Dalawang araw ang lumipas mula nang maaksidente si Claire ay saka lang siya nagising. Nananakit pa ang buo niyang katawan at halos hindi niya iyon maigalaw. Nang magmulat siya ng mata ay amoy ng medisina ang nanuot sa ilong niya at dahil konting liwanag lang ang umiilaw malapit sa kinahihigaan niya ay hindi niya mawari kung nasaan siya. Bigla siyang natuliro at ipinikit ang mata at bumalik sa isip ang huling pangyayari na naging resulta nang pagkaratay niya sa ospital.Nang muli siyang magmulat ay nakita niya si Manson na natutulog sa sofa malapit lang sa hospital bed. Nakaramdam siya ng awa sa asawa habang nakikita itong nakabaluktot at pinagkakasya ang katawan sa maliit na sofa. Hindi niya maiwasang haplusin ang tiyan na nababalot pa ng benda. Wala siyang ideya kung ano ang kalagayan ng kanyang anak. Gusto niyang tawagin ang asawa para tanungin ito pero siguradong pagod ito. Dahil may suwero ang isa niyang kamay ang malaya niyang kamay ang patuloy sa paghaplos sa kanyang flat na ti
“Claire, paano mo nasabi ‘yan? Kung ang pagkawala ng baby natin ang dahilan kung bakit gusto mong makipaghiwalay. Puwede pa nating ayusin ‘to. Magkaka-baby ulit tayo, ‘wag ka lang makipaghiwalay, please…”Nakagat ni Claire ang pang-ibabang labi saka naikuyom ang kamao na nasa ilalim ng kumot at namumugto ang matang tumingin kay Manson. Tatlong araw na siyang umiiyak mula nang malaman niya na nawala ang anak niya. “Kung ganun lang sana kadaling tanggapin na mamatay ang taong malapit sa akin ay ipaglalaban ko ang relasyon natin.” Suminghot siya. “Ang daming napahamak dahil maraming may ayaw sa relasyon natin. “Si lola, kung hindi pa sinabi ni mama, ay hindi ko pa nalaman na kinitil niya ang kanyang buhay para lang pigilan ang pagdi-divorce natin. Si Dante, nakaratay din sa ospital at mahihirapan nang makalakad. Si Jonathan, si Jonathan…” Muli siyang napasinghot at hindi maituloy ang sasabihin. Naaalala niya kung paano magmakaawa sa kanya si Jonathan habang bumubulusok pababa ang van.
Lalong hinigpitan ni Manson ang pagkakahawak sa manibela habang ang mata ay nakadiretso pa rin kay Veena na bumakas ang takot sa mukha matapos siyang makita na dire-diretso ang pagmaneho at walang balak huminto. Nilamon na siya ng galit. Parang may bumubulong sa kanya na huwag huminto at banggain ang babaeng siyang dahilan kung bakit nasira ang relasyon nila ni Claire. Nandilim ang paningin niya saka lalo pa niyang inapakan ang silinyador upang bumilis ang takbo ng kotse at hindi siya huminto hanggang bumangga ang kotse niya sa gate ng mansyon nina Veena. Sumabog ang airbag sa mukha niya at hindi niya makita kung nasaan ang babae, kung nagtagumpay siya sa ginawa. Oo, nababaliw na siya at wala sa tamang pag-iisip. May tama siya sa gilid ng mukha dahil nabangga siya sa nabasag na windshield pero ininda niya iyon. Narinig niya ang sigawan ng mga tao sa paligid lalo na ang ama ni Veena na agad lumabas nang marinig ang kumosyon. Ipinikit niya ang mata upang alisin ang pagkahilo saka lang
