TEXT MESSAGE FROM BARNEY : [sorry Louisse, dahil nag-co-cost cutting ang company. Isa ka sa mga na terminate. Kuhain mo na lang ang salary mo last month at bibigyan ka namin ng clearance. Pakidala na lang din ang keycard mo at locker key!]
Parang huminto ang paligid ko. Bigla bigla akong tinanggal sa trabaho? Anong dahilan? Hindi ko alam.Gayunpaman . Nag reply ako sa kaniya [okay Mam!] saka ko bnilocked ang number niya. Pero dahil masama ang loob ko. Tinawagan ko si Greyson.“Girl, ano bang mabisang gawin para mabawasan ang bigat ng pakiramdam ko?!” Tanong ko sa kaniyaNarinig ko naman ang pagmamaktol nito mula sa kabilang linya “p*****a naman Louisse, tinawagan mo ko ng dahil lang diyan?! Mag inom ka na lang. Matutulog na ako.” Hindi pa man ako nakakasagot ay pinatayan na niya ako ng tawag. Kaya naman uminom na lang ako. Nang malasing na ako ay kinausap ko ang sarili mo.“Ikaw p*****a ka Barney” na ngo ngongong sabi ko habang kausap na literal na Barney stuffed toy na nasa harapan ko. “ stress na stress na ko sayo. Bwisit ka kala mo naman dito lang ang trabaho. Palibhasa ang panget panget mo!. Bwisit ka. Baboy!” Sigaw ko sa Barney. “Oh anong tinitingin tingin mo diyan?! Papalag ka?!” Sigaw ko sa Barney. “Ay hihi sorry naman.”Pagkatapos kong makausap si Barney at kunin ang aking sahod at bonus, umalis ako sa hotel ng taas-noo, hindi ako lumilingon, at ipinakita ko sa babaeng iyon na wala siyang halaga. Ang totoo, wala talaga akong pakialam, kung galit ako ipapakita ko talagang galit ako. Hindi na makatarungan ang ginagawa niyang pagpapahirap saming lahat. Okay na din ang sinahod ko ngayon kahit papano makakadagdag ito sa mga pang gastos ko sa mga dadating pang mga araw."girl, ayos ka lang ba?! mamimiss ka namin." sabi ni Greyson na halos maiyak na. Siya kasi ang partner ko sa paglilinis ng mga rooms. Naluluha din akong yumakap sa kaniya "mamimiss ko din kayo, kaya lang girl okay na din siguro ang nangyari kasi pag nagtagal pa ko dito baka mukha na ni Barney ang ma plantsa ko. Pwede naman tayong magkita pa rin. Alam mo naman ang apartment ko" tugon ko sa kaniya. Hindi na din ako nagtagal. Nagpaalam na ako sa lahat ng kasamahan ko at umalis na kaagad. Nalulungkot ako sa biglaang pagtanggal sa akin sa hindi ko malamang dahilan.Pag uwi ko sa bahay ay pabagsak akong nahiga sa aking kama, ang sama-sama ng loob ko. Matinding galit at pagkainis ang nararamdaman ko sa tuwing maiisip ko kung sino ang nagbagsak ng desisyon na basta na lang ako i terminate. Kahit anong isip ko ay wala akong alam na ginawa kong mali, unless ang mabuksan ko ang isang kwarto na may nag-se-sex by accident pero hindi naman nag complaint ang guest naming yun. Siguro ang bruhang Barney na yun nagsumbong. Masyadong s****p, tapos ang tangang may ari naniwala naman kagad sa mga maling paratang laban sakin. Hindi din nag-iisip. Hindi talaga ako naniniwala sa eksplenasyon ni Barney na dahil nag-co-cost cutting kaya ako tinanggal, sa lahat ng staff. Ako lang talaga?! Haist. Napapabuntong hininga ako pero hindi ko to palalampasin ng ganun ganun na lang. Gusto kong makausap mismo ang boss namin ang problema ay hindi ko kilala ang mismong may ari; ni minsan hindi ko siya nakita. Si Greyson lang ang kumuha sa akin, na dapat sana’y pinag-isipan ko noon pa. Wala din naman kasing kapangyarahin ang shift manager namin na sagipin ako. Isang salita lang ng may ari ay tinanggal na ako kaagad. Gusto ko lang tanggalin ang boss namin kung bakit niya ako tinanggal.Maghapon kong sinubukang tawagan si Greyson, pero laging busy ang kaniyang line. Siguro kausap na naman niya ang kaniyang boyfriend.
