Hindi ko pinansin ang magandang damit, nakatutok ako sa mukha ko. Lumapit ako, itinagilid ang aking ulo, at kinuha ang mala-rosas na pisngi, hindi ko maitatago ang nanginginang kong mata, ang gusot na buhok, at ang langib sa aking pisngi. Hinalikan lang ako ni Anthony, at parang buong gabi niya akong pinapahirapan, ang kakaiba niyang halik, at ang masama, nagustuhan ko ito.Ano pa nga ba? Siyempre ang bawal ay palaging masarap!“Damt in!”Pagbaba ko ay may naririnig akong usapan at tawanan sa hagdan. Huminto ako saglit at huminga ng malalim, hinanda ko na ang aking sarili na makaharap ng malapitan ang mapapang-asawa ni Anthony. Hindi ko maiwasang manlait sa loob-loob ko ng finally makita ko na ang babaeng ito na nakiki-apid sa step-brother ni Anthony. Paano ko titignan ang babaeng ito sa mata, alam kung ano ang ginawa niya? Nakita niya ako, alam niya na alam ko ang totoo, at makaramdam siya ng pananakot sa akin. Natural na manahimik lang ako sa harapan nilang lahat, hindi pa ako na
Ang katahimikan sa loob ng dining table ay tila isang manipis na pisi na handa nang maputol anumang oras. Sa bawat galaw ng kutsara at tinidor, sa bawat malalim na buntong-hininga, ramdam na ramdam ang bigat ng hindi sinasabing alitan.Sa gitna ng lahat, si Lester ay nakaupo mahigpit ang hawak sa kanyang tinidor na tila ba gustong tuhugin nang tuluyan ang inosenteng karne sa kanyang plato. Halos maubos na rin ang whisky sa kanyang baso isang bagay na hindi niya karaniwang ginagawa habang kumakain. Ngunit ngayong gabi, tila walang saysay ang mga dati niyang nakasanayan.Sa tabi niya si Louisse ay tahimik na nakaupo at mapagkumbaba ngunit halatang balisa. Ang dating palaging may ngiti sa kanyang labi ngayon ay napalitan ng matinding kaba. Kahit naman anong tanong niya sa sarili niya, alam niyang wala siyang nagwang mali. Kaya siguradong kung anong ginagawa niyang mali, pero sa titig pa lang ni Lester ay niyang siya ang dahilan ng bigat sa hapag-kainan.Si Anthony ay tahimik lang na
Matapos ang hapunan, unti-unting lumambot ang tensyon sa paligid. Ang bigat ng katahimikan ay napalitan ng mahihinang bulungan at tunog ng kubyertos na tinatanggal mula sa mesa. Ngunit kahit na naging mas magaan ang atmosphere, ramdam pa rin ni Louisse ang nananatiling banta na hindi pa tuluyang nawawala.“Manang, hayaan niyo na po akong tulungan kayo! Hindi kasi talaga ako sanay na walang ginagawa.” Malambing ngunit matigas ang tono ni Louisse habang sinusubukan niyang tumulong sa pagliligpit.Agad naman siyang itinaboy ng matandang kasambahay. “Naku, Ma’am Louisse, hindi po pwede! Wag na po kayong mag-alala, kaya ko na ito! Dun ka na lang sa may lanai area,” sagot ni Beb. Napansin niyang umiling si Anthony sa gilid na tila sinasang-ayunan ang sinabi ng kasambahay. Napakunot ang noo ni Louisse at gusto sana niyang magreklamo, pero alam niyang wala rin siyang magagawa.Lumayo siya mula sa hapag-kainan at tinungo ang pool area, hawak ang tasang puno ng mainit na kape na inihanda ni A
