magsalubong ang kanilang mga mata. "I'm two months pregnant." Napaawang ang labi ni Katriss Calve sa pagkabigla. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Paano mabubuntis ang kanyang kaibigan gayong wala naman itong kasintahan. Napayuko si Raya Fae. Kasabay no'n ay ang pagkahulog ng kanyang luha "Anong gagawin ko, Kat? Daddy will disown me." Lalo namang lumapit sa kanya si Katriss Cal
"Mom! Dad! I'm home!" Ang malaanghel na tinig ni Hope ang kumuha ng atensiyon nina Raya Fae at Damielle Astin. Parehong napunta ang tingin ng mag-asawa sa kabubukas na main door ng bahay. Pumasok mula roon ang isang balingkinitan babae. Maputi at tila kaylambot ang balat nito. Natural na mapula ang may kakapalan nitong labi, matangos ang ilong at mapungay ang mga mata nitong natural na mahaba ang pilik mata. At agaw pansin ang mga mata nitong kulay abo. She is Hope Villacorda. Ang prinsesa sa kanilang pamilya. Agad na tumayo si Damielle Astin. Gumuhit ang labi nito habang nakatitig sa dalagang papalapit sa kanila ni Raya Fae. Lalo ring gumuhit ang ngiti sa labi ng dalaga nang makita ang ngiti ng kanyang mga magulang. "How's your school?" Graduating na ito sa kursong Business management. "It's fine, dad." Humalik ito sa pisngi ng kanyang ama. Sunod rin itong kay Raya Fae na nakatayo sa tabi ni Damielle Astin. "Good evening po, Tito, Tita." Gumuhit ang munting ngiti sa lalaking
"Mine." Yumakap si Damielle Astin sa beywang ng kanyang misis. Marahan niyang hinaplos ang tiyan nito. Malaki na ang umbok ng tiyan nito. Kabuwanan na nito at anumang oras ay maaari na nitong isilang ang kanilang anak. "Are you alright?" Humalik siya sa exposed na balikat nito. Sandali naman siyang liningon ni Raya. Pumatong rin ang kamay nito sa kamay ng kanyang mister. "Oo naman. Ayos na ayos lang ako." "Then why are you here?" Hindi pa rin naalis ang pag-aalala sa mga mata ni Damielle Astin. Agad naman siyang hinarap ni Raya Fae. "Binibisita ko lang siya, bigla ko siyang na-miss," gumuhit ang munting ngiti sa labi nito, "at saka para sabihin na rin sa kanya na magkakaroon na sila ng baby sister." "Yeah. Kung nandito siya, sigurong matutuwa siya katulad ni Damon. Well, except kay Devonne na ang gusto ay baby brother." "Devonne is such a loving person, hindi nga lang siya showy. Kahit sinasabi niyang baby brother ang gusto niya, I'm sure, magiging mabuting kuya pa rin siya."
