CHAPTER 6

Nagising si Tintin na may mabigat na nakadagan sa kaniya. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata. Gayon na lamang ang pag-awang ng kaniyang labi nang makita ang braso at binte ng kaniyang amo ang nakadagan sa kaniya. Kaya pala halos hindi siya makahinga.

Sinubukan at dahan-dahan niyang tinanggal ito, ngunit batak ata sa pagg-geym ang amo niya. Hindi man lang niya napaangat iyon kahit kaunti. She couldn't move, and their situation is suffocating her and awkward. Gahibla nalang ang layo ng mga mukha nila. Tumatama ang mainit na hininga ng kaniyang Boss sa kaniyang mukha kaya napapapikit siya.

How do I end up here? Tanong ni Tintin sa kaniyang sarili. Ang huling naalala niya ay ayaw siyang pakawalan ng amo niya kahit anong gawin niyang pagpupimiglas. Para itong bata kagabi mapagbigyan lang na makatabi siya. He trapped her in his arms, and Tintin couldn't do anything to escape from his embrace!

Walang nagawa si Tintin kundi ang matulog na lang rin, dahil hindi lang paper works at palilinis ng bahay ang ginawa niya kundi pinagsilbihan niya pa itong masamang amo niya.

Tintin looked at his Boss face. Napakagwapo talaga ng Boss niya. Kaya hindi na siya magtataka kung maraming nagkakandarapang babae rito even na napakasama ng ugali nito. Mayaman at gwapo, masama naman ang ugali. Tintin touched her boss's furrowed thick eyebrows. Makakapal na kilay, maiitim na pilikmata, matangos na ilong at malambot na labi. His face is perfect. Pero sana kung gaano ka perkpekto ang mukha ng amo niya ay sana ganoon rin ka perpekto ang pag-uugali nito kaso hindi.

Alam niya sa sariling hindi sila bagay ni Lach. Bagay sila nong girlfriend niya. Parehong maganda at mayaman. Hindi kagaya niya na lunod sa utang at maraming problema.

Hay! Buntong hininga ni Tintin. This is not the life she dreamed of. Hindi ito ang pinangarap at inaasam niyang kasal, ang buhay ng may-asawa.... She was dreaming of a better life, and a happy family. Ang akala niya noon ganoon lang kadali ang buhay but she was wrong, very wrong.

Maybe this is the karma of her father? This is the most painful and unfair karma a person can endure. There's a saying that when your father cheats, the consequences don't come back to him but to his own child. It's incredibly unfair because you are innocent, yet you are the one who must bear the weight of his misdeeds. You have no choice but to accept all the pain that comes with it.

How long will she continue to be the stand-in for her father? First as a father, then as a husband, and now shouldering the burden that her father should rightfully bear, she suffers and continues to endure the consequences of sins she had no part in.

Life is so unfair.

"What are you doing here?!" Parehong napabalikwas ng bangon si Lach at si Tintin dahil sa gulat. Si Lach nagulat ng paggising niya ay katabi niya si Tintin, ngunit si Tintin ay nagulat dahil sa sigaw ng kaniyang amo.

"Answer me! What. Are. You. Doing. In. My. Fucking. Room!" Her Boss yelled at her. Tila kulog ang boses ng amo niya na bumalot sa buong kwarto.

Kasalanan ba niya kung bakit ayaw siya nitong pakawalan kagabi? Siya itong kung makayakap ay wagas, tapos ito pa ang galit? Tsk!

Dahan-dahang bumaba si Tintin sa kama at hindi pinansin ang nag-aalburoto niyang amo, umagang-umaga e! Tsk! Walang lingong, lumabas si Tintin sa pintuan at hindi pinansin ang pag-aalburoto ng amo niya.

"Cyra Clementine! Comeback here! I'm still talking to you!" Sigaw pa nito ngunit nagtuloy lang si Tintin sa paglalakad hanggang sa marating niya ang elevator at dinala siya nito pababa sa kusina upang ipagluto ang Boss niyang walang puso, meron ngunit mas malamig pa sa yelo!

