Chapter 6

Mirabella's POV

That's how you characterize the role of those characters in a story, you just find hints coming from the lines they speak, or how the writer describes them or how it was being narrated." Narito na kami ni Sam sa study room nito. Kaninang iniwan ako ni Miguel, agad din lumapit sa akin ang isang kasambahay at sinamahan niya ako pumanhik sa silid na gagamitin ko. Sinabi din nito kung saan ko pupuntahan si Samantha sa mga tutorial sessions namin at kung anong oras. Nang pumasok ako dito sa room, nadatnan ko na ito dito, seryoso siyang nakatingin sa akin. Nang tanungin ko kung pwede na kaming magsimula, tumango lang ito na hindi inalis ang tingin sa akin. Pinabasa ko muna sa kanya ang isang story na galing sa Greek Mythology. Habang nagbabasa ito, samu't saring emosyon ang nakita ko sa kanyang mukha, hindi ko alam kung nadadala na siya sa binabasa niya or iniisip parin niya ang nangyari kanina.

"My question to you now is, how do you characterize Demeter based on the story?" tanong ko dito.

"She's mean." maikling sagot nito. Napataas ang kilay ko sa kanya.

"Why do you say so?"

'Does a mother really want other people suffer when she's suffering? I know, she loves her daughter so much, but holding back is a form of unreasonable perspective. You don't need to let other people be frustrated because you're frustrated too, don't let them feel the pain because you're in pain too. It's the most selfish way of love. Hindi porke't mahal na mahal mo iyong isang tao, kailangan mo ng idamay ang lahat sa sakit na nararamdaman mo dahil nawala ito sayo" mahabang turan nito. Napatitig ako dito, she' s deep.

"Ikaw Miss M, gagawin mo rin ba ang ginawa ni Demeter, na kailangan lahat mag suffer dahil sa pagkawala ng anak mo?" turan nito. Umawang ang aking labi, Ginawa ko ba iyon noon?! Ginawa mo iyon Ella--noong nawala siya, you started being a Demeter but your heart ended into Hades kingdom--namatay-na hanggang ngayon, hindi mo na ito nabawi sa kahariaan !

"Do you?" untag niya sa akin. Nag iwas ako ng tingin dito bago nagsalita.

" She's a mother. And love of a mother is endless. Masakit sa isang ina na mawala ang anak ng basta basta na lamang. Can't blame Demeter, life is just so unfair on her part kasi makapangyarihan na siyang dyosa pero hindi niya naprotektahan ang kanyang anak kaya---

"Pero hindi mo kailangang idamay ang ibang tao sa sakit na pinagdadaanan mo. How could you say na mapagmahal kang ina kung wala kang pagmamahal sa iyohg kapwa, na isinasama mo sila sa iyong pagdurusa. That is not love, it's selfishness."

Hindi pa ba sapat ang ilang taon na grief mo? and in the first place, how could you say na ina ka?! Hindi mo naranasan na maging ina Ella! So, stop dramatizing the situation, forget about it, move on, and marry Earl, that' s the best thing you'll do! Pack your things and get back here in the Philippines.

Dad--I can't. I don't love him--

Love will not make this family established again Ella. Maawa ka sa kapatid mo--

At sa akin hindi kayo naaawa? You're putting me into a life like hell! Hindi ko na kasalanan na gumawa siya ng kawalang hiyaan sa kompanya, hindi ko kasalanan na makukulong siya dahil hindi niya maibigay ang demand ni Earl! bakit ako ang magbabayad sa hindi ko kasalanan dad?!

