Accueil / Romance / DARKER SHADES OF RAIN / Chapter 2: Auction

Share

Chapter 2: Auction

last update Dernière mise à jour: 2022-09-12 16:29:47

Nagising ang diwa ni Nahara sa iba't ibang  ingay ng paligid. Animo mga lalaking naghihiyawan ang kanyang naririnig. Nang magmulat siya ng mata, natagpuan niya ang sarili sa loob ng isang parang malaking halwa ng ibon na nasa gitna ng entablado.

Inilibot niya ang tingin sa paligid. Ganun na lang ang pangingilabot niya nang makitang napakaraming kalalakihan ang naroon na animo naglalaway na leon habang nakatingin sa kinaroroonan niya. Hindi lang siya nag-iisa, marami sila at nasa kabilang hawla rin.

Nangangatal ang kanyang mga labi at nagsimula ng umiyak. Pakiramdam niya ay panibagong impyerno na naman ang susuungin niya. Hinanap ng kanyang mga mata si Fabian at Vera subalit sa dami ng tao na naroon, hindi na niya nakita pa ang mga ito.

Nagsimula ng ibidding ang mga kababaihang kasama niya. Mariin siyang napapikit. Ito pala ang ibig sabihin nina Vera at Fabian na paggagamitan nito sa kanya. Ibebenta siya ng mga ito sa mga lalaking hayok sa laman!

"And now for the last and our star of the night… Let me introduce you, NAHARA OLIVIA!" Sigaw ng emcee.

Itinapat ang ilaw sa kanyang hawla. Malakas ang sigawan ng mga kalalakihang naroon. Nakakabingi. Nakakapangilabot! Hindi pa man lumapit sa kanya ang mga ito, parang hinuhubaran na siya sa klase ng titig na ipinupkol nito sa kanya.

"Let's start the bidding! Alalahanin ninyong virgin pa ang pussy nito pwera lang sa bibig." Anunsyo ng emcee na sinabayan pa ng tawa.

"One hundred thousand!"

"Two hundred fifty thousand!"

"Three hundred thousand!"

"One million!"

"Five million!"

"Ten million!"

"Ten million going once going twice!"

"Twenty million!" Sigaw ng isang lalaki.

Nakaramdam ng takot si Nahara sa itsura ng nito. Masyado itong brusko at sa itsura pa lang ng lalaki ay hindi na ito gagawa ng maganda. Ngumisi ito sa kanya at lumitaw ang pilak na nasa ngipin nitong natamaan ng liwanag dahilan para manindig ang kanyang balahibo.

"Twenty million going once, going twice!"

"Going, going gone. Our star for the night sold for twenty million!"

Nakakabingi ang hiyawan ng mga kalalakihan sa buong paligid. Maya maya pa ay nasaksihan niya kung paano hubaran ng mga hayok na lalaki ang ilang kababaihang kasabayan niya at sinimulang gamitin sa harap ng maraming tao. Hindi lang isa ang gumamit sa bawat isang babae kundi marami. Pinagtulungan ng mga ito ang walang kalaban-labang kababaihan na gaya niya.

Napuno ng sigawan ang paligid. Animo may fiesta sa lugar at abala ang lahat sa paglamon ng pagkain sa hapag. Diyos ko! Ganito din ba ang mangyayari sa kanya?

Maya maya pa ay lumapit na ang ilang kalalakihan sa kanyang hawla at binuksan iyon. Pilit siyang magsumiksik saka kumapit sa rehas subalit pinagtulungan siya ng mga itong mailabas doon at inihagis sa paanan ng lalaking bumili sa kanya dahilan para mapasubsob siya sa paanan ng makintab nitong sapatos.

Marahas nitong iniangat ang kanyang mukhang basa ng pinaghalong pawis at luha. Nginisihan siya nito. "Ang ganda ganda mo pa rin kahit na naliligo ka ng pawis. Nangingibabaw ang kagandahan mo. Hindi ako magsasawa sayo, hija." Dinilaan nito ang kanyang pisngi dahilan para mariin siyang napapikit. "Mula ngayon akin ka na." Hinaplos nito ang kanyang payat na braso.

