Kabanata 002

A DAY EARLIER BAGO AKO LUMIPAT NG APARTMENT

"im sorry Louisse, biglaan , mag-for good na sila Mama. Next week na kasi ang balik nila. Hindi ko alam kung bakit biglaan. Tinawagan lang nila ako kagabi. Pasensya ka na girl kung hindi kita nasabihan kaagad. Nahihiya talaga ako sayo!” nahihiya na sabi sa akin ni Dianne, halos hindi siya makatingin sa akin habang sinasabi iyon. Ilang linggo na din kasi akong nananatili ng libre sa bahay nila. Since best friend ko siya kaya walang problema kahit tumira ako sa kanila.

“Ano ka ba girl, wag mong isipin yun. Okay lang. AKo nga itong nahihiya sayo, ilang weeks na din akong nakikitira ng libre. Saka nakaipon na din naman ako kahit papano, wag ka nang mag-alala. Pwede na akong makapag-rent ng apartment” sagot ko sa kaniya kahit na ang totoo ay sapat lang ang perang kapit ko sa ngayon. Hindi ko din kasi ginagastos ang pera sa bangko na binigay sakin nila Mommy.

"hindi mo naman kasi dapat na gawin pa ito Louisse. Go back to your family, you have a good life, well of course hindi lang sa part na wala ng ginawa sila Tita kundi mag-away ng mag away. " pangungumbinsi niya  sa akin. Isang accountant si Dianne sa isang malaking kompanya sa Manila kaya, kayang-kaya niya ang makapag provide para sa sarili niya , siguro ito din ang rason ng parents niya kaya maaga silang nag for good bilang OFW sa bansang Dubai.

"Yun na nga girl, para na kong mababaliw kila Mommy. Hanggang ngayon nga hindi ako minemessage o tinatawagan kung nasaan ako. Oh diba? Ang saya-saya ng parents ko. Baka nga hindi pa rin nila alam na umalis na ako sa bahay.” napapabuntong hininga kong sabi. “pero don't worry okay lang ako, kilala mo ako. Hello? Si Louisse Nicolas ata ito!" sagot ko sa kaniya

"sige girl, goodluck! if you need anything, you know where to contact me. Anytime dadating ako pramis." sabi niya sa akin sabay yakap.

Matapos nang pag-uusap naming iyon ay inayos ko ang ang mga gamit ko. Dinala ko lang ang mga gamit na pwede kong dalhin sa isang maliit na apartment. Pagka-alis ko sa bahay ni Dianne ay naghanap ako ng isang paupahang apartment na pansamantala kong tutuluyan. Mabuti na lang at mabilis naman akong naka-kita. Hindi na ako nagpaka choosy pa. Kinuha ko na ang inaalok sakin ni Yaya, na isang halos cubes na aparmtent pero unlike sa mga magagandang building, ito ay maliit lang bukod dito ay hindi din kagandahan ang kondisyon. Maliit ang daan papunta sa mismong kwarto ko. Ang iskinita papasok ay napakasikip at mabaho, pero sanay ako sa ganitong sitwasyon. Dito din kasi sa lugar na ito ako nakikitulog sa tuwing maglalayas ako sa amin at gusto kong magpalipas ng gabi.

Pero hindi ko maiwasang mapa-buntong hininga ng makita ko ang loob nito. Medyo magulo ang loob nito, ang tubig sa gripo ay tumatagas sa pader, ang maalimuom na singaw ng buong bahay ang bumungad sa akin. Ang maingay na paligid ay mas okay na sakin kesa araw-araw kong maririnig ang problema sa bahay namin.

3 DAYS BEFORE THE INCIDENT

“Punyetang traffic talaga to! Wohhh ang hirap palang maging mahirap! Kaya mo yan Louisse!”

Walang tigil ang kakamura ko dahil pagtakbo ko sa kahabaan ng Malate ng mula alas kwatro imedya hanggang alas siyete ng umaga para lang maabutan ko ang shift ko.

