Malakas na sampal ang natamo ni Seraphim matapos maling mangkok ang naibigay niya kay Rosita na kaniyang nanay.
“Wala ka talagang kwentang bata ka! Puke lang gamit sa ’yo ng asawa mo!” nanggigigil nitong ani sa kaniya kaya ‘di niya napagilang tingnan ito ng masama ng kaparehas pa rin namang mangkok ang kinuha nito. “Ang sama ng tingin, Rosita, bigyan mo nga ng sampol,” sulsol naman ng ama niyang si Ben sa nanay niyang supukado ang isipan. Kaya imbes na magpatuloy na itong tumalikod ay bumalik ito na nanglilisik ang mga mata. Nakatanggap siya ng sunod-sunod na suntok na tumama sa iba’t-ibang parte ng kaniyang katawan at sabunot. “Napaka-inggrata mong hayop ka! Sana hindi na lang kita inire!” galit na galit na sigaw nito. Tanging pag-iyak na lamang ang kaniyang nagawa nang kaladkarin pa siya nito sa buhok papunta sa kanilang sala. “Ma! Tama na po ‘yan!” dinig niyang sigaw ng nakababatang kapatid. “Itigil niyo na po ‘yan, mama!” boses naman ng lalaking kapatid. Halo-halo na ang kaniyang naririnig na iyakan ng dahil lang sa maling mangkok ang naibigay niya rito. May hapdi na rin siyang nararamdaman sa balikat at ang kaliwang panga niya ay sa tingin niya’y namamaga dahil sa sampal at suntok ng kaniyang nanay Rosita. Hindi naman sila gaanong kayaman. Nagkataon lang na may pinamanang negosyo ang kaniyang abuelo sa mga anak nito kaya medyo nakakaraos sila sa buhay. Lumaki si Seraphim Anastasia Arandia sa mundong marahas, kahit na bente-kwatro anyos na siya nararanasan pa rin niyang pagbuhatan ng kamay ng kaniyang mga magulang. Kasalukuyan siyang nagtatrabaho bilang junior officer sa kanilang munisipyo at natutustusan niya ang pangunahing pangangailangan ng dalawang kapatid dahil ang alam ni Seraphim ay papalugi na ang negosyong pinamumunuan ng kaniyang nanay at tatay. Hindi niya masisisi na ganito ang kinalabasan ng kanilang negosyo dahil nalulong sa bisyo ang dalawa matapos ma-scam ang mahigit isang daang milyong pisong salapi sa pinagtayaan ng mga ito na jueteng. Bumalik siya sa katinuan ng maramdamang tinadyakan siya ng kaniyang ina bago siya tuluyang tinalikuran at nagsindi ng yosi, yumupyop at ibinuga ang usok sa dalawa niyang kapatid na umiiyak kaya napakuyom ang kaniyang kamao. Agad siyang nilapitan ng mga ito at niyakap. “‘Wag kayong mag-alala, strong ang disney princess,” biro niya sa mga ito kaya nakatanggap siya ng mas mahigpit na yakap mula sa mga kapatid bilang pagtutol sa pagbibiro niya matapos ang nangyari sa kaniya. “Lipat tayo sa kwarto kasi ang OA niyo,” tumawa siya at hinila ang mga kapatid kahit pa nanginginig ang braso niyang nakatanggap ng malalakas na suntok. Pagkaupo nila ay saka niya nakitang may oras pa pala siya para puntahan ang nobyong si Art para magsumbong dito. Ginulo niya ang buhok ng mga kapatid at hinabilinang kung p’wede huwag nang lumabas ay gawing ng mga ito para hindi ito magalaw ng mga magulang. Hindi na siya nag-abalang magbihis at nakaayos na siya bago bugbugin ni Rosita para pumasok sa trabaho. Nagkataon lang na may topak ang nanay kaya najombag na naman siya. “Inggit kasi sa ganda ko kaya laging pinupuruhan pes ko,” bulong-bulong niya habang nag-aantay ng masasakyan papunta sa bahay ng kasintahan. “Oy, Phim! Kila Art ka ba? Tara!” tawag sa kaniya ng drayber ng dumaang motor. “Oo kuya, balik ka rito! Hindi ko keri tumakbo papunta d’yan! Pagpapawisan ang singit ko!” sigaw niya pabalik kaya napahawak siya sa pangang namamaga. ‘Parang nakatikim naman ako ng blowjob nito.’ Sa isip niya ay hindi pa nga siya nakakakita ng totoong talong ay napapraktis na ang panga niyang mamaga. Habang binabaybay ng traysikel na sinasakyan ang daan patungo sa bahay ng nobyo ay parang may kabang sumipa sa dibdib niya. Hindi maiwasan ni Seraphim ang masamang kutob na naglalaro sa isip niya. Pinagpapawisan ang kamay ni niya sa hindi malamang dahilan. Kabog ng kabog ang dibdib niya kaya hinawakan niya ito at huminga ng malalim. Pagkababa ay agad niyang iniabot ang bayad at hindi na nagawang gantihan ang sinabi ng drayber dahil dali-dali siyang naglakad papasok ng bahay. Pagkabukas pa lang niya ng pinto ay bumungad sa kaniya ang nakakalat na mga damit at sapatos panglalaki at pangbabae. Sa pinto naman ng kwarto ay nakita niya ang isang panty at pulang bra pero kulay asul ang strap. Sa nanginginig na kamay ay nagawa niya pang pulutin ang panty at iangat para busisiin ito. “Mga animal na ‘to,” bulong niyang nangangalaiti sa galit. Walang ano-ano’y binuksan niya ang pinto ng silid at nakita niya ang nobyong si Art na kinakabayo ang babaeng nasa ilalim nito. Matinis sa pandinig ang mga ungol ng babae na parang sa mga pornograpiya ng Japan. “Ugghh, Art, sige pa, baby. Lakasan mo pa!” nakakaimbyerna nitong ungol at ang mga siste ay hindi pa napapansing may nanonood sa mga ito at patuloy pa rin ang pag-ulos ni Art sa nakadapang babae. “Ga’no pa kalalim at kabilis, huh? Akin ka ngayong puta ka. Ipipikit ko na lang… ugh, ang mga mata ko at iisipin ko na lang na ikaw si Seraphim. Ughh!” wika ni Art sa gitna ng bawat ulos nito at halos magsitakbuhan ang mga balahibo niya sa narinig dito. “Kupal ka? Hahanap ka na nga lang ng babaeng ipapalit sa ‘kin iyong malayo pa sa size ko?!” Hindi niya na maiwasang magkomento dahilan sa biglang paglingon sa kaniya ng lalaki at ang pag-awang ng bibig nito sa gulat. Humarap naman sa kaniya ang babae sabay kipkip ng kumot para hindi makita ang dibdib kaya napatawa na lang siya ng hilaw nang makita ang anak pala ito ng mayor ng bayan nila. “P-Phim!” Lalapit na sana si Art sa kaniya nang ibato niya rito ang panty na napulot sa labas. “Tangina mo! Huwag mo ako hahawakan gamit ‘yang marurumi mong kamay, baboy ka!” Sigaw niya rito. Gusto niya na maghisterya pero hindi niya bibigyan ng satispaksyon ang dalawa na makita siyang talunan matapos ang ginawa ng mga ito sa likod niya. “Phim, h-hindi gaya ng iniisip m-mo ang… ang nangyari,” uutal-utal na bigkas ni Art. Napa-ingos siya dahil dito. “Eh ano? Naglalaro lang kayo ng kabayo-kabayo tas nakita ko ‘yang mga pwet niyo pati na ‘yang maliit na putotoy mo?!” pang-iinsulto niya rito. “Ano?! Bawiin mo ‘yang sinabi mo!” agad namang tumaas ang boses nito at ang babae ay tahimik lang sa sulok ng kama. “Tanga! Ba’t ko naman babawiin kung totoo ‘yung sinabi ko? At ikaw!” baling niya sa babaeng nakayuko at ngayo’y nagsisimula nang umiyak. “Pakyu ka! Isusumbong kita sa tatay mong nakukuba na sa kakatrabaho sa munisipyo pero ‘yung anak niyang balyena ay nagpapatuhog lang kung kani-kanino.” Pagkatapos niyang sabihin iyon ay tumalikod na siya dahil hindi niya na mapigilan ang luhang papatak na. “Phim, mag-usap muna tayo please,” rinig niya ang