"P—parang awa niyo na po. P—palayain niyo na po ako," umiiyak niyang pakiusap.

Umiling ito at ngumiti. "Shhh…Wala sa bokabularyo ko ang salitang laya. Mananatili ka sa tabi ko at paliligayahin mo ako gamit yang katawan mo. Magpasalamat ka na lang at hindi ka matutulad ng mga babaeng iyan o baka ganyan ang gusto mo? Hmm?"

Ibinaling niya ang tingin sa mga kababaihang kasabayan niya. Naroon pa rin ang iyak at pakiusap ng mga ito. Ang iba ay halos wala ng malay subalit wala paring tigil sa pagmomolestya ang mga lalaking animo demonyong nakangisi.

Tumayo na ang lalaking nakabili sa kanya at sinenyasan ang sa tingin niya'y tauhan nito. "Bring her to the car."

Wala sa sarili siyang napatayo nang akayin siya ng mga tauhan nito subalit hindi paman sila nakakahakbang, tumahimik na ang buong paligid. Wala ni isang bakas ng ingay maliban sa kanilang paghinga at mumunting impit ng mga kababaihang may malay pa.

Kasunod ng katahimikan ang malakas na tunog ng sapatos na paparating. Hindi lang isa kundi maraming tunog. Maya maya pa ay lumitaw na sa kanilang harapan ang mga kalakihang nakasuot ng kulay itim na suit subalit sa pinakagitna ng mga ito'y kapansin pansin ang lalaking naiiba ang kasuotan.

May mahaba itong kulay maroon na coat at nakasuot rin ng kulay itim panloob. Bahagyang isinasayaw ng natural na hangin ang medyo kulot nitong buhok na may kadilimang pula. Umakyat ito ng entablado at huminto ang sa harap ng emcee habang may dalang attache case.

"Carajo! You started the fun without me huh?" Inilinga nito ang mata sa paligid bago huminto sa kanya.

Nakita niya kung paano nanginig ang kamay ng emcee na kanina lang ay napakasigla at nahulog pa ang hawak nitong mikropono. "P—pasensya na po. H—hindi kasi kayo magconfirm na darating kayo ngayong gabi."

Nginishan lang ito ng lalaki at tinapik-tapik pa ng malakas ang pisngi ng babaeng emcee. 

Nahigit niya ang kanyang paghinga. May hiwa ito sa kanang bahagi ng kilay at kuminang ang hikaw naroon nang matamaan ito ng liwanag na nagmumula sa buong lugar. He has amber eyes. Umangat ang sulok ng labi nito bago ibinaling ang tingin sa lalaking nakabili sa kanya. Nagsukatan ng titig ang dalawa.

"What do we do now Mattias, I want that woman too," baling nito sa kanya.

Mahinang natawa ang lalaki. "Nauna ako, Velasquez kaya akin siya. Kung gusto mo, bumalik ka dito sa susunod na buwan—"

"Who cares about who gets her first?" Putol nito sa sasabihin ng lalaking tinawag nitong Mattias. "...when I want to get her from you."

Naglakad ito patungo sa emcee at itinapon ang dala nitong attache case. Napasinghap siya ng tumambad sa harapan nilang lahat ang napakaraming pera. Hindi lang iyon, may iniabot pa ang isang kasama nitong attache case. Binuksan iyon ng lalaki at inilabas ang laman na para bang nagpapaulan ng pera.

"What now? Are you going to give her to me or not?" Tila naiinip nitong tanong.

Napalunok ang emcee at nagpalipat-lipat ng tingin sa dalawa. The man named Mattias took a few steps forward. "You really want war, don't you? Nauubusan ka na ba ng babae at talagang gusto kong makipagkumpetensya sakin?"