"pakshit, ano bang nangyayari sa buhay ko. " sigaw ko sa sarili ko. Ang hirap maghanap bastahan ng trabaho sa ganitong sitwasyon. Biglaan na lang akong nawalan ng pagkakabuhayan, mabuti kung hihinto ang mga bayarin ee hindi naman. "girl pasensya na kanina ang dami mo palang mis calls" pang bungad niya sa akin."oo girl nagtataka kasi ako. Hindi ka naman kasi nagme-message kaya ayun. Kaya tinawagan na kita, ah girl pwede ka bang pumunta dito sa apartment?" tanong ko sa kaniya"ay pasensya na girl sobrang busy talaga. ""ganun ba? itatanong ko lang pala. Diba si Mr. Duavit ang General Manager natin? tingin mo girl kaya niyang sagutin kung tatanungin ko siya kung bakit ako biglaang tinanggal?" tanong ko sa kaniya na puno ng kuryosidad."Louisse pasensya na, pinag overtime ako, sige na next time na lang" pagmamadali niyang sabi. Napataas ang kilay ko dahil lahat ng i-message ko ay parehas ang nagiging tugon sakin. Hindi ko maintindan ang nararamdaman ko. Madaming kahina-hinalang nangyari, bakit ba takot sila sa tuwing mababanggit ko ang pangalan ni Lester Duavit?. "what the fvck! ano bang meron sa mga hayup na yun at lahat ay iniiwasan ako sa tuwing maririnig nila ang pangalan ng manyakis na yun?! malalaman ko din ang itinatago niya" sabi ko sa sarili ko.“Tang ina naman! Bakit ba ayaw magsisagot ng mga ‘to!” Halos ibalibag ko ang sarili ko kama. Tumingin ako sa kisame ng ilang minuto at saka ako mabilis na bumangon. Haist walang mangyayari kung magmumukmok ako sa loob ng apartment na ‘to. Hindi ako matutulungan ng mga ipis at daga na mawala ang pagka badtrip ko.Kaya sa sobrang inis ay nagpagdedisyunan kong mag unwind sa bar ni Kelly, ang kaibigan kong bakla. Nakaupo ako sa harapan ng bar counter at nagpakalasing ng husto. Okay, siguro sabihin na nating hindi naman ganap na lasing, pero pangatlong beer ko na ito at alam na alam ni Kelly na hindi ako pala-inom, at hindi ko kaya ang sibrang pag-iinom kaya pinagmamasdan niya ako ng naka kunot-noo "spill it girl! Ano na naman bang katangahan ang nangyari sayo?” tanong niya sa akin, sa kaniyang tono ay alam mong nagtataka siya sa nangyayari."wala”“Anong wala tignan mo yang itsura mo wasted na wasted ka!”“Haha! Wala nga... just chillin." tugon ko sa kaniya. Gusto kong sabihin sa kany
" Huwag na po Kuya, kaya ko na ito". Kumaway ako sa kaniya at bumaba sa stool. Sa kasamaang-palad, biglang pumitik ang tama ng alak sa akin bago ko pa namalayan, natumba na ako. Laking gulat ko nang saluhin ako ng estranghero."Oops!""see i told you!,” sabi niya na parang may banta, sabay balik sa akin sa pagkakatayo.Ngayon ko lang itinaas ang ulo ko para tignan siya. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang makita kong nakatingin ako sa mga pamilyar na mata. Madilim ang mga mata niya. Akala ko nagkakaroon lang ako ng ilusyon dahil sa alak, pero habang tumatagal, mas nagiging totoo ito.Oh my God! Talaga ba Louisse?! Si Mr. Lester Duavit mismo ang taong nasa harapan ko!Bakit nandito siya?, anong ginagawa niya dito? Sa ganitong oras? Co-insidence ba ito?Pero malabo…Bakit naman pupunta ang isang mayaman sa bar ni Kelly na hindi naman kagandahan ang itsura ng lugar, kung tutuusin mukha itong gusgusing lugar kung saan natutulog ang mga lasinggero sa mesa! Nakaupo siya sa sirang st
