Bago pa makarating si Khate, may isang taong sumuporta sa kanyang baywang at nagawa niyang mapanatili ang kanyang balanse.Nang itaas niya ang kanyang mga mata, nakasalubong niya ang madilim na mga mata ni Anthony.Nang magtama ang kanilang mga mata, bahagyang nanigas ang katawan ni Khate, at pagkatapos ay mabilis niyang iniwas ang tingin at umupo sa kama.Hindi sinasadyang suportahan ni Anthony si Khate, dala ata ito ng adrenaline rush niya. Sa sandaling ito, nakita niya na siya ay parang isang baha at isang hayop, iniiwasan siya. Biglang dumilim ang kanyang mga mata, at binawi niya ang malaking kamay na nakasuporta lang sa kanyang baywang.“Nangahas kang sabihin na pinag-aralan mo ang maraming mahirap at komplikadong na sakit. Ito ba ang resulta ng iyong pag-aaral? Sa tingin ko binili mo lang lahat nang mga certificate mo!”Hindi napansin ni Mina ang kakaibang nangyayari sa kanilang dalawa. Galit pa rin siya at galit na tiningnan si Joshua, “Kuya, sa tingin ko manloloko siya! Palay
Anthony ay tumingin lamang sa kanya, pagkatapos ay hinawakan ang kanyang pulso at tumabi, saka malamig na tumingin kay Mina, "Mag-sorry ka."Natigilan si Mina sa narinig mula kay Anthony, "Kuya Shen, ano ang sinabi mo?"Tumingin si Anthony pababa sa kanya na puno ng awtoridad, "Kritikal ang kalagayan ni Lolo Wang ngayon. Kung may talagang makakapagligtas sa kanya, nag-imbita na kayo ng mga kilalang doktor mula sa loob at labas ng bansa. Kung ganoon, dapat lumitaw na ang taong iyon, ngunit sa huli, wala."Napangibabawan si Mina ng kanyang presensya at nahihiyang yumuko."Ganito..."Saglit na tumigil si Anthony, tumingin nang may kakaibang ekspresyon sa taong nasa likuran niya, at nagpatuloy, "Ang Binibining Khate na ito ay walang kaugnayan sa pamilya Wang. Dumating siya rito nang partikular upang gamutin si Lolo Wang. Maaari mong hindi siya pagkatiwalaan, ngunit wala kang dahilan upang atakehin siya. Ito ba ang itinuro ng pamilya Wang sa'yo? Mag-sorry ka agad sa kanya!"Sa eksenang ito
Sa pagkakataong ito, wala nang sinuman ang maaaring gumambala pa, kaya mas naging maayos ang proseso ng paggamot ni Khate.Pagkalipas ng ilang sandali, mahigit isang dosenang pilak na karayom ang naiturok sa dibdib ng matanda.Sa buong proseso, halos hindi kumurap si Khate at buong pusong nakatutok sa pasyente.Sa sobrang pokus niya sa paggamot, hindi niya napansin na si Anthony ay nakatitig sa kanya sa mga oras na iyon.Habang nasa ibaba pa lang, nakita na ni Anthony ang resume ni Khate sa nakalipas na mga taon. Siya ay may kahanga-hangang kagandahan, sapat upang magbigay-imahinasyon sa kung gaano kahanga-hanga ang naging buhay niya nitong nakalipas na anim na taon.Ngunit ngayon pa lang niya ito nakitang naiiba sa dati.Ang konsentrasyon sa kanyang medisina at ang tibay ng paninindigan tuwing pinag-uusapan ang kanyang propesyon—lahat ng ito ay bago para kay Anthony.Iba na siya sa babaeng makasama niya sa iisang bahay, na nagpakita ng pagmamahal at pag aalaga.Habang pinagmamasdan i
Nagulat si Khate. Matapos ang ilang sandali, tiningnan niya si Anthony na may kaunting pag-aalala.Hindi niya inamin ang huling pagkakataon na nawala si Katerine.Pero malamang hindi niya ito maitago sa lalaking ito.Sa pag-iisip nito, nag-alinlangan si Khate at nagsabi, "Siguro... dahil tinulungan ko siya dati. Noong huling nawala siya, ako ang kumuha sa kanya."Hindi ito inaasahan ni Joshua. Tumingin siya kay Katerine, tapos kay Khate, at nagsabing may damdamin: "Talagang nakatakda kayong dalawa na magtagpo."Nakatakda na magtagpo?Naisip ni Khate ang pagkakakilanlan ni Katerine, ngumiti nang bahagya sa sarili, tinaas ang mga mata, at muling nagpakalma. "Siguro."Hindi napansin ni Joshua ang kakaibang kilos niya at tumayo, nagmungkahi, "Dahil isang oras pa ang lolo ko, bakit hindi tayo maghintay sa ibaba at uminom muna ng tubig? Alam kong napagod ka sa iyong mga ginawa Doktor Khate."Nang makita niyang pinalitan na ng paksa, inexplicably gumaan ang loob ni Khate at sumang-ayon nang