Umismid ang lalaking nagngangalang Velasquez. "I think you're the one who started the war, aren't you?" Naglakad din ito palapit kay Mattias. Walang bakas ng takot sa itsura nito, bagkus ay naroon ang mapaglarong titig sa mga mata ng lalaki. "You must have forgotten the last transaction you messed up Mattias. You're the one who tip off the authorities."

Tumawa ng malakas ang huli. "Really? Masama ang loob mo dahil doon? That was a very long time ago, Velasquez. Nagkita naman tayo noong nakaraan yet you haven't went ballistic. What are you fussing about now?"

"What am I gonna do? I just got out kaya natural lang na sisingilin kita sa atraso."

Nalilitong nakatitig si Mattias sa lalaki na para bang may hindi ito naintindihan sa pinagsasabi ng lalaki.

"Enough with the chit chat Mattias. Give me that woman. I want her." May diin nitong bigkas.

"No!" Malakas na tanggi ni Mattias. "I already paid for her. And stop being bossy Velasquez, baka nakalalimutan mong nakatapak ka sa teritoryo ko."

Bored siyang tinitigan ng lalaki at humikab pa. "Wala akong pakialam kung teritoryo mo 'to. Let me tell you one thing, wherever I go, wherever I step in becomes my territory Mattias and this place…won't be an exception."

Pagkasabi niyon ay bahagyang napaatras ang ibang tauhan ni Mattias lalo na't may kulay pula na parang laser na nakatutok sa ulo ni Mattias. Hindi lang isa kundi maraming lasers. Kung hindi siya magkakamali, sniper gun iyon. Naalala niyang napapanood niya ang mga ganito sa action movies sa DVD nila.

"You really prepared for this huh?" Sarkastikong saad ni Mattias.

Ngumisi lang si Velasquez. Samantalang nagmamadali namang lumapit ang emcee kay Mattias at ibinalik ang pera nito. The man motioned her to step forward. Naninginig ang mga tuhod niyang dahan dahang naglakad palapit sa lalaki. Lumingon ito sa kabilang banda. Mabilis namang lumapit ang lalaking hindi nalalayo ang tindig kay Velasquez.

"Take her, Calder," utos nito at nagsimula ng maglakad patungo sa pinanggalingan nito kanina.

Walang nagawa ang naunang lalaki na nakabili sa kanya. Tahimik naman siyang inalalayan ng lalaking Calder ang pangalan. Mahabang pasilyo ang nilakaran nila bago narating ang parking lot.

Naabutan nila si Velasquez na nakapamulsang nakasandal sa makintab na sasakyan sa labas. Yumuko naman siya. "S—salamat po sa pagliligtas mo sakin. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag…kapag hindi po kayo dumating." Halos pabulong niyang bigkas.

Hindi niya naiintindihan ang kanyang sarili. This man also screams danger yet the fear that she felt earlier or when she was with Fabian is worse. Magaan ang kanyang loob o sadyang hindi lang talaga nakakatakot ang itsura nito. Isa lang naman ang sigurado siya, mas pipiliin pa niyang sumama dito kaysa sa Mattias na iyon.

Marahan nitong iniangat ang kanyang mukha at mataman siyang pinagmasdan bago kagat labing umiling at natawa. "You're funny. I didn't know that such a dumb woman still exists in this world or maybe you are just faking it. And for your information, I didn't save you, woman. I took you from that ugly bastard because I am going to use you to piss someone off big time.  I'm not a prince charming from your fucking fairytale, I'm a devil from the netherworld and this devil will take you to your hellish grave."