“Ibig sabihin ay isa din akong makapangyarihan tao, at walang sinuman ang pwedeng bumangga sakin kaya kahit magsumbong ka sa mga pulis ay wala ring magagawa.” umarte siya na tila kinakamot niya ng kaniyang baril ang kaniyang ulo “hindi ako makakapayag ng dahil sayo ay mabuko kami ni Anthony! Never!” "Sir, excuse me lang aah. H-hindi ko pa rin naiintindihan ang lahat ng ito. Ayokong mamatay ng dahil sa problema mo o ng pamilya mo! Hindi nga kita personally na kilala."“Oh dear, mukhang hindi mo din naiintindihan ang kinasangkutan mo?! hindi basta basta nagtatalik lang ang nakita mo, honey ito ay tungkol sa isang sikretong hindi mo dapat nakita” Ngumiti siya ng may pang iinsulto at itinutok ang baril sa aking harapan, para itong may silencer para kahit na iputok niya ito ay walang kahit na anong tunog ang aalingawngaw. Ito na ang katapusan ko, wala na akong oras para iligtas ang sarili ko. Tinitigan ko ang manipis na tubo na nakaturo sa akin. Isang kalabit lang sa gatilyo ay siguradong
Sa totoo kaya ako lumapit kay Anthony para ipaghiganti ang ginawa ng pamilya Eduardo sa Mommy ko at maagaw ang kapangyarihang mayroon si Anthony dahil isa din akong Eduardo! Isang bagay na pinagkait sa ama ko dahilan para kitilin ni Mommy ang sarili niyang buhay ng dahil sa matinding depression. Kinasusuklaman ko ang mga Eduardo , hindi lang ang angkan ng Eduardo kundi pati na ang angkan ng Lola Amara nila Anthony. Unti-unti makukuha ko din ang buhay na pinagkait nila sa pamilya ko! This bullshit family tree.Kaya nang magkaruon ako ng oportunidad na dumikit kay Anthony noong nasa high school days pa kami hindi ko na ito pinalampas. Naging tagapag tanggol niya ako sa mga taong nambu-bully sa kaniya. Hanggang sa unti unti ay nakuha kona ang loob niya. At doon na ako nakapasok sa pamilya nila. Halos mag tatlong dekada ko nang kinikimkim ang lahat. Noong unang pumasok ako sa relasyon namin ni Maise, takot na takot ako. Baka ng dahil sa babae ay masira na lang lahat ng pinaghirapan ko! A
Dalawang round pa ang lumipas bago ikami tuluyang bumagsak sa kama, kapwa habol ang aming mga hininga. Si Maise ang stress reliever ko—sa tuwing nasa piling ko siya, tila nawawala lahat ng problema ko. Pero minsan, hindi ko pa rin lubos maisip kung paano niya ako nahatak sa ganitong sitwasyon. Sa tuwing tinititigan ko siya, napapa-isip ako. Napakabata niya, pero hawak na niya ako sa leeg. “Ano ang iniisip mo?” tanong niya nang marahan habang gumuguhit ng mga linya sa aking dibdib gamit ang kanyang daliri. “Hindi na naman mawala sa isip ko ang nalalapit mong kasal! Para na naman akong sinasakal!” Biglang nanigas ang katawan niya. Tumigil siya sa paglalaro sa balat ko, saka dahan-dahang umupo sa ibabaw ko. Nang magtama ang aming mga mata, may kirot akong nabasa sa kanya. Malamim siyang bumuntong hininga saka nagsalita na puno ng pait “hay babe. Kung ako ang tatanungin?! Ayoko ng sumipot sa kasalang yun! Para saan pa?! Alam mong masasaktan lang ako nang sobra tapos makikita
