Beranda / Romance / DARKER SHADES OF RAIN / Chapter 3: No Safe Haven

Share

Chapter 3: No Safe Haven

last update Terakhir Diperbarui: 2022-09-12 16:30:50

Malambot na higaan ang naramdaman ni Nahara nang inilapag siya ng sinumang kumarga sa kanya. Hindi lang iyon, mabango ang paligid, hindi gaya ng nakasusulasok na amoy ng basement na pinagkulungan ni Fabian sa kanya. Speaking of that evil Fabian, nasaan na kaya ang mga ito? Siguro ay nagpakasasa na silang dalawa ni Vera sa perang ipinambayad sa kanya. Hindi niya maiwasang makaramdam ng galit. Labis labis na ang pang-aaping ginawa ng mga ito sa kanya.

Naalala niyang matapos niyang makausap si Velasquez, bigla na lang siyang hinimatay nang may pinisil ito sa kanyang batok. Hindi niya mapigilang manlumo. Akala niya ay ligtas na siya. Hindi pala. Ano kaya ang plano nito sa kanya? Kung pahihirapan lang din siya nito, sana ay tapusin na lang nito ang buhay niya.

Nakakasilaw na liwanag ang sumalubong sa kanyang paningin pagkatapos tanggalin ang telang ibinalot nito sa kanyang ulo. Ilang beses siyang napakurap kurap bago luminaw ang kanyang paningin. Sinalubong siya ng isang kulay gintong kisame. Sa gitna nito ay naroroon ang isang malaki at magarang chandelier.

Inilibot niya ang kanyang paningin sa paligid at natagpuan ang lalaking akala niya ay naglitas sa kanya. Nakahalukipkip ito sa may hamba ng pinto ilang metro ang layo sa kanya habang nakatitig sa gawi niya.

Kinabahan siya nang unti unti itong naglakad papalapit sa kanyang kinaroroonan kasabay ng paghububad nito sa sariling damit. Sinubukan niyang bumangon at saka lang niya napagtanto na nakaposas na pala ang mga kamay niya. Hindi lang ordinaryong posas kundi parang makapal iyon na sinturon at mahigpit ang pagkakatali.

"A—anong ginagawa mo?" Natataranta niyang tanong.

Ayaw niya itong pagmasdan. Hindi man sinasadya ay humahanga siya sa pangangatawang meron ito taliwas sa katawan ng kanyang stepfather na lagi niyang nakikita sa loob ng ilang taon. 

"What do you think? Of course I'll fuck you tonight. Nakalimutan mo na bang binayaran na kita? You are going to work for the money I paid you," nakangisi nitong sambit.

Nagsimula ng mamuo ang luha sa kanyang mga mata dahil sa takot. Mariin siyang napapikit nang magsimula na itong humaplos sa kanyang mga binti.

"P—please parang awa mo na. Pakawalan mo na ako, please please…"

"Why would I do that? I didn't pay triple the money that ugly Mattias paid you just to let you walk away, honey. You are going to be mine tonight." Malademonyo itong ngumisi.

Sinubukan niyang magmakaawa ulit subalit tumalim lamang ang mga mata ng lalaki. Marahas nitong hinablot ang kanyang itim at mahabang buhok kaya napaigik siya sa sakit.

"Stop crying bitch! We are not here for that fucking drama! I hate women who cry a lot. Kapag nairita ako sayo, babasagin ko yang bungo mo!" Banta nito.

Siniil siya ng mapusok na halik sa labi. Pakiramdam niya magkakasugat siya sa ginagawa nito. Para bang ang laki ng galit nito sa kanya habang hinahalikan siya. Tumigil ito sa ginagawa nang hindi siya tumugon kasunod ng isang malakas na sampal sa kanyang pisngi.

"Fuck you! Kiss me back you idiot." He grimaced.

Napaiyak na lang siya. Nang muli siya nitong sinalakay ng halik ay hindi parin siya gumanti kaya naman nakatanggap siya ng isa pang malakas na sampal mula rito.

"You are pissing me off! Nanandya ka ba o sadyang bobo ka lang! Don't you know how to kiss? Gusto mo bang ibigay kita sa mga tauhan ko at nang pagtulungan ka nila?" Pinanlisikan siya nito ng mata.