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application

Related chapter

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 3: No Safe Haven

    Malambot na higaan ang naramdaman ni Nahara nang inilapag siya ng sinumang kumarga sa kanya. Hindi lang iyon, mabango ang paligid, hindi gaya ng nakasusulasok na amoy ng basement na pinagkulungan ni Fabian sa kanya. Speaking of that evil Fabian, nasaan na kaya ang mga ito? Siguro ay nagpakasasa na silang dalawa ni Vera sa perang ipinambayad sa kanya. Hindi niya maiwasang makaramdam ng galit. Labis labis na ang pang-aaping ginawa ng mga ito sa kanya. Naalala niyang matapos niyang makausap si Velasquez, bigla na lang siyang hinimatay nang may pinisil ito sa kanyang batok. Hindi niya mapigilang manlumo. Akala niya ay ligtas na siya. Hindi pala. Ano kaya ang plano nito sa kanya? Kung pahihirapan lang din siya nito, sana ay tapusin na lang nito ang buhay niya. Nakakasilaw na liwanag ang sumalubong sa kanyang paningin pagkatapos tanggalin ang telang ibinalot nito sa kanyang ulo. Ilang beses siyang napakurap kurap bago luminaw ang kanyang paningin. Sinalubong siya ng isang kulay gintong kis

    Dernière mise à jour : 2022-09-12
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 4: Humanity

    Itinaas ni Nahara ang kanyang dalawang kamay at dahan dahang humarap sa lalaking nasa kanyang likuran. Hindi niya maiwasang mapasinghap nang ngayon ay kaharap na niya ang isang baril at nakatutok pa sa kanyang noo. "P—pasensya na po...G—gutom na gutom po kasi ako kaya...kaya pinakialaman ko na ang kusina ninyo," pikit mata niyang paliwanag. Napamulat siya ng mata nang marinig ang mahina subalit sarkastiko nitong pagtawa. "Are you expecting me to believe in those cliche reasons you're saying right now?" Tanong nito. Hindi parin nagbabago ang itsura ng lalaki. Malamig at parang galit. "T-totoo po ang sinasabi ko—" Hindi niya naituloy ang iba pa niyang sasabihin nang umalingawngaw ang putok ng baril na may kasama pagkabasag. "You're a spy aren't you? Who send you?" Sa muli ay tanong nito. Mula sa nabasag na braso, nanginginig siyang nag-angat ng tingin sa lalaki. Iniisip nitong espiya siya kaya ito galit? "H-hindi po ako espiya—" "You're not? Then just die!" "T—teka po!" Hindi ni

    Dernière mise à jour : 2022-10-19
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 5: Intrigue

    Rain woke up with a heavy head on Raven Gonzales' office at Gonzales Medical Hospital. Nasapo niya ang kanyang noo at naiinis na bumangon. He can't believe it that he slept on the hospital after saving a weird woman. Akmang tatayo na siya nang pumasok si Raven na may dalang chart. "You're leaving?" Tanong ng kaibigan niya. He nodded. "I have an important meeting today with the board, dude. I can't skip it," nababagot niyang wika bago isinuot ang kanyang coat. Tumango naman ito. "By the way, aren't you gonna ask the examination result of the woman you brought here?" He shook his head. "I'm not interested, dude. Just send her to her home once she's awake. Give her money if needed. I'll just wire the payment." Bumuntong hininga naman ang kaibigan niya. "Okay, dude. Take care." Tinapik niya ang balikat nito bago lumabas ng silid. He didn't understand himself but his feet brought him infront of the strange woman's room. From where he is, he could fully get a view of her. Her midnight

    Dernière mise à jour : 2022-11-04
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 6: Sleeping Beauty

    Rain immediately went to Raven's private lift that will bring them to the fire exit on the second floor. Hindi paman siya nakarating sa elevator, nagring na ang kanyang cellphone. Mabilis naman niya itong sinagot nang makitang si Calder iyon. "The fire exit is blocked, Sire. Do you want us to finish them already?" Napahilot siya ng sentido. "No. No you can't do that. We cannot start a chaos in the hospital. Hangga't maaari walang magpapaputok unless they will strike first," mahigpit niyang bilin. He knows how important this hospital is to Raven. He doesn't wanna cause trouble or else the hospital will be out into bad publicity which isn't a good thing. "Sí, Sire." Tipid na tugon ni Calder. (Yes, spanish word) "Just watch them carefully. Look into why they are after this woman and find Mattias whereabouts too. I want that bastard's head alive, Calder," he ordered with full authority. "Copy that. Be careful, Sire." Mabilis niyang pinatay ang tawag at binalikan si Raven na papaso