ANTHONY EDUARDO POVNagulat si Dr. Intalan na pagpasok niya sa loob ng room ni Louisse ay nasa loob pa rin ako. Matagal ko ng kakilala si Dr. Intalan at kaibigan, mapapagkatiwalaan siya ng buong pamilya namin kaya sa tingin pa lang ay alam ko na ang ibig niyang sabihin."Oh wow! Anong milagro at nandito ka pa rin? Di’ba sinabi ko na sayong stable na ang kundisyon ni Louisse, Mr. Eduardo, wala ka ng dapat pang alalahanin! Makakauwi ka na at makakahinga ng maluwag. Kailangan niya lang ng kaunting recovery and all is well."Hindi ako sumagot sa kaniya kaagad. Inangat ko ang tingin ko mula sa mahimbing na natutulog na babaeng ito. Ang mahinang sabi ni Dr.Intalan ay may halong pagtataka, ngunit ang tono niya ay nanatiling kalmado at propesyonal.Ilang segundo lang ang nakalipas saka ako sumagot"Okay, sabi mo ee.. May bagay lang kasi akong pinag-tatakhan at ayokong umalis nang hindi ko iyon nalalaman.” mahinahon pero naguguluhan kong sabi“Ano na naman ba yun Anthony? Ikaw para kang Daddy
“Kung hindi siya magsalita, edi kailangan mong maghanap ng ibang paraan. Kailan pa nagkaruon ng pagdududa sa kaniyang desisyon ang isang Anthony Eduardo?! Haha.. Pero tandaan mo, minsan ang paghahanap ng katotohanan ay nagdudulot ng sakit na mas mahirap tiisin kaysa hindi mo malaman." Tahimik akong tumitig sa babaeng ito.“Basta hindi ako maghihintay ng matagal, Doc. Ang bawat segundo ay parang patibong na naghihintay na mahulog ako. Alam mo ang mga kalaban ko ngayon. Hindi ko iyon palalampasin. "Tumayo si Dr. Intalan at ipinapatong ang isang kamay niya sa balikat ko."Kung ganoon, simulang mo nang magtiwala. Hindi sa kanya... kundi sa sarili mong kakayahan na harapin ang anumang katotohanang matutuklasan mo. Gawin mo kung ano ang kaya mong gawin, pero tandaan mo na hindi lahat ng sagot ay makukuha mo kaagad. Iba ang reyalidad ng buhay sa pantasya, yan ang palagi mong tatandaan.” Nang umalis siya sa kwarto, naramdaman ko ang lamig ng gabi na tila pumapasok sa aking mga buto. Ang bi
Dahil sa halos dalawang araw na magkasunod na hindi ako nakakatulog sa bahay namin ay nagpalipas ako ng isang gabi sa bahay ko, kinabukasan ay sinundo ko si Maise sa bahay nila para ayain siyang mag almusal. Tahimik lang si Maise, nakakapanibago ang inaasal niya. Hindi ito ang Maise na kilala ko. “anong himala ang nangyari at tahimik ja ata?” tanong ko sa kaniya. Iniangat ni Maise ang ulo niya at tumingin sa akin. “Wala lang. Baka inaatake lang ako ng anxiety dahil sa paparating nating kasal.” Tugon niya sa akin. Napakunot noo ako. “anxiety? Matagal pa ang kasal natin ahh?! May dalawang taon pa?. “ sagot ko ng may pagtataka “ganoon talaga . Iba naman kaming mga babae kaysa sa inyo. Kayo walang pakiealam. Pakiramdam niyo basta makapagbigay kayo ng pera ay ayos na. Kaming mga babae hindi ganoon. Kaming mga babae gusto naman bawat detalye ay alam namin.” Bahagya siyang ngumiti, sa akin. Pinunasan niya ang mga labi niya ng napkin. Alam ko ang ganitong uri ng pag ngiti ni Maise. Ma