Napilitan siyang sundin ng gusto nito kahit na hindi naman siya sigurado kung tama nga iyong ginagawa niya. Bumaba ang halik nito sa kanyang leeg. Sa hindi man sinasadya ay nakaramdam siya ng kaunting kiliti. Bagay na hindi niya kailan man naranasan sa tuwing ginagawan siya ni Fabian ng hindi maganda.

Nang maalala niya si Fabian, bigla siyang nanlamig. Habang hinahalikan siya ng lalaki ay unti unting bumabalik ang mga malalaswang eksena sa kanyang isipan. Kung paano siya nito pinaglalaruan at babuyin ang kanyang amain. Narinig niya ang pagkapunit ng kanyang suot na damit.

"H—hindi.." Mahina niyang bulong.

Sinalubong niya ng tingin ang lalaki at ganun na lang ang pagkagimbal niya nang si Fabian na ang nakikita niya sa kanyang ibabaw. Nagpupumiglas siya at hindi na alintana kahit pa magka sugat sugat ang mga kamay niyang nakaposas.

"No! No! Ayoko na! Ayoko!"

Malakas niyang sigaw kasama ng paghagugol. Pinihit siya ng lalaki paharap subalit nagmatigas siya. Sawang sawa na siya sa mga pinaggagagawa nito sa kanya. Ayaw na niyang maranasan pang muli ang kahayupan nito.

"Ayoko na! Patayin mo na lang ako!" Palahaw niya.

Dahil hindi naman nakatali ang kanyang mga paa, iyon ang ginamit niya para maalis ang lalaking nakakubabaw sa kanya. Hindi sinasadyang tumama ang ulo nito sa maliit na lamesa sa gilid ng kama. Maging siya ay natigilan din sa kanyang nagawa. 

Ilang minuto siyang nakiramdam kung babangon ba ang lalaki subalit hindi nito ginawa. Nanatili naman siyang nakahiga sa kama. Kahit anong pilit niyang makawala sa kanyang pagkakatali, hindi siya nagtagumpay. Mariin na lang siyang pumikit. Sigurado siyang kapag nagising na ang lalaki, magiging katapusan na niya.

Wala siyang kaalam-alam kung ilang oras silang nanatiling ganun. Nanindig na lang ang kanyang balahibo nang makita ang pagbangon ng lalaki habang sapo ang sariling noo. Inilinga nito ang tingin sa paligid bago dumako sa kanya. Napalunok siya. Nanuyo ang kanyang lalamunan lalo na't dahan dahan itong tumayo.

"Who the fuck are you?! And why are you in my fucking bed?" Pinaghalong galit at pagtataka ang nakarehistro sa pagmumukha nito.

Maski siya ay nagtaka rin sa ikinikilos ng lalaki. Bakit ba parang hindi siya nito naaalala gayong ito naman ang nagdala sa kanya sa loob ng silid na ito?

Muling inilibot ng lalaki ang tingin sa paligid at pumirmi iyon sa kulay maroon na coat. Ilang sandali pa, sinapo na nito ang sariling noo bago pinulot ang coat at may hinugot mula doon. Nang sumampa ito sa kama ay nagsumiksik siya doon.

Walang emosyon ang mga mata nitong tumitig sa kanya. Wala na ang ningning at mapaglarong titig nito, kaiba sa nakikita niya kani-kanina lang. "Stop moving, woman. I'll be untying you."

Maging ang boses nito'y walang kasing lamig. Nalilito tuloy siya kung kaparehong lalaki ba ang nagdala sa kanya dito kanina at ang kaharap niya ngayon. Matapos siya nitong kalagan, umalis ang lalaki sa kama at hinugot ang pitaka nito kasunod niyon ang pagbunot nito ng lilibuhing pera at initsa sa kanyang mukha.

"I don't know if you're already paid or not but take it," tukoy nito sa pera. "...and leave my house immediately. I will shoot your head kapag nakita pa kita dito mamaya."

Tumalikod na ito at naglakad patungo sa pinto. Sinundan niya ng tingin ang malapad na likuran ang lalaki bago ibinaling ang tingin sa pera na nagkalat sa kama.

Tama ba ang narinig niya? Pinapaalis siya nito? Malaya na siya?

Nanghihina man, tumayo na siya sa kama. Nanginginig ang kanyang binti nang umapak siya sa makintab na sahig. Dahil napunit na ang kanyang damit, pinulot niya ang coat na suot ng lalaki kanina at isinuot iyon para takpan ang kanyang hubad na katawan. Kinuha niya ang perang ibinato nito sa kanyang mukha at isinilid sa bulsa bago dahan dahang naglakad palabas ng silid.