Marahang hinahaplos-haplos ni Raya Fae ang ulo ng batang si Damon. Napapayag lamang niyang sumama ang mga bata sa kanila nang sabihin niya magkakasama silang pamilya. Sa huli pumayag na lamang siya sa gusto ni Damielle Astin na umuwi sa bahay kung saan siya nagising na kasama ito. Ayon sa lalaki, iyon daw ang bago nilang tahanan. Hindi nalalayo ang laki ng bahay sa dati nilang tahanan. Nangingibabaw ag kulay na puti at gold sa bahay kaya naman napakaaliwalas ng paligid. Mayroon na rin silid roon ang mga bata na may pintong konektado sa Master's bedroom. "Raya." Nakuha ng atensyon niya ang pagtawag ng kanyang mister. Nang mapunta ang tingin niya sa pinanggalingan ng tinig nito ay nakita niyang nakatayo ang lalaki sa pinto patungo sa Master's Bedroom. "Ngayong tulog na ang mga bata, pwede bang mag-usap tayo." Mahinahon ang tinig nitong nakikiusap. "Ano pang dapat nating pag-usapan? Pumayag na nag ako na umuwi dito sa bahay mo, 'di ba?" Hindi niya naitago ang pagsusungit sa kanyang
"Mga anak!" Naluluhang yumakap sa kanyang mga anak si Raya Fae. "Mommy." Mahigit na gumanti ng yakap sa kanya ang batang si Damon. Walang imik namang gumanti rin ng yakap sa kanya si Devonne. "Maraming salamat sa lumikha. Sa wakas, nahanap rin namin kayo." Hindi na napigil ni Raya Fae ang pagbuhos ng kanyang mga luha. "Mom." Tiningala siya ng batang si Devonne. Agad namang pinahid ni Raya Fae ang kanyang mga luha bago siya lumuhod upang mapantayan ang kanyang mga anak. "Kumusta kayo? Ayos lang ba kayo? May masakit ba? " Kitang-kita ang pag-aalala sa mga mata nito habang nakatingin sa mga bata. Muli ring nangilid ang kanyang luha habang hawak-hawak niya ang kanyang mga anak. "Please don't cry, mom." Kumilos ang kamay ng batang si Devonne upang tuyuhin ang kanyang luha. "We're okay, mommy." Segunda naman ng batang si Damon. "Please stop crying." Napasinghot naman ang si Raya Fae. Pinilit niya pinigil ang muling pagtulo ng kanyang luha. "Pasensya na, mga anak. Sobrang natutu
Napaungol si Raya Fae kasabay ng pagmulat niya ng kanyang mga mata. "Sa'n mo ako dadalhin?" Hindi niya naiwasang tanong habang nakatitig siya sa lalaking buhat-buhat siya. Sa halip na maghisterikal ay isiniksik niya ang kanyang mukha sa matipunong dibdib ng lalaki. Hindi niya mawari ngunit tila nakaramdam siya ng kapayapaan at seguridad sa bisig nito. "Please bring me home." Mahinang wika nito. "We're already home." Muli namang nagmulat ng kanyang mga mata si Raya Fae. Sinubukan nitong igala ang kanyang paningin ngunit tila umiikot naman ang kanyang paligid. Muli na lamang siyang napapikit upang mawala ang kanyang hilo. Pakiramdam niya ay nakadama siya ng kaginhawaan ng maramdaman niya ang paglapat ng kanyang katawan sa malambot na kutson. Sandali naman siyang pinakatitigan ng kanyang mister bago ito tumikhim. "I-I will undress you." Tila nagpapaalam namang wika ni Damielle Astin. Narinig naman iyon ni Raya Fae. Ngunit sa 'di mawaring dahilan ay hindi siya nakadama ng anumang
