Tahimik 3.2

(Continuation of chapter 3)

Hayami’s POV

Nagtataka akong kinapa-kapa ang laman ng paper bag. Hmm, hindi naman malambot, hindi nga siguro pandesal. Pero bakit parang square? Dahil sa koryusidad ay binuksan ko na ito at nagliwanag ang mga mata ko sa nakita. 

“Oh my God,” bulong ko dahil sa pagkamangha. Limang W*****d books ang nakita ko sa loob nito na nakaplastic pa pare-pareho. Ano bang petsa ngayon? Hindi ko naman birthday pero bakit niya ako binigyan ng libro?

*kringgggggg

Umakyat ang dugo sa ulo ko dahil sa gulat at sa narinig na pagtunog ng bell ng school sabay sabing, “Sh*t, late na ‘ko!”

------------

Ang baho.

Dahil nalate ako kaninang umaga sa klase ay pinarusahan ako ni Madam F* na maglinis ng banyo ng Western! Like, what the f?

Kung mabaho ang inidoro namin sa bahay pwes dito sa Western, 10x ang baho nito kaysa sa amin. Napapangiwi na nga lang ako habang naglilinis. 

May panty liner, napkin, tissue at may panty pang nakasabit kanina sa basurahan. Anong klaseng mga estudyante ba ang nag-aaral sa paaralan na ‘to? Mga dugyot, nasabi ngang mayayaman wala namang kalinisan sa paligid.

Napapahawak na lang ako sa ilong ko habang kinukuskos ang naninilaw na inidoro ng isang cubicle. Kung baga sa ngipin, siguro ay makapal na ang tartar nito at parang hindi nalilinisan. Nasaan ba ang janitress ng Western? Bakit hindi sila ang gumagawa nito?

“Pashneyang amoy. Daig pa ang pusali,” bulong ko na lang. Lumabas na ako ng cubicle habang hawak-hawak ang mahabang brush na pinanglinis ko doon. Napunta ang tingin ko sa pintuan na medyo nakabukas. 

Hindi ako nagkakamali! Si Grayson dumaan!

Ibinato ko ang hawak na brush sa kung saan at kaagad na lumabas ng pinto. Hindi pa nakakalayo si Grayson kaya naabutan ko pa siya at nagulat naman siya sa biglaang pagsulpot ko.

“Hi Gray! Pupunta kang library?” nakangiti kong tanong sa kanya. Hindi siya sumagot kaya alam kong oo ang ibig niyang sabihin.

“Sorry, hindi kita nasabayan kaninang umaga. Tinanghali kasi ako ng gising kaninang umaga.” Napatigil siya sa paglalakad at tumingin sa akin. Hala! Nagtatampo ba siya kasi hindi ko siya nasabayan? Ito namang si Gray napaka clingy, kanina lang naman ‘yon eh.

“Gray, sorry. Wag kang maga—"

“Did you fart?” tanong niya na hindi man lang pinatapos ang sasabihin ko. Kinunutan ko naman siya ng noo dahil sa sinabi niya.

“Fart? Ako uutot sa harapan mo? Grabe ka Gray, hindi naman ako ganun kababoy!” protesta ko naman. Napaka bintangero talaga ng lalaking ‘to. Ako daw nag-fart? Baka nga ‘yong utot niya ang naaamoy niya, sa akin pa niya ibinibintang.

“If no, then why I smell something stinky?” wika nito habang gumagalaw-galaw ang nostrils niya na parang may inaamoy. Nanlaki ang mata ko dahil sa napagtanto. Nakalimutan ko palang maghugas ng kamay kanina!

“W-wala ‘yon. Hehe, Gray naman baka guni-guni mo lang. Tara na nga.” Nauna na akong maglakad sa kanya. Another epic moment Hayami! Strike two ka na kay Gray. 

Si Madam F* naman kasi, bakit sa dami-dami pa ng pwedeng linisin eh ang banyo pa ang napili. Ayaw ko na talagang ma-late next time.

---------

“Chloe may itatanong ako. Maging honest ka sa akin ha.” Vacant namin ngayon kaya naman niyaya ko siyang pumunta dito sa ilalim ng puno ng mangga sa harapan lamang ng building namin. 

