Muling sumilip si Mia sa loob ng opisina ng kanyang asawa pero wala parin siyang nakikitang tao roon. Kaya naisip niyang bumalik na lang sa condo.
Mabigat ang kanyang mga hakbang na tinungo ang pasilyo ngunit bigla siyang napatigil nang may naulinigang tinig. Medyo may distansiya ang boses na iyon mula sa kinaroroonan niya, kaya pilit niyang hinagilap kung saan ba ang pinanggalingan non. Saka niya napansin na parang naroon sa loob ng conference room. Kaya agad siyang pumaparoon at marahang binuksan ang pintuan upang silipin kung sino ang nasa loob. Ngunit bigla siyang natigilan sa nakita. Ang kaisa- isang taong hinintay at hinanap niya kanina ay nandito lang pala sa loob ng conference room, at ang pinakamasaklap ay may kahalikan itong babae. Hindi siya agad makakakilos, Para siyang naninigas sa kanyang kinatatayuan habang pinanood ang mala- romantikong eksena. "Yes, babe, I know you can't resist me. And I know you'll still love me. So, I'm here now, coming back just for you, Matthew." wika ng babaeng kahalikan ng kanyang asawa. Bawat salitang binibigkas ng babae ay parang isang matutulis na punyal na tumutusok sa kanyang dibdib. Parang unti unting pinatay nito ang kanyang pagkatao. Wala siyang narinig na salita mula sa kanyang asawa bagkus ay nakita niya ang unti- unting paghawak nito sa balikat ng babae na parang mas lalo lang nitong hapitin pa ang katawan ng kahalikan. Hindi niya nakayanan pang panoorin ang susunod na gagawin ng mga ito. Dahil sa estado ng dalawa ngayon ay parang may ideya na siya kung anu ang maging kasunod na eksena. Pumihit siya upang umalis roon ngunit hindi niya napansin ang pagkasanggi ng isa niyang kamay sa doorknob ng pintuan kaya nagbigay ito ng kaunting ingay na sakto lang din na marinig ng dalawang nilalang na nasa loob. Mabilis siyang tumakbo sa pasilyo at tinungo ang elevator. Nagmamadaling pinindot niya iyon, dahil may narinig siyang mga yapak na sumusunod sa kanya. Pindot siya ng pindot hanggang sa bumukas iyon at dali- dali siyang pumasok. "Mia, wait!" sigaw ni Matthew na sumunod sa kanya. Agad niyang sinara ang elevator. Kailangan niyang makaalis sa lugar na yon sa lalong madaling panahon. Hindi pa siya handang makinig sa mga paliwanag ng asawa. Ayaw niyang marinig pa ang mga kasinungalingang sasabihin nito. Marahas na pinahid niya ang mga luhang pumapatak sa kanyang pisngi. Ramdam niya kung gaano kasakit ang kanyang nararamdaman ngayon, parang hindi niya kayang tanggapin ang lahat. Ang katotohanang niloloko siya ng asawa. "I hate you, Matthew! I hate you!" bulalas niya na tanging sarili lamang ang nakakarinig. Ang tanga ko, ang tanga- tanga ko!" *---*----*----*------*-----*-----*-----*-----*-----* Chapter 1 Araw ng linggo, nagmamadaling umalis si Matthew nang mabasa ang ibinigay na mensahe ng kapatid na si Merna. Siya ay pupuntang ospital na kung saan naka admit ang kanyang lola. "How's Lola?" puno ng pag alalang tanong niya sa kapatid na si Merna. Kadarating lamang niya sa ospital. Huli na nang matanggap niya ang mensahe sa kanya ng kapatid. Agad na nabaling ang tingin niya sa abuela na nakahiga sa hospital bed. Maputlang- maputla ang mukha nito, mababakas doon ang pinagdaanan nitong hirap. "Lola had a heart attack again, Kuya Matthew, " tugon ni Merna. Namumugto ang mga mata nito. "Nang pumasok si Manang Adelfa sa room niya kanina, nakahandusay na si Lola sa sahig. Kung nahuli pa ng ilang minuto bago siya nadala sa hospital, malamang.... malamang wala na siya..." Umiiyak ito habang nagsasalita. Nilapitan niya ito upang yakapin at aluin. "Kumusta na siya ngayon?" tanong niya na nakatingin pa rin sa abuela. Ang kanilang abuela na si Doña Tranquelina Delos Reyes ang solong nagpalaki sa kanila ni Merna mula nang maulila silang magkapatid. Bata