PRESENT TIME (IN THE HOSPITAL)ANTHONY EDUARDO;“Sino ka?! Nasaan ako?! Anong gagawin mo sakin… wag please lumayo ka sakin!!…” nanginginig niyang sabi habang ang bugal bugal na pawis sa kaniyang tuyong mukha ay biglang tumagaktak. Dahil sa pagka-taranta at matinding takot ay bigla niyang ginalaw ang kaniyang balikat. “Ahhhhh…” malakas niyang daing ng sakit sa biglaan niyang pagkilos."Lie still, hindi ka pa pwedeng gumalaw masyado, Miss hindi pa magaling ang sugat mo!" saway ko sa kanya, hindi ako sigurado kung naiintindihan niya ang aking sinasabi. “Kailangan mo pa ng pahinga!” Sa nakikita ko ay para siyang groge pa dala ng gamot na anaestecia na ginamit sa kaniya.Dinilaan niya ang pumuputok niyang labi at dahan-dahang ibinaling ang kaniyang ulo sa akin. Hindi naman maipinta ang mukha niya habang nakatingin sa akin. Marahil , dahil sa trauma na inabot niya sa tao o mga taong gumawa nito sa kaniya. Mababakas ito sa dami ng pasa at sugat sa kaniyang katawan. Pero aaminin ko, hindi
A DAY EARLIER BAGO AKO LUMIPAT NG APARTMENT"im sorry Louisse, biglaan , mag-for good na sila Mama. Next week na kasi ang balik nila. Hindi ko alam kung bakit biglaan. Tinawagan lang nila ako kagabi. Pasensya ka na girl kung hindi kita nasabihan kaagad. Nahihiya talaga ako sayo!” nahihiya na sabi sa akin ni Dianne, halos hindi siya makatingin sa akin habang sinasabi iyon. Ilang linggo na din kasi akong nananatili ng libre sa bahay nila. Since best friend ko siya kaya walang problema kahit tumira ako sa kanila.“Ano ka ba girl, wag mong isipin yun. Okay lang. AKo nga itong nahihiya sayo, ilang weeks na din akong nakikitira ng libre. Saka nakaipon na din naman ako kahit papano, wag ka nang mag-alala. Pwede na akong makapag-rent ng apartment” sagot ko sa kaniya kahit na ang totoo ay sapat lang ang perang kapit ko sa ngayon. Hindi ko din kasi ginagastos ang pera sa bangko na binigay sakin nila Mommy. "hindi mo naman kasi dapat na gawin pa ito Louisse. Go back to your family, you have a g
Ilang minuto ang nakalipas…"Louisse...." malakas na sigaw ni Barney. Halos mapatalon ako sa pagka-gulat sa kaniya habang nakapamewang siya sa tapat ng pintuan ng aming pinaglilinisan. Nakakairita talaga tong amo namin. Noong unang mga lingo ko dito sa trabaho ay medyo takot pa ako sa kaniya, pano ba naman sa itsura pa lang niya ay matatakot ka na. Kung makatingin siya ay akala mo papatay ng tao. Pero habang tumatagal ay nawala na ang takot ko sa kaniya. Napalitan na ito ng matinding pagkainis dahil literal na bruha ‘tong si Barney. Pahirap sa buhay ko. Kung anu-ano ang inutos niya sa akin. Pagsapit ng gabi, sobrang pagod na pagod ako. "kamusta ang trabaho?! ininis ka na naman ba ni Barney at hindi na naman maipinta yang mukha mo?!" tanong sakin ni Dianne ng mabisita siya sa bahay."haist ano pa nga ba?! Ewan sa bruhang yun! Ako ang apple of the eye niya. Siguro walang tumo-torjak sa kaniya kaya hindi lang kepyas ang inaagiw kundi pati utak!” naiinis kong sabi habang nakahiga ako sa
AT THE WORK“Ay putsa! I’ m sorry. Babalik na lang po ako mamaya. Pasensya na po hindi kasi naka lock ang pinto.” Nahihiya kong tinakpan ang mga mata ko ng maabutan ko ang isang couple na nag-se-sex sa isang unit sa motel.“Fvck you! ““aghh baby harder sige pa. Do it more …. Ibaon mo huwag kang tumigil “ malakas na pag ungol ng isang babae . Hindi ko alam kung nakita nila ako o hindi. Wala naman sana akong pakielam sa ginagawa nila pero tang ina sa pagkakaalam ko bakante ang kwartong iyon dahil kasama iyon sa listahan ng lilinisan ko. “You wanna join us Miss?!” Maharot na tanong sakin ng lalaking bumabayo sa isang babae na sa tingin ko ay ka-edaran ko lang. “Louisse Nicolas ano ka ba naman. Halika nga dito.” Mabilis akong hinila ni Greyson palabas ng kwartong iyon. “Girl ito oh… tignan mo nasa listahan ni Barney. Akala ko talaga bakante yung kwarto. Naku yari na naman ako nito kay Barney. Baka magsumbong yung guest.” natataranta kong sabi“Manalangin ka na lang , huwag kang matakot
