Novels by Shea.anne

Biglang tumunog ang doorbell.Mabilis na nagliwanag ang mga mata ni Skylei, inisip niyang sina Avigail at ang dalawa pang bata na ang bumalik. Tumalon siya mula sa kama at nagmamadaling lumapit upang buksan ang pinto. Pagbukas ng pinto at makita kung sino ang naroon, muling nagdilim ang kanyang mga mata. "Skylei!!" pilit na ngumiti si Lera ngunit halatang hindi ito natural. Dahil sa pagiging babae, hirap si Lera sa mabatong daan. Si Dominic naman, mabilis maglakad habang bitbit si Skylei at wala itong balak hintayin siya. Sa sobrang bilis ng kanilang lakad, naiwan siya at hindi na makita ang mag-ama sa unahan. Buti na lang at iisang hotel lang ang nasa lugar, kaya't madali niyang nahanap ang kanilang tinutuluyan. Pagkatapos magtanong sa front desk tungkol sa kanilang kwarto, dumiretso na si Lera pataas. Pagdating niya, agad sumimangot si Dominic.Nagkunwari si Lera na hindi napansin ang pagbabago sa ekspresyon nila. Pumasok siya sa kwarto nang may ngiti, tinitigan si Sky

"Tita..."Nawala na sa paningin nila si Avigail.Iniyuko ni Skylei ang ulo, puno ng hinanakit, at may luhang boses. "Gusto ko kay Tita...."Nainis si Dominic sa sinabi ni Avigail kanina. Nang marinig niyang patuloy pa ring hinahanap ng bata ang babaeng iyon, bahagyang sumimangot ang kanyang mukha. "May sarili nang mga anak si tita, hindi pwedeng laging istorbohin mo lang siya dahil gusto mo Skylei."Mataas ang tingin ni Little Skylei sa kanyang daddy na may bahid ng galit.Napasimangot si Dominic at tinitigan ang bata.Pareho ang determinasyon na makikita sa mukha ng mag-ama.Sa huli, hindi kinaya ni Little Sky ang determinasyon ng kanyang daddy. Matagal siyang nakatingin dito nang masama bago iniyuko ang ulo, naiinis.Sa isip ni Skylei, kung ayaw ng kaniyang ama hindi rin niya pipilitin ang sarili. Tutal, magkasama naman sila sa iisang kwarto, at tiyak na babalik ang kaniyang tita para kunin ang kanyang mga gamit!Dahil dito, tumigil na ang bata sa pag-iyak at nagsalita. "Gusto k

"Hmmppp!" Narinig din ni Dane ang mga papuri kay Lera at napasimangot ito sa inis. Napansin ni Avigail ang reaksyon ng bata at nagtanong nang nagtataka."Bakit? Anong nangyari?" Tinutusok ni Dane ang kanin sa plato habang nakasimangot. "Ayoko sa babaeng iyon, Mommy." sagot nito nang may pagtatampo. Nagulat si Avigail sa sinabi ng bata. "Bakit naman?"Dalawang beses pa lang nagkikita ang kambal at si Lera kaya nagtataka siya kung bakit ganoon kalaki ang galit nito. Tumingala si Dane sa kanyang mommy, tila gustong sabihin na ayaw niya sa babaeng iyon dahil ito ang pakakasalan ng daddy niya. Pakiramdam niya, mas pinili ng daddy nila ang babaeng iyon kaysa sa kanila. Pero naalala niyang hindi pa alam ng mommy nila ang tungkol sa nalaman nilang magkakapatid. Kaya pinigil niya ang sasabihin, nakasimangot itong nagsalita."Kasi hindi siya mabait kay Skylei, ayaw din sa kanya ni Skylei. Kaya ayaw din namin sa kaniya" Sa narinig, nakaramdam ng awa si Avigail para sa maliit na bata

"Ano ang ginagawa mo rito?"Dinala ni Dominic si Lera sa gilid ng kagubatan at tinanong ito nang walang ekspresyon.Narinig ito ni Lera at tumingin sa bata sa kanyang mga bisig nang may malasakit."Nag-aalala ako kay Sky, kaya pumunta ako rito para tingnan siya. Huwag kang mag-alala, hindi ako magiging sanhi ng anumang gulo para sa'yo."Pagkatapos niyang magsalita, narinig niya ulit ang malamig at matigas na boses ni Dominic."Ngayon nakikita mong maayos nang naka-adapt si Sky. Kung wala ka nang ibang pakay, maaari ka nang umuwi."Nanigas ang mukha ni Lera. "Dominic, nagpunta pa ako rito, hindi pwedeng hindi man lang ako makakain kasama kayo. Hayaan mo akong manatili..."Pagkatapos nito, yumuko siya nang tila nagsisisi at mahinang sinabi. "Alam kong sinisisi mo pa rin ako sa huling pagkakataon na nasaktan ko si Sky, pero hindi ko naman talaga sinasadya. Sa loob ng maraming taon, itinuring ko si Sky na parang sarili kong anak. Paano ko magagawang saktan siya? Bukod pa rito, pinarusaha