pa ang papa nila nang mabiyuda ang kanilang lola. Ito ang tumayong ama at ina ng papa nila at nagpatuloy sa pamamalakad ng kompanya ng pamilya. Noong seventeen years old siya at twelve years old si Merna, sabay na namatay ang kanilang mga magulang sa isang plane crash. Muli ay tumayong solong magulang para sa kanila ang kanyang abuela. Muli nitong tinanggap at kinaya ang ikalawang trahedya sa buhay nito. Sa negosyo at sa kanila ni Merna nito itinuon ang buong panahon at atensiyon nito. Malaki ang paggalang, pagmamahal at utang na loob nila ni Merna rito. Kaya naman ginagantihan nila ang lahat na ibinigay at sakripisyo nito para sa kanila sa pinakamabuting paraang alam nila. Noong una itong atakihin sa puso ay ipinasya niyang pagpahingahin na ito at siya na lamang ang mamahala sa kanilang kompanya. Naging napakasaya niya nang mapagtagumpayan niya ang obigasyong naatang sa mga balikat niya. Naging napakasaya niya nang sabihin sa kanya ng abuela kung gaano ito ka proud sa lahat ng accomplishments niya. Ginawa niya iyon dahil gusto niya itong mapapasaya. Gusto niyang patunayan dito na hindi ito nagkamali sa pagtitiwala sa kanya. Lahat ng mga bagay na gusto nito para sa kanya ay gusto niyang sundin. Kaligayahan na niyang makitang maligaya ito. Sa dami ng hirap at sakripisyo nito,gusto niyang suklian ito ng pagmamahal at ipakita o iparamdam dito ang pagiging ulirang apo. Sa buong buhay niya ay isang bagay lamang pinagtatalunan nilang maglola. Iyon ay nang sa kauna- unahang pagkakataon ay nagmahal siya. Sa kanyang dating sekretarya na si Jenny. Nagmula si Jenny sa isang mahirap na pamilya. Buo sa isip niya na ang pagiging mahirap ng babae ang dahilan ng pagtutol ng kanyang abuela kahit pa paulit- ulit nitong sinasabi sa kanya na hindi mahalaga ang estado sa buhay ni Jenny. Iba lamang daw talaga ang kutob niya sa babae. Kahit nang paimbestigahan ng abuela niya si Jenny at natuklasan ng matanda na nakatapos ito ng kolehiyo dahil sa pakikipagrelasyon sa mayayamang lalaki, hindi niya pinakinggan ang abuela. Dahil umamin naman sa kanya si Jenny. Iyon daw ang nakaraan nitong takot na takot na ipagtapat sa kanya. Ngunit nakaraan na raw iyon at pinagsisihan na nito ang lahat. Pinaniwalaan niya ito. Pinanindigan niya ang kanilang relasyon at minahal niya ito ng lubos. Para lamang matuklasan na totoong pagkatao nito na isa palang doble-kara. Nalaman niya sa bandang huli na kalaguyo pala ito ng mataas na opisyal ng advertising company na pangunahing kalaban ng kanilang kompanya. Kaya pala nananakaw ng kalabang kompanya ang mga ideyang ipiprisinta sana nila sa malalaki nilang kliyente ay dahil sinasabi iyon ni Jenny sa kalaguyo nito. Hanggang sa unti- unting na pull- out sa kanila ang malalaking account na muntik nang ikabagsak ng Delos Reyes Advertising Company. Kung hindi pa kinutubang muli ang kanyang abuela ,hindi pa nila malalaman na si Jenny pala ang nasa likod ng lahat na pananabotaheng iyon. Nang iprisinta sa kanya ng abuela ang lahat nga ebidensiya ay nanlulumo siya. Hindi siya makapaniwala na nagagawa ito ng kanyang pinakamamahal na nobya. Muntik nang bumagsak ang kompanyang pinaghihirapan nito at ng kanyang abuelo dahil sa katangahan niya. Ang pinakamasakit sa lahat ay hinayaan niyang mapaikot siya ng dating nobya sa mga palad nito. Bago pa niya makompronta ang babae ay nawala na ito na parang bulang biglang naglaho. Nakatunog marahil ito sa pag iimbestiga ng kanyang abuela. Iyon ang pagkakamaling hanggang ngayon ay dala- dala niya pa sa kanyang dibdib. At labis na pinagsisihan kung bakit ay hindi siya nakinig sa lahat ng mga sinasabi ng kanyang abuela noon na di sana mangyayari ito sa kanilang kompanya. Ginawa niya lamang ang lahat sa abot ng kanyang makakaya na muling maibangon