Prologue

"You know what's my greatest wish? He looks at me intently while caressing my chin. I closed my eyes, ayaw kong makita ang kanyang emosyon. Ayaw kong ipagkanulo ako ng munting damdamin na meron ako sa kanya. Ayaw kong sumubok dahil kahit kaylan hinding hindi na ako pwedeng sumaya dahil sa ibang tao lalo na sa lalaki. Masaya ako dahil sa sarili ko.

"Tha I could see smile painted on your lips, that you could stare at me full of emotions." Patuloy nito. Napalunok ako sa narinig ko, gumuhit ang sakit sa dibdib ko na kanina ko pa pinipigilan. Yung halos hindi ako makahinga. Naramdaman kong ikinulong niya ang mukha ko sa kanyang dalawang palad.

"Open your eyes babe. Look at me" may pagsusumamo ang kanyang tinig. I composed myself first bago ko idinilat ang aking mata. Tinignan ko siya ng blangko. Nakita kong may sumungaw na luha sa kanyang mata.

"I despise those people who made you like this. I fucking make their lives miserable--

"Miguel, stop this nonsense. Umuwi ka na" malamig kong sabi at marahas na tinganggal ang palad niyang humahaplos sa pisngi ko. Tumalikod ako dto para igaya siya sa pinto. Ayaw kong makita niya ang sakit sa mata ko. Pero hindi pa ako nakakahakbang ng dalawa, I felt his hands wrapping around my waist, giving me a backhug. Natulos ako sa kinatatayuan ko. Miguel hugged me many times on those accidental moments, but like this, its different. Napapikit ako. Feeling ko may namumuo ng luha sa mata ko.

"Huwag mo akong itulak palayo, because I'm not gonna do that. Kahit ano pang gawin mo, makikita at mararamdaman mo parin ako."

"Miguel! Please, iba nalang ang gawin mong past time. Huwag na ako---

"Who told you na past time ang hangarin ko sayo?! Damn it Mirabella!" Marahas niya akong iniharap sa kanya. I saw his eyes burning in anger. Humigpit ang paghawak niya sa braso ko. Pero ng marealized niya na nasasaktan na ako, pinakamawalan niya ang braso ko.

"Bela--- tinangka niya akong hawakan ulit pero lumayo ako.

"Please, huwag niyo na akong guluhin." Noon pagkatapos ng cheating, annulment, drama and everything about my marriage, ipinangako ko sa sarili ko na hinding hindi na ako iiyak, na gindi na ako magpapahalaga sa damdamin ng ibang tao. Ayaw kong maging kaawa awa sa harapan ng kahit sino, kaya nga pagkatapos ng malaman ko ang cheating ng ex husband ko, I did not confront him. I just did arrange everything ng palihim. Resigned in my work, consult the lawyer, signed the divorce paper and left without any trace, determined to get back on my life, stronger.

"Don't push me to hate myself more Miguel. Tama na please. Ayaw ko ng maramdaman ito." Malamig paring sabi ko.

"Bakit hindi mo sabihin sa akin ang nararamdamn mo Mirabella para maintindihan namin ni Sam. She loves you!" mahinahing sambit nito. Umiling ako at tumingin sa labas. Napamahal narin sa akin si Sam, pero hindi ko kayang ibigay sa kanya ang pagmamahal na iyon, hindi ako ang mommy niya at kailanman hinding hindi ako magiging mommy niya na siyang lagi nitong sinasabi.

"Mirabella, hindi mo lang alam kung gaano kalaki ang naging impact mo kay Sam, she adores you so much. Mas mahal ka pa kaysa sa akin na ama niya. Now, you're pushing her away from you" malungkot nitong sabi. Huminga ako ng malalim.

"Sinabi ko na noon pa, I can't reciprocate feelings. I'm ok with myself alone dahil lahat ng papahalagahan ko, unti unti silang mawawala sa akin" Saad ko at lumingon ako sa kanya. Nakita kong kumunot noo siya.

"At alam ko, ganun din ang mangyayari kapag pahintulutan kitang pumasok sa buhay ko!

"So, please, huwag mo na akong guluhin, get the hell out of my life." Matigas ang boses ko kahit mahina lang ito.

"Damn it Mirabella! Ganyan ba pagkakilala mo sa akin? Ganyan ba kaliit ang tingin mo sa akin?!" Galit nitong turan at hindi ito nakatiis at pinagsusuntok ang pader. Napatda ako nang makita kong dumudugo na ang kanyang kamay pero nanatili parin akong nakatingin sa kanya, walang bahid ng emosyon sa aking mukha.

"No. Pero kapag makilala mo ako, you'll leave me" matigas kong sabi. Marahas niya akong hinawakan.

"Then tell me what's keeping you out from me!" May diin ang pagkakasabi nito. Tumitig lang ako sa kanya, balancing the thoughts on my mind. Huminga ako ng malalim.

"I can't bear a child." May pait ang boses ko.