pagmamakaawa ni Art pero labag sa paninindigan niya kung bibigyan pa niya ito ng pagkakataon kung harap-harapan niya nang nakita ang pangbababoy nito. Itinaas niya ang kamay at hindi niya na tinapunan ito ng tingin. “Hep! Wala ka ng kailangang ipaliwanag pa, i-send mo na lang sa gcash ko ang bayad sa kama kasi ako naman ang bumili niyan at ikaw naman babae, pabili ka na sa tatay mo ng bagong bra at panty. Nakikipagjugjugan ka pero butas naman ‘yang panty mo.” Huling sabi niya sa mga ito at nagmamadaling lumabas ng bahay para pumasok sa trabaho. Mamaya na siya iiyak! Hindi naman kasi siya sasahod ng four seventy-five sa pag-iyak niya. Big girls don't cry!Ang planong pag-iyak ni Phim ay hindi natuloy ng maabutan niya ang kaniyang mga magulang na nagpapakalasing na naman.Maraming baseyo ng alak ang nagkalat sa kanilang kusina pati na rin sa lamesita ng kanilang sala. Kaya naman kahit hindi pa siya nakakapagbihis at nabibitawan ang kaniyang bag ay inisa-isa niyang pulutin ang mga kalat ng mga ito.Hawak ang mga bote at hugasing mga plato sa magkabilang kamay ay dumaan siya papunta sa kusina at planong dahan-dahanin na ang mga hugasing nakatambak.“Putangina kasi ng mga kamag-anak ng Callari na ‘yon,” rinig niyang angil ng ina sa lalasing-lasing na boses.Hindi na sana niya ito papansinin dahil dala na rin ng pagod at sakit na dinulot ng araw na ito ay gusto niya nang mahimlay sa kaniyang higaan at pansamantalang kalimutan ang linya-linyang mga problema mula sa bayarin ng kaniyang mga kapatid sa eskwelahan hanggang sa pagtataksil ng kaniyang dating nobyong si Art. Akmang lalakad na palayo ay tinawag siya ng ina sa galit na boses, “hoy,
Namamanhid ang buo niyang katawan. Pinipigilan lang ni Seraphim ang muling pag-iyak dahil alam niya na hindi ito makakabuti sa kaniyang dinadala.Hindi niya inaakala na ang isang beses na nagpadala siya sa init ng katawan dahil lamang sa mabait at maalaga ang lalaki ay magbubunga agad.Alam niya na hindi nito sinasadya na mabuntis siya pero mas hindi niya alam na pagkatapos pala nito makuha ang kaniyang pagkababae ay babalik ito sa una nitong minahal kaya ngayon ay nagdurugo ang kaniyang pusong muling sumubok sa pag-ibig.Kasalukuyan niyang inilalabas ang malaking maleta at kinukuha ang mga lumang damit na dala niya galing sa kanila. Iniwan ni Seraphim ang mga bagay na bigay sa kaniya ni Philip. Wala siyang dadalhin na makapagpapaalala dito kundi ang kaniyang anghel lamang.Kahit takot siyang iwan ang nga kapatid at putulin din ang koneksiyon sa mga ito ay wala siyang magagawa. Sapat na siguro ang naipadala niyang pera para gawin ni Althea ang mga dapat gawin. Sana lamang ay nakabukod
He grab his tie and unlock the first two button of his suit. Umaakyat na naman ang dugo ni Philip sa ulo dahil sa pagmamatigas ng mag-asawang Arandia. Kahit nasa kaniya na ang titulo ng kumpanya ng mga ito ay nanggugulo pa rin ang mga gago.Tutunggain na sana niya ang alak ng mag-ring ang telepono na konektado sa kaniyang sekretarya kaya naman sinagot niya ito.“Sir, nandito po sila Mr. Arandia sa kabilang linya. May sasabihin daw sila sa ‘yo.” Ang dugo niya na umaakyat pa lang sa kaniyang ulo ay tuluyan na ngang nakaakyat at parang sasabog pa siya sa galit.“What the fuck do they need? Connect them to me!” Sigaw niya at rinig sa kabilang linya na nagmamadali ang sekretarya.“What do you need?” Mariing tanong niya at napahilot sa sintidong pumipintig sa galit.“Huwag kang magalit, Callari. Tiyak ko namang magugustuhan mo ang sasabihin ko,” nakakairitang sabi nito na dinugtungan pa ng malademonyong tawa.Isa ang pamilya Arandia sa dapat mawala sa mundo, hindi lamang sa parte ito sa mg