Sa apat na buwan niyang pamamalagi sa pamamahay ng kaniyang Boss ay natatandaan na niya ang mga pagkaing gusto nito at ayaw.

She get the flour and anything she needs to bake a pancake. Kapag kasi ito ang niluluto niya ay nauubos agad ng amo niya. Her own hand made pancake!

Saktong paglabas ni Lach ay tapos na si Tintin sa pag-aayos sa lamesa. Umuusok pa ang mainit na cofé au lait na gawa niya rin. Nakita niyang hindi maayos ang pagkakalagay ng nicktie nito at mukhang may hangover pa ito mula kagabi. Nilapitan niya ang kaniyang Boss at walang pag-alinlangang inayos ang nicktie na suot nito. She felt her boss stiffen because of what she did, but she continued with her actions.

Nang maayos na ang nicktie ay tahimik na umupo lang si Lach sa hapag, siya naman ay kumuha ng gamot para sa hangover.

"Take this..." She said before leaving his Boss in the kitchen.

Marami siyang paper works na kailangang tapusin sa kompanya. Kaya nagmadali siyang maligo at nagbihis. Nakakain naman siya ng kaunting pancakes ayos na iyon sa kaniya.

Lumabas siya sa kaniyang kwarto at nagtaka kung bakit naroon parin sa sala ang kaniyang amo. Sa tuwing pumapasok kasi siya ay si Manong Goryo ang naghahatid sa kaniya.

"Did you eat breakfast?" Tanong nito na kinatigil niya.

This is the first time that her Boss asked her about this. Kahit kelan ay wala itong pakialam kung kumain na ba siya o hindi.

"Yes sir.." She answer obediently.

"Are you sure? I didn't see you," he remarked. "You can eat first before we leave. I can wait."

Her brow knotted. "P-Po?"

"Do I need to repeat what I said?" Sarkastikong sabi nito sa kaniya. "Go and eat your breakfast, I don't want to waste my money on your hospital bills again.

Lihim na umikot ang mga mata ni Tintin. Akala pa naman niya ay concern na ito sa kaniya, ayaw lang pala nitong magbayad ulit sa hospital dahil sa gutom! Walang nagawa si Tintin kundi ang pumasok sa loob ng kusina at kinain ang natirang pancake. Nagtimpla rin siya ng sariling kape. Pagakatapos ay hinugasan niya ang basong ginamit at lumabas na.

Nagtataka parin siya kung bakit nagawang maghintay ng amo niya sa kaniya. Sabay silang nagtungo sa kompanya nito. Tahimik sila sa loob ng sasakyan habang bumabyahe. Nagsalita lamang siya nang tanungin siya ng kaniyang amo tungkol sa schedule nito for today.

"I already set the meeting Sir.." She Said.

"How about Del Fuego Company?" Tanong nito ulit sa kaniya.

"I already emailed your friend sir..." Sagot niya naman.

Nakakunot na saglit siyang binalingan ng kaniyang amo. "What? You emailed him?"

"Yes sir, I already emailed your friend Knoxx Del Fuego for the collaboration of your projects this coming august..."

"Tsk."

Nagtatakang napatingin si Tintin sa amo niya habang nagd-drive ito. What's wrong? Magkagalit ba ito ng kaibigan niya? Sa isip-isip ni Tintin. Maybe tungkol kahapon?

Binaliwala na lamang ni Tintin ang mga iniisip niya. Dahil marami na naman siyang kakaharaping paper works. Paglabas nila sa elevator ay mismong si Knoxx ang bumungad sa kanila.

"Oh! Hey Beautiful girl!" Bati ni Knoxx sa kaniya.

"G-Good morning po sir." Pormal na bati niya.

"I already sent you my email right?" Knoxx asked her.

"Ah... yes. Naireport ko na rin po kay Sir Lach.." Nakangiting sabi niya.

Nagngitian pa sila ni Sir Knoxx ng bigla siyang hilahin ng boss niya.

"S-Sir nasasaktan po ako..." Daing ni Tintin ngunit hindi man lang siya pinansin ng Boss niya. Patuloy lang siyang hinila nito.

