Sa sandaling nakalapag ang eroplanong sinasakyan ni Manson isang tawag mula kay Claire ang natanggap niya. Labis ang tuwang kanyang naramdaman pero ganoon na lang ang pagtataka niya nang imbes na boses ng asawa ang marinig ay boses ng lalaki ang bumungad. Salitang karay-a ang sinasabi nito kaya hindi maintindihan ni Manson ang sinasabi nito lalo pa at mabilis ang pagkakasalita nito. “Sandali. Sino ka? Bakit hawak mo ang cellphone ng asawa ko?” nagtatakang tanong niya. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang kinabahan lalo na nang marinig ang pagmamadali sa boses ng lalaki. “Pasensya na po, ser, kung hindi niyo ako naintindihan pero emergency po ang tawag ko. Nandito po sa ospital ang may-ari ng cellphone na ito dahil naaksidente po ang sinasakyan nilang van at nahulog sa bangin.”Matigas ang tagalog ng lalaking tumatawag pero klaro itong naiintidihan ito ni Manson na parang bombing sumabog sa kanyang buong pagkatao.“Ano’ng sinabi mo?” halos pabulong na tanong niya. Lumakas ang kaba
Matagal na naghintay sa labas ng operating room si Manson. Ni hindi siya nakaramdam ng gutom kahit hindi siya nakapaghapunan. Kung hindi pa siya inabutan ni Robert ng bote ng tubig ay hindi pa niya ramdam ang pagkauhaw. “Boss, nakarating na si Mrs. Domingo,” pagbabalita ni Robert matapos nitong iabot ang bote ng tubig. Kaagad na tumayo si Manson upang salubungin ang biyenan. “Ma,” bati niya sa malungkot na boses. Mabilis siyang nilapitan ng kanyang ina na namamaga na ang mata sa kakaiyak. “Manson, anong nangyari? Nasaan ang anak ko? Kumusta na siya?” sunod-sunod na tanong ng kanyang biyenan. Habang nakikita ang nakakaawang mukha nito ay naging blangko ang isip ni Manson. Hindi niya alam kung paano ipapaliwanag sa ina ng asawa ang tunay na kalagayan ni Claire. Mabuti na lang, habang wala pa siyang naiisip na sasabihin ay bumalik na si Lt. General Turquino kasama ang ibang kapulisan ng San Jose Antique. “Mr. del Vega,” tawag sa kanya ng kaibigang heneral. “Ano’ng balita?” nagmama
Dalawang araw ang lumipas mula nang maaksidente si Claire ay saka lang siya nagising. Nananakit pa ang buo niyang katawan at halos hindi niya iyon maigalaw. Nang magmulat siya ng mata ay amoy ng medisina ang nanuot sa ilong niya at dahil konting liwanag lang ang umiilaw malapit sa kinahihigaan niya ay hindi niya mawari kung nasaan siya. Bigla siyang natuliro at ipinikit ang mata at bumalik sa isip ang huling pangyayari na naging resulta nang pagkaratay niya sa ospital.Nang muli siyang magmulat ay nakita niya si Manson na natutulog sa sofa malapit lang sa hospital bed. Nakaramdam siya ng awa sa asawa habang nakikita itong nakabaluktot at pinagkakasya ang katawan sa maliit na sofa. Hindi niya maiwasang haplusin ang tiyan na nababalot pa ng benda. Wala siyang ideya kung ano ang kalagayan ng kanyang anak. Gusto niyang tawagin ang asawa para tanungin ito pero siguradong pagod ito. Dahil may suwero ang isa niyang kamay ang malaya niyang kamay ang patuloy sa paghaplos sa kanyang flat na ti
“Claire, paano mo nasabi ‘yan? Kung ang pagkawala ng baby natin ang dahilan kung bakit gusto mong makipaghiwalay. Puwede pa nating ayusin ‘to. Magkaka-baby ulit tayo, ‘wag ka lang makipaghiwalay, please…”Nakagat ni Claire ang pang-ibabang labi saka naikuyom ang kamao na nasa ilalim ng kumot at namumugto ang matang tumingin kay Manson. Tatlong araw na siyang umiiyak mula nang malaman niya na nawala ang anak niya. “Kung ganun lang sana kadaling tanggapin na mamatay ang taong malapit sa akin ay ipaglalaban ko ang relasyon natin.” Suminghot siya. “Ang daming napahamak dahil maraming may ayaw sa relasyon natin. “Si lola, kung hindi pa sinabi ni mama, ay hindi ko pa nalaman na kinitil niya ang kanyang buhay para lang pigilan ang pagdi-divorce natin. Si Dante, nakaratay din sa ospital at mahihirapan nang makalakad. Si Jonathan, si Jonathan…” Muli siyang napasinghot at hindi maituloy ang sasabihin. Naaalala niya kung paano magmakaawa sa kanya si Jonathan habang bumubulusok pababa ang van.