Pagkababa ni Anthony ay maganda ang mood niya. Kinuha niya ang inumin na inihanda ni Ate Beb at naupo sa veranda, pinagmamasdan niya ang hardin habang nilalagok ang malamig na inumin.Simula noong unang nabuo sa isip niya ang plano para kay Louisse, handa na siya na kahit na anu pa mang kahihinatnan nitong kalokohang naisip niya. Napuno na niya ang wardrobe nito, inihanda ang silid, at nakipagplano ng bagong menu kay Ate Beb. Kailangang maging komportable si Louisse sa bahay na ito na parang nasa sarili niyang tahanan siya. “Hey.”Naputol ang pag-iisip ni Anthony nang marinig ang matamis na tinig ni Louisse mula sa kaniyang likuran. Napangiti siya at agad na itinaas ang kaniyang ulo, bahagyang napataas ang kilay niya sa gulat. Damn, she's too hot,Naisip niya, ngunit pinigilan niya ang sarili na matawa sa suot nitong kasuotan.“My God, Louisse, ano yang suot mo?” ibinaba niya ang baso at tumayo, sinipat niya si Louisse mula ulo hanggang paa.“ ano pa nga ba? Edi mga damit ko,” sago
"Halika na, may utang ka pa at hindi ka pa nakakabayad sa akin.” Piniga niya ang panga niya upang pigilan ang sarili na suntukin ito. Natutukso siyang ipakita ang hindi niya pagkagusto, pero alam niyang wala itong epekto kay Anthony kahit pa magwala siya ngayon sa harapan nito, wala rin namang silbi. Dahil kung gaano kataas ang pride niya ay ganuon din ito kakulit. "Let’s go." Inutusan siya ni Anthony, sabay kuha sa kanyang kamay upang akayin siya pataas. "Ayan ganyan nga? Oh diba mas okay kung susunod ka na lang muna sa gusto ko?, para naman ito sa ikabubuti mo.”Naglakad sila sa maliwanag at maluwag na pasilyo na tahimik, bago sila nakarating sa isang pintuan na binuksan ni Anthony para sa kanya. Tulad ng ibang bahagi ng bahay, ang kwarto ay nakakasilaw sa kalinisan at kaayusan. Sa kaliwang bahagi nito ay may malaking kama na may puting kumot. Ang pader sa itaas nito ay pinalamutian ng brown brick, at ang sahig ay natatakpan ng mga light panel at isang malambot na karpet. Ang buong
"Kung ang ibig mong sabihin ay kung kasama ko sila Mommy?Ang sagot ay hindi.Kasama ko dito si Ate Beb. Halos parang pangalawang ina ko na siya, matagal na siyang naninilbihan sa akin, pero hindi siya dito nakatira. Stay out siya, malapit lang ang bahay niya dito. Araw-araw siyang pumupunta para mag-asikaso ng mga kailangan dito sa bahay. Kaya kung may kailangan ka, siya ang sabihan mo kung sakaling wala ako dito.”Nanlaki ang mga mata ni Louisse. "Seriosuly? Isa lang ang katulong mo dito? Sa laki ng bahay mo?” Umiling siya ng may pagka-dismaya. "Nakupo kung ako ang katulong mo, kahit gaano kalaki ang sahod ko dito hindi ko talaga tatanggapin ang offer dito. Hindi ko ma imagine kung paano nagtagal sayo ang katulong mo”Naglakad lakad siya na animo’y sinusuri ang buong lugar, mula naman sa kaniyang likuran ay piit na napapangiti si Anthony. Para sa kaniya ay normal lang ang bahay na iyon. Wala pa iyon kung makikita ni Louisse ang bahay ng kaniyang Lola Kate.“Sorry, pero kanina Momm