Hindi na alam ni Seraphim kung saan siya pupunta at ano ang uunahin. Nananakit na rin kasi ang kaniyang tiyan at natatakot siyang baka ano ang mangyari sa bata sa kaniyang sinapupuna kaya naman dumaan siya sa isang hospital.“Hi, miss. Saan dito ‘yong pagpa-ultrasound?” Tanong niya sa front desk at agad naman siya nitong tinuro papunta sa opisina raw ni doctor Marquez.“Dito po, ma'am. Hintay lang po kayo saglit at ikaw na ang susunod na papasok,” ngumiti sa kaniya ang babae kaya naman kahit punong-puno ng problema ay ginantihan niya ito ng ngiti.“Thank you,” sagot niya at tumalikod na ito. Hindi naman nagtagal ang paghihintay niya ng pinapasok na siya ng sekretarya ng doctor. Agad nanuot sa kaniyang ilong ang aroma ng kape at isang masuyong musika na parang dinuduyan siya sa antok.“Hi!” Bati sa kaniya ng magandang doktor at ang maliwanag nitong aura ay parang nakakahawa.Agad naman siyang umupo at iniwan ang maleta sa may munting sala ng opisina saka nagsimulang magkwento sa pakay
Inutusan ng doktora na pauwiin na lang muna ang ibang pasyente niyang naghihintay sa labas ng kaniyang opisina at hinabilinan ang sekretarya na walang pagsasabihan sa nakita nito kung ayaw nitong mawalan ng trabaho.“Calm down, Phim. Baka kung anong mangyari sa mga anak mo. Stress is not on our bucket list and I'll do my best to eliminate that stress,” determinado nitong pahayag at hinawakan pa ang kaniyang balikat.Hindi na siya makasagot sa takot na nararamdaman. Ayaw niyang bumalik sa poder nito at baka ano pa ang mangyari sa kaniyang mga anak.“May fire exit sa dulo ng hilera ng opisina ko. I will call my driver to meet us there. Huwag mo dalhin ang maleta mo, mahahalata tayo ng mga tauhan ni Philip,” tuloy-tuloy nitong salita habang hinuhubad ang doctor's robe nito at stethoscope na nasa leeg.“Here, hold your babies. Sa kanila ka kumuha ng lakas. Listen, Phim.” Pagkabigay nito ng sonogram sa kaniya ay hinawakan nito ang pisngi niya at mariin siyang pinakatitigan.“Tuso ang asawa
Dahil sa pagod ay hindi na rin napigilan ni Seraphim na makatulog at nang magising siya ay nakahinto ang van sa isang parking space. Nakita niyang kumakain si Katya ang ang driver nito ng take out galing sa isang sikat na fast food chain.Napansin naman agad ni Katya na nagising na siya kaya mabilis nitong nilunok ang nginunguya at sumipsip sa hawak nitong baso.“Kamusta pakiramdam mo?” Tanong nito.Hindi naman napigilan ni Phim ang mag-inat at napahikab.*Sorry, inaantok pa kasi ako,” hinging paumanhin niya sa babae.“It's okay. Alam ko namang antukin ang mga buntis lalo nat nasa first trimester ka pa lang.”Namayani ang katahimikan sa loob ng sasakyan at ngayong lang siya ginapangan ng hiya nang ma-realize niya ang perwisyong naidulot sa doktora.“Pasensya ka na talaga, Katya. Malaking perwisyo na ang naibigay ko sa ‘yo,” muling paghingi niya ng pasensya dito na tinawanan lang ng babae.“Ano ka ba! Wala lang ‘yon noh! Sino pa ba ang tutulong sa babae kundi ang kapwa babae rin niya?”