Napasinghap siya nang masilayan ang tahimik na kabahayan. Animo nasa loob siya ng isang palasyo dahil sa interior design ng bahay. Hindi lang iyon, ang laki-laki pa. Gaya ng kulay sa loob ng silid, ginto rin ang pintura ng labas.

Maingat siyang bumaba ng hagdan. Pagtapak niya sa huling baitang ay siyang pagtunog ng kanyang sikmura. Kaya pala nanginginig ang kanyang mga binti. Dahil gutom na siya. Kailan ba siya huling kumain? Hindi na niya maalala.

Natagpuan na lang niya ang sarili sa malawak na kusina ng bahay. Mabuti na lang at walang tao sa buong paligid maliban sa kanya. Agad niyang nilantakan ang tinapay at fresh milk na kanyang nahagilap. Bahala na. Kailangang magkalaman ng kanyang tiyan para may lakas siya kahit papaano.

Dahil abala siya sa pagsubo tinapay, hindi niya namalayang may nakalapit na pala sa likuran niya. Naramdaman na lang niya ang malamig at matigas na bagay na itinutok sa kanyang sentido. Lumikha ng ingay sa tahimik na kusina ang nabitawan niyang gatas kasunod ng tinapay.

"I already told you to leave, didn't I? But you're still here stealing food when I already gave you money. I guess you really wanna die in my hands…"

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (1)
goodnovel comment avatar
Mec Mec
Grabe nman author masyado nman kawawa yung babae d2
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terkait

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 4: Humanity

    Itinaas ni Nahara ang kanyang dalawang kamay at dahan dahang humarap sa lalaking nasa kanyang likuran. Hindi niya maiwasang mapasinghap nang ngayon ay kaharap na niya ang isang baril at nakatutok pa sa kanyang noo. "P—pasensya na po...G—gutom na gutom po kasi ako kaya...kaya pinakialaman ko na ang kusina ninyo," pikit mata niyang paliwanag. Napamulat siya ng mata nang marinig ang mahina subalit sarkastiko nitong pagtawa. "Are you expecting me to believe in those cliche reasons you're saying right now?" Tanong nito. Hindi parin nagbabago ang itsura ng lalaki. Malamig at parang galit. "T-totoo po ang sinasabi ko—" Hindi niya naituloy ang iba pa niyang sasabihin nang umalingawngaw ang putok ng baril na may kasama pagkabasag. "You're a spy aren't you? Who send you?" Sa muli ay tanong nito. Mula sa nabasag na braso, nanginginig siyang nag-angat ng tingin sa lalaki. Iniisip nitong espiya siya kaya ito galit? "H-hindi po ako espiya—" "You're not? Then just die!" "T—teka po!" Hindi ni

    Terakhir Diperbarui : 2022-10-19
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 5: Intrigue

    Rain woke up with a heavy head on Raven Gonzales' office at Gonzales Medical Hospital. Nasapo niya ang kanyang noo at naiinis na bumangon. He can't believe it that he slept on the hospital after saving a weird woman. Akmang tatayo na siya nang pumasok si Raven na may dalang chart. "You're leaving?" Tanong ng kaibigan niya. He nodded. "I have an important meeting today with the board, dude. I can't skip it," nababagot niyang wika bago isinuot ang kanyang coat. Tumango naman ito. "By the way, aren't you gonna ask the examination result of the woman you brought here?" He shook his head. "I'm not interested, dude. Just send her to her home once she's awake. Give her money if needed. I'll just wire the payment." Bumuntong hininga naman ang kaibigan niya. "Okay, dude. Take care." Tinapik niya ang balikat nito bago lumabas ng silid. He didn't understand himself but his feet brought him infront of the strange woman's room. From where he is, he could fully get a view of her. Her midnight

    Terakhir Diperbarui : 2022-11-04
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 6: Sleeping Beauty