Lumabas si Khate ng kwarto, maingat na binabaan ang kanyang boses, at sinabi sa dalawang bata sa kabilang linya: "Maging mabait kayo, si Mommy ay nag gagamot pa ng mga pasyente at uuwi rin mamaya. Maglaro muna kayo kasama ang ninang ninyo."Sanay na ang dalawang bata na umuuwi si Mommy nang gabi dahil sa trabaho, kaya sumang-ayon sila nang masunurin.Samantala, sa loob ng kwarto.Napakalamig ng ekspresyon sa mukha ni Anthony, halos nagyeyelo na, habang bumubulwak ang galit sa kanyang puso.Paulit-ulit na pumapasok sa isip niya ang pagkabigo ng kamay ni Katerine na mahawakan ang kamay ng babae at ang salitang "Mommy" sa telepono.Hindi na nakapagtataka kung bakit napakalamig ng babae nang makita si Katerine.Lumabas na pala na may asawa na ang babaeng ito at may anak na sa ibang lalaki!Ito rin ang dahilan kung bakit niya iniwan ang bata noon!Ibinaling niya ang tingin sa anak na babae, na naroon pa rin at nakatayo.Hindi maitago ng batang babae ang pagkadismaya sa kanyang mukha, pero
Nang makita ito ni Anthony, lalo pang dumilim ang kanyang mukha. "Ano bang sasabihin mo sa kanya? Sa susunod na magkita kayo, mas mabuting magpanggap ka na hindi mo siya kilala at wala kang anumang kinalaman sa kanya."Dahil ang babaeng iyon mismo ang hindi nagnais na kilalanin ang kanyang anak, mas mabuting sundin na lamang niya ang kagustuhan nito!Natakot si Katerine sa tono ng kanyang ama. Napatingin siya nang ilang segundo bago bahagyang pinipigilan ang luha, saka sinulat sa kanyang maliit na notebook: "Bakit po daddy?"Hindi pa man sumasagot si Anthony, mabilis na siyang nagsulat ng isa pang pangungusap: "Gustong-gusto ko si Auntie. Mabait at maalaga siya sa akin. Gusto ko siyang makasama!"Ang tuwirang pagmamahal ng batang babae ay nagdulot ng kirot sa puso ni Anthony, pero kailangan niyang harapin ang realidad. Malamig niyang sinabi, "Dahil may sarili na siyang mga anak, at hindi na niya ailangang pa ng ibang bata."Narinig ito ni Katerine at napuno ng pagkalito ang kanyang mg
Kung ihahambing sa akupunktura, mas simple ang proseso ng pagtanggal ng mga karayom. Sa loob lamang ng sampung minuto, natanggal na ang lahat ng karayom sa matanda. Sinuri lamang ni Khate ang pulso nito at mahinahong nagsimulang iligpit ang kanyang mga gamit. Tumayo si Joshua at Mina sa tabi ng kama, nakaramdam ng matinding pagkabalisa. Marami na silang nahanap na kilalang doktor noon, ngunit lahat ay walang kabuluhan. Sa pagkakataong ito, hindi nila alam kung magigising pa ang kanilang lolo… Sa ilalim ng sabik na mga mata ng dalawa, bahagyang gumalaw ang mga daliri ng kanilang lolo. At sa sumunod pang mga segundo, dahan-dahang iminulat ng matanda ang kanyang mga mata, kumunot ang noo at mahina ang pag-ubo. "Lolo!" Dali-daling naupo si Joshua para tulungang huminga ang matanda, gulat at tuwa ang makikita sa kanyang mga mata. Labis na nagulat si Mina na hindi siya makapagsalita. Hindi siya naniniwala sa babaeng iyon, na bago pa ito nagsimula sa pag gagamot ay nap