Mabilis siyang lumingon dito, ang ekspresyon na may seryosong ekspresyon. "Hindi ka niya pwedeng galawin. I make my own rules in life," sagot ni Anthony ng walang bahid ng pag-aalinlangan sa kanyang boses.Sa totoo lang, ang engagement nila ni Maiseh ay isang desisyon hindi nagmula sa kaniya kundi para sa kanyang ama. Isa iyong kasunduang dulot ng pagkakaibigan ng kanilang mga pamilya. Bata pa lang siya, kilala na niya si Maiseh at kailanman, hindi siya binigyan ng pagkakataong mamili kung tatanggapin ito o hindi.Honestly, sa buong buhay niya, ang pagpayag sa kasalang ito ang pinakawalang-kwentang desisyong nagawa niya."Hindi ba magiging issue ako sa pagitan niyo ng pamilya mo o ni Maiseh?" tanong ni Louisse at halatang nag-aalinlangan.Huminto si Anthony at tumingin nang direkta sa kanya. "Mmm… Kaya ko namang i-handle ang lahat. Hindi rin gusto ni Mommy ang naging desisyon ni Daddy…" Saglit siyang nagbuntong-hininga, bago ipinagpatuloy ang sasabihin. "Alam mo ba kung gaano kahirap
"Naku naman Louisse. Huwag mo na akong pahirapan, pag nag traffic dito mas nakakahiya!” mahinahong sabi ni Anthony habang marahang tumayo sa harapan niya. Mas matangkad siya kesa kay Louisse, kaya nang tumingala ito upang salubungin ang kanyang tingin, lalo siyang naakit sa maliit nitong pangangatawan. Maganda ang hubog ng katawan ni Louisse, at mahirap hindi mapansin ang kaakit-akit nitong postura lalo na sa suot nitong masikip na itim na leggings. Napalunok si Anthony. Oh God, dapat ipagbawal ang mga leggings na ’yan!"Hindi ka mapapahamak kapag sumama ka sakin, pangako ko yan. Isang buwan lang ang hihilingin ko sayo at hahayaan na kitang umalis ng bahay basta masigurado ko lang ligtas ka. Isipin mo na lang na nag staycation ka.” sabi nito habang mapang akit na nakatingins kaniya. Bahagyang bumuka ang bibig ni Louisse at parang may gusto pang sabihin pero agad itong sinara ni Anthony gamit ang kaniyang daliri. Napansin ni Anthony na tuwing lumalapit siya rito, tila hindi ito ma
Habang naglalakad siya sa sidewalk, isang babae ang lumabas din mula sa ospital. “Pasensya na po,” aniya habang mabilis na umuurong upang bigyang-daan ito. Nagpatuloy siya sa paglakad at pilit na iniisip kung ano ang kanyang susunod na hakbang matapos magpagaling. Wala na siyang trabaho, at hindi na rin magtatagal ang kanyang ipon. Naubos na niya ang ilan sa kanyang naimpok habang nakaratay sa ospital, kaya alam niyang hindi siya maaaring manatili nang matagal sa kanyang apartment nang walang malinaw na plano.Sa gilid ng kanyang mata, napansin niya ang isang itim, mamahaling kotse na nakaparada sa hindi kalayuan. May sobrang dilim ang mga bintana nito, dahilan upang hindi niya makita kung sino ang nasa loob. Gayunpaman, hindi maikakaila ni Louisse na may pino at magarang panlasa ang may-ari ng sasakyan. Bago pa niya tuluyang mapag-isipan ang kahulugan ng presensya ng sasakyan ay bumukas ang pinto nito at bumaba si Anthony.Gulat na gulat siya at the same time ay natatakot dahil sa m
