CHAPTER 91

“BUHAY po si mommy?” naguguluhang tanong ni Thalia. Kanina habang pinapakinggan niya ang usapan ng kanyang lolo at ng mga Montefalco ay isa lamang ang kanyangnapagtanto, buhay ang ina niya!

“Oo apo, buhay si Carolina,” nakangiting sagot ni lolo Gibo sa apo. Masaya para sa apo, ngunit natatakot siyang mawala din ito a kanila. Kasi kung tutuusin wala naman talaga silang karapatan dito. Ngunit hindi niya ipagkakait sa apo na malamang buhay ang mommy niya. Kitang-kita niya ang saya at pangungulila sa mata ni Thalia.

“Puntahan po natin siya,” agad na tumindig agad si Thalia at nakahanda na itong lumabas.

“Hindi ka naaalala ng mommy mo apo. Lahat tayo ay hindi niya kilala. Marahil ay gawa ng nangyaring aksidente kaya ganoon,” paliwanag ni lola Ana kay Thalia.

Naramdaman na lamang ni Thalia na niyakap siya ni Antonio ang ama ni Daniel. Umiiyak ito base na din sa pag-alog ng balikat nito na ramdam niya habang nakayakap ito sa kanya.

“Patawarin mo ako. Kasalanan ko kung bakit nagkaganito.