"Since Miss Lera Gale is here, and Skylei's tree has just been planted already, President Villafuerte should take Sky and Miss Lera Gale back."Talaga ngang ayaw ni Avigail ng pansin, kaya't malamig niyang pinutol si Lera.Nang marinig ito, tumayo si Lera at tumingin kay Dominic ng may ngiti.Ang layunin ng pagpunta niyang ito ay hindi para manatili si Dominic kay Avigail. Ngayon na mismo ay inihain na ito ng babae, kaya’t hinihintay na lang niya ito.Nang marinig ng maliit na babae ang mga salita ni Avigail, dumilim ang mga mata ni Dominic at tiningnan siya ng may kunot na noo."Si Miss Suarez ang tumulong sa akin at kay Sky upang magtanim ng puno. Syempre, hindi ko siya iiwan. May isa pang puno. Tara, magtanim tayong lahat."Nagalit ng bahagya si Avigail kay Dominic dahil sa sagot nito at nais sana niyang tumanggi.Sa gilid, tinawag ni Little Sky nang mahina si Avigail."Titaa..."Nang marinig ni Avigail ang boses ng bata, lumingon siya, at nakita ang mukha ng bata na puno ng pagtuto

Habang sila'y nag-uusap, naitanim na nila ang pangalawang puno.Tumayo si Avigail naman at kinuha ang pangatlong punla at inilagay ito sa butas.Nagkaroon ng kaunting ingay hindi kalayuan."Miss Ferrer, bakit andito ka rin?" tanong ng teacher ng mga bata habang naglalakad siya sa mga bata. Nang makarating siya sa pinto, nagulat siyang makita ang isang tao mula sa malayo.Si Lera Gale Ferrer ay nakasuot ng pulang damit, may kulot na buhok na bumabalot sa kanyang dibdib at may suot na salamin sa mata, na nagmukhang napaka-noble.Nang dumaan siya sa harap ng teacher, tinanggal niya ang kanyang salamin at pinikit ang mga mata habang tinitingnan ang mga tao."Sinabi ni Dominic na may mga aktibidad para sa magulang at anak sa kindergarten ngayon. Nababahala ako kay Sky, kaya dumaan ako ng maaga. Nasaan sila?"Hindi nag-isip ang gurol at itinuro ang direksyon nila Avigail Suarez."Doon, kasama sina Dale at Dane. Laging sumasama si Skylei sa kanila at hindi na gustong mahiwalay, kahit na nagt

Noong mga panahong iyon, bagong kasal pa siya sa pamilya Li ayon sa ayos ni Mr. Li. Alam niyang hindi maganda ang kalusugan ng tiyan ni Kenneth, kaya't nagsanay siya ng mabuti upang makapagluto ng mga pagkaing mainit at komportable para sa kanya tuwing umaga.Ngayon, naisip niya, kumakain nga si Kenneth ng mga midnight snack niya, ngunit iyon ay isang simpleng midnight snack lang.Ibig sabihin, ang kanyang kabutihan ay wala ring halaga mula simula hanggang matapos.Isang oras ang lumipas, at dalawang ulam na may magandang kulay, amoy, at lasa ang nahain sa eleganteng marmol na mesa sa kainan, at mayroong isang malaking grupo at isang maliit na grupo ng mga tao na nagtitipon sa paligid ng mesa, masaya."Subukan mo ito, matagal ko nang inensayo ang lugaw na ito, at ito ang pinakamaganda ko."Habang hinihipan ang mainit na hangin mula sa mangkok, kumuha si Evan ng maliit na kutsara at inabot ito sa bibig ni Ashton.Ibinaba ni Ashton ang ulo, ipinakita ang maliit na bahagi ng kanyang

Bitbit ang maliit na supot na may mga kahiya-hiyang laman, matagumpay na nahanap ni Evan ang klase kung saan naroon si Ashton.Wala nang ibang bata sa silid-aralan, tanging si Ashton na lang ang nakaupo, walang sigla ang mga mata nito, at nakapatong ang mga kamay sa pisngi. Hindi siya gumagalaw sa kanyang upuan.Nang makita ni Evan ang pasa sa makinis na mukha ng bata, kumirot ang kanyang puso para rito. Napapikit siya ng bahagya bago mabilis na pumasok sa silid at kinuha ang atensiyon ng bata."Ashton, kumusta ka? Anong masakit sa'yo, baby?" tanong niya nang may pag-aalala."Vanvan!" Agad na lumingon si Ashton sa kaniya. Nagniningning ang singkit na mga mata ng bata, ang kislap ng mata ng mga iyon ay tila mga bituin. Dali-daling tumakbo papunta kay Evan gamit ang kanyang maiikling binti."Wala pong masakit sa akin! Bakit ka po nandito?"Umupo si Evan para mapantayan ang bata, saka marahang kinulong sa kaniyang mga bisig. Maingat niyang hinaplos ang namumulang pisngi nito."Sabihi

