Share

CHAPTER 95

NANG sumunod na araw ay naging malamig ang pakikitungo ko sa aking anak at saka kay Carolina. Ganoon din kay Thalia, hindi ko na ito masyadong kinakausap.

Sa tuwing titingnan ko ito at mga mata nito na tila nangungusap ay lumalambot ang puso ko, ngunit tinikis ko siya. Nasaktan ako dahil sa naging paglilihim nila sa amin. Ang buong akala ko ay apo ko talaga si Thalia. Bakit nila inilihim sa amin ang totoo?

“Lolo can we play po please?” kung hindi lang masama ang loob ko ay hindi siya magdadalwang salita sa akin, ngunit iba ang sitwasyon ngayon. Bakit, bakitnila inilihim nila sa amin ang totoo?

“May gagawin pa ako Thalia sa mama mo ikaw makipaglaro,” malamig kong tugon sa bata.

“Why are calling me that lolo, why not princess. Miss kita so much kasi we’re not playing anymore these last few days,” nagsusumamo ang mga matang tingin nito sa akin. Miss ko na rin naman siya kaya lang masama talaga ang loob ko.

Hindi man dapat na idamay ko ang bata pero masama talaga ang loob ko. Hindi
MeChA883

Happy New Year everyone. More blessings and good health.

| Like
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status