Isang mahinang pagkatok ang gumulat kay Anthony, dahilan upang mabilis siyang lumayo kay Louisse. Pakiramdam niya ay binuhusan siya ng malamig na tubig, na para bang nahuli silang gumagawa ng isang bagay na hindi dapat. Agad niyang pinapasok ang nars, kahit pa sa loob-loob niya, gusto niyang kuhanin barilin ang kung sino man ang kumatok at umistorbo sa kanila. Ngunit alam niyang may dahilan ang pagpunta nito. Dahil binilinan na niya ang mga tauhan niya sa labas ng pintuan na walang papasukin kahit na sino. “Pasensya na po sir kasi kailangan na po ni Miss Louisse na uminom ng gamot niya!” natatakot na sabi ng nars , alam niyang pwede siyang mapahamak sa pang iistorbo niya kay Anthony. Pilit itong ngumiti , madami pa sana itong sasabihin na kinainis ni Anthony.“Sige na magpahinga ka na,” mahinang sabi niya bago hinagkan si Louisse sa noo , isang kilos na tila naging ugali na niya. Umubo si Anthony nang awkward at pilit na ibinalik ang kontrol sa sarili. Nagpaalam na siya kay Louisse
“sweetie patong ka sakin.. “ tumango ako at pumatong sa kaniya ng may paglalandi sa kaniyang katawan. Pinapagulong ko ang aking daliri sa kaniyang dibdib. Kinuha niya ang aking binti , umangat ako hanggang sa tumapat ang aking pechay sa kaniyang mukha. Hinayaan niya akong bumakaka sa tapat ng aking mukha. Ibinuka niya ang butas ko ng malaki. Ang aking ulo ay nakatapat naman sa kaniyang talong. Kasabay ng paglalaro ng dila niya sa loob ng aking pechay ang pagkain ko sa kaniyang talong. Bumilis ng bumilis ang paglabas pasok ng kaniyang talong sa aking bibig . Ng hindi na siya makatiis ay maingat niya akong pinihit paharap at inihiga sa kama hanggang sa mapunta na ako sa ilalim. Tinapat niya ang mukha niya sa mukha ko. “d*mn it sweetie… hindi ka na makakawala sakin.” Itinutok na ni Anthony ang kaniyang talong at pinadausdos na ito sa aking loob. Bahagya akong napaurong sa sakit. Kahit na hindi ito ang unang beses kong nakipagtalik ay hindi ko maiwasang hindi masaktan. Ang haba at ang t
LOUISSE NICOLAS “Anthony! Ano ba?!” tanong ko na halos seryoso na ang mukha.“Shh, relax ka lang. Akong bahala sayo,” bulong niya at dinala niya ako papunta sa banyo ng room ko.Pagdating doon ay dahan-dahan niya akong ipinatong samay tukador sa cr, tinanggal niya ng may paglalambing ang jacket ko. Saka niya tinukod ang kaniyang mga bisig sa harapan ko at tumitig siya sa akin, ang mga mata niya ay punong-puno ng pagmamahal at pananabik.“I really like you Louisse!” malambing niyang sabi habang hinahaplos ng bahagyang buhok na humaharang sa mukha ko. Malambing ang mga titig niya at ang haplos niya sa akin ay nakakaragdag sa init ng paligid. “I like you too Anthony.. Sinubukan kong pigilan pero hindi ko kaya” sagot ko, pero hindi ko mapigilang mapangiti. “At salamat sa lahat ng naitulong mo sa akin?” Ngumiti siya at yumuko para halikan ako, banayad pero puno ng init. “Ang swerte ko sa’yo Louisse,” bulong niya bago ipinagpatuloy ang kanyang paghalik.Ramdam ko ang bawat paghawak niy