    Rain immediately went to Raven's private lift that will bring them to the fire exit on the second floor. Hindi paman siya nakarating sa elevator, nagring na ang kanyang cellphone. Mabilis naman niya itong sinagot nang makitang si Calder iyon. "The fire exit is blocked, Sire. Do you want us to finish them already?" Napahilot siya ng sentido. "No. No you can't do that. We cannot start a chaos in the hospital. Hangga't maaari walang magpapaputok unless they will strike first," mahigpit niyang bilin. He knows how important this hospital is to Raven. He doesn't wanna cause trouble or else the hospital will be out into bad publicity which isn't a good thing. "Sí, Sire." Tipid na tugon ni Calder. (Yes, spanish word) "Just watch them carefully. Look into why they are after this woman and find Mattias whereabouts too. I want that bastard's head alive, Calder," he ordered with full authority. "Copy that. Be careful, Sire." Mabilis niyang pinatay ang tawag at binalikan si Raven na papaso

    Terakhir Diperbarui : 2022-11-05
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 7: Demon Porridge

    Bumukas ang pintuan ng silid na kinaroroonan niya at muling pumasok ang lalaking kakalabas lang bitbit ang isang tray ng sa tingin niya ay pagkain. Nakasimangot nitong inilapag sa kanyang harapan ang food tray na naglalaman ng porridge at tubig. "Eat so you can regain your strength. You want to stay here, right?" Nakataas ang isang kilay nitong tanong. Ilang beses pa siyang napakurap-kurap bago wala sa sariling tumango. "P—pumapayag na po kayong dito ako titira?" Tila hindi makapaniwala niyang tanong. "Yes but only for the meantime, Nahara," malamig nitong sagot. Mabilis siyang nag-angat ng tingin sa lalaking nakaupo sa gilid ng kama at nakaharap sa kanya. Hindi niya maintindihan ang pananayo ng kanyang balahibo. He mentioned her name with coldness yet it feels so good to hear in her ears. It's like she was a human and not someone to molest. Marahil ay nasanay lang siyang si Fabian lang ang bumibigkas ng pangalan niya at sa nakakadiring paraan pa. "S-salamat po..." Maluha luha niy

    Terakhir Diperbarui : 2022-11-11
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 8: Scars

    WARNING!!! VIOLENCE AND SEXÚAL CONTENTS AHEAD!!! SKIP IF YOU ARE NOT COMFORTABLE.Ayaw man niyang ihakbang ang kanyang mga paa, wala na siyang nagawa pa at sinunod ang utos ni Rain. Napalunok siya habang pinagmamasdan ang iba't ibang putahe ng gulay sa mesa. Dyos Ko! Ano na naman kaya ang lasa ng mga iyon. Sana naman ay hindi kasing sama nung lugaw kanina.Itinulak nito palapit sa kanya ang mga gulay. May nakita siyang ginisang broccoli at sinabawang cauliflower. May mga carrots din na hindi na naslice subalit mukhang ginawang adobo. Mabuti na lang nga at binalatan iyon dahil kung hindi, magmumukha na iyong pagkain ng baboy. Kung hindi pa lang nito mamasamain, magtatanong talaga siya kung sino ang nagturo sa lalaki ng mga putaheng iyon. Sana lang ay nasa tamang pag-iisip ang nagbigay dito ng ideya."Kumain ka na. My men already taste the food at sabi nila sobrang sarap daw kaya gusto ko ring marinig ang review mo," sabi pa nito.Kumurap-kurap siya. Kung ganun naman pala, siguro ay nag

    Terakhir Diperbarui : 2023-10-11
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 9: Mood Swing

    Medyo maagang nagising si Nahara kinabukasan. Dahil wala naman siyang damit na pamalit, nilabhan muna niya ang t-shirt na ipinahiram ni Rain sa kanya pagkatapos niyang maligo at ang itim na roba ang kanyang sinuot palabas ng silid.Kagaya noong nakaraan, tahimik ang buong paligid ng bahay. Napalingon siya sa silid ni Rain. Gising na kaya ito? Nais man niyang silipin ay pinigilan niya ang kanyang sarili at dumiresto na sa kusina. Naghanap siya ng pwedeng lulutuin subalit tanging dalawang itlog lang ang naroon at isang balot ng cream bread.Naisipan na lang niyang gawing sunny side up ang dalawang itlog at i-toasted bread ang tinapay. Nagtimpla na nadin siya ng kape. Hindi niya maiwasang mapangiti. Sobrang tagal na niyang pinangarap na maranasan ang ganitong bagay. Yung malaya siyang nakakagalaw. Hindi siya makapaniwalang magagawa pa niya ito.Inayos niya ang mesa para sa kanyang bagong amo para kapag bumaba ito ay ready na ang pagkain. Pagpihit niya paharap ay siya namang pagpasok ni R

    Terakhir Diperbarui : 2023-11-08
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 10: Casual Day