Halos magdarapa-rapa na ako sa pag-punch ng aking time sheet . Halos liparin ko na ang pagputna sa locker, antok na antok pa ako dahil sa mga nag-away kagabi sa baba tapat ng apartment ko. May dalawang lasing kasi na nag-away dahil pinaghinalaan niya ang kaniyang kainuman na kinakalantari ang kaniyang asawa.

"Naku naman Louisse bakit ngayon ka lang. Anong oras na! Tayo ang partner ngayon, madaming binigay sa atin si Madam na lilinisin. Bilisan mo na at mukhang nireregla na naman ang bruha! Kanina pa sigaw ng sigaw pagdating pa lang" sabi ni Greyson sa akin

"pasensya ka na, nalate talaga ako ngayon, bwisit traffic na naman papasok, isa pa hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa mga nag-away sa kanto namin" sagot ko sa kaniya.

“Bakit? Traffic na naman?”

“Oo may mga nag-po-protesta kasi. Para ata sa gagawing impeachment kay VP Sara, alam mo na girl!”

“Oo nga narinig ko nga ang issue tungkol diyan, oh sige na! Bilisan mo na. Hintayin kita sa 2nd floor daw tayo ngayon" sagot niya sa akin.

“Okay sige girl!” Nagmamadali na akong nagpalit ng aking sapatos at nagpalit ng uniform ko pang linis.Pagtingin ko sa orasan sa dingding ay mas lalo akong na rattle dahil pakiramdam ko ay ang bilis na umuusad ng oras.

Galit na galit pa naman si Madam Ronalyn sa mga nala-late niyang staff. Mas nakaka stress ang pangya-yawyaw niya kesa sa trabaho namin. At lalong hindi okay sa kaniya na dalawang beses na akong nala-late.

Damn it! Hindi ako pwedeng matanggal lalo ngayon.

Pagdating ko sa aking work station ay nakatingin na si Madam sa orasan sa kaniyang  braso "oh Louisse isang minuto na lang mala-late ka na naman. Alam mong ayaw na ayaw ko ng late" pagbating sabi ni Madam Ronalyn, normal sa kaniya na ang pagbati niya ay panenermon sa umaga. Hindi uso sa kaniya ang salitang good morning o good work . Kaya wala akong magawa kundi pilit na ngumiti at kainin ang aking pride.

"Sorry Mam, opo. Hindi po ako malalate." sagot ko sa kaniya kahit na ang kalooban ko ay namumuhi na dahil ako na lang ang palagi niyang pinag-iinitan.

"oh Greyson, ito ang mga listahan ng kwarto na lilinisan niyo, marami pang trabaho kaya wag kayong pa petiks petiks ngayong araw, alam niyo namang holiday season is busy day. "

"yes boss..." sagot namin na magaling!

"okay get your ass on work,"

“Shit” Pagtingin namin sa listahan ng mga silid na lilinisin namin ay natulala ako.  Paniguradong mahaba haba ang araw na ito. 20 rooms na back to back plus plantsahin.

"Tang inang Barney na to (Barney ang taguri namin sa boss kong si Ronalyn bilang code name, para kahit pag usapan namin siya ay hindi niya malalamang siya ang topic namin.) kung ano talaga ang ayaw natin ayun ang binigay satin. Haist. Gotta move our ass" napapailing kong sabi sa sarili ko. Hindi ko mapigilang hindi mapa roll-eyes.

“Hay naku girl, pinag-iinitan na naman tayo ni Barney! Inggit talaga sayo yan ee, kasi si GM(general manager) sayo palagi nakatingin. Saka parang nasa list ka ata ng mapo-promote. Bubunutin ko talaga bulb*l niyang isa-isa sinasabi ko sayo…. Pigilan mo ko….” kunwarang nagpapaawat na sabi ni Greyson pero nakakapit naman sa pintuan ng una naming lilinisan.

“Siraulo, sige Greyson… pag ikaw nakita sa camera…” nakatawa kong bulong. “Tara na bago sapian na naman ang bruhang iyan!”