ang kompanya at sa awa ng panginoon ay napagtagumpayan niya itong muli. And he had learned his lesson very well. Mula noon ay nag- iba na siya. Naging mahirap na para sa kanya ang magtiwala muli sa ibang tao. Inalis na rin niya sa kanyang puso ang paniniwala sa salitang pag- ibig. Kahit anong sabi ng abuela niya na kalimutan na niya ang nakaraan at muling magmahal ay hindi na niya magawa. Pakiramdam niya ay masyado niyang pinapairal sa damdamin kaya hindi niya nakikita ang tunay na ugali ng isang babae. Na kahit kinukumbinsi siay ng abuela na muling magmahal ay hindi siya sumang- ayon. Sinabi niya ritong hayaan na lamang siya ang importante ay hindi niya pinapabayaan ang kanilang kompanya. Alam niyang nasaktan niya ang abuela sa lahat ng mga sinasabi niya dito. Alam niyang wala itong ibang hangad kundi ang mapabuti siya. Ngunit ano ang magagawa niya? Tapos na ang panahon na minsan ay naging tanga siya sa larangan ng pag-ibig. "She's stable now, Kuya," narinig niyang sabi ni Merna pagkatapos niya itong aluin. "According to the doctors, the third time could be very fatal. Kuya, these past few weeks, Lola seemes mesirable. Palaging parang malalim ang iniisip niya. Parang may problema siyang inaalagaan sa kanyang dibdib at sinasarili lang. And last night, I saw her cyring..." umiiyak na sumbong ng kapatid sa kanya. Nagtatanong ang mga matang tumingin siya rito. "Naabutan ko siyang binubuklat ang family albums natin sa library. I joined her in reminiscing the past. Hanggang sa mapunta kami sa mga pictures mo noong college ka, lalo na noong graduation mo, doon siya lumuha nang lumuha. And I couldn't do anything to stop her tears. Hanggang sa maihatid ko siya sa kuwarto niya, ang lungkut- lungkot pa rin ng mukha nito. Tapos sabi niya bago niya ipikit ang mga mata niya, Merna, wouldn't it be nice to have our old Matthew back again? Don't you miss him? Muli niya itong niyakap at hinagud -hagod ang likod nito. "I think Lola is so worried about you, Kuya... Para pa ngang sinisisi niya ang sarili niya dahil sa nangyari sa 'yo... sa naging pagbabago mo. Nahihirapan siyang makitang parang may galit ka sa mundo." "Sshhh.. tahan na. Huwag ka ng umiyak. Baka biglang magising si Lola at makita ka niyang umiiyak," aniya sa kapatid. Nag - alala ako sa kanya, Kuya. " anito. " I've never seen her so sad.... so lonely. I don't like to see her that way, Kuya. She had always been our strength. Gusto ko siyang tulungan. Gusto ko siyang pasayahin pero... pero hindi ko naman alam kung pa paano." "Sshhh, everything will be all right, bunso," pag- aalo niya muli rito. Please do something, Kuya. Do something to make Lola happy. Please! I don't want to lose her, Kuya." Napapaisip si Matthew sa sinabi ng kanyang kapatid, maging siya man ay ayaw niyang mawala sa kanila ang abuela, ito na lang ang meron sa buhay nila. At hindi niya hahayaang mangyayari itong muli. Napabuntung- hininga na tiningnan niya ang matanda. Kinailangan niyang gumawa ng paraan upang maibalik ang dating sigla ng abuela."So, Ano'ng balak mong gawin ngayon?" Hindi alam ni Matthew kung ano ang isasagot sa tanong ni Danny , ang kaibigan at right hand niya sa kompanya. Pagkatapos matiyak na ligtas na sa peligro at komplikasyon ang abuela ay nagpasya siyang umalis na muna ng hospital upang makapag isip-isip ng paraan. Hinayaan niyang ang bunsong kapatid na muna ang magbantay at matulog doon kasama ng matanda.Kahit madaling-araw na, dumeretso parin siya sa bahay ng matalik na kaibigan. Pupungas- pungas pa ito nang pagbuksan siya ng pinto kanina. Alam niyang sunud- sunod na reklamo sana ang matatanggap niya kanina mula rito kung hindi lamang nito makita na problemado siya. Naglabas ito ng beer sa terasa ng bahay nito.Mabuti na lamang at hindi nagising ang asawa nitong si Amanda. Inaanak niya ang limang taong gulang nitong anak ng mga ito. "Hindi ko alam, pare," mabigat ang loob na sagot niya rito. "Kailanman, hindi ko hinangad na manggaling sakin ang ikinalulungkot o ikabibigat ng loob ni Lola. She's all
