KABANATA 3: Flashback

Ang planong pag-iyak ni Phim ay hindi natuloy ng maabutan niya ang kaniyang mga magulang na nagpapakalasing na naman.

Maraming baseyo ng alak ang nagkalat sa kanilang kusina pati na rin sa lamesita ng kanilang sala. Kaya naman kahit hindi pa siya nakakapagbihis at nabibitawan ang kaniyang bag ay inisa-isa niyang pulutin ang mga kalat ng mga ito.

Hawak ang mga bote at hugasing mga plato sa magkabilang kamay ay dumaan siya papunta sa kusina at planong dahan-dahanin na ang mga hugasing nakatambak.

“Putangina kasi ng mga kamag-anak ng Callari na ‘yon,” rinig niyang angil ng ina sa lalasing-lasing na boses.

Hindi na sana niya ito papansinin dahil dala na rin ng pagod at sakit na dinulot ng araw na ito ay gusto niya nang mahimlay sa kaniyang higaan at pansamantalang kalimutan ang linya-linyang mga problema mula sa bayarin ng kaniyang mga kapatid sa eskwelahan hanggang sa pagtataksil ng kaniyang dating nobyong si Art.

Akmang lalakad na palayo ay tinawag siya ng ina sa galit na boses, “hoy, Phim! Halika nga dito!”

“Po?” Magalang na sagot niya kahit ayaw niya na itong pansinin at talikuran na lamang.

“Nakikita mo ba yan, Ben? Imbes na ang negosyo natin ang ibigay natin sa pesteng Callari na ‘yon, bakit hindi na lang ‘tong walang kwentang anak natin?” Parang demonyong nakangisi ang ina at unti-unti naman ay isang nakakakilabot na ngisi ang gumuhit sa labi ng kaniyang ama.

“Tama ka, Rosita. Maganda naman si Phim, matangkad, maputi, matangos ang ilong. Aba! Hindi na lugi si Callari sa anak natin. Magaganda na ang magiging produkto nilang dalawa,” sulsol pa ng ama na halatang wala na sa sariling katinuan.

Pinag-uusapan siya ng mga ito na parang ibebentang baboy lamang sa palengke. Ni-hindi muna siya tinanong kung papayag ba siya o kung ano ang mararadaman niya ngayong gagawin siyang pantubos ng mga magulang sa negosyo nila!

“Ma! Pa! Ano ba naman ‘yan?!” Hindi na mapigilan ni Seraphim ang sigaw na kumawala sa kaniyang bibig. Sigaw ng naguguluhan at ayaw tanggapin ang pumapasok na ideya sa kaniyang isip sa ibig sabihin ng mga ito

“‘Wag mo ako masigaw-sigawan! Pumasok ka sa silid mo at mag-ayos. Pupunta tayo kay Callari at ikaw ang gagawin naming pangtubos sa nakasangla nating negosyo!” Nanlilisik ang mga mata ng ina. Halatang lulong na naman ito sa masamang gamot.

Napailing-iling siya at napaatras. “Ano?! Hindi niyo p’wedeng basta na lang akong ipamigay! Ni-hindi ko nga kilala ang Callari na ‘yan!” Pagtututol niya na nakatanggap lang ng magkasunod na sampal ni Rosita at paghampas ng lamesa ni Ben.

“Tangina mo talagang bata ka! Kung ayaw mo, si Althea na lang ang dadalhin namin tutal desinuwebe na rin naman ang batang ‘yon!” Sigaw ng kaniyang ama at tumayo, akmang pupuntahan ang babaeng nakababatang kapatid.

Agad na nanlamig ang buong katawan niya. Hindi maaari na ang kapatid niya ang pagbuntungan ng mga ito! Hinding-hindi siya makakapayag!

“Papa, huwag po!” Sa kakamadaling mahabol niya ang kaniyang ama ay natisod pa siya at pasalampak na nahawakan ang paa nito.

