PROLOGUE

PROLOGUE

"OH SHIT!" Napasigaw si Tintin sa sarap habang malakas na bumabayo ang kaniig niya sa kaniyang ibabaw. Walang pakundangan ang strangherong lalaking katalik habang binabayo siya ng malakas.

"Oh baby!" Sigaw ng lalaki. Nagdedeliryo sa sarap si Tintin dahil sa ginagawa ng lalaki sa kaniya lalo na at may tama rin siya ng alak na mas lalong nagpawild sa p********k nilang dalawa.

Halos mamaos siya sa kakasigaw sa tuwing sinsagad ng lalaki ang kahabaan nito sa loob-looban niya. Tumitirik ang mga mata niya sa sarap na nalalasap ngayon, kasama ang hindi kilalang lalaki. Nakakapit siya sa balikat nito habang malakas itong umuulos sa kaniyang ibabaw.

"Ayan naaa! Bilis pa!" Sigaw ni Tintin ng bigla siyang hinala ng lalaki patalikod at hinawakan ang kaniyang buhok at walang pakundangan na pinasok nito ang matigas na alaga sa kaniyang lagusan. Malakas na ungol ang kumawala sa labi ni Tintin, pagkat baon na baon ang kahaban ng lalaki sa kaniya. Nagsimula itong bayuhin siyang muli at araruhin. Walang pakialam ang lalaki kahit napapaos na ang kaniyang boses sa kakasigaw.

Hindi siya tinigilan nito magdamag. Buong gabi siyang inangkin at pinagsawaan ng lalaki hanggang tuluyan ng nalanta ang kaniyang katawan.

Iyon lamang ang naalala ni Tintin sa mga nangyari kagabi. Masakit ang ulo niya na napabalikwas ng bangon sa kama. Muli na naman niyang napanaginapan ang lalaking nakasiping niya dalawang taon na ang nakalipas. Humihingal na bumaba siya at inabot ang tubig sa gilid ng kama niya at nilagok ito.

Kahit paulit-ulit niyang naaalala ang gabing iyon ay hindi parin niya maalala ang lalaki. Hindi niya ito kilala ang alam niya ay nalasing siya sa bar na pinuntahan niya noon dahil naaalala niya kung paano siya iwan ng kaniyang ama.

Hindi na inisip muli ni Tintin ang napaganipan niya dahil wala naman siyang kinabahala roon at wala namang nabuo sa namagitan sa kanila ng lalaking iyon. Mabuti na ring hindi niya kilala ang lalaki dahil kung nagkataon na nabuntis ay mahihirapan pa siyang lalo.

Nakaconfine ang kaniyang ina sa hospital at ang kaniyang nakababatang kapatid ay nag-aaral pa. Wala siyang magawa kundi ang itagauyod ng mag-isa ang pamilyang iniwan ng kaniyang ama para lang sumama sa ibang babae.

Maayos naman ang buhay nila noong narito pa ang kanilang ama ngunit bigla na lamang itong umalis ng walang paalam sa kanila.

Bumaba ng hagdanan si Tintin at naabutan niya ang nakababatang kapatid na si Tadeos na nagluluto ng agahan.

"Oh ate kain ka muna!" Aya ni Deo sa kaniya. Kapag nahuhuli siya ng gising ay si Deo ang nagluluto ng agahan na talagang pinagpasamat niya.

"Sa labas na Deo!" Sabi ni Tintin. Kung kakain pa siya ay mal-late na siya sa kaniyang interview ngayon. Kung papalarin na makuha ang trabahong matagal niyang pinaghirapan ay magandang simula na iyon para sa kaniya.

Nagpaalam siya sa kaniyang kapatid at tuluyang lumabas ng kanilang tahanan. Hinihingal na nakarating si Tintin sa HR department dahil mahuhuli na talaga siya sa pinag-usapang oras.

Saktong Pagdating roon ay tinawag ang kaniyang pangalan. Agad siyang tumakbo papasok sa isang silid. Maraming aplicante na nag-apply kaya pinagdarasal talaga niya na sana siya ang makuha dahil kailangan na kailangan niya ng trabaho.

Pagpasok niya sa room ay isang lalaking malamig na aura at makasalubong na kilay ang bumungad sa kaniya. Umupo siya sa visitor chair na kadalasang inuupan ng mga aplicants tuwing ini-interview.

"You are?" Malamig na tanong ng lalaking kaharap niya. Kaya mas lalo siyang kinabahan. Sweet siyang ngumiti at nagpakilala.

"I am Cyra Clementine Madrigal, 22 years old. Graduating from secondary education.... I am willing to be part of your growing compny and be with it in it's success." Punong galang na sabi ni Tintin.