Lalong hinigpitan ni Manson ang pagkakahawak sa manibela habang ang mata ay nakadiretso pa rin kay Veena na bumakas ang takot sa mukha matapos siyang makita na dire-diretso ang pagmaneho at walang balak huminto. Nilamon na siya ng galit. Parang may bumubulong sa kanya na huwag huminto at banggain ang babaeng siyang dahilan kung bakit nasira ang relasyon nila ni Claire. Nandilim ang paningin niya saka lalo pa niyang inapakan ang silinyador upang bumilis ang takbo ng kotse at hindi siya huminto hanggang bumangga ang kotse niya sa gate ng mansyon nina Veena. Sumabog ang airbag sa mukha niya at hindi niya makita kung nasaan ang babae, kung nagtagumpay siya sa ginawa. Oo, nababaliw na siya at wala sa tamang pag-iisip. May tama siya sa gilid ng mukha dahil nabangga siya sa nabasag na windshield pero ininda niya iyon. Narinig niya ang sigawan ng mga tao sa paligid lalo na ang ama ni Veena na agad lumabas nang marinig ang kumosyon. Ipinikit niya ang mata upang alisin ang pagkahilo saka lang
Sumama si Claire sa kanyang ina pabalik sa Maynila. Maraming kliyente ang naghahanap sa kanya na magpagawa ng painting o magpa-restore ng mga ceramics at balak niyang magpatayo ng sariling studio gamit ang perang naipon niya. Sa loob ng araw na nasa Antique siya ay hindi siya nakarinig ng ano man mula kay Manson. Nasasaktan siya pero ang tanging magagawa niya ay ang lunukin ang pait niyon. “Claire, bakit nakatunganga ka lang diyan at hindi pa nagbibihis? Hindi ba ang sabi mo ay may auction kang pupuntahan ngayon?”Biglang natauhan si Claire nang marinig ang boses ng kanyang ina na kinakausap siya. Mabuti na lamang at nakatalikod siya rito habang nakatingin sa labas ng bintana dahil kung hindi ay makikita na nama siya nito na umiiyak. Pero hindi yata talaga kayang dayain ang puso ng mapagmahal na ina. Dahil bago pa man makasagot si Claire ay nilapitan na siya ni Mrs. Domingo saka marahang hinaplos ang kanyang likod.“Mahal mo si Manson pero bakit pumayag ka na makipaghiwalay? Pareho
May ngiti sa labing nagmulat ng mata si Claire nang maalala ang masarap na pag-iisa ng katawan nila ni Manson kagabi. Hindi lang iisa kundi ilang beses na may nangyari sa kanila. Bukod sa kama ay may nangyari sa kanila ng asawa sa banyo, sa terrace habang nanonood ng kabilugan ng buwan, sa kusina nang bumaba si Claire para uminom ng tubig at sa hagdan habang nakaluhod siya at binabayo ni Manson mula sa likuran. It was a wild night, but Claire felt all the consequences when she woke up. Nananakit ang buong katawan niya na parang inararo ng sasakyan. Marahan siyang nag-inat ng katawan upang hindi magising ang katabi na mahimbing pa rin ang tulog. Alam niyang tulad niya ay pagod din ito. Mula nang ikasal sila ni Manson, tatlong taon na ang nakakaraan, ay isang beses lang na may mangyari sa kanila kaya tuwang-tuwa si Claire na kagabi ay muling pinagnasaan ng asawa ang katawan niya. Ang buong akala niya ay hindi siya nito gusto kaya ayaw nitong makipagtalik. Contract marriage lang ang
Nana is Manson’s grandmother. Gustong-gusto nito si Claire mula nang unang araw na ipinakilala ito rito ng lalaki. Nang makarating sa mansion ng matanda ay mahigpit na yakap ang isinalubong nito sa kanya samantalang isang matalim na tingin ang ibinigay nito kay Manson. Mahigpit din itong niyakap ni Claire.“Nana, bakit n’yo po ako pinatawag?” Tanong ni Claire nang makaupo na sila sa sofa. Ayaw sanang magtagal dito ni Claire dahil habang tumatagal siya sa poder ng lola ni Manson ay lalo siyang nasasaktan. Ayaw niyang biguin ang matanda kapag ma-process na ang divorce nila ni manson.“Nabalitaan ko na bumalik na ang walanghiyang babaeng ‘yon kaya’t hindi ka na nakatira sa bahay ni Manson? Ang kapal talaga ng mukha!” Bumaling ito sa apo nito na tahimik na nakikinig habang nakayuko. “Matapos ka niyang iwan noong may kapansanan ka ngayon babalik na lang siya basta-basta at sisirain ang pagsasama niyo ni Claire? Hindi ako papayag.”Nagtaas ng tingin si Manson. His stubborn look stared at hi