    Dernière mise à jour : 2022-11-05
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 7: Demon Porridge

    Bumukas ang pintuan ng silid na kinaroroonan niya at muling pumasok ang lalaking kakalabas lang bitbit ang isang tray ng sa tingin niya ay pagkain. Nakasimangot nitong inilapag sa kanyang harapan ang food tray na naglalaman ng porridge at tubig. "Eat so you can regain your strength. You want to stay here, right?" Nakataas ang isang kilay nitong tanong. Ilang beses pa siyang napakurap-kurap bago wala sa sariling tumango. "P—pumapayag na po kayong dito ako titira?" Tila hindi makapaniwala niyang tanong. "Yes but only for the meantime, Nahara," malamig nitong sagot. Mabilis siyang nag-angat ng tingin sa lalaking nakaupo sa gilid ng kama at nakaharap sa kanya. Hindi niya maintindihan ang pananayo ng kanyang balahibo. He mentioned her name with coldness yet it feels so good to hear in her ears. It's like she was a human and not someone to molest. Marahil ay nasanay lang siyang si Fabian lang ang bumibigkas ng pangalan niya at sa nakakadiring paraan pa. "S-salamat po..." Maluha luha niy

    Dernière mise à jour : 2022-11-11
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 8: Scars

    WARNING!!! VIOLENCE AND SEXÚAL CONTENTS AHEAD!!! SKIP IF YOU ARE NOT COMFORTABLE.Ayaw man niyang ihakbang ang kanyang mga paa, wala na siyang nagawa pa at sinunod ang utos ni Rain. Napalunok siya habang pinagmamasdan ang iba't ibang putahe ng gulay sa mesa. Dyos Ko! Ano na naman kaya ang lasa ng mga iyon. Sana naman ay hindi kasing sama nung lugaw kanina.Itinulak nito palapit sa kanya ang mga gulay. May nakita siyang ginisang broccoli at sinabawang cauliflower. May mga carrots din na hindi na naslice subalit mukhang ginawang adobo. Mabuti na lang nga at binalatan iyon dahil kung hindi, magmumukha na iyong pagkain ng baboy. Kung hindi pa lang nito mamasamain, magtatanong talaga siya kung sino ang nagturo sa lalaki ng mga putaheng iyon. Sana lang ay nasa tamang pag-iisip ang nagbigay dito ng ideya."Kumain ka na. My men already taste the food at sabi nila sobrang sarap daw kaya gusto ko ring marinig ang review mo," sabi pa nito.Kumurap-kurap siya. Kung ganun naman pala, siguro ay nag

    Dernière mise à jour : 2023-10-11
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 9: Mood Swing

    Medyo maagang nagising si Nahara kinabukasan. Dahil wala naman siyang damit na pamalit, nilabhan muna niya ang t-shirt na ipinahiram ni Rain sa kanya pagkatapos niyang maligo at ang itim na roba ang kanyang sinuot palabas ng silid.Kagaya noong nakaraan, tahimik ang buong paligid ng bahay. Napalingon siya sa silid ni Rain. Gising na kaya ito? Nais man niyang silipin ay pinigilan niya ang kanyang sarili at dumiresto na sa kusina. Naghanap siya ng pwedeng lulutuin subalit tanging dalawang itlog lang ang naroon at isang balot ng cream bread.Naisipan na lang niyang gawing sunny side up ang dalawang itlog at i-toasted bread ang tinapay. Nagtimpla na nadin siya ng kape. Hindi niya maiwasang mapangiti. Sobrang tagal na niyang pinangarap na maranasan ang ganitong bagay. Yung malaya siyang nakakagalaw. Hindi siya makapaniwalang magagawa pa niya ito.Inayos niya ang mesa para sa kanyang bagong amo para kapag bumaba ito ay ready na ang pagkain. Pagpihit niya paharap ay siya namang pagpasok ni R