“Inggrata!” Tinadyakan siya nito at patuloy na naglakad papunta sa kwarto ng mga kapatid.

“Oo na! Oo na! Susundin ko na ang mga gusto niyo! Tigilan niyo lang si Althea at Robin!” Pagsuko niya dahil alam naman niyang gagawin nito ang mga gusto kahit umiyak siya ng dugo at maglupasay sa sariling luha.

Dumura si Rosita at sinindihan ang hawak na yosi. “‘Yun naman pala eh. Ano pa nginangawa mo? Mag-ayos ka na putrages nang mabawi na namin ‘yung titulo ng kumpanya!” Singhal nito habang lumalabas ang usok ng sigarilyo sa ilong at bibig.

Kahit ayaw niya ay gagawin niya ito para sa mga kapatid. Kahit maubos siya ay pipiliin pa rin niya isakripisyo ang sarili para sa mga ito. Si Althea at Robin na lang ang meron siya at hindi niya hahayaan na may mangyaring masama sa mga ito.

Mabilis dumaloy ang oras. Inihatid siya ng mga magulang sa mismong lungga ng lalaking ni-pangalan ay hindi niya alam. Halos lumabas na ang puso niya sa kaba dahil na rin naririnig niya ang usapan nina Rosita at Ben sa tiyak na agad na pagyaman daw nila.

Kaya naman ngayon, suot ang puting bestida na may kaunting kolorete sa mukha at mga burloloy sa buhok ay pinagpapawisan ng todo ang kaniyang mga palad lalo na ng tumigil ang sinasakyan sa labas ng mataas na gusali.

Gabi na at tila nakikisama ang langit dahil ni-isang bituin ay wala. Malamig rin ang ihip ng hangin baka maya-maya pa ay bumuhos ang ulan gaya na rin ng pagbuhos ulit ng kaniyang mga luha.

Libu-libong masasamang eksena na ang naglalaro sa isip ni Seraphim, kung anong klaseng tao ba ang papakasalan niya, kung namimisikal ba ito o ang higit sa lahat kung mahilig ba ito sa seksuwal na mga aktibidad.

Malabo na sa kay Seraphim ang sumunod na mga pangyayari. Namalayan na lamang niya na nasa loob na sila ng isang opisina. Hinablot siya ng ina papunta sa upuan katabi pang lalaking makalaglag panga ang tindig at pustura. Marahas ang tangos ng ilong nito at halatang may lahing banyaga at ang magkaibang kulay ng mata nito na asul at berde ay kumikinang sa tuwing natatamaan ng liwanag.

Malayo sa naiisip niyang matandang lalaking uugo-ugod na may malaking tiyan at pandak.

“Is that how you deliver your parcel?” Baritono ang boses nito. Buong-buo, walang bahid ng banayad. Iba rin ang bukas ng mukha. Para lang talaga siyang gamit na ipagbibili para sa pera at kasunduan na hindi niya alam.

“Hindi naman Philip! Baka kasi pumalag pa. Mahirap na hulihin ulit ang isda kapag nakabalik na naman sa tubig!” Maligayang sagot ni Ben at hindi mapakali sa kinauupuan nang makita ang dalawang attaché case ang inilapag ng sekretarya nito at ang ilang papel na iniabot sa kanila.

Agad dumiretso ang mga mata niya sa pangalan na katabi ng kaniya.

Philip Kahili Callari—ang pangalan ng kaniyang mapapangasawa. Tunog mabangis at hindi papalinlang. May halong kilabot at angas ang tunog nito sa isip niya.

Mabilis ang naging proseso, nagpalitan sila ng pirma hanggang sa inutos na ng lalaki ang paglilipat bahay niya sa penthouse nito.

“Make sure to bring all of her belongings kasi hindi na siya babalik. She is sold to me. A deal is a deal,” may pagbabanta ang boses nito. Gumapang ang panlalamig sa likod niya dahil sa narinig at hindi niya na nagawang manlaban pa.