Malinaw ang intensyon ni Joshua. Bagamat hindi niya direktang binanggit ang tungkol sa suplay ng mga halamang gamot, alam na alam niya ang layunin nito at tila balak pa siyang kusang makipag-usap tungkol dito. Bahagyang nagdadalawang-isip si Khate. Ayaw niyang tumanggap ng gantimpala nang wala siyang nagagawang kapalit. Pagkatapos ng lahat, sinabi ng pamilya Wang na ibebenta lamang nila ang mga halamang gamot sa kalahating presyo kung gagaling si Ginoong Wang. Matagal siyang hindi nagsalita, at nanatili lang si Joshua sa kanyang kinaroroonan, nakangiti habang nakatingin sa kanya. Nang makita iyon, napangiti rin si Khate. "Sa totoo lang, pumunta ako rito upang gamutin ang iyong lolo dahil narinig ko mula sa isang kaibigan na ang pamilya Wang ay magbebenta ng mga halamang gamot sa kalahating presyo sa doktor na makakagamot kay Lolo. Ngunit ngayon pa lang nagising si Lolo Wang, at hindi pa malinaw ang kanyang kalagayan. Sa tingin ko, hindi pa tamang pag-usapan ang gantimpala na mula
Pagkapasok nila sa loob, agad na bumungad sa kanila ang sobrang diliman.Mahigpit na hinawakan ni Khate ang kamay ng dalawang bata, habang si Kyrrine naman ay nauuna sa kanila upang pangunahan ang daan.Palihim na nagtatawanan sina Miggy at Mikey. Hindi nila inaasahan na ganito pala kaduwag si Mommy sa mga multo o mga bagay na nakakatakot.Gayunpaman, matapos silang matakot sa haunted house ngayong araw, malilimutan na nila ang kanilang mga alalahanin!Palihim nilang pinagplanuhan na huwag sabihin kay Mommy na nasasaktan din sila sa higpit ng hawak nito, at tahimik siyang hinila pasulong.Habang naglalakad, lalong lumakas ang kaba sa dibdib ni Khate.Simula pagkabata, takot na siya sa anumang nakakatakot na mga bagay, totoo man ito o hindi. Kahit alam niyang peke lang ang mga multo rito, hindi niya maiwasang kabahan dahil sa tunog at ilaw ng paligid.Lalo na ngayon, hindi niya alam kung kailan biglang lilitaw ang mga prosteticated na mga bagay o tao.Ang tatlo sa unahan niya ay nagsab
Mabilis na nakarating ang apat sa Universal Studios.Bagaman nais ng dalawang bata na ipahinga ang mommy nila, matagal na nilang gustong maglaro at maaga pa lang ay tinignan na nila ang guide ng mga rides na nais nilang sakyan.Pagpasok pa lang nila sa gate, agad nilang hinila si Khate at hiniling na pumunta sila sa Jurassic Park para makita ang mga dinosaur.Walang alinlangan na sumang-ayon si Khate at dinala ang dalawang bata sa Jurassic Park. Sobrang saya nila Miggy at Mikey. Di mawala ang ngiti sa kanilang mata at mga labi sa mga nakikita nila sa kanilang paligid.Paglabas nila ng Jurassic Park, pumunta sila sa Alien Cave at sumubok mag-bike sa isang space trip kasama si ET.Matapos ang dalawang rides, medyo pagod na si Khate, ngunit ang dalawang bata ay patuloy pa rin sa kanilang kasiyahan at punong puno pa rin ng sigla at pumunta pa sa ibang mga proyekto.Sa bawat proyekto, hiling nila na magka-group photo sila.Isa-isa itong sinang-ayunan ni Khate.Matapos ang mga kasiyahan ng
Halos isang oras na ang lumipas nang pagod na lumabas si Christopher mula sa kwarto.Upang makuha ang kahit konting reaksyon mula kay Katerine, halos naubos na niya ang lahat ng kanyang mga pamamaraan, ngunit sa huli, hindi niya nakuha ang inaasahang epekto."Kamusta Chris?" tanong ni Anthony nang may kaba.Umiling si Christopher, "Ganap na isinara na ni Katerine ang sarili niya at ayaw nang makipag-ugnayan sa iba. Kahit ako, tinanggihan na din niya. Marahil ay may nangyaring bagay na nagbigay sa kanya ng malakas na epekto. Malalaman lang natin ang solusyon kung matutukoy ang pinagmulan ng pagkabigla."Nang marinig ito, bahagyang nag-impis ang mukha ni Anthony.Hindi napansin ni Christopher ang kakaibang reaksyon ng kanyang matalik na kaibigan, at seryosong nagtanong, "May nangyari bang bagay kamakailan na nagpabago ng mood ni Katerine?"Bumangon sa isipan ni Anthony ang eksena kaninang umaga nang magsalita ang batang babae dahil kay Khate, at malinaw na ang tanging sagot ay ito lang.