"What the fuck Villaflores!" Sigaw ng humahabol na Knoxx. Kanina pa pala ito humahababol sa kanila.

Huminto sila, nang harapin ng Boss niya ang kaibigan.

"What's your problem Del Fuego?" Taas kilay na tanong ni Lach, umigting pa ang panga nito halatang nagtitimpi lang.

"My problem? Lunatic, you're hurting your secretary!" Sabay hila ni Sir Knoxx sa kaniya dahilan kung bakit pumagitna siya sa dalawa. . Her boss was holding her right arm, and Sir Knoxx was holding her left arm.

"Stay. Fucking. Away. In. My. Fucking. Business, Del Fuego or else-"

"Or else what? I don't really care about your threats. I told you before, if you can't keep her then fucking let go of her." Sabi ni Knoxx. "I already told you Villlaflores. I already told you!" Sigaw ni Knoxx bago siya bitawan at umalis ng walang lingong-likod.

Pati ang amo niya ay ganoon rin, binitawan siya nito at iniwan sa gitna ng pasilyo. Kanina ay pinag-aagawan lang siya ng mga ito at ngayon ay wala ni isang kumuha sa kaniya. What a joke!

Sumunod na lamang si Tintin papasok sa pasilyo patungong opisina ng kaniyang Boss. Habang naglalakad ay napagtanto niyang matagal na pala niyang hindi nadadalaw ang ina. Noong sekretarya pa siya at nalalagi lamang siya sa opisina ay walang araw na hindi niya nadadalaw ang ina.

Hindi pwedeng ilabas ang ina niya hospital due to her condition na rin. Pagkatapos kasi nitong ma-operahan ay halos mag-isang taon din itong hindi nagising. Sabi nga nila ay dapat na raw niyang palayain ang ina, ngunit noong panahong bubunutin na niya ang life support nito ay nagising ang kaniyang ina. Isang himala iyon, at salamat sa Diyos.

Nangulila na naman siya sa pamilya niya. Si Deo? Kumusta na kaya iyon, sana lang ay nag-aaral siya ng mabuti. Sana lang ay hindi na maulit muli ang nangyari noong huli nilang pagkikita.

Pumasok siya sa loob ng opisina ng Boss niya. Nadatnana niya itong tulala.

"S-Sir? Are you.... okay?" Nag-alinlangan niyang tanong ng makapasok siya.

"Tell me, Miss Madrigal. Do you miss your family?" Nagulantang siya sa biglang pagtatanong nito tungkol sa pamilya niya.

"Of course Sir!" Walang pag-alinlangan niyang sinabi.

Tinitigan lamang siya nito na para bang hindi siya totoong nakatayo sa harapan nito. Matamis na ngumiti si Tintin sa kaniyang Boss dahil umaasa siya na baka ay papayagan na siya nitong dalawin ang kaniyang pamilya.

"Two months.... I will give you two months to stay with me..."

Kumunot ang noo niya. Anong meron sa two months? Ang akala pa naman niya ay papayagan siya nito na dalawin ang pamilya niya. Hindi naman pala! Wala talagang puso!

Lumabas nalang si Tintin at hinarap ang dapat niyang gawin. Wala namang bago kundi puro utos ng boss niya na hindi naman accurate sa mga dapat pala nitong gawin.

Habang binabasa ang isang papeles ay nakatanggap siya ng tawag.

"Hello, this Cyra Clementine Madrigal, Secretary of Lachlan Villaflores. What Can I do for you?" She asked gently.

"Tomorrow morning, I want to have an appointment with Lachlan Villaflores. I want to talk to him at his own house."

"I'm so sorry, Ma'am, but my boss only accepts appointments in his office."

"Well, I don't care. Tomorrow morning, I will be at his house... and don't mention that I called for an appointment right now."

Pagkasabi niyon ay tot tot tot nalang ang narinig niya mula sa telepono. Sino kaya ang babaeng iyon? Maybe his girlfriend? Kung makapagsalita ito ay tila ba titiklop talaga sa kaniya si Lach.

May kaunting kumirot sa dibdib ni Tintin. Wala naman siyang magagawa kung may girlfriend ang Boss niya. She is just a paid wife.