MIA'S POVANO? BABAYARAN ako ng kuya mo para magsinungaling kay Lola Lina? Nasisiraan na ba siya ng ulo? Ano na lang ang iisipin ni Lola Lina sa akin kapag natuklasan niya ang totoo? At saka, hellooo...?? Kapani-paniwala bang magugustuhan ako ng mayabang...... este, masungit na Matthew na yon, eh, allergic nga sa akin 'yon, di ba? Saka bakit na ako ang naisip ng kuya mo na pagpapanggaping nobya, ang dami- dami namang babaeng umaaligid sa kanya? Doon na lang siya mamili," mahabang litanya ni Mia nang marinig ang sinabi ng best friend niyang si Merna."Ano ba ang pumasok sa kukote ni Matthew Delos Reyes at naisipang siya pa ang napili nitong magpanggap na girlfriend nito sa harap ni Lola Lina?"Alam niya na wala itong magandang pakikitungo sa kanya noon pa. Sa tuwing magkakasalubong sila, parang lagi siya nitong inuuri at nilalait kapag tinitingnan siya nito. Pagkatapos ngayon ay may gana pa itong hingin ang tulong niya? Ano sha helloo..!'Mia, hindi naman niya actually hiningi ang tulo
MIA'S POV"ALAM MO, hindi ako naniniwala na si Lola Lina ang nagsabi niyan. Parang ikaw lang ang may pakiramdam ng ganoon. Sira ka talaga. "" Hindi, ah!" tanggi niyo. "Ipinaparating ko lang sa'yo na magiging believable na maging kayo ni Kuya para kay Lola Lina. Ikaw pa, eh gustong- gusto ka ni Lola." kinilig na sabi pa nito. Ang totoo, gusto talaga niyang makatulong para bumuti ang kalagayan ni Lola Lina. Siya pa nga ang unang nakapansin noon ng pananamlay nito. Pero maisip pa lang kasi niya na makakasama niya si Matthew, hindi lang siya nagdadalawang- isip kundi nagtatatlong- isip pa.'Eh, hindi ba't minsan naman, inisip at pinangarap mo kung paano maging nobya ng isang tuald ni Matthew Delos Reyes? Na- iilusyon ka pa nga na ikaw ang babaeng makakapagbabago sa pananaw niya sa pag-ibig at makapagbabalik ng ngiti at sigla sa mukha niya. Aminin! naiisip niya.Ipinilig niya ang ulo upang iwaksi ang isiping iyon. Napakatagal nang panahon na iyon. Beinte- singko anyos na siya ngayon at
"MASYADO KANG MABILIS magpatakbo ng motorsiklo," aniya, hindi napigilan ang sarili. "Kung bakit naman kasi motorsiklo pa ang napili mo?" "Kung hindi naman motorsiklo ang gamit ko, tiyak na uusok ang ilong mo sa galit at pagkainip sa paghihintay sa akin. Sa tindi ng traffic siguradong aabutin ako nang siyam- siyam at pagdating ko rito, siguradong makakatikim ako ng sermon sa'yo at madagdaganna naman ang mga bagay na ikaayaw mo sa akin. So thanks to my baby, I'm here on time," anitong hinaplos pa ang motorsiklo nito. "Naniniwala ako na delikado ang motorsiklo lalo na at sa highway mo yan pinapatakbo at ang bilis pa ng pagpatakbo mo," aniyang hindi napigilang langkapan ng concern ang tono sa isang bagay na ikinagulat niya mismo. Lalo pang lumuwang ang pagkakangisi nito. Umiling- iling na pumalatak ito. "Concerned ka sa kaligtasan ko, Mr. Delos Reyes? Kailan pa?" Nag- init ang kanyang mukha. Agad siyang nag- iwas ng tingin dito. "Pumasok na tayo sa loob mainit na rito," aniy
MIA POVGUSTONG mapahagalpak ng tawa ni Mia habang pinagmamasdan niya ang tila paglalaban ng isip ni Matthew. Tila hindi nito alam kung seseryosuhin ang mga sinasabi niya o hindi. Kaya naman nang titigan siya nito ay ni hindi siya ngumiti. Pinanatili niyang seryoso ang ekspresyon ma mukha niya kahit pa ang totoo ay gustung- gusto na niyang matawa. Makaganti man lang siya kahit sa simpleng paraang iyon. Kung anu- ano ang kalolokohan na sinasabi at itinatanong niya rito at wala naman itong mapagpipilian kundi sumagot sa mga tanong niya. Masarap din palang paglaruan ang mokong na ito, eh. sa loob- loob niya. "Naku, ito lang naman pala ang tinutukoy sa menu, eh," aniya na ang tinutukoy ay ang pagkaing inihain ng waiter sa kanila. " Hindi ko makilala ang mga tawag dito sa menu, iyon pala beef lang din na nilagyan ng kung anu- anong dekorasyon. Tapos ang mahal mahal pa. Naku, wala rin itong ipinagkaiba sa tapa na niluluto sa tapsilogan namin. Baka mas mainam pa iyon kasi may libreng toyo,