Pinanood ni Anthony ang kanyang anak na tumakbo papunta sa sasakyan ni Khate, may halong pagtataka sa kanyang mga mata.Ang batang ito, na ilang beses pa lang nakikita si Khate, ay hindi na matanggal sa kanya ay ,awalay.Habang iniisip ito, bigla na lang nadapa ang batang babae. Napag-isip si Anthony at mabilis na lumapit, niyakap siya, "Saan ka nadapa? Teka lang, titingnan ni daddy, okay ka lang ba?”Naging sunod sunod na ang mga naging tanong Anthony.Ngunit niyakap ni Katerine ang kanyang leeg ng mahigpit at ayaw magbitiw.Habang nag-aalala si Anthony, nabigla siya ng narinig niyang humihikbi ang batang babae na may iniindang sakit.Sa isang iglap, nagduda si Anthony kung tama ba ang narinig.Kahit na umiiyak, ito ang unang pagkakataon na narinig niyang gumawa ng ingay si Katerine mula nang siya ay lumaki.Labis na ang naging pag-iyak ni Katerine, at kasabay nito, mahigpit niyang hinawakan ang leeg ni Anthony, na nagdulot ng matinding sakit.Si Anthony ay nagtiis at hindi ipinakita
Matapos malaman ang katotohanan, nagpaalam ang dalawang bata kay Kyrrine at nagbalik sa kanilang bahay na may lungkot na pakiramdam.Hindi inaasahan ni Kyrrine na magiging ganito siya, na nagsabi ng totoo. Nang makita ang malungkot na itsura ng dalawang bata, agad siyang kumuha ng leave at sumama sa kanila.Punong-puno ng pagkadismaya ang puso nina Miggy at Mikey.Matapos magkasama ng ilang panahon, inisip nilang baka hindi na sila kinasusuklaman ni Daddy.Ngunit, si Daddy pala mismo ang nag-utusan sa kindergarten na paalisin sila.Mukhang mali sila at talagang kinasusuklaman pa sila ni Daddy.Sa ilalim ng matinding gap, hindi nakapagtimpi si Mikey at napuno ng luha ang kanyang mga mata, ang maliit na mga kamay ay mahigpit na humawak sa sofa cover, at ang kanyang labi ay nagpout sa sama ng loob.Si Miggy din naman ay malungkot din, ngunit mas kalmado siya kaysa kay Mikey.Nang makita niyang malapit nang umiyak si Mikey, pinuntahan niya ito at kinausap gamit ang seryosong mukha, "Huwag
Pagkatapos mag-isip, nagmaneho na ulit si Khate pabalik sa bahay.Ang dalawang bata ay tapos na kumain, at si Kyrrine naman ay nanonood ng science channel kasama sila.Nang makita siya, agad na tumayo ang tatlo at binati siya.Agad na napansin ng dalawang bata na parang hindi maganda ang pakiramdam ni Mommy. Yumakap sila sa mga binti ni Khate, at nagtanong nang may pag-aalala, "Mommy, may problema po ba kayo? Mukha kang pagod."Nang marinig ang kanilang pag-aalala, bahagyang gumaan ang puso ni Khate, at pilit siyang ngumiti at hinaplos ang kanilang mga ulo, "Wala naman mga anak, trabaho lang, medyo magulo lang kasi isip ni mommy."Alam ng dalawang bata na mahirap ang trabaho ni Mommy, kaya hindi sila nagduda at nag-comfort pa, "Ang Mommy namin ang pinaaaaaakamagaling sa lahat, tiyak na malulutas niya yan!"Ngumiti si Khate at tumango, tumingin sa oras, at pinakiusapan silang magtungo na sa taas para matulog.Sumunod ang dalawang bata at umakyat na para magpahinga.Naiwan sa sala sina