Pinagpatuloy na lamang ni Tintin ang trabaho niya. Noong uwian na ay sabay silang umwui ng kaniyang Boss.

Wala silang imikan hanggang sa makarating sila sa bahay. Wala namang bago sa routine ni Tintin pag-uwi. Nagta-trabaho parin siya. Kinabukasan maagang nagising si Tintin, kaya maaga rin siyang nakapag-ayos.

Nagluluto siya ng almusal nang bumaba ang Boss niya, siya namang pagpasok ng isang mestisa at magandang babae.

"Hello dear!" Bati nito sa kaniya kaya nagtaka siya ng bigla siya nitong yakapain. Hindi niya kilala ang babae kaya lubos ang pagtataka niya.

"Mom? What are you doing here?" Tanong ni Lachlan.

Wait.... what did he say? Mom? Is she his Mom? imposible naman siguro, napakabata pa niya para maging ina sa kagaya ni Lach. Pero kung titingnan ay talagang nay pagkakahawig ang dalawa.

"I called your secretary yesterday and told her to have an appointment today with you..." Sweet itong ngumiti sa anak.

"You didn't told me.." Baling ni Lach sa kaniya.

"I'm sorry sir..." Napayuko siya. "Madam told me not to mention our conversation from yesterday to you..."

"Oh yes! I told her—wait what? She is your secretary?" Naguguluhang tanong ng ina ng amo ni Tintin. "I thought you were already married without our notice!"

"Wala pa akong Asawa mom.." Malamig na sabi nii Lachlan na kinakorot ng kaniyang dibdib. Sino ba siya para ipagmalaki ni Lach?

"Del Fuego will never lie to me Villaflores! Singhal ng ina niya. "Where's your wife, I want to talk to her. And take note, your father didn't know about this Lach!"

"Nagsumbong na pala ang gagong iyon?" Pabagsak na umupo si Lach sa upuan sa harap niya.

Wala ng hinintay na utos si Tintin kundi ang kunin ang binake niyang pancake para dalhin sa lamesa. Hindi niya inasahan na makakatagpo niya ang ina ni Lach sa ganitong sitwasyon. Lumabas siyang dala-dala ang binake na pancake para sa amo niya.

"Lach, Knoxx told me everything! And I will never tolarate that!"

Napaigtad si Tintin pagpasok niya sa loob ng marinig na sinisigawan ng ina ang amo niya. Kaya pala demanding ito dahil na rin ina ito ni Lach.

"Fine!" Tumayo si Lach at inilahad siya sa ina nito. "Mom, This is my wife Cyra Clementine Madrigal. Cyra, this is my Mom..."

"So you are his wife huh? And a secretary..."

Malimit niyang nginitian ang ginang. "Yes po Ma'am..."

"Oh! Cut the formality, just called me Mom okay? Your his wife and now you are my daughter-in-law!"

Nahihiyang ngumiti siya. "Yes m-mom.." Awkward niyang sabi.

"Woah! So good to hear. Alam mo gustong-gusto ko talagang magkaaanak ng babae! Kaso puro mga lalaki ang anak ko! So welcome to the family, Cyra right?"

"Tintin na lang po." Nahihiyang sabi niya.

"Cute nickname!" Komento pa nito sa kaniya.

"You know what? Let's eat..." Narinig nilang sabi ni Lach.

Nilingon ito ng sariling ina. "Well, well, well, my little devil. I will borrow your wife, and we will go shopping!" Kinikilig pa nitong sabi."I was dreaming of having a baby girl, and now you're here! Shall we go?" Aya nito.

"Hey, wait!"

"What Lachlan? Hindi mo kami papayagan?" Taas kilay na tanong ng ina nito. "Let's go dear, Don't mind your bossy husband!"

Walang nagawa si Tintin kundi sumama na lang at tila tiklop ang masama niyang amo sa ina nito. Napailing si Tintin, sana kagaya niya ay mapaamo niya rin ang asawa niya. Lihim siyang napaailing muli. Wag ka ng umasa Tintin, hindi na yon mangyayari.

BLOSSOMHUES ❤️