Naku! Kung magsusumbong talaga tong tukmol na to, wala na talaga katapusan mo na, paniguradong gagawan na ako ng final action ng bruhang ito! Ayan lang naman hinihintay niya ang magkamali ako at may mag-complaint sa akin. “Nothing. Thank you Ms. Ronalyn for your special treatment on me as usual!” malandi na sabi ng lalaking ito kay Barney na siguradong nang-uuto “ Mayroon lang kaming kaunting hindi pagkakaintindihan, tama Miss Louisse?!” Ngumiti ako nang malapad, at hindi ko inaalis ang tingin ko sa kanya.“Yes sir.” pilit kong sabi“Your most welcome Sir, girls. Get back to work!” Anas ni Barney. “Iwan niyo na si Louisse Nicolas diyan kayong dalawa lumipat na kayo ng kwarto may new arrival tayo 10 minutes dapat tapos na yung room 201.” Dagdag pa niyo.Hindi ko naman din talaga sinasadya, akala ko talaga wala ng guest sa room na yun. Wala ding nakalagay na do not disturb sign sa labas ng pinto kaya dire-diretso lang ako at aksidente kong naabutan na nag-se-sex sila.“Ahhh sir, i sin
Matapos ang hapunan, unti-unting lumambot ang tensyon sa paligid. Ang bigat ng katahimikan ay napalitan ng mahihinang bulungan at tunog ng kubyertos na tinatanggal mula sa mesa. Ngunit kahit na naging mas magaan ang atmosphere, ramdam pa rin ni Louisse ang nananatiling banta na hindi pa tuluyang nawawala.“Manang, hayaan niyo na po akong tulungan kayo! Hindi kasi talaga ako sanay na walang ginagawa.” Malambing ngunit matigas ang tono ni Louisse habang sinusubukan niyang tumulong sa pagliligpit.Agad naman siyang itinaboy ng matandang kasambahay. “Naku, Ma’am Louisse, hindi po pwede! Wag na po kayong mag-alala, kaya ko na ito! Dun ka na lang sa may lanai area,” sagot ni Beb. Napansin niyang umiling si Anthony sa gilid na tila sinasang-ayunan ang sinabi ng kasambahay. Napakunot ang noo ni Louisse at gusto sana niyang magreklamo, pero alam niyang wala rin siyang magagawa.Lumayo siya mula sa hapag-kainan at tinungo ang pool area, hawak ang tasang puno ng mainit na kape na inihanda ni A
Ang katahimikan sa loob ng dining table ay tila isang manipis na pisi na handa nang maputol anumang oras. Sa bawat galaw ng kutsara at tinidor, sa bawat malalim na buntong-hininga, ramdam na ramdam ang bigat ng hindi sinasabing alitan.Sa gitna ng lahat, si Lester ay nakaupo mahigpit ang hawak sa kanyang tinidor na tila ba gustong tuhugin nang tuluyan ang inosenteng karne sa kanyang plato. Halos maubos na rin ang whisky sa kanyang baso isang bagay na hindi niya karaniwang ginagawa habang kumakain. Ngunit ngayong gabi, tila walang saysay ang mga dati niyang nakasanayan.Sa tabi niya si Louisse ay tahimik na nakaupo at mapagkumbaba ngunit halatang balisa. Ang dating palaging may ngiti sa kanyang labi ngayon ay napalitan ng matinding kaba. Kahit naman anong tanong niya sa sarili niya, alam niyang wala siyang nagwang mali. Kaya siguradong kung anong ginagawa niyang mali, pero sa titig pa lang ni Lester ay niyang siya ang dahilan ng bigat sa hapag-kainan.Si Anthony ay tahimik lang na