"Boss, bakit tayo nandito?" Hindi napigilang maitanong ni Thano Miguero kasabay ng paggala niya ng kanyang paningin sa loob ng bar. "I just want to unwind." Walang emosyong turan naman ni Damielle Astin sa kanyang tauhan. Nang umupo ang kanyang amo at umorder ito ng inumin ay wala na rin siyang nagawa kundi umupo na rin sa tabi nito. "Akala ko ba, boss, pupunta ka sa bahay nina Ma'am Raya." Napabuga naman ng hangin si Damielle Astin kasabay ng pag-iwas nito ng tingin. "Huwag na muna siguro. Baka ayaw rin lang naman niya akong harapin." Hindi na lamang umimik si Thano Miguero. Nang dumating ang order na alak ni Damielle Astin ay inialok nito sa kanya ang isang baso ngunit ngali-ngali siyang tumanggi. "Tingin mo ba, malabo na bang magkaayos pa kami ni Raya?" Tanong nito sa kanya matapos ang ilang beses na pagtungga ng alak. "Ewan ko, boss. Ikaw boss, ano sa tingin mo?" Nalukot naman ang mukha ni Damielle Astin. "You're not helping me, Thano." Napakamot naman ng ulo si Tha
"Raya." Hindi naitago ni Damielle Astin ang pag-aalangan sa tinig nang tawagin niya ang kanyang misis. Bagama't nakatalikod ito mula sa kanya, alam niyang umiiyak ito dahil sa pagyugyog ng balikat nito. "Nagdala ako ng pagkain." Sunod niyang wika sa mahinang tinig. At tama nga siya ng hinala na umiiyak ang babae dahil kitang-kita niya ang pagpunas ni Raya sa pisngi nito. "Hindi ako nagugutom." Matamlay nitong sagot. Ni hindi rin ito nag-abalang lingunin siya. Nanatili itong nakatanaw sa balkonahe ng silid. "Kahit konti lang." Noon na siya liningon ng kanyang misis. Kitang-kitang ang pamumula ng mga mata nito dahil sa pag-iyak at galit. "Hindi ka ba nakakaintindi? Sinabi ko na ngang hindi ako nagugutom! At saka pwede ba, Damielle, pwede ba, huwag ka muna magpapakita sa 'kin." Pakiramdam ni Damielle Astin ay nahiwa ang kanyang puso sa narinig at sa ipinakita ng kanyang misis. Ngunit ang pagguhit ng lungkot sa kanyang mga mata ay hindi na nakita ni Raya Fae dahil muli na itong
Flash back... Mabilis na tinalunton ni Raya Fae ang pasilyo patungo sa silid kung saan sila ikinulong. Bago siya tuluyang makarating sa silid ay narinig pa niya ang tinig ng kanyang mister. "Maghiwalay tayo, Thano. Mas madali nating mahahanap si Raya kung maghihiwalay tayo." Rinig niyang wika ng kanyang mister. Agad naman siyang nagkubli sa malaking banga na palamuti sa malawak na pasilyo. Tila tinambol ang kanyang dibdib nang masilip niya ang kanyang mister. Mas lalo siyang sumiksik sa gilid. Ngunit sa maliit na siwang ay nakagawa niyang makita ang paglinga-linga ni Damielle Astin sa paligid bago ito tuluyang umalis sa lugar. Tila naman nakahinga nang maluwag si Raya Fae. Aniya, malaya na niyang mahahanap ang kanyang mga anak. Wala nang pipigil sa kanya. Marahan siyang tumayo mula sa pinagkukublian. Ngunit tila tumalon ang kanyang puso nang bumungad sa harap niya ang bunganga ng baril. Napalunok siya. Agad ring napunta ang tingin niya sa may hawak ng baril. Bumungad sa kan
"Hurry! Hurry up!" Sigaw ni Milo sa mga bata bago siya nakipagpalitan ng putok sa mga nakasunod sa kanila na tauhan ni Rio Costor. Nagtagumpay naman siyang mapatumba ang isa bago siya sumunod sa tumatakbong mga bata. Mabuti na lamang at naisipan nilang dumaan sa binata dahil kung hindi ay baka nasukol na sila ng mga tauhan ng kanyang kapatid. Kahit papaano ay nakahinga na siya ng kaunti dahil nakalabas na sila ng mansion ni Rio Costor. Gayunpaman kahit nasa kalsada na sila ay tuloy pa rin sa paghabol sa kanila ng mga tauhan ng kanyang kapatid. At hindi niya hahayaang magtagumpay ang mga ito. Muli siyang nakipagpalitan ng putok habang patuloy siya sa pagtakbo kasama ang mga bata. "Hurry! Hurry! Let's get over there." Mabilis niyang iginiya paliko ang bata sa eskinita. "I'm afraid, mister. Are they going to shoot us. I don't wanna die." Maluha-luha ang batang si Damon. Kitang-kita ang takot sa mga mata nito sa malamlam na liwanag na nagmumula sa lamp post ng walang katao-taong k