    Muli siyang bumalik sa pag-aayos ng mga pinamili sa chiller habang si Rain naman ay nakaupo sa silya at matamang nakamasid sa kanyang bawat galaw. Malamig man ang tingin nito, hindi naman itinatago ng lalaki ang kaunting amusement sa magaganda nitong mga mata na hindi niya alam kung bakit."Why are you still wearing a robe, Nahara?" Maya maya pa'y tanong nito.Napakamot siya ng ulo at alanganing lumingon sa lalaki. "W—wala po kasi akong maisusuot na kahit ano, Sir."Wala kang maisusuot… so you mean you also don't have underwear beneath that robe?" Kunot noo nitong tanong at dumako ang mga mata sa gitnang bahagi ng kanyang katawan.Mabilis siyang umayos ng tayo at napalunok. "W—wala po," nakangiwi niyang sagot."Really?" Bahagya pa itong napailing at kagat labing napatayo."Finish whatever you're doing immediately. Lalabas tayo ngayon," anito bago siya iniwan sa kusina.Nagpakawala siya ng buntong hininga bago bumalik sa kanyang ginagawa. Hindi nagtagal ay natapos din siya sa pag-aayos

    Terakhir Diperbarui : 2023-11-08
  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 11: Ambush

    Mabilis na humarang sa gawi nila ang kanyang kotse kaya naman agad siyang pumasok sa loob habang hila-hila si Nahara na parang hindi pa napoproseso ang utak sa nangyari. Humarurot ang sasakyan palayo sa kinauupuan nila kanina. He held Nahara to face him."Are you alright? Hindi ka ba natamaan?" Tanong niya habang sinisipat ng tingin ang babae. Nais na lang niyang matawa sa kanyang sarili. Why does he care if she gets shot or not?"H-hindi naman..." Mahina at nanginginig nitong sagot.He heaved a deep sigh before shaking his head. He was about to lean on his seat nang bigla na lang silang pinaulanan ng bala. Nahara screamed in fear. Itinulak niya ang babae padapa sa flooring ng kotse bago hinugot ang kanyang baril at inayos ang kanyang earpiece."Where are you Calder?" Tanong niya sa kanyang bodyguard."We are trying to chase the cars behind you, Sire. I'm sorry for the late response. I am wounded," tugon nito.Muli siyang napabuntong hininga at bahagyang dumausdos sa kanyang upuan. Ma

    Terakhir Diperbarui : 2023-11-08

Bab terbaru

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 121: Engaged

    Napakurap-kurap siya kasabay ng pagtulo ng ilang masaganang butil ng luha mula sa kanyang mga mata habang patuloy din sa pag-ulan ng nyebe sa buong paligid nila. Punong-puno ng samut-saring emosyon ang puso niya ng mga oras na iyon pero higit na nangingibabaw ang kasiyahan."Hey... Stop crying. I'm proposing a marriage to make both of us happy but you're tearing so much instead," nakangusong ani Rain.Mahina siyang natawa habang umiiyak. Sa ilang buwan nilang pagsasama, minsan narin niyang naisip kung aayain ba siya ni Rain na magpakasal. Lihim nga siyang nainggit sa mga kapatid niya na pinakasalan na ng mga asawa nito pero nanatili siyang tahimik at iwinaksi ang bagay na iyon sa isipan niya.Sapat narin naman sa kanya ang kaisipan na mahal na mahal siya ni Rain. Katunayan ay handa nitong ibuwis ang sariling buhay para sa kanya. Doon palang panalo na siya eh. Hindi niya inaasahan na darating pala sila sa pagkakataong ito na makikita niyang nakaluhod ang lalaking una at huli niyang mam

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 120: Snow

    "How was your therapy?" Tanong ni Malia habang nag-uusap sila through laptop.Kasalukuyan siyang nasa America habang ang kapatid niya ay naiwan sa Pilipinas. Hindi rin naman siya nito pwedeng dalawin dahil pinagbawalan ito ng doktor na bumiyahe ng malayo. Ang Ate Phoebe naman niya at madalas na bumibisita sa kanya pero hindi na niya ito hinayaan na siyang personal na mag-alaga sa kanya.May sarili din itong buhay at pamilya na kailangang asikasuhin lalo na't kakaayos palang nila ng asawa nito ilang buwan na ang nakalipas. Ayaw niyang makulong ito sa obligasyon ng pag-aalaga sa kanya. Hindi na nga kinakaya ng konsensya niya ang perwisyo niya kay Rain. Ayaw niyang madagdagan pa.Yun nga lang ay halos ito ang nag-aalaga kay Hurri kasama si Manang Petra. Pero sa kabilang banda ay mainam narin iyon lalo pa't alam niya kung gaano kasabik sa anak ang Ate Phoebe niya. Dasal niya na sana ay mabiyayaan narin ito ng supling para mas lalo itong sumaya."Ayos naman Ate. Kahapon nakadalawang hakban