Hindi ko pinansin ang magandang damit, nakatutok ako sa mukha ko. Lumapit ako, itinagilid ang aking ulo, at kinuha ang mala-rosas na pisngi, hindi ko maitatago ang nanginginang kong mata, ang gusot na buhok, at ang langib sa aking pisngi. Hinalikan lang ako ni Anthony, at parang buong gabi niya akong pinapahirapan, ang kakaiba niyang halik, at ang masama, nagustuhan ko ito.Ano pa nga ba? Siyempre ang bawal ay palaging masarap!“Damt in!”Pagbaba ko ay may naririnig akong usapan at tawanan sa hagdan. Huminto ako saglit at huminga ng malalim, hinanda ko na ang aking sarili na makaharap ng malapitan ang mapapang-asawa ni Anthony. Hindi ko maiwasang manlait sa loob-loob ko ng finally makita ko na ang babaeng ito na nakiki-apid sa step-brother ni Anthony. Paano ko titignan ang babaeng ito sa mata, alam kung ano ang ginawa niya? Nakita niya ako, alam niya na alam ko ang totoo, at makaramdam siya ng pananakot sa akin. Natural na manahimik lang ako sa harapan nilang lahat, hindi pa ako na
LOUISSE POVAng unang beses na makipagtalik ako ay kay Neil, ang una at nag-iisang boyfriend ko. Dala ng kapusukan ng mga kabataan, pati na ng tukso ng mga kaibigan ko noong ika-labing labing limang kaarawan ko ay binigyan niya ako ng isang espesyal na regalo sa pamamagitan ng pagdadala sa aking pagkabirhen sa malambot na kama sa kanyang silid. Ito ay kakila-kilabot, na may kapital na F*CK! Hindi niya ako binigyan ng anumang foreplay para ihanda ako, bigla na lang niyang ipinasok ang kanyang tit* at itulak ito nang napakalakas. Pagkatapos ay tumakbo ako palayo, sinara ang pinto at sinira ang aming maikling relasyon. Sobra akong natakot noon.Dumating si Melo pagkalipas ng dalawang taon. Dahil sa ka-sweetan niya, pinaulanan ako ng pagmamahal, mga halik, at hindi na ako pinilit para sa anumang bagay. Hindi ko siya boyfriend, magkaibigan lang kami. Hindi planado ang aming pagtatalik, nanood lang kami ng movie sa sofa sa kanyang apartment at nagsimulang maghalikan. Dahil sa biglang pagl
Pagkababa ni Anthony ay maganda ang mood niya. Kinuha niya ang inumin na inihanda ni Ate Beb at naupo sa veranda, pinagmamasdan niya ang hardin habang nilalagok ang malamig na inumin.Simula noong unang nabuo sa isip niya ang plano para kay Louisse, handa na siya na kahit na anu pa mang kahihinatnan nitong kalokohang naisip niya. Napuno na niya ang wardrobe nito, inihanda ang silid, at nakipagplano ng bagong menu kay Ate Beb. Kailangang maging komportable si Louisse sa bahay na ito na parang nasa sarili niyang tahanan siya. “Hey.”Naputol ang pag-iisip ni Anthony nang marinig ang matamis na tinig ni Louisse mula sa kaniyang likuran. Napangiti siya at agad na itinaas ang kaniyang ulo, bahagyang napataas ang kilay niya sa gulat. Damn, she's too hot,Naisip niya, ngunit pinigilan niya ang sarili na matawa sa suot nitong kasuotan.“My God, Louisse, ano yang suot mo?” ibinaba niya ang baso at tumayo, sinipat niya si Louisse mula ulo hanggang paa.“ ano pa nga ba? Edi mga damit ko,” sago
"Halika na, may utang ka pa at hindi ka pa nakakabayad sa akin.” Piniga niya ang panga niya upang pigilan ang sarili na suntukin ito. Natutukso siyang ipakita ang hindi niya pagkagusto, pero alam niyang wala itong epekto kay Anthony kahit pa magwala siya ngayon sa harapan nito, wala rin namang silbi. Dahil kung gaano kataas ang pride niya ay ganuon din ito kakulit. "Let’s go." Inutusan siya ni Anthony, sabay kuha sa kanyang kamay upang akayin siya pataas. "Ayan ganyan nga? Oh diba mas okay kung susunod ka na lang muna sa gusto ko?, para naman ito sa ikabubuti mo.”Naglakad sila sa maliwanag at maluwag na pasilyo na tahimik, bago sila nakarating sa isang pintuan na binuksan ni Anthony para sa kanya. Tulad ng ibang bahagi ng bahay, ang kwarto ay nakakasilaw sa kalinisan at kaayusan. Sa kaliwang bahagi nito ay may malaking kama na may puting kumot. Ang pader sa itaas nito ay pinalamutian ng brown brick, at ang sahig ay natatakpan ng mga light panel at isang malambot na karpet. Ang buong