You stop! hanggang ngayon makasarili ka parin! Kaya ganyan ang nangyari sayong buhay--

Makasarili?! I did everything to be part of this shitty family. Wala kayong ibang nakita kundi pagkakamali ko, hindi niyo ako binigyan ng chance maging part dito. In fact, hindi mo nga ako binigyan ng posisyon sa kompanya na pag-aari mo di ba--you not even introduce me as one of your children--oo nga pala, ikinahihiya mo ang isang tulad kong anak na disgrasiyada at nagka letche letche na ang buhay dahil sa isang pagkakamali. Akala mo wala ng patunguhan ang buhay ko, kaya magiging pambayad na lang ako ng ninakaw ng magaling mong anak sa kasosyo mo--how sweet!

Tumigil ka Mirabella! Hindi mo sana tinatamasa ang karangyaan ngayon kundi dahil sa pamilya mo--

The heck?! I don't need your money dad, hindi ako humingi kahit ni piso sa inyo. Ang pagpapaaral mo sa akin ay responsibilidad mo bilang ama. Pero never kong tinamasa ang karangyaan na iyan, I earned everything that I have!

Kahit ano pang sabihin mo, get back here in the Philippines, you'll marry Earl!

"Ms. M!" pitik ng kamay ni Samantha sa harapan ng mukha ko ang nagpabalik sa aking huwisyo. Agad akong umayos ng upo at nag iwas ng tingin sa kanya.

"Where are we again?" turan ko na pilit inaalala ang last na tinatanong ko sa kanya.

"I was asking if kaya mong maging Demeter, ang maging selfish para sa sarili mong nararamdaman" simpleng sabi nito na kinuha ang isang notebook sa harap ko at nagsimula itong magsulat.

"Why not. Lahat naman tayo may side ng pagiging makasarili."

"Kahit masaktan ang mga taong nakapaligid sayo? How cruel!" napangiwing sambit nito. Hindi ko mapigilan ang mapangiti sa loob loob ko. This girl has a pure heart pero itinatago niya lamang sa snob at bratinellang siya.

"Ikaw, what's the most selfish thing you did as a daughter?" sagot ko. Tumingin siya sa akin. Ngumiti ito ng mapakla.

"Sabotaging all my dad's date! I made their life a living hell!" umiwas ng tingin sa akin na para bang ang laki laki na ng kasalanan niya. Napatawa ako sa aking isipan. I am imagining the short-termpered Miguel na hindi makaporma sa mga babae niya dahil sa anak nitong brat. Napailing ako.

"See, everyone of us has this side, ang maging selfish dahil sa ating nararamdaman na hindi natin kagustuhan, or we wanted to protect kung anong meron tayo kaya nagagawa nating saktan ang damdamin ng mga nasa paligid natin. So, you can't blame Demeter, She is just a mother who lost her beloved child"

"But still, she should accept the truth that her daughter is no longer on Earth--which means, na gaano man natin gustong ibalik ang isang bagay na pinaglaanan natin ng pagmamahal, kung kamatayan na ang kalaban--we can't undo. Sabi ni mommy sa akin noon, kapag daw ma mimiss ko siya kapag wala na siya, I'll just pour love and happiness to the people around me, mararamdaman ko daw ang kanyang presence. Sadly, it didn't turn out well--they took advantage of me kaya nagpapaka selfish na ako--maybe one day, gusto ko ulit maramdaman si mommy pero sa taong deserve sa pagmamahal ko" mahabang sabi nito na busy parin sa pagsusulat. Nakita kong lumungkot ang mukha nito at hindi mo maiwasan na makaramdam ng awa dito dahil para kong nakikita ang sarili ko sa kanya. Ang ipinagkaiba lang namin, nandiyan ang mommy ko pero hindi ko maramdaman, siya kahit wala ang kanyang mommy--she holds a special part in her heart dahil siguro mapagmahal ito sa kanya. Gusto ko sanang tanungin kong nasaan ang mommy nito pero napagtanto ko, hindi na iyon part ng pagiging tutor ko. Sabi nga ni Miguel kanina, I should get away from family matters, I am just the tutor period.

"Ikaw Miss M, what's the most selfish thing you did?" biglang nag angat ito ng tingin at tumitig sa akin ng mariin.

"Everything."