Nang makita ni Manang Susan si Avigail at ang iba pang dalawa na magkasama, lalo niyang namiss ang mga araw ng nakaraan. Sa isip na bigyan sila ng pagkakataon na magkasama, nagpalitan siya ng ilang salita at tahimik na umalis.Sandaling nagkaroon ng katahimikan sa sala, tatlo lamang sila.Tinitigan ni Dominic ang dalawang tao sa harap niya ng malalim na mata.Napansin ni Avigail ang tingin niya, kaya’t umiwas siya at naglakad patungo sa sofa na may hawak na si Sky, sinubukang ibaba ang maliit na bata.Nakita ito ni Sky at agad niyang hinawakan ang balikat ni Avigail, may kalakip na pagtutol sa mga mata nito.Tinanong ni Sky ang bata, "Sky, may masakit ka, kailangan mong magpahinga. papahigain kita at ako ang magpapatulog sa’yo, okay lang?"Bumaba ang ulo ni Sky sa leeg ni Avigail at tahimik na umiling.Medyo nainis si Avigail at nagtanong, "Ayaw mo bang matulog?"Tumango ang maliit na bata, lumingon sa kanyang mga braso, at inabot ang maliit na notebook na nasa mesa.Nagmagandang-loob
Habang abala si Avigail sa pag-aalaga kay Sky, tumunog ang telepono sa kanyang bag.Natatakot siyang magising si Sky, kaya't agad niyang tinakpan ang mga tainga ng bata. Nang tatayo na siya upang kunin ang kanyang bag, napansin niyang tumayo na ang lalaki at kinuha ang kanyang telepono."Salamat."Mahinang sinabi ni Avigail ang pasasalamat, at tiningnan ang caller ID na may kasamang inis.Mas iniintindi niya ang bata sa kanyang mga kamay at nakalimutan ang dalawang anak sa bahay."Mommy!" Pagkabukas ng tawag, narinig ang mga tinig ng dalawang bata, "Anong oras ka po uuwi?"Pina-kalma ni Avigail ang kanyang boses, "May nagka-aberya sa trabaho ngayon, at baka sobrang gabi na ako makauwi. Nakakain na ba kayo?"Nag-alala ang dalawang bata, "Nakakain na kami, nasaan ka, Mommy? Huwag mong kalimutang kumain, magpahinga ka rin!"Dahil dito, naantig si Avigail at ngumiti, "Oo, nakakain na rin ako. Huwag kayong maghihintay sa akin, matulog na kayo ng maaga.""Opo, Mommy, kailangan mong umuwi ng
Nang marinig ni Dominic ang paghikbi ng maliit na bata, itinagilid niya ang tingin.Pinapakalma naman ito ni Avigail sa paghagod ng likod ng maliit na bata upang patahanin siya, pero lalong lumakas ang paghikbi ni Sky. Tumayo siya mula sa kumot at humagulgol, niyakap ang damit ni Avigail gamit ang kanyang maliliit na kamay.Humagulgol siya at nginitian si Avigail habang binabaybay ang kanyang mga luha. Nang matiyak na naroroon pa siya, humina ang kanyang hikbi.Nakita ni Avigail ang pamumula na mukha ng maliit na bata at nadama ang sakit sa kanyang puso, na para bang nakikita niya ang dalawang bata sa kanilang bahay sa pamamagitan ng Sky."Sky, mabait na baby, nandito pa si Tita, huwag ka nang umiyak, magiging mukha na pusa ka kung patuloy mong iiyak," malumanay na sinabi ni Avigail at pinunasan ang mga luha sa mukha ng maliit na bata.Patuloy na umiyak si Sky, hindi matigil ang pagtangis. Ang damit ni Avigail sa balikat ay basang-basa na ng pawis, ngunit hindi siya nagreklamo, patulo
Matagal nang walang gumalaw sa sala.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at nakita ang maliit na babae sa sopa, hawak si Sky sa kanyang mga braso, kalahating nakasandal sa likod ng sopa, at natutulog.Dahil hawak niya si Sky, ang postura ng maliit na babae ay hindi komportable, at hindi siya matulog ng maayos. Ngunit tuwing siya'y naalimpungatan, awtomatiko niyang hinahapit ang kanyang mga braso.Nakita ito ni Dominic at bahagyang kumilos ang kanyang puso.Dumating si Manang para tingnan ang kalagayan ng maliit na babae. Pagdating niya sa sopa, nakita niya ang kanyang batang amo na gumalaw ng dahan-dahan, na tila nagpapahiwatig na manahimik.Nakita ito, kaya't dahan-dahan niyang binawasan ang kanyang bilis at maingat na lumapit para silipin sila. Nang makita ang kanilang mga natutulog na mukha, hindi niya maiwasang mapangiti.Tunay nga, hindi matitinag ang ugnayan ng batang babae at ni Skylei.Kahit na hindi sila nagkita ng ilang taon, ang batang babae ay awtomatikong lumapit kay Sky,