MATTHEW POVWALA NA SA PANINGIN NI Matthew ang motorsiklo ni Mia ngunit nanatili pa rin siyang tulala at hindi makahuma sa huling salitang binitiwan nito kanina. Hindi niya alam kung seryoso ito, o talagang gusto lamang nitong gulatin siya. Kung ang huli ang intensiyon nito, nagtagumpay ito. Totoong na- shock siya ng husto. 'Number one rule, huwag kang mai-inlove sa akin... mahihirapan ka lang. Hindi kita type... mga katagang laging umaalingawngaw sa isip niya.Napailing na lang siya. Kahit kailan, ang lakas talaga ng loob ng babaeng iyon. Siya, iniisip nitong maii-inlove dito? She must be dreaming! Kung hindi siya nito type, lalo namang hindi niya ito type. At imposibleng magkagusto siya rito. At tama ito. He hated her guts. He didn't like the way she talked and the way she acted. Malayung- malayo ang personalidad nila. Bukod doon, hindi maalis sa isip niya na pareho ito at si Jenny ng pinanggalingan. Isang oportunista si Jenny at manloloko. Hindi niya hinuhusgahan ang pagkatao ni
MIA POVTAHIMIK NA pumasok sa loob ng sasakyan sina Matthew at Mia. Parehong walang kibo ang dalawa sa loob ng sasakyan ng huli patungo sa Tapsilogan niya. At alam niya ang dahilan niyon. Pareho silang nakakaramdam ng guilt. Parehong nanunuot sa kalamnan nila ang sinabi ni Lola Lina kanina. Tulad niya, marahil ay iniisip rin nito ang paniniwala ni Lola Lina na totoong magnobyo sila ni Matthew. Napabuntung- hininga siya. Napakahirap dalhin niyon sa dibdib. Tinamaan siya sa mga sinasabi kanina ni Lola Lina. Sa ilang sandali ay parang gusto na rin niyang maniwalang totoo ngang sila ni Matthew ay totoong nagmamahalan.Nakakatouch naman kasi ang mga binibitiwang mga salita ni Lola Lina. At some point back there, she had wished everything wasn't a lie. That she and Matthew weren't pretending. And for that magical moment, she had quietly wished she could really be the woman who could make Matthew believe in love again.At iyon ang talagang halos hindi niya mapaniwalaan. Hindi siya makapaniw
MIA POV PAKAUNTI na ang tao at iilan na lang ang natitirang kumain sa loob. Kaya ay nagpahanda na si Mia ng pagkain para sa kanilang tanghalian. "Ano'ng pumasok sa isip mo?" agad na tanong ni Mia sa binata nang sa wakas ay makaupo na sila at maihain ang kanilang tanghalian. Kanina niya pa itong gustong itanong rito ngunit ay walang siyang pagkakataon na isatinig iyon dahil nais niya muna na mapagsolo sila at para walang makakarinig sa pag- uusapan nila. Nakaalis na ang mga kapatid niya para pumasok sa school. Parehong sizzling na pusit ang napili nilang ulam na may side fish na ginisang pechay. Mukhang napagod at nagutom nang husto si Matthew. Hindi agad ito sumagot sa tanong niya dahil abala ito sa pagkain. Lalo itong gumuwapo kapag ganoong hinahayaan nito sa sariling maging simple at makihalubilo sa mga simpleng tao. Hindi niya maiiwasang mapangiti habang pinanood niya ito na maganang kumain. Ibang- iba ito kaysa noong inang magsalo sila sa pagkain sa isang fancy restaurant up