    Dernière mise à jour : 2023-11-08
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 10: Casual Day

    Muli siyang bumalik sa pag-aayos ng mga pinamili sa chiller habang si Rain naman ay nakaupo sa silya at matamang nakamasid sa kanyang bawat galaw. Malamig man ang tingin nito, hindi naman itinatago ng lalaki ang kaunting amusement sa magaganda nitong mga mata na hindi niya alam kung bakit."Why are you still wearing a robe, Nahara?" Maya maya pa'y tanong nito.Napakamot siya ng ulo at alanganing lumingon sa lalaki. "W—wala po kasi akong maisusuot na kahit ano, Sir."Wala kang maisusuot… so you mean you also don't have underwear beneath that robe?" Kunot noo nitong tanong at dumako ang mga mata sa gitnang bahagi ng kanyang katawan.Mabilis siyang umayos ng tayo at napalunok. "W—wala po," nakangiwi niyang sagot."Really?" Bahagya pa itong napailing at kagat labing napatayo."Finish whatever you're doing immediately. Lalabas tayo ngayon," anito bago siya iniwan sa kusina.Nagpakawala siya ng buntong hininga bago bumalik sa kanyang ginagawa. Hindi nagtagal ay natapos din siya sa pag-aayos

    Dernière mise à jour : 2023-11-08

Latest chapter

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 118: Reunited

    Pakiramdam niya bumagal ang pag-inog ng mundo habang papalapit ng papalapit si Manang Petra sa gawi niya. Titig na titig siya sa batang karga nito habang hindi na niya napigilan pa ang mga luha niya sa pagpatak. Tila nalulunod siya sa labis na kasiyahang nararamdaman niya."He's your son, Nahara. Your Hurricane," madamdamin na sambit ng Ate Phoebe niya.Dahan-dahang inabot ni Manang Petra si Hurricane sa kanya. Tinanggap naman niya ang bata sa nanginginig niyang mga kamay. Maingat na maingat siya na para bang parang babasaging kristal ang anak niya. Mataman itong nakatitig sa kanya na para bang pinag-aaralan nito ang kanyang mukha. Hindi na niya napigilan pa ang sarili niya na yakapin ito ng mahigpit."Anak ko… Ang gwapo ng anak ko," Mahina niyang sambit.Hindi siya lubos makapaniwala na nahawakan na niya ang anak niyang matagal ng nawalay sa kanya. Akala niya ay hindi na darating ang araw na ito. Akala niya hindi na niya ito makikita pang muli pero narito na ito sa harapan niya ngayo

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 117: Three Sisters

    "Kumain ka ng marami. Kailangan mong magkalaman," ani Malia at tinambakan ng maraming gulay at kanin ang kanyang pinggan.Mabilis naman itong pinigilan ng Ate Phoebe niya. "Stop that, Ate. Baka mabigla ang sikmura at maimpatso ang kapatid natin," nag-aalala nitong turan at inilipat ang ibang gulay sa pinggan ng Ate Malia niya."Bakit sakin mo nilagay. Nagdidiet ako—""Ba't ka naman magdidiet eh hindi ka na naman nagmomodel pa. Sakto lang naman yang katawan mo," nakangusong sambit ni Phoebe."Hey, I still need to maintain my figure para kung may panibagong Avery na darating ay may panlaban ako."Agad naman itong iningusan ni Phoebe. "As if naman papatol ang asawa mo sa iba. Kung di lang nagka-amnesia yun, malamang sa malamang, di yun papatol kay Avery.""Kahit na," pairap na tugon ni Malia.Tahimik naman siyang kumakain habang nakikinig sa dalawa. Sobrang ganda na ni Malia pero may mga kaisipan parin itong ganun, paano nalang kaya siya?"After nating kumain, kailangan mong malinisan Na

