Chapter 7

Mirabella POV

"Mommy please, don't do this! Please! Please!" halos hindi na ako makahinga dahil sa sobrang iyak ko habang nakahiga ako sa hospital bed. Tumingin sa akin si mommy ng marahas, galit na galit ito.

"It's better this way. Kailangang mawala ang batang iyan, dahil kahihiyan ng pamilya ang nakasalalay dito!" hinawakan pa niya ng mariin ang mukha ko. Umiling iling ako na hilam ang luha ko, hindi ako papayag sa gusto nilang mangyari. Kahit mamamatay ako, I will not give up on this baby, never!

"No! patayin niyo na ako pero hindi ko maatim na mawala siya sa akin. Hayaan niyo na ako, kahit pwede akong mamatay, basta mabuhay lang ang baby ko!" sigaw ko na nagwawala na.

"Nag iisip ka ba Ella ha? pwede kang mamatay dahil sa kalagayan ng baby na iyan! It's ectopic, they need to removed the raptured fallopian tube!"sigaw nito. Humagulgul ako, hindi ko kaya, hindi kakayanin ng konsensiya ko na mawala siya.

"Mommy! please" nagmamakaawa kong sabi pero umiling lang siya.

"Kung hindi sana naging matigas ang iyong ulo, you'll not experience this. Ayusin mo sarili mo, you'll be in the operating room minutes from now" matigas nitong sabi at iniwan na ako. Nanghihina akong napapikit, bakit napaka unfair ng buhay sa akin?! I never had a family I can call. Hindi ko maramdaman na kabilang ako sa pamilyang ito, hindi ako napapansin, atensiyon lamang ay naibibigay sa akin kapag nakagawa ako ng pagkakamali na pwedeng maging mitsa sa pangalan ng pamilya. Ngayong nagkaroon ako ng masasabi kong akin na pwedeng pahalagahan ko, mawawala siya sa isang iglap. Sa murang edad ko na 18, hindi ko alam kung papaano pa ako magpapatuloy, sana ako nalang ang pwedeng mamatay, huwag na ang anak ko. Sana ako na lang...

Baby....baby! Sorry, sorry! Patawarin mo si mommy, hindi ka niya naalagaan ng maigi, sorry baby!

Napabalikwas ako mula sa pagkakaidlip ko. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako kanina dito sa silid na ipinagamit sa akin ni Miguel. Naupo ako at sumandal sa headboard. Ang sikip ng dibdib ko, pinagpapawisan ako ng malagkit. Pinunas ko ang aking luha na naglandas pala sa aking pisngi habang tulog ako. Ilang minuto din na nakatulala ako bago ako nagdesisyon na bumaba at uminom ng tubig. Tinignan ko ang orasan na nasa side ng hagdanan, alas dose na ng hating gabi. Dim na ang paligid, lahat nakapatay na ang ilaw, ang liwanag lang na nagsisilbing gabay ko habang binabagtas ang kusina ay ang liwanag mula sa buwan dahil kitang kita sa two-way glass windows. Nang makarating ako sa talagang pakay ko, agad kong binuksan ang refrigerator at kumuha ng tubig doon. Uminom ako habang sinasara ko ang pinto nito. Nang bumaling ako sa aking likod...

"Ay! Kapre!" napasigaw ako dahil akala ko kung multo na ang nakatayo sa likod ko. Si Miguel, nakapamulsa ang isang kamay habang isa ay may hawak na kopita. Matiim ang titig niya sa akin.

"I didn't know matatakutin ka pala Mirabella" saad nito na humakbang upang lumapit pa lalo sa akin. Biglang natuliro ang isipan ko, hindi pa nga ako nakakabawi sa pagkagulat sa kanyang presensiya, eto na naman, papalapit sa akin.

"Huwag kang lalapit." turan ko na humakbang ako paatras para mabigyan pa ng mas malawak na space ang pagitan namin. Tumawa lang ito ng pagak at ipinagpatuloy ang paglapit sa akin. Ganon din ang pag atras koi. Pero halos mapamura ako ng maramdaman kong dead end na, nasa likod ko na ang refrigerator. Itinungkod ni Miguel ang kanyang isang kamay sa ulunan ko habang titig na titig sa akin. Hindi ko mapigilan na mapakagat labi dahil sa kabang nararamdaman ko. Bigla itong napatingin sa labi ko nakita kong lumunok ito.

"What are you doing? Umalis ka nga diyan, matutulog na ako" pasimpleng sabi ko pero nakatitig lang siya sa akin. Napasinghap ako ng inalis ang kamay sa ulunan ko at inihaplos niya sa pisngi ko habang umiinom sa kanyang kopita. Pinaglandas niya ang kanyang daliri mula sa pisngi ko, sa mata ko, sa tungki ng ilong ko hanggang umabot ito sa aking labi. Kumibot ang labi ko sa kanyang ginagawa.