Abala siya sa pagnguya ng turon na marami pa ang wrapper kaysa sa saging. 

“Hmm? Ano ‘yon?” tanong niya. Umayos ako ng upo at saka siya tinitigan.

“Pangit ba ‘ko?” Nakita ko kung paano siya nabulunan sa kinakain niya. Ayan, katakawan ng bunot hindi kasi magdahan-dahan. Kaagad ko siyang inabutan ng mineral water na hawak ko at naubos niya iyon lahat. Akala ko nga pati bote ipapasok na niya sa bunganga niya.

“Nambibigla ka naman Mimi,” saad nito.

“Alam mo, ang OA mo. Sagutin mo na lang kasi,” sabi ko sa kanya. 

Tinitigan niya ang pagmumukha ko at parang kinikilatis ito. Hinawakan pa niya ang baba ko at saka iniharap sa kaliwa at kanan. 

“Alam mo Mimi,” saad niya at talagang hindi pa itinuloy ang sasabihin. Pasuspense pa akala mo naman usapang life and death ang itinanong ko.

“Mabait kang bata.” Tinapik ko ang kamay niya at saka ko inilayo ang mukha ko sa kanya. Parang hindi kaibigan. Hindi naman iyon ang tinatanong ko sa kanya ah. Ang layo ng sagot niya sa tanong ko. 

“Chloe naman eh. Ang sabi ng Nanay Honey at Tatay Lando ko, maganda daw ako ‘no!” Sabi ni Nanay at Tatay ako daw ang pinaka magandang babae sa baryo namin. Palagi kaya nila ‘kong sinasali sa Flores de Mayo.

“Ingatan mo ang mata ng mga magulang mo Mimi, sila na lang ang naniniwalang maganda ka,” wika niya at hinawakan pa ang mga kamay ko. 

Sinamaan ko naman siya ng tingin saka ko binawi ang kamay ko sa mamantika niyang kamay.

“Tse!” singhal ko. Tumawa naman siya at saka umayos ng upo. 

“Bakit mo nga pala natanong? Napagtanto mo na ba ang katotohanan sa harap ng salamin?” Humugot ako ng malalim na hininga at saka ko siya tiningnan.

“Bakit parang hindi ako napapansin ni Gray. I mean, napapansin naman niya ‘ko kaso parang wala namang nangyayari sa mga efforts ko sa kanya. Sabay naman kaming lumaki, sabay nag-aral, sabay nagkaisip, magkakilala naman ang mga magulang namin at isa pa, cute naman ako ah,” sabi ko. Sumimangot na lang ako at saka naghihintay ng comment niya.

“Hmm, may naisip ako.” Nakuha niya ang atensyon ko kaya naman nakikinig lamang ako sa mga sasabihin niya.

“Let’s make a plan,” saad niyang muli. 

“Leche plan?” sagot ko naman. Itong kaibigan ko puro na lang pagkain ang nasa isip. Paano naman masosolusyunan ng leche plan ang problema ko kay Gray? At saka may nagtitinda naman sa canteen ‘non, bakit kailangan pa niyang gumawa?

Nagulat ako sa biglang pagbatok niya sa akin. Aba! Nanakit pa.

“T*nga. Plan as in plano. My God Hayami!” Inirapan ko naman siya habang kinakamot ang parteng hinampas niya. Kaya siguro ako nabobobo dahil sa pambabatok ng babaeng ‘to. 

“Oh sige. Ano ba ‘yon?” sabi ko.

Sumilay sa mukha niya ang ngiting parang may binabalak na masama. Minsan din naisip ko kung nagtutulak ba ng droga si Chloe dahil minsan parang may saltik eh. Ang lakas ng amats.

“Kailangan mapaibig natin si Grayson sayo in five different ways,” saad niya. Nakakunot naman ang noo kong tiningnan siya. 

“Paano?” Sinenyasan niya akong lumapit sa kanya at ibinulong niya sa akin ang sinasabi niya.

Napangiti na din ako dahil sa naiisip niya. Mukhang magugustuhan ko ang plano na ‘to.