"Pasensiya na po, Madam, kung meron lang akong ibang magagawa, hinding-hindi ako lalapit dito para humingi ng tulong."Sa tapat ng marmol na mesa, nakaupo si Anthony Villaflor, ang ama ni Evan. Hawak niya ang kanyang mga kamay, na para bang nagmamakaawa pero puno naman ito ng kasinungalingan."Simula nang mag-donate ng bone marrow si Evan para sa asawa niyo, hindi na naging maayos ang kanyang kalusugan. Gusto ng asawa ko na bigyan siya ng mga suplemento, pero ang mahal naman ng mga iyon, hindi kami makabili..."Bahagyang humigpit ang hawak ni Evan sa dalang plato. Namula ang kanyang mukha dahil sa matinding kahihiyan.Ayos lang sana kung basta na lang pupunta ang kanyang ama sa pamilya Huete para humingi ng pera. Pero ang patuloy na paggamit ng pangalan niya?Kahit pa hindi sabihin sa kaniya ng matanda ang tungkol dito, paano niya matatanggap ang patuloy na pag-abuso ng kanyang pamilya sa pamilya Huete dahil lang sa pabor na ginawa niya para sa mga ito ng kusang loob?"Hayaan mong mag

Hindi inaasahan ni Evan ang mga inasta ni Kenneth, ipagtatanggol siya nito, at sa harapan pa ni Ella.Kung noong nakalipas na limang taon lang sana ito nangyari, baka maglulundag pa siya sa saya mula sa atensiyong nakukuha mula rito. Ngunit ngayon ay marami na ang nangyari, kung ang lahat sa paligid niya ay nagbago, hindi malayong pati si Evan ay nagbago na rin. Tulad ng kulay abo na madalas sumisimbolo ng pagtatapos, patay na rin ang lahat ng damdamin sa kanyang puso.Ang natira na lamang ay kawalang-pakiramdam. Parang namamanhid na siya dulot ng walang katapusang sakit noon na miski hanggang ngayon ay dala-dala niya pa rin.Sa gitna ng nakakabinging katahimikan, bahagyang ngumiti si Kevin habang binabasa ang reaksyon ng lahat.Dahan-dahan niyang binuksan ang kahon, kinuha ang makinang na alahas, at pinindot ang isang lihim na mekanismo sa loob nito.Ang kakaiba niyang kilos ay agad nakakuha ng atensyon ng tatlong tao.Sa maliksi niyang mga daliri, tinanggal niya ang base ng alahas,

Kinabahan si Evan bago maingat na tinawag ang lalaking sinusundan, "Uncle."Huminto ang lalaking nakatalikod sa kanya. Ang tono nito ay nanatiling kalmado at walang emosyon, na mahirap basahin ng sino man ang ibig sabihin. Sinagot lang siya nito ng maikling, "Hmm?""Pasensya na pala sa nangyari kahapon," sabay yuko niya, puno ng determinasyon na humingi ng tawad sa lalaki dahil sa naging asta niya sa harap nito.Pinagdikit ni Evan ang namamawis na mga kamay bago mabilis na nilapitan si Kevin, at tumingin ng diretso sa mga mata nitong malalim na kasing lalim ng bangin kung makatitig. "Alam kong ginagawa mo lang iyon para sa ikabubuti ko, pero baka maisip mong binabalewala ko lang ang lahat–"Tumaas ang kilay ni Kevin, at may bahagyang misteryosong tingin sa kanyang mga mata. "Evan, it's your life to begin with. You don't need to apologize for something as simple as deciding for yourself? But... are you regretting it now? Nagbago na ba ang isip mo? Gusto mo na bang kunin ang napakaganda

Habang nagsasalita pa si Ella, bigla siyang sumugod muli upang subukang agawin ang nakakainis na kahon ng alahas na hawak-hawak ng kapatid.Madali namang nakailag si Evan at, sa tamang pagkakataon, itinulak niya ang kanyang tuhod patungo sa malambot na bahagi ng tiyan ni Ella. Napasalampak ito sa malamig na tiles ng banyo. "Ella," malamig at may tunog na banta na sabi ni Evan, "Kung hindi ko man kayang talunin o kalabanin si Kenneth, ikaw, madali lang kitang matatapos sa mga palad ko. Pakatandaan mo ‘yan."Namimilipit sa sakit si Ella sa malamig na tiles ng banyo. Hindi niya inaasahang mararanasan ang ganitong klaseng pananakit sa kaniyang buhay, at higit pang hindi niya matanggap ay galing ito kay Evan, na palagi niyang minamaliit.Namula ang kanyang mga mata sa galit. Muling sumugod si Ella kay Evan na parang baliw, at ang dating maamo niyang mukha ay ngayon nalukot na at puno ng galit. "Evan, sinasabi ko sa'yo, ibigay mo sa akin ang kahon na ’yan!"Hindi inaasahan ni Evan na makaka