"Don't bite your lips---don't temp me baka pagsisihan mo naman ang gagawin ko baby" seryosong saad nito na hindi parin inalis ang daliri sa aking labi. Tumaas ang kilay ko sa pinagsasabi nito. Mula noong una kaming magkita, may mga sinasabi na itong hindi ko maintindihan, as if kilalang kilala niya ako.

"Then, let me go. Umalis ka diyan sa harapan ko" matapang kong sabi. Ngumiti lang ito sa akin at inilapit ang mukha niya saka bumulong habang parang inaamoy amoy niya ako.

"It's really you babe, I smell sandalwood" hinaplos pa ang buhok ko at ikinawit ang isang kamay sa batok ko, ayon magkadikit na ang aming noo. Eto na naman ang matiim niyang titig sa akin, parang sinusukat niya ang kaibuturan ng pagkatao ko.

"Ano bang pinagsasabi mo?!" iniiwas ko ang aking mukha. Akala ko ok na ng pakawalan niya ako pero napamulagat ako ng ipinatong niya lang pala sa may side table na nasa tabi ng ref ang kopita na hawak at mabilis niya akong binuhat at ipinatong sa island counter. Naalarma ako sa ginawa nito at pilit na bumaba pero mahigpit niyang hinawakan ang bewang ko habang hinila ng kanyang paa papalapit sa kanya ang isang stool. Umupo ito sa harap ko.

"Pababain mo ako dito Miguel! Nababaliw ka na ba?!" matigas kong sabi pero hinawakan niya lang ang kamay ko na umiling iling. Dinala niya ito sa kanyang labi habang titig na titig sa akin.

"Bakit mo ako kinalimutan? Ganon nalang ba kadali sayo na kalimutan ako Mirabella?"

"Anoooo?! What are you talking about? I don't know you!" kunot noo kong saad. Tumingala siya sa akin bago niya isinubsub ang ulo sa aking tiyan. Iyong nerbiyos ko ang taas na ng level, bakit ba ganito ang lalaking ito? Bakit parang kilang kilala niya ako? Hinawakan ko ang kanyang ulo para sana alisin ang kanyang mukha sa tiyan ko pero bigla itong tumingala at tumingkad, at sinakop ang aking labi. Nanlaki ang aking mata at para akong naestatwa. Masuyo ang pagdampi ng kanyang labi, parang ingat na ingat lang ito. Aaminin ko ginigising nito ang init ng katawan ko. Kinuha niya ang dalawang braso ko at siya na ang nagpatong sa kanyang leeg para pailalimin pa ang paggalugad sa labi ko. Nang hindi ako nagprotesta, mas lalong naging mapusok na ang halik nito, pati ang kamay ay bigla nang humaplos sa aking bewang.

"You still can't remember me hmmm?" bulong nito ng pakawalan niya ang labi ko at lumanghap ng hangin.

"Miguel...I---" naputol sana ang sasabihin ko dahil sa sinakop na naman ang labi ko. This time, naging mapaghanap na ito. Gusto ng pasukin ang pinakaloob looban ng bibig ko. Mas marahas narin ang paghaplos niya sa bewang ko na nagsimulang tunguhin ang landas ng aking dibdib. Napasinghap ako ng matagpuan niya ang dibdib ko at humaplos ang isang kamay niya.

"Ahhhh!" sinamantala niya ang pagsinghap ko na ipasok ang kanyang dila sa bibig ko at wala na akong nagawa ng halos pugtuin na niya ang hininga ko sa walang sawang paggalugad sa loob ng labi ko.

"Oh baby...you're still sweet as ever.--hmmm" ng iwan niya ang bibig ko at padausdus sa leeg ko ang kanyang labi. Napasabunot ako sa kanyang buhok ng bumaba pa ito at walang sabi sabing sinakop niya ang dibdib ko na parang batang gutom na gutom. Nagpaubaya nalang ako dahil amminin ko, gustong gusto rin ng katawan ko.

"Damn! I miss this, I miss everything about you my sweet Mirabella" bulong nito habang patuloy parin ang pagsipsip at pagdila sa korona ng dibdib ko.

Damn! your lips is so fucking sweet baby! Biglang may umukilkil sa aking isipan na nagpabalik sa aking huwisyo mula sa darang na ipinagkakaloob ni Miguel sa katawan ko. Bigla akong parang nabuhusan ng malamig na tubig. Naitulak ko ito at mabilis pa sa alas kwatrong bumama ako sa counter at patakbong umalis doon!