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 119: Fairytale

    Rain stared at the two figures not far away from him. Natatamaan ang dalawa ng mabining sikat ng araw sa umaga. Napahawak siya sa kanyang dibdib. Isa ang mga ito sa araw na nakaramdam siya ng kapayapaan. Ganito pala ang pakiramdam kapag gumigising ka ng walang inaalala kung may susugod na sayong kalaban. Hindi niya mapigilan ang sarili na mapangiti habang naglalakad palapit sa kanyang mag-ina. It's been a week since he was released from the hospital and all throughout those times, laging nasa tabi niya si Nahara at hindi siya iniwan."Hey..." Pukaw niya sa atensyon nito.Dahan-dahan ding nag-angat ng tingin ang babae mula sa pagkakatitig sa anak nila. His heart was full of warm emotion. Halos lumubo ang puso niya sa tuwa habang pinagmamasdan ang babaeng mahal niya habang kalong nito ang kanilang anak. This is a fairytale. Never in his life he did imagine he would witness a scenery like this.Ngumiti si Nahara sa kanya. Napagtanto niyang unti-unti ng nagkaroon ng laman ang pisngi nito

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 118: Reunited

    Pakiramdam niya bumagal ang pag-inog ng mundo habang papalapit ng papalapit si Manang Petra sa gawi niya. Titig na titig siya sa batang karga nito habang hindi na niya napigilan pa ang mga luha niya sa pagpatak. Tila nalulunod siya sa labis na kasiyahang nararamdaman niya."He's your son, Nahara. Your Hurricane," madamdamin na sambit ng Ate Phoebe niya.Dahan-dahang inabot ni Manang Petra si Hurricane sa kanya. Tinanggap naman niya ang bata sa nanginginig niyang mga kamay. Maingat na maingat siya na para bang parang babasaging kristal ang anak niya. Mataman itong nakatitig sa kanya na para bang pinag-aaralan nito ang kanyang mukha. Hindi na niya napigilan pa ang sarili niya na yakapin ito ng mahigpit."Anak ko… Ang gwapo ng anak ko," Mahina niyang sambit.Hindi siya lubos makapaniwala na nahawakan na niya ang anak niyang matagal ng nawalay sa kanya. Akala niya ay hindi na darating ang araw na ito. Akala niya hindi na niya ito makikita pang muli pero narito na ito sa harapan niya ngayo

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 117: Three Sisters

    "Kumain ka ng marami. Kailangan mong magkalaman," ani Malia at tinambakan ng maraming gulay at kanin ang kanyang pinggan.Mabilis naman itong pinigilan ng Ate Phoebe niya. "Stop that, Ate. Baka mabigla ang sikmura at maimpatso ang kapatid natin," nag-aalala nitong turan at inilipat ang ibang gulay sa pinggan ng Ate Malia niya."Bakit sakin mo nilagay. Nagdidiet ako—""Ba't ka naman magdidiet eh hindi ka na naman nagmomodel pa. Sakto lang naman yang katawan mo," nakangusong sambit ni Phoebe."Hey, I still need to maintain my figure para kung may panibagong Avery na darating ay may panlaban ako."Agad naman itong iningusan ni Phoebe. "As if naman papatol ang asawa mo sa iba. Kung di lang nagka-amnesia yun, malamang sa malamang, di yun papatol kay Avery.""Kahit na," pairap na tugon ni Malia.Tahimik naman siyang kumakain habang nakikinig sa dalawa. Sobrang ganda na ni Malia pero may mga kaisipan parin itong ganun, paano nalang kaya siya?"After nating kumain, kailangan mong malinisan Na