Sumama si Claire sa kanyang ina pabalik sa Maynila. Maraming kliyente ang naghahanap sa kanya na magpagawa ng painting o magpa-restore ng mga ceramics at balak niyang magpatayo ng sariling studio gamit ang perang naipon niya. Sa loob ng araw na nasa Antique siya ay hindi siya nakarinig ng ano man mula kay Manson. Nasasaktan siya pero ang tanging magagawa niya ay ang lunukin ang pait niyon. “Claire, bakit nakatunganga ka lang diyan at hindi pa nagbibihis? Hindi ba ang sabi mo ay may auction kang pupuntahan ngayon?”Biglang natauhan si Claire nang marinig ang boses ng kanyang ina na kinakausap siya. Mabuti na lamang at nakatalikod siya rito habang nakatingin sa labas ng bintana dahil kung hindi ay makikita na nama siya nito na umiiyak. Pero hindi yata talaga kayang dayain ang puso ng mapagmahal na ina. Dahil bago pa man makasagot si Claire ay nilapitan na siya ni Mrs. Domingo saka marahang hinaplos ang kanyang likod.“Mahal mo si Manson pero bakit pumayag ka na makipaghiwalay? Pareho
Humigpit ang pagkakahawak ni Claire sa painting habang ang nagtatakang tingin ay palipat-lipat kay Manson at sa babae. “Sino siya?” kapagkuwan ay wala sa sariling tanong niya. Bago makasagot si Manson ay naunahan na ito ni Damon na nasa likuran ni Claire at humarang sa kanya. “Manson, bakit magkasama na naman kayo ni ate?”Lalong nagksalubong ang kilay ni Claire sa sinabi ni Damon. “Kilala mo siya?” tanong niya kay Damon na ang tinutukoy ang babae. Nilingon siya ni Damon saka malapad na ngumiti. “She’s my sister. And this one here,” lumapit ito kay Manson at inakbayan sa balikat. “He is Manson. A family friend.”Hindi sumagot si Manson bagkus ay umalis ito sa pagkakaakbay ni Damon at lumapit sa kanya. Tumigil ito sa harapan niya at puno nang pag-alalang nagtanong sa kanya. “Claire, how are you? Nabalitaan ko na naghahanap ka ng bahay para gawing studio. I can help you with it. May mga property pa ako na puwede kong ibigay sa ‘yo.”Napatulala si Claire habang nakatingin kay Manson.
Papasok na si Luke sa opisina nang biglang tumunog ang cellphone niya. It was an overseas call so he didn't have a choice but to answer. Isa lang ang alam niyang tatawag sa kanya mula sa ibang bansa, ang kanyang ina. “Yes, ma,” walang buhay na sagot niya. He pressed his thumb on the biometric scanner and the door to his office opened. Tahimik siyang pumasok habang pinapakinggan ang walang tigil na sermon ng kanyang ina. “Hanggang kailan ka makipagkita sa babaeng ‘yan? Alam mong asawa niya ang pamilyang ‘yon. Bakit kailangan mo pang idikdik ang sarili mo sa kanya?” Umupo si Luke sa mahabang sofa saka ipinatong ang dalawang paa sa mesa at patamad na sumandal. “They are already divorced and she is heartbroken. Pero you know naman, ma. I am not that kind of person who jumps in and reaches if a woman is in distress. Ayaw kong bigyan siya nang impression na sinasamantala ko ang kahinaan niya. I will wait. Dahil kung talagang gusto ko siyang makuhang muli ay matagal ko na siyang dinala di
“So, tama nga ang hinala ko na dito mo nilulunga ang babaeng ‘to?” Itinuro ni Mr. Perie si Claire na nasa likuran pa rin ni Manson. Ang kanyang ina ay may hawak na walis at nakahanda na para hampasin ang ama ni Manson anumang oras. Dumilim ang mukha ni Manson at naniningkit ang matang tiningnan ang ama habang ang kamay ay nakahawak sa beywang ni Claire upang itago ito sa likuran niya. “Ano’ng ginagawa mo rito? This is my property at wala kang karapatan pigilan kung sino man ang gusto kong patirahin dito.” Mr. Perie huffed in anger as his eyes stared darkly at the woman behind his son. “Claire, I’ll say this one more time. Layuan mo ang anak ko. Kung ayaw mong gawin ko ang sinabi ko sa ‘yo—”Nang marinig ni Mrs. Domingo ang sinabi ni Mr. Perie ay kaagad nitong iwinasiwas ang hawak na walis. “At sino sa tingin mo ang pinagbabantaan mo? Akala mo matatakot kami sa ‘yo? Aba, matagal-tagal na akong nagtitimpi sa ‘yong matanda ka!”Mabilis na lumabas si Claire mula sa likuran ni Manson at