Sa gilid, tahimik na naglalaro si Katerine ng mga manika, ngunit hindi maiwasang magtuon ang pansin nito sa kanyang Auntie Khate.Ang pag-uusap ng dalawa ay mas lalong naging malinaw.Nang itanong ni Auntie kay Daddy kung bakit niya pinapapalayas ang dalawang maliit na kapatid, nakakaramdam ng kalituhan si Katerine, akala niya maririnig niya ang paliwanag ni Daddy na ititigil na niya ang pagpapaalis sa mga kaibigan niya.Ngunit hindi nagsalita si Daddy ng matagal.Nagpout si Katerine ng galit.Si Daddy ay isang malaking sinungaling at isang masamang tao! Nangako na siya na hindi na niya papaalisin ang dalawang kaibigan, ngunit ginawa pa rin niya!Sa pag-iisip na ito, galit na inihagis ni Katerine ang laruan sa kamay at mabilis na umakyat pabalik ng taas nang hindi lumingon.Hindi na siya maniniwala pa kay Daddy!Nakita ni Anthony ang likod ng maliit na batang babae at hindi maiwasang makaramdam ng sakit sa ulo.Wala siyang pag-aalinlangan na alam niyang ang galit na nararamdaman ng b
Paglabas ni Khate mula sa opisina ng punong-guro, kinuha niya ang mga bata mula sa guro.Nabakas sa mga naging aksyon ni Khate ang labis na galit, na pati ang guro ng mga bata ay nagulat sa kanyang naging reaksyon sa araw na iyon."Mayroon akong kailangang asikasuhin mamaya, pwede ko ba kayong maglaro muna sa inyong ninang?" Habang papunta sila pabalik, pinipigilan ni Khate ang kanyang galit at tinanong ang dalawang bata ng may ngiti, parang wala lang nangyari.Walang masyadong iniisip ang mga bata, iniisip na lang nila na abala si Mommy sa trabaho, kaya't sumang-ayon sila ng maayos.Ibinigay ni Khate ang mga bata kay Kyrrine, at pumasok sa sasakyan, na kung saan muling naging maasim ang kanyang mukha. Dumeretso siya papunta sa mansyon ng pamilya Lee."Young Madam..." Si Auntie Meryl ay nagsimula nang magbukas ng pinto at magbati, ngunit nang makita ang mukha ni Khate, napigilan niyang sabihin ang natitirang mga salita.Simpleng tumango si Khate at tumingin sa sala, "Nandiyan ba sa lo
Noong gabing iyon, pagkatapos ng trabaho, dumating si Khate sa tamang oras upang sunduin ang dalawang bata.Dalawa na lamang sila sa harap ng kindergarten, at ang guro ay masyado nang nag-aalaga sa kanila."Pasensya na po, teacher, na-late na naman ako," nagpasalamat si Khate at naglakad patungo sa dalawang bata.Ngunit pinrotektahan siya ng guro at ngumiti sa kanya ng medyo nahihiya, "Tutulungan ko muna kayo sandali. Nais makipag-usap ng punong-guro sa inyo tungkol sa isang bagay. Naghihintay po siya sa opisina."Nang marinig ito, medyo naguguluhan si Khate, ngunit nagpatuloy siya sa taas at kumatok sa pinto ng opisina ng punong-guro.Para sa isang hindi kilalang dahilan, medyo kakaiba ang mukha ng punong-guro."Nabanggit ni Teache Karen na nais mong makipag-usap sa akin. Mayroon po bang problema ang dalawang bata sa loob ng paaralan?" nagtanong si Khate ng naguguluhan.Ang punong-guro ay may pormal na ngiti sa kanyang mukha at nagsalita ng dahan-dahan, "Ganito po kasi Ms. Khate, na