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 116: Beautiful Scars

    "S—son?" Pag-uulit niya kasabay ng pamalisbis masagana niyang mga luha.Buhay ang anak niya! At tinupad ni Xavier ang kahilingan niya na Hurricane ang ipangalan sa anak niya—anak nilang dalawa ni Rain! Walang pasidhan ng tuwa sa puso niya sa nalaman niya ngayon. Akala niya ay puro unos nalang ang mangyayari sa kanya. Hindi pala. May ginhawa din pala.Masuyo namang ngumiti si Raven sa kanya. "Yes. Maraming naghihintay sayo Nahara at maraming tao ang gusto na gumaling ka so don't lose hope and stop thinking about death. Don't make the people who's here for you shed tears dahil hindi ka masaya na nakabalik ka na. Don't think you're a burden. You are loved Nahara," seryoso nitong wika na mas lalo lang na nagpaiyak sa kanya.Hindi niya aakalain na marami palang naghihintay sa kanya. Napadako ang kanyang tingin sa dalawang babae na nasa sulok ng silid. Ngayon ay nakaramdam siya ng hiya sa sinabi niya kanina. Bakit nga ba bigla niyang naisip ang bagay na iyon?"I'm sorry," mahina niyang samb

  • DARKER SHADES OF RAIN    Chapter 115: Losing Hope

    He stared at Marcello's lifeless body before shifting his eyes towards his heart that was on his palm. Ang tagal niyang pinangarap na mangyari ang bagay na ito and now it's finally over. He ended Marcello's life. He won in the end. Hindi na siya magdudusa pa sa mga laro nito at mas lalong hindi na magdudusa pa ang babaeng mahal niya dahil sa kagagawan ng sarili nitong ama.He drop Marcello's heart on the floor before standing up. Kahit na nahihirapan na siyang maglakad dahil sa marami ng dugo ang nawala sa kanya, he still managed to reach the door before the ceiling of the underground where Marcello was lying finally collapsed.Sinubukan niyang buksan ang pinto pero nakasara na ito. Napatingin siya sa hawak niyang baril. The alarm system was already ringing. Napatingin siya sa dingding, two minute left before the whole room will explode.Ikinasa niya ang kanyang baril at pinatamaan ng maraming beses ang lock ng pinto. Luckily it wasn't bulletproof kaya't nagawa niyang makalabas sa und

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 114: Carved Out

    Agad siyang bumaba ng hagdanan at sinundan ang pintuan na pinasukan ni Marcello. Nang sinubukan niyang itulak ang pintuan ay napagtanto niyang sarado iyon. Itinutok niya sa doorknob ang kanyang baril at walang pag-aalinlangan iyong binaril. He immediately opened the door and went to the last shelf from the right. He moved the two thick black books as the shelf opened his way to the underground.Ah, Marcello didn't really changed everything and this is his advantage. Maingat siyang bumaba ng hagdanan hanggang sa makarating siya sa isang napakalawak na silid. Akmang lalabas na siya nang bigla nalang siyang barilin ng kung sino mula sa loob. Mabuti nalang at agad siyang nakapagtago sa isa sa mga pillars ng underground.Pinakinggan niyang maigi ang hakbang ng bumaril sa kanya. Nang marinig niyang papalapit na ito ay agad siyang lumabas sa kanyang pinagtataguan. Dahil nagulat ito sa kanyang ginawa ay mabilis niyang nabawi ang hawak nitong armas at agad itong binaril sa noo. Isang malakas