Matapos siyang ihatid ni Manson pabalik sa bahay ng kanyang ina ay agad rin itong umalis. Buong biyahe ay hindi rin siya nito kinikibo. Alam ni Claire na nagseselos ito dahil kinausap niya si Luke pero hindi niya kayang tanggihan ang lalaki. “Claire, may nangyari na naman ba sa inyo ni Manson? Bakit parang galit na naman yata ang lalaking iyon?”Napahinto sa akmang paghakbang papasok sa loob ng bahay si Claire nang marinig ang tanong ng ina. Kalmado ang mukha na nilingon niya ito. “Wala, ma. Pagod lang siguro si Manson kaya wala sa mood.” Hindi niya sinabi rito ang totoo dahil siguradong sari-saring salita na naman ang maririnig niya. “Sige, ma. Mauuna na ako at may gagawin pa ako.”Matapos niyang magpaalam ay hinayaan siya nito at hindi na kinuwestiyon pa. Matapos makapagbihis ng presentableng bestida ay muling nagpaalam si Claire sa ina na aalis. Hindi na ito nagtanong pero puno nang hinala ang mata nito bago siya pinayagan. Habang sakay ng taxi ay tinawagan siya ni Manson at pin
“Ma!” muling sigaw ni Claire pero mas nangibabaw ang tawa ni Ronaldo. Ang bag na naglalaman ng pera ay matagal nang nakuha ng anak nito. “Pareho lang kayo ng iyong ina, Claire. Parehong hibang at hindi nag-iisip!” lalo pa itong tumawa nang malakas na sinabayan ng anak nito. Napatungo si Claire at tahimik na napangisi. May ilang metro ang layo niya sa mag-ama. Upang kunwari ay nasaktan siya sa ‘paghulog’ kuno ng kanyang ina ay napaluhod siya sa semento at umiyak. Pero iyon ay isang hudyat para kumilos ang kasamahan niya na hindi alam ng mag-ama na kasama pala niya. Dalawang magkasabay na putok mula sa sniper ang umalingawngaw sa kalaliman ng gabi at kasunod niyon ay ang pagbagsak ng mag-ama. Natamaan ang mga ito sa parehong braso at ang kutsilyo na hawak nito bilang panakot sa kanya. Kasunod nang pagbagsak ng dalawa ay agad na lumabas sa pinagtataguan ang mga pulis na kasama ni Claire pati na rin si Manson. Nang makalapit ito sa kanya ay agad siya nitong niyakap nang mahigpit. “A
Habang lumilipas ang minuto na kasama ng kanyang ina ang kanyang ama y hindi mapakali si Claire. Pabalik-balik ang kanyang lakad sa salas upang pakalmahin ang sarili pero kahit ano’ng gawin niya ay hindi siya mapakali. Mahigpit na habilin ng kanyang ina na ‘wag siyang sumunod rito dahil kaya na nito ang sarili pero hindi siya basta magpapaniwala sa sinabi nito. Kahit ilang beses pa lang niyang naka-engkwentro ang ama ay alam na niya ang likaw ng bituka nito. Sigurado siyang may masama itong tangka sa kanyang ina. “Claire, relax. Walang mangyayaring masama sa iyong ina. Kasama niya ang tatlong bodyguards na itinalaga ko sa kanya.”Nilingon ni Claire si Manson na nakaupo sa sofa at kanina pa nababahala dahil sa labis niyang pag-aalala. “Hindi mo kilala si Rolando, Manson. Kahit siya man ang asawa ni mama, ay hindi niya kailanman itinuring na asawa ang aking ina. At kahit may bodyguards siyang kasama alam kong kung gagawa nang masama si Rolando ay hindi sila magiging sapat.”Tumayo si