Talaga namang pagod na pagod si Avigail. Karaniwan, magaan lang ang kanyang tulog, pero ngayong gabi ay mahimbing siyang natulog, kaya’t hindi niya namalayan nang buhatin siya pataas sa guest room.Pumunta si Dominic sa kama, yumuko at maingat na inilapag ang maliit na babae sa kama, saka iningatan ang kanyang ulo bago dahan-dahang tumayo.Sinundan sila ni Manang. Nakita niyang pinapansin ni Dominic si Avigail ng ganoon, kaya’t lalo pang kumislap ang kanyang ngiti. Lumapit siya at inihiga si Sky sa tabi ni Avigail, saka tinakpan ang dalawa ng kumot, bago tumayo at humakbang palayo.Nakita ni Manangna ang mga mata ng batang amo ay nakatutok pa rin sa mukha ng batang babae, kaya’t nag-alala siya at nagsabi, “Young master, magpahinga na rin po kayo saglit. Ako na po ang bahala dito. Hindi ba’t kailangan niyo magtrabaho bukas?”Pagkatapos niyang magsalita, nakita niyang nagkunot ang noo ni Dominic at ikinibit ang balikat, “Hindi, hindi ako pagod. May sakit si Sky at nag-aalala ako. Kayo n
Huminto si Avigail at tumingin pabalik ng may kalituhan.Umiwas si Dominic at nagkunwaring nag-aalala, "Alas-kwatro na ng madaling araw ngayon, at kaunti lang ang tulog mo. Hindi ko kayang hayaan kang magmaneho pabalik nang ganito. Bukod pa rito, kung aalis ka, hindi ko kayang ipaliwanag kay Sky. Nangako ka sa kanya na hindi ka aalis. Kung magising siya bukas at hindi ka makita, tiyak mag-aalboroto siya. Baka pumunta pa siya sa bahay mo. Hindi pa siya ganap na gumaling. Paano kung magkasakit siya ulit?"Nang marinig ito, medyo kumunot ang noo ni Avigail. Dahil sa panaginip kani-kanina lang, ayaw na niyang manatili pa kasama ang lalaking ito.Ngunit nangako siya sa maliit na bata na hindi siya aalis...Nakita ni Dominic na nahiya ng bahagya si Avigail, kaya't medyo tumigas ang mukha niya at naging malamig ang tono, "Huwag kang mag-alala, ngayon lang magkakaroon ng pagkakataon si Sky na guluhin ka. Sa susunod, kung walang mangyayari, hindi ko na siya papayagang istorbohin ang buhay mo."
Si Avigail ay nagtirintas ng buhok ni Skylei at dinala siya palabas. Paglingon niya, nakita niyang nakatayo ang lalaki sa pintuan. Naging malamlam ang mga mata ni Dominic, at ang init sa kanyang tingin ay nawala, naging magalang at malamig."Handa na ang almusal, bumaba ka na at kumain.” Agad na naglakad paalis si Dominic at hindi na lumingon pa.Sandaling natigilan si Avigail. Tila may kakaibang ekspresyon sa mukha ng lalaki kanina, pero panandalian lang iyon, at hindi niya alam kung ilusyon lang ba niya iyon. Hindi niya na lang binigyan pa ng malalim na kahulugan. Huminga siya ng malalim at lumabas ng kwarto kasama si Sky saka sila bumababang dalawa para mag-almusal. Wala ng nagawa si Avigail dahil kabastusan naman kung aalis siya ng ganoon lang pagkatapos siyang patulugin.Sa oras ng pagkain, natural na umupo si Sky sa tabi ng kaniyang ama na si Dominic.Binalak ni Avigail na umupo sa tapat nila, pero hinila siya ng munting kamay ng bata."Madam, dito po kayo sa tabi ng bata umupo.
Kinahapunan, naiayos ni Lera ang kanilang meeting sa ina ni Dominic. Kasama ang kaniyang ina ay nakita sila sa isang coffee shop malapit sa bahay ng mga ito. Si Luisa Villafuerte ang ina ni Dominic.Pagdating nito sa coffe shop ay nandoon na ang mag-ina ni Lera at Alliana. Naupo ito at talaga namang siya na lang ang hinihintay.“I’m sorry, I’m late. Kanina pa ba kayo dito?” tanong ni Luisa habang hinihila ang upuan sa tapat ng mag-ina at naupo dito.“Kakarating lang din po namin tita.” Nakangiting sagot ni Lera dito. “nag-order nap o pala ako ng ilang dessert. Best seller po nila ito dito sana magustuhan niyo po tita, tikman niyo po.” Matamis na ngiting alok ni Lera sa kaniyang tita LuisaPagkatapos niyang sabihin iyon, kumaway siya sa waiter upang ihain ang mga pagkain. Makalipas ang ilang sandali, ilang magagandang maliliit na dessert ang inilapag sa harap ng tatlo.“Talaga namang napakaalaga mo Lera. Alam mo talagang mahilig ako sa matatamis. Talaga namang hindi mo nakakalimutan. P