"Kung ang ibig mong sabihin ay kung kasama ko sila Mommy?Ang sagot ay hindi.Kasama ko dito si Ate Beb. Halos parang pangalawang ina ko na siya, matagal na siyang naninilbihan sa akin, pero hindi siya dito nakatira. Stay out siya, malapit lang ang bahay niya dito. Araw-araw siyang pumupunta para mag-asikaso ng mga kailangan dito sa bahay. Kaya kung may kailangan ka, siya ang sabihan mo kung sakaling wala ako dito.”Nanlaki ang mga mata ni Louisse. "Seriosuly? Isa lang ang katulong mo dito? Sa laki ng bahay mo?” Umiling siya ng may pagka-dismaya. "Nakupo kung ako ang katulong mo, kahit gaano kalaki ang sahod ko dito hindi ko talaga tatanggapin ang offer dito. Hindi ko ma imagine kung paano nagtagal sayo ang katulong mo”Naglakad lakad siya na animo’y sinusuri ang buong lugar, mula naman sa kaniyang likuran ay piit na napapangiti si Anthony. Para sa kaniya ay normal lang ang bahay na iyon. Wala pa iyon kung makikita ni Louisse ang bahay ng kaniyang Lola Kate.“Sorry, pero kanina Momm
Mabilis siyang lumingon dito, ang ekspresyon na may seryosong ekspresyon. "Hindi ka niya pwedeng galawin. I make my own rules in life," sagot ni Anthony ng walang bahid ng pag-aalinlangan sa kanyang boses.Sa totoo lang, ang engagement nila ni Maiseh ay isang desisyon hindi nagmula sa kaniya kundi para sa kanyang ama. Isa iyong kasunduang dulot ng pagkakaibigan ng kanilang mga pamilya. Bata pa lang siya, kilala na niya si Maiseh at kailanman, hindi siya binigyan ng pagkakataong mamili kung tatanggapin ito o hindi.Honestly, sa buong buhay niya, ang pagpayag sa kasalang ito ang pinakawalang-kwentang desisyong nagawa niya."Hindi ba magiging issue ako sa pagitan niyo ng pamilya mo o ni Maiseh?" tanong ni Louisse at halatang nag-aalinlangan.Huminto si Anthony at tumingin nang direkta sa kanya. "Mmm… Kaya ko namang i-handle ang lahat. Hindi rin gusto ni Mommy ang naging desisyon ni Daddy…" Saglit siyang nagbuntong-hininga, bago ipinagpatuloy ang sasabihin. "Alam mo ba kung gaano kahirap
"Naku naman Louisse. Huwag mo na akong pahirapan, pag nag traffic dito mas nakakahiya!” mahinahong sabi ni Anthony habang marahang tumayo sa harapan niya. Mas matangkad siya kesa kay Louisse, kaya nang tumingala ito upang salubungin ang kanyang tingin, lalo siyang naakit sa maliit nitong pangangatawan. Maganda ang hubog ng katawan ni Louisse, at mahirap hindi mapansin ang kaakit-akit nitong postura lalo na sa suot nitong masikip na itim na leggings. Napalunok si Anthony. Oh God, dapat ipagbawal ang mga leggings na ’yan!"Hindi ka mapapahamak kapag sumama ka sakin, pangako ko yan. Isang buwan lang ang hihilingin ko sayo at hahayaan na kitang umalis ng bahay basta masigurado ko lang ligtas ka. Isipin mo na lang na nag staycation ka.” sabi nito habang mapang akit na nakatingins kaniya. Bahagyang bumuka ang bibig ni Louisse at parang may gusto pang sabihin pero agad itong sinara ni Anthony gamit ang kaniyang daliri. Napansin ni Anthony na tuwing lumalapit siya rito, tila hindi ito ma