Nagsisimula na ang selebrasyon nang makapasok ang dalawa sa loob. Veena and Bruce walked table by table to toast to the guests. At dahil ayaw iwanan ni Manson si Claire na mag-isa ay umupo siya sa table nito upang samahan ito kagit pa ang table na dapat para sa kanya ay nasa harapan banda. Nang lumapit sa mesa nila sina Veena ay imposibleng hindi mag-iwan ng salita ang babae kahit pa tahimik lang si Claire.“Claire, mukhang ikaw ang star ng selebrasyon dahil mas lumilitaw ang awra mo kaysa sa akin. Are you trying to steal my limelight?” Veena said. Sinadya nitong palakasin ang boses para marami ang makarinig. Hahayaan na lang sana niya na si Manson ang bumati sa dalawa pero nang marinig ang sinabi ni Veena ay mahina siyang napatawa. This girl, even in her fabulous day, acted pathetic. “Veena, this is a happy occasion. Dapat ay magsaya ka at ‘wag gumawa ng negatibo. Isa pa, kapag kasal na kayo ni Bruce magiging magkapamilya na tayo.” Kinindatan niya si Veena saka kumapit ang kamay
“Manson…” mahinang tawag ni Claire sa asawa. Nakatayo ito sa veranda ng bahay niya habang naninigarilyo. Hindi niya alam kung pang-ilang stick na nito iyon pero hindi pa rin ito tumigil. Isang linggo na ang makalipas magmula ang komprontahan nila ni Marriotte. Nakalabas na rin sa ospital si Lucas at nakauwi na ang mga ito sa America. Labis ang lungkot ni Claire dahil hindi man lang ito nagpaalam sa kanya pero alam niyang umiiwas lang ito marahil ay sinabi rito ng ina na ang tungkol sa kondisyon na hinihingi nito kay Mr. Perie, sa ama nito. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na magkapatid nga ang asawa at kababata niya. “Gusto kong pumunta tayo sa probinsya n’yo at imbestigahan ang nangyaring sunog. Kung totoo man ang sinabi ni Marriotte na may kinalaman ang aking ama’t ina sa nangyari sa inyo ni Lucas ay kailangan ko silang panagutin. Pero gusto kong kumbinsihin ang sarili ko na walang kinalaman dito si mama. I don’t care if it was my father’s doing to cover his crim
Hindi agad nakasagot si Claire dahil sa sinabi ni Mosheire. Nakamata lang siya rito habang naglalakad ito papalapit sa kanila ni Manson. Kasunod nito sa likuran si Mr. Perie na katulad ni Manson ay madilim ang mukha na nakatingin kay Marriotte. Ngunit kahit mag-isa lang ang babae habang pinagtutulungan ito ng tatlo ay hindi ito nagpakita ng takot.Claire was different. Hindi siya agad naniwala sa sinabi ni Mosheire at ni Manson hangga’t hindi niya naririnig ang side nito. Tulad nga ng sabi nila, may dalawang panig ang istorya. Nang lumapit sa tabi niya si Mosheirre at hinawakan siya sa braso ay isang tipid na ngiti lang ang iginawad niya rito bago tumingin kay Marriotte na naninibugho pa rin ang tingin pero ngayon, lahat ng galit nito ay ibinunton kay Mr. Perie. “At iyan ang ipinagkakalat niyo? Na isa akong kabet?” Itinuro nito ang sarili. Wala itong pakialam kahit pinagtitinginan ito ng ibang dumadaang tao dahil sa bulgar na sinabi nito. Malakas itong napaismid saka idinuro si Mr. P
Nagpatuloy si Marriotte sa mahigpit na paghawak sa kuwelyo ni Manson. Habang si Claire na nakikinig at nakatingin sa tabi nito ay hindi halos makakilos dahil sa nangyayari. Magkakilala ba sina Marriotte at Manson? Bakit galit na galit ito sa dati niyang asawa niya?“Dalawa kayo ng ina mo ang may dugong demonyo. Mga masasama ang loob! Hindi na kayo nakuntento noon na ipapatay si Lucas, at ngayong nalaman niyong buhay pa rin siya ay gusto niyo siyang patayin ulit? Kapag may nangyari masama sa anak ko ay siguraduhin kong lalabas ang baho ng pamilya ninyo!”Hinawakan ni Manson si Marriotte sa braso nito at pilit na tinanggal ang kamay nito sa pagkakahawak sa braso niya. “Huwag kang basta-basta mambintang at baka makasuhan kita,” malamig na banta ni Manson. “Wala akong ginawang masama sa anak mo.”Hinawakan ni Claire sa braso si Manson at pinisil iyon upang pakalmahin ito. Bagama’t sumunod ay nagpatuloy pa rin ito sa pagsasalita. “Pardon me for being blunt, but I have nothing to do with yo