Paliit nang paliit ang mga gusali sa baba habang sila ay pataas nang pataas sa himpapawid. Maganda ang tanawin sa kabuuan ng Manila. Hindi niya lang maiwasang malungkot sa isipang iiwan niya ang mga kapatid at hindi nagpapaalam sa mga ito.Kapag kasi ginawa niya ang bagay na iyon ay siguradong ang mga ito naman ang mapapahamak dahil pagbubuntungan ito ng galit ni Philip.Hindi niya lang maiwasang mapatanong kung bakit humingi it ng kalayaan tapos no’ng iniwan niya na ay saka siya nito hahabulin. “Nakabusangot ka na naman. Baka paglabas ng mga inaanak ko eh nakasimangot na rin mga ‘yan sige ka,” narinig niyang sabi ni Katya kaya napalingon siya rito.“Iniisip ko lang si Philip,” sagot niya at ibinalik ang tingin sa tanawin sa kanilang baba.“Sus,” rinig niyang palatak nito na hindi na sana niya papansinin.“Sa totoo lang, fiancé talaga ako ng kaibigan niyang si Aureus pero shit happened at ito nagtatago rin ako sa kaniya,” pagbubunyag nito kaya nakuha nito ang atensiyon niya.“Pero pa
Mabilis lumipas ang siyam na buwan simula nang makarating si Seraphim sa isla ng Leyte. Nakakapag-adjust na rin siya sa normal na kultura ng lugar kagaya na lang ng mga sigawan kahit umaga pa lang. Hindi sigawan ng pag-aaway kundi sigawan ng normal na pag-uusap.Likas na malalakas ang boses ng mga tao sa lugar at walang mahinhin ang hindi makukuha ang ugaling ito kapag matagal nang nakatira sa isla.“Uday,” pagtawag sa kaniya ni inang Salome. Uday ay para sa ija.“Ano po ‘yon, inang?” Sagot niya sa matanda. Nilapitan naman siya ni inang Salome ag hinimas-himas ang kalakihan ng kaniyang tiyan. Kabuwanan niya na ngayon at hinihintay na lang niya si Katya na dumating para i-check ang lagay ng kaniyang mga anak.“Naka-ano, nakahanda na an imo mga gamit?” (nakahanda na ‘yong mga gamit mo?) Tanong nito. May halong waray-waray pa rin ang pananagalog nito at ayos lang naman iyon sa kaniya dahil ginagawa naman nito ang lahat para magkaintindihan sila pati na rin ang ibang tao sa isla.“Opo, in
HIS ex-wife wore a single ponytail and the light blue parent-child sportswear made her look very young. Halatang walang retoke ang mukha and there was a beautiful and sparkling light in her eyes like motherhood suits her better.Iniwas ni Philip ang paningin sa dating asawa at ininat ang mga paa na nasisikipan sa economy class seat dahil sa taglay niyang tangkad. Ang kalmado niyang puso ay muli na namang nagising dahil sa babae pero hindi pa rin mawala sa isip niya ang anak na nasa tabi nito at nahihimlay.Alam niya kung saan ito namalagi sa loob ng dalawang taon. Hindi niya na ito muling hinayaang umalis sa kaniyang paningin pero hindi pa ito ang oras na muli silang magsasama. Marami pa siyang kailangan linisin.HINDI niya pinansin ang lalaki na parang hindi niya ito kilala at gano'n din naman ang ginawa ng dating asawa sa kaniya.Pagkalipas ng ilang oras ay may stewardess na lumapit sa kanila upang alukin ng tanghalian. May dala itong dining cart and asked them what the wanted.Tini
Tumaas naman ang kilay ng lalaki at nakita niya pang pumasada ang paningin nito sa gilid ng kaniyang labing may bakas pa ng putok galing sa sampal nito.“Why? Do you regret it?” Puno ng sarkasmo nitong tanong.Ilang libong patalim ang tilantumarak sa puso ni Phim sa tanong ng asawa— dating asawa. Pinipirapiraso nito ang puso niya pero patuloy pa ring tumitibok ang bawat piraso para sa lalaki.She looked straight ahead and said softly, “Kung maibabalik ko lang ang panahon, mas pipiliin ko pang mamatay na lang kaming magkakapatid kaysa nagdurusa ngayon dahil sa ‘yo.” Aalis siya hindi lang para sa kapakanan niya kundi para na rin sa kapakanan ng tatlo niyang anak. Kaya niyang buhayin ang mga bata nang wala ang ama ng mga ito. Kaya niyang tumayo sa dalawa niyang paa na walang hihinihinging tulong dito.Para sa anak niyang may sakit, kakalimutan niya ang bawat parte ng sirang puso niyang tumitibok pa rin para kay Philip. Handa niyang talikuran ang lahat mailigtas lang ang bunso niya.Hind