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 116: Beautiful Scars

    "S—son?" Pag-uulit niya kasabay ng pamalisbis masagana niyang mga luha.Buhay ang anak niya! At tinupad ni Xavier ang kahilingan niya na Hurricane ang ipangalan sa anak niya—anak nilang dalawa ni Rain! Walang pasidhan ng tuwa sa puso niya sa nalaman niya ngayon. Akala niya ay puro unos nalang ang mangyayari sa kanya. Hindi pala. May ginhawa din pala.Masuyo namang ngumiti si Raven sa kanya. "Yes. Maraming naghihintay sayo Nahara at maraming tao ang gusto na gumaling ka so don't lose hope and stop thinking about death. Don't make the people who's here for you shed tears dahil hindi ka masaya na nakabalik ka na. Don't think you're a burden. You are loved Nahara," seryoso nitong wika na mas lalo lang na nagpaiyak sa kanya.Hindi niya aakalain na marami palang naghihintay sa kanya. Napadako ang kanyang tingin sa dalawang babae na nasa sulok ng silid. Ngayon ay nakaramdam siya ng hiya sa sinabi niya kanina. Bakit nga ba bigla niyang naisip ang bagay na iyon?"I'm sorry," mahina niyang samb

  • DARKER SHADES OF RAIN    Chapter 115: Losing Hope

    He stared at Marcello's lifeless body before shifting his eyes towards his heart that was on his palm. Ang tagal niyang pinangarap na mangyari ang bagay na ito and now it's finally over. He ended Marcello's life. He won in the end. Hindi na siya magdudusa pa sa mga laro nito at mas lalong hindi na magdudusa pa ang babaeng mahal niya dahil sa kagagawan ng sarili nitong ama.He drop Marcello's heart on the floor before standing up. Kahit na nahihirapan na siyang maglakad dahil sa marami ng dugo ang nawala sa kanya, he still managed to reach the door before the ceiling of the underground where Marcello was lying finally collapsed.Sinubukan niyang buksan ang pinto pero nakasara na ito. Napatingin siya sa hawak niyang baril. The alarm system was already ringing. Napatingin siya sa dingding, two minute left before the whole room will explode.Ikinasa niya ang kanyang baril at pinatamaan ng maraming beses ang lock ng pinto. Luckily it wasn't bulletproof kaya't nagawa niyang makalabas sa und

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 114: Carved Out

    Agad siyang bumaba ng hagdanan at sinundan ang pintuan na pinasukan ni Marcello. Nang sinubukan niyang itulak ang pintuan ay napagtanto niyang sarado iyon. Itinutok niya sa doorknob ang kanyang baril at walang pag-aalinlangan iyong binaril. He immediately opened the door and went to the last shelf from the right. He moved the two thick black books as the shelf opened his way to the underground.Ah, Marcello didn't really changed everything and this is his advantage. Maingat siyang bumaba ng hagdanan hanggang sa makarating siya sa isang napakalawak na silid. Akmang lalabas na siya nang bigla nalang siyang barilin ng kung sino mula sa loob. Mabuti nalang at agad siyang nakapagtago sa isa sa mga pillars ng underground.Pinakinggan niyang maigi ang hakbang ng bumaril sa kanya. Nang marinig niyang papalapit na ito ay agad siyang lumabas sa kanyang pinagtataguan. Dahil nagulat ito sa kanyang ginawa ay mabilis niyang nabawi ang hawak nitong armas at agad itong binaril sa noo. Isang malakas

  • DARKER SHADES OF RAIN   Chapter 113: Clone

    Sarkastikong natawa si Pierre. "And what made you think that I will help you with that? I don't want to work with you, Velasquez, so get lost..."Tamad siyang napalingon kay Pierre bago nagsalita. "I will be using it for Marcello. Did you forget? Xavier died by his hands. Hahayaan mo nalang ba siyang makawala pagkatapos niyang patayin ang kasama mo? Create a clone for me and I will kill him for you."Sandali itong natigilan pero maya-maya lang ay muli itong tumawa bago siya binitawan. Naglakad si Pierre palapit sa maliit na pigura sa harapan nila at marahan iyong hinaplos. "You've been searching for him all your life. Nagtagumpay ka ba? Paano ka nakakasigurong mapapatay mo siya ngayon? Kung kaya mo ay dapat noon pa, Velasquez but you always fail. Ni hindi mo nga mahagilap kahit na anino niya," tila nakakaloko nitong ani.Mariin siyang napapikit. Kung wala palang siyang kailangan sa lalaking 'to ay matagal na niya itong binaril. Hindi niya gusto ang tabas ng dila nito. Nakakairita! "

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status