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 113: Clone

    Sarkastikong natawa si Pierre. "And what made you think that I will help you with that? I don't want to work with you, Velasquez, so get lost..."Tamad siyang napalingon kay Pierre bago nagsalita. "I will be using it for Marcello. Did you forget? Xavier died by his hands. Hahayaan mo nalang ba siyang makawala pagkatapos niyang patayin ang kasama mo? Create a clone for me and I will kill him for you."Sandali itong natigilan pero maya-maya lang ay muli itong tumawa bago siya binitawan. Naglakad si Pierre palapit sa maliit na pigura sa harapan nila at marahan iyong hinaplos. "You've been searching for him all your life. Nagtagumpay ka ba? Paano ka nakakasigurong mapapatay mo siya ngayon? Kung kaya mo ay dapat noon pa, Velasquez but you always fail. Ni hindi mo nga mahagilap kahit na anino niya," tila nakakaloko nitong ani.Mariin siyang napapikit. Kung wala palang siyang kailangan sa lalaking 'to ay matagal na niya itong binaril. Hindi niya gusto ang tabas ng dila nito. Nakakairita! "

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 112: Reliving

    Marahas siyang nag-angat ng tingin sa demonyong nasa harapan niya. "Ang pinag-usapan natin, ibibigay mo sakin si Nahara kapalit ng anak ko!" May diin niyang bigkas.Umani siya ng isang nakakalokong tawa mula kay Marcello. "And do you really expect me to be truth to my words? Ngayong nandito ka na, sa tingin mo ba palalabasin pa kita? I thought you are smarter than what I am expecting you to be but I'm a bit disappointed, Rain," naiiling nitong bigkas."You cowardly rascal!" He hissed.And as he had already expected, tama siya sa hinala niya. Mukhang hindi talaga magiging madali para sa kanila ang makalabas sa lugar na iyon."Tsk. Look at how love turned you into a stupid person. It's making you weak. It's making you blind. You send yourself towards your grave, pwes pagbibigyan kita. You will die by my hands tonight," nakangisi nitong turan.Pagkasabi ni Marcello sa mga katagang iyon ay kusang nagsilabasan ang mga tauhan nito mula sa kung saan. They were all full armed while pointing t

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 111: Home

    Sumapit ang araw ng kanyang pag-alis. He rode on a normal plane with his son on his baby carrier. Napakapagtatakang tahimik ito ng mga oras na iyon. He calmed himself as he waited for the plane to land in the airport of Spain. Habang lulan siya ng eroplano ay napapansin niya ang titig ng ilang kababaihan sa kanya at sa anak niya. Some eyes were flirty while some were curious but a certain woman had caught his attention. He was staring at him secretly. And if he's not mistaken, alam niyang pakawala ito ni Marcello."Do you want me to deal with him?" Dinig niyang sambit ni Hawk.The idiot was co-existing with him as of the moment dahil wala itong tiwala sa kanya. Marahan siyang umiling at patay malisyang ibinaling ang tingin sa ibang direksyon."No need. I will handle her myself," pabulong niyang sambit.Hindi namana nangulit pa si Hawk pero alam niyang gising parin ito at nagmamatyag din sa paligid nila. Ilang sandali pa'y tumayo siya mula sa kanyang upuan at nagpunta sa restroom. In h

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 110: Miserable

    Humigpit ang pagkakahawak niya sa kanyang telepono kasabay ng marahas niyang paglingon sa gawi ng anak niya. Fear grew inside him as he was staring at his son sleeping peacefully while hugging a hello kitty teddy bear."What do you want, Marcello?" Malamig niyang tanong.Mahina itong natawa sa nakakalokong tono. "Woah. Isn't it the other way around? As far as I remember, you're the one who wants something from me. Something so precious to you. Hindi ba, Rain?"He could already imagined the happiness that Marcello felt right now. Alam niyang alam nito kung ano ang nararamdaman niya. At mas nadagdagan pa ang alas nito laban sa kanya."Saan mo dinala si Nahara?" Pigil hininga niyang tanong.Sobrang lakas na ng kabog sa kanyang dibdib habang hinihintay ang sagot nito. Marcello wouldn't call him if he's not preparing any surprise for him. A surprise that will surely ruin his life."Hmm, she's with me... Still breathing and waiting for his man to rescue her," anito sa mapaglarong boses.Pag

Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status