Hindi mapakali si Phim dahil sa kalagayan ng anak na si Throne. Ang sabi kasi ng mga doctor na tumingin dito ay may cardiomyopathy o problema sa muscle ng heart na raw ang anak at kailangan itong maagapan agad at madala sa hospital sa lalong madaling panahon.Wala na siyang ibang malalapitan para mapaatras ang utos ng asawa niya sa mga hospital! Sinubukan na rin gawan ng paraan ni Katya pero kahit gaano pa makapangyarihan ang babae ay wala pa rin itong magawa.Kahit ilabas niya ang milyong-milyong salapi pa niya ay hindi niya kakayanin bayaran ang mga hospital para baliin ang utos ni Philip.Kaya naman, ang naiisip na lang ni Phim na huling alas niya ay ang asawa niya mismo. Makikiusap siya. Lulunukin niya ang pride para lang maligtas ang anak.Si Serpahim na walang kain at inom pa sa araw na iyon ay muling bumalik sa kompanya ng asawa. Wala na siyang pakialam kahit nakayapak siya at diret-diretso lang na naglakad sa opisina nito na hindi naman pinigilan ng sekretaryang nakatingin sa
Nag-alarm pa si Philip para lang maabutan ang mga anak niyang pumasok sa eskwelahan. Alam na kasi niya na sa tigas ng ulo ni Phim ay hindi siya nito hihintayin kahit na sinabi niyang siya ang maghahatid sa mga ito papuntang eskwelahan.Pagkabukas ng elevator na sinasakyan niya ay nagkagulatan pa sila ng babae na parang guilty sa nagawa nitong krimen. Pero agad rin iyon naglaho nang magpatuloy itong pumasok at parang wala lang siya rito.Nagtagis ang mga bagang niya sa trato sa kaniya ni Phim. Ito na nga ang may ganang maglayas at magtago, ito pa ang may ganang umakto ng parang wala lang.“Did you plan to go to school without me?” Seryosong niyang tanong sa asawa pero nananatili lang ito na tahimik.“Phim…” Pagtawag niya dito pero ang magaling ay tinalikuran siya at hinarap ang mga anak na nakatingala sa kaniya at sa nanay ng mga ito. Gusto niya na magkunot-noo pero nakamasid sa kaniya si Tristian kaya pigil na pigil niya ang sarili at binigyan ito ng maliit na ngiti. “Give me that. L
Ang galit ni Phim kay Philip ay hindi kayang pasanin ni Satanas kahit magtulong-tulong pa ito ng mga alalay ng demonyo.Hindi na sakit ang nararamdaman ng babae kundi galit! Punong-puno siya ng galit para dito. “Inday!” Tawag niya sa dalagita na agad namang napatingala sa kaniyang namumutla at bumalik ang tingin nito sa walang sapin niyang paa.“M-ma'am, ma'am si Tron-tron, ma'am,” sunod-sunod ang paglandas ng luha nito sa pisngi habang hawak-hawak ang kamay ng walang malay na batang may suksok na karayom.Hinimas niya muna ang ulo ng dalawang anak na tahimik lang na nakayakap sa kaniya at saka nilapitan si Throne na parang mahimbing lang na natutulog at walang iniindang masakit.Lumuhod siya sa harap nito at hinaplos ang buhok ng anak. Hindi niya mapigilang umiyak dahil sa awa sa kalagayan nito. Ang galit niya ay tuluyang dumoble nang makitang dinadaan-daanan lang sila ng mga nurse at iba pang trabahante ng hospital. Nandidilim ang kaniyang paningin kaya nagawa niyang haklitin ang