Next:Limang araw na ang nakalipas pero wala pang balita si Claire tungkol kay Lucas. Ang eroplanong sinasakyan nga nito ang nabalitang nag-crash kaya’t agad silang dumayo sa Batanes dahil doon napabalitang nakita ang debris ng eroplanong bumagsak. Tumuloy sila sa isang hotel doon. Kasama niya si Manson at ang ilang tauhan nito.Bukod sa mga search and rescue team ng gobyerno ay nagdala rin si Manson ng sarili nitong rescuer team para maabilis ang paghahanap. Sa loob ng limang araw na wala siyang balita kay Lucas ay halos hindi rin makakain si Claire nang maayos dahil labis ang kanyang pag-aalala. Hindi niya kayang tanggapin kung may mangyaring masama kay Lucas. Hindi pa sila nito nagkakasama nang matagal.“Claire,” tawag sa kanya ni Manson. Kagagaling na nila sa karagatan upang suyurin ang lugar kung saan nag-crash ang eroplano. “Kumain ka muna. Ilang araw ka ng walang ayos na kain. Alagaan mo ang sarili mo, puwede ba? Sa tingin mo ba magugustuhan ni Lucas kung malaman niya na pinaba
Ang halik na nasimulan sa salas ay dumiretso hanggang sa kuwarto. At kahit hindi pa lumulubog ang araw ay gumagawa na ang dalawa ng gawain na kadalasan ay sa gabi lamang ginagawa. Ramdam na ni Claire ang pagod dahil ilang oras na silang nag-e-ehersisyo sa kama ni Manson pero wala pa ring balak tumigil ang lalaki. Naiintindihan niya ito. Matagal na simula nang huling may mangyari sa kanila ni Manson at inaamin ni Claire na kahit siya ay sabik na sabik sa katawan ng asawa. Kung hindi lamang siya nakaramdam ng gutom ay hindi pa tumigil si Manson. Alas-diyes na ng gabi at halos hindi na niya kayang igalaw ang katawan kaya hinayaan niya si Manson na asikasuhin siya. Mula sa pagpapaligo sa kanya at pagpalit ng damit ay inasikaso siya nito. Sa sobrang pagod at antok ay halos ipikit na niya ang mga mata kaya naman sinubuan na lang siya ni Manson para lang magkalaman ang sikmura niya. Nagpautos ito sa tauhan na bumili ng pagkain sa pinakamalapit na restaurant at agad ring pinauwi ang mga
Matapos lisanin ang opisina ng kanyang ina ay dumiretso siya sa bahay ni Claire. Naghihintay na ito sa kanya nang makarating siya habang hindi maipinta ang mukha dahil sa pag-aalala. Gustong tumawa ni Manson nang malakas pero kailangan niyang panindigan ang pagkukunwari kaya habang pababa ng kotse ay paika-ika siya ta gad naman siyang inalalayan ni Claire. “Ang tigas talaga ng ulo mo, Manson. Bakit kailangang dito ka pa dumiretso keysa sa ospital?” pangaral ni Claire habang inalalayan siya nitong maglakad papasok sa loob. Nakatanga lamang ang assistant at driver niyang kasama dahil sa inakto niya pero kinawayan niya ang mga ito na maghintay sa kotse at ‘wag siyang istorbohin.Pinaupo siya ni Claire sa sofa at agad na inirolyo pataas ang suot niyang pantalon at yumuko upang makita kung saan ang sumasakit. “Saang banda ang sumasakit? Ito ba?” Hinawakan nito ang kaliwa niyang tuhod at bahagyang pinisil.Umiling si Manson. “No.”Hinawakan nito ang kanan niyang tuhod at marahan uling pin