Kumunot ang noo ng lalaking nasa harapan niya. Paulit-ulit niyang sinulyapan ang resume ni Tuntin pati ang mukha niya.

"Have we met before?"

Nagtatakang kumunot ang noo ni Tintin sa lalaki.

"Uhm no... Sir." Pormal at honest na kaniyang sagot.

"Give me a good reason why I should hire you.." Binaba ng lalaki ang papel at pinagsiklop ang mga daliri at diritso sa mga matang tumingin kay Tintin.

Walang pag-alinlangan na sumagot naman si Tintin. "I am a hard working, initiative, and fast learner.."

"That's it? Paano ko masisiguro na mtutulangan mo ang companya ko?" Tumaas ang kilay ng lalaki.

Natahimik si Tintin. Hindi niya alam kung ano ang isasagot niya. Wala na siyang maisip para mapabango ang kaniyang sarili sa panel sa harap niya. So she doesn't have any choice but to tell she needs to be hired right now, not because of all those reasons but because she needs this work, she works hard for this...

"Then, to tell you honestly why you should hire me.... it's because I really need this job. I am a fresh graduate from my education course. Naging working student ako for the past 4 years at pinaghirapan kong makapagtapos para lang makahanap ng magandang trabaho to support my family. "

"Then why are you applying for being a secretary when in fact you can take a board exam to get your license?" Taas kilay na naman na tanong ng lalaking kaharap ni Tintin.

Mula kanina at magpahanggang ngayon malamig parin ang ekspresyon sa mukha nito.

"Because I don't have money for that. My family and I are struggling financially. I need money not just for my brother's college expenses but also for my mother's aperation." Tiningnan ni Tintin ang nakakasilaw na lamig na mga mata ng lalaking kaharap niya. Hindi niya mawari kung bakit pakiramdam niya ay pamilyar ang mga mata nito sa kaniya. " My mother is ill, sir. That's why I need this job..."

"Well, it's not my fault Miss Madrigal..." Malamig na ani ng lalaki.

Gusto niyang maiyak sa narinig mula sa lalaki. Masakit ang loob na pinulot niya ang mga dalang papeles at walang lingong likod na lumabas sa room na iyon. Gusto niyang umiyak at sumigaw dahil sa frustrsatyon! Hindi maintindihan kung bakit ganito ang nagyayari sa buhay niya at puro kamalasan lamang.

Lumabas siya ng building na iyon na puno ng luha ang nga mata. Yesterday she was so excited na mapabilang siya sa mga natawagan na pwede na siyang magpainterview.

Nalulumbay na tinahak niya ang daan pauwi. Dalawang sakay ng jeep ang layo ng bahay nila sa pinuntahan niya ngayon ay kailangan niyang lakarin iyon dahil wala na siyang pamasahe at kumakalam na ang kaniyang sikmura.

Ang akala niya ay maaawa ang lalaking nakausap niya kanina lalo pa at mukhang pamilyar siya rito, ngunit wala pala itong puso. Makikita naman sa aura nito.

Suminok-sinok siya ng marinig ang pag-riring ng kaniyang cellphone sa bulsa na suot na fitted jeans niya.

"Hello Ma'am? This is the HR Department from Vellaflores company. My boss hired you earlier right?"

Ano to scam? Niloloko ba siya ng komapanya na ito? Pagakatapos niyang marinig ang insulto ng panel ay sasabihing hired na siya?

"I don't know what you are talking about, Miss. But I am not the one who got hired earlier. Baka nagkamali lang kayo.."

"But you are Cyra Clementine Madrigal?"

"Yes." Mabilis na sagot ni Tintin.

"Ikaw ang unang na interview ng boss namin ma'am at swerte rin na hinired ka niya.."

"Miss, hindi ako nakikiapagbiruan. Wala akong narinig na hired ako. Kaya please masama na ang araw ko, wag mo na akong lukuhin pa!" Napasinghal si Tintin na agad niya naman pinagsisihan!

"Yes, Miss madrigal. You didn't hear anything about dahil bigla ka na lamang umalis at iniwan ang boss namin, mabuti nga at kahit nag walk out ka na hindi naman nararapat ay hired ka parin!"

Natigilan si Tintin sa narinig. Nanlaki ang mga mata niya at umawang ang labi.

"Wait... nahired ako? At ang nakausap ko ay ang may-ari ng kompanya?"

"Yes miss! So report to the office of the CEO by tomorrow morning!"

Napatalon si Tintin sa tuwa! Hindi inakalang naawa pala sa kaniya ang lalaking iyon. Ngunit ang totoo ay may nais lamang alamin sa kaniya ang lalaki na hindi niya alam kaya siya hinired kahit pa nag walk out na siya.

BLOSSOMHUES 💙