Ilang ulit pinahiran ni Phim ang luha pati na rin ang namutok niyang labi. Walang ibang pumapasok sa isip niya kundi ang nag-uumapaw na pagkamuhi sa lalaki.Wala na talaga ang dating lalaking nakasama niya sa mailing panahon sa loob ng iisang bahay. Hindi pa rin makapaniwala si Phim na makukuha siya nitong saktan dahil lang sa pagbanggit sa babae nito.Gano'n na ba ito kaimportante sa lalaki na handa nitong ipagpalit siya na nanay ng mga anak nito.She scoffed in disbelief, ‘nanay’ lang pala siya ng mga anak nito at mag-asawa lang sila sa papel. Hindi dapat siya umaakto na parang nasasaktan siya dahil lang nakita niya itong may parang babasaging manika sa bisig nito.Pinagtiringinan siya ng mga empleyado ng lalaki ngunit hindi niya binigyang pansin ang mga ito. Isipin na nito ang isipin pero gusto na lang agad niya makarating sa kanilang bahay at magmukmok.Pinara agad niya ang nakitang paparating na taxi at agad na nagpahatid sa kanilang condo.Pagkarating ay agad siyang pumasok sa l
Na-corner na nga si Phim ni Philip at wala na siyang ibang matakbuhan pa dahil ang dalawang kamay nito ay nakadiin sa pader at siya naman ay nakakulong sa gitna ng mga ito.“You better tell me right now or you won't like the consequences of your actions,” banta nito pero matibay pa rin ang loob niya na hindi ito sundin.Matagal silang nagkatitigan ng lalaki bago ito ang kumawala at napipikong nagbuga ng hininga at binuksan ang unang tatlong butones ng suot nitong polo.Pinagmamasdan lang niya itong may kung anong hinahanap at ng hindi makita ay pinalis nito ang mga gamit sa sa ibabaw ng mesa nito.“Fucking bullshit. Where did I fucking put that goddamn cellphone,” malulutong at sunod-sunod nitong mura at nang makita itong nasa ibabaw ng cabinet ay ito naman ang napagdiskitahan nitong itumba pagkatpos kunin ang telepono.Kinalikot nito ang cellphone at maya-maya pa'y may tinawagan.“Block Seraphim Anastasia Arandia for going into any hospital including abroad… yes, do that. Okay.” Agad
(Dalawa po kasi ‘yong kabanata 12 hindi ko napansin kaya i-advance ko na rito ng isa, magkaiba naman po ang content no’n. pasensya na!)Tagaktak ang pawis ni Phim sa paglalakad at pagpapasa ng resume niya sa kada building na napalasukan. Pare-pareho ang sagot nito sa kaniya; tatawagan na lang daw siya o overqualified daw para sa position na ina-apply-an.“Naku, ma'am, pasensa na po at hindi pa po kami hiring ngayon,” sabi ng isang staff na nakausap at pasimple pa nitong binaba ang signage na ‘apply now for secretarial position’. Aba! Parang sinasadya na yata siya ah. Pati singit niya ay pinagpapawisan na sa pagod sa job hunting na ito. Noong sa mayor lang naman siya nagsecretary ay natanggap agad siya kahit walang experience at unang sabak niya sa trabaho para matustusan ang ang mga kapatid.Nanlulumo at bagsak ang balikat niya na lumabas sa building na iyon. Wala na siyang lakas para murahin ang mga harap-harapan nitong pagtanggi sa kaniya.Isang building na lang tuloy ang natitira
Abala siya sa pagsusuot ng bag sa mga anak at hindi na pinansin ni Phim ang malakas na tawa at pagkuda ng babaeng directress ng school.“Do you have any problem if she is my wife?” Rinig niyang pigil ang galit sa boses ni Philip nang sagutin nito ang kanina pa nagapasaling na babae.Hindi tuloy niya maiwasang mapatingin sa lalaki kasi ito ang unang beses na hindi siya nito itinanggi.“Ay hindi naman, Philip! Malayo kasi sa mga nali-link sa ‘yo na babae ‘yong aura ni ma'am!” Humagikhik pa ang bruha na parang may nakakatuwa sa sinabi nito.Agad naman napatikwas ang kilay niya sa narinig sa babae. First name basis na pala ang mga kupal. Hindi na nahiya na nakikita sila ng mga anak niya.“I don't like this school, mama,” malakas na sabi ni Virtue. “Why, baby? Akala ko ba ay excited ka na mag-school?” Tanong naman niya rito na puno ng pagtataka.“I just don't feel the vibes,” sagot ng anak na nagsusungit.“Me, too,” gatong pa ni Throne at sinundan naman ng pagtango ni Power.Sa sinabi ng