Dear friends and readers, Ngayong tapos na ang aking nobela, gusto kong magpasalamat sa bawat isa sa inyo. Salamat sa paglaan ng oras para samahan ako sa paglalakbay na ito. Napakahalaga ng inyong suporta at pagtangkilik. Sana nagustuhan ninyo ang kwento tulad ng pagkagusto ko sa pagsusulat nito. Kung may mga bahagi na nagustuhan ninyo o hindi gaanong nagustuhan, malugod kong tinatanggap ang inyong mga feedback at suhestiyon. Ang inyong mga puna ay mahalaga at makakatulong sa akin upang mas mag-improve pa bilang manunulat. Muli, maraming salamat sa pagiging bahagi ng kakaibang paglalakbay sa kuwento ng pagmamahalan nina Mia and Matthew. Warm regards, Funbun
"Honey! help! m-manganak na yata ako!" sigaw ni Mia sa asawa. Nasa beach resort sila ngayon kasama ang kanilang pamilya. Siya ang pumili nitong lugar na kanilang pagbabakasyonan ng isang linggo. Pag- aari ito ng kaibigan ni Danny na matalik na kaibigan ng asawang si Matthew. At nandito rin ang mga ito kasama ang asawa at ang dalawang anak. "Mia, honey! What happened?" tila natataranta nitong tanong at napatakbo sa kinaroroonan niya. "Hon, ang sakit ng tiyan ko! manganganak na yata ako, Matthew!" nahihirapang wika niya sa asawa. Na ngayo'y sa sobrang pagkakataranta ay hindi na nito alam ang gagawin nais niyang matawa sa hitsura nito na pabalik- balik ang pagtakbo na hindi alam kung ano ang uunahin. "Ang kotse, ang kotse ihanda ko muna, hon!" sabi nitong aktong muling umalis. "No, hon... aahhh...!" sigaw niya sa hindi napigilang sakit. Patakbo naman itong bumalik sa kanya. "Masakit na ba talaga, hon? teka t-tawagin ko muna sila n-nanay Maria." taranta pa ring sabi nito na nag
A SMILE APPEARED on his lips as he watched his wife, Mia, who was very busy taking photos everywhere." Halos ay wala itong kapaguran sa buong araw nilang pamamasyal. Nalibot na yata nila ang buong syudad dito sa Maldives pero kitang- kita parin ang pagiging energetic nito. "Smile, honey! Say cheese!" sigaw nito sa kanya habang kinunan siya nito ng litrato mula sa kinaroroonan nito. Napangiti naman siyang sumunod dito. Ewan ba niya kung bakit lahat ng gusto nito ay nahirapan siyang tanggihan kaya mas pinili na lang niyang sunud- sunuran sa mga kagustuhan nito lalo na at nakikita niya kung gaano ito kasaya. They're having their dinner inside a floating restaurant. Nakuha pa niyang maging romantic sa tulong ng waitress na uma- assist sa kanya upang lagyan ng candlelight ang mesa na kung saan naroroon ang kanilang pagkain. After the dinner nagpaalam ang asawang pumunta muna restroom at agad naman siyang pumayag. Naisipan niyang kumuha ng litrato gamit ang sariling phone ngunit b
Mia, the radiant bride, gracefully walked down the aisle, her beauty captivating everyone present. With the backdrop of Boracay's pristine beach, her appearance was nothing short of breathtaking. Her flowing gown gently swayed with the ocean breeze, making her look like a vision of elegance and grace. As Mia walked down the aisle, Matthew couldn't take his eyes off her. His heart swelled with emotion, and a radiant smile spread across his face. Standing at the altar, with the stunning Boracay beach as the backdrop. Matthew's love and admiration for Mia were evident in his gaze, capturing the essence of their unforgettable day. Though, this was the second time for them to get married pero iba parin sa pakiramdam ang makita ang asawang si Mia na naglalakad sa gitna. All eyes set on her. Parang gustong kumawala ang luha ni Matthew sa kanyang mata dahil sa natatamong kagalakan. Pero pinigilan niya. "Huwag kang magkamaling umiyak dito Matthew baka isipin ng mga tao inaaway kita,"
MATULIN na mga araw ang lumipas dumating na ang pinakahihintay ng mag-asawa. Lumipad patungong Boracay ang kanilang pamilya dahil doon gaganapin ang kanilang kasal. Sa mismong beach house na pinagawa ng asawa ang napili nilang venue. The wedding of Mia and Matthew will be a beautiful celebration set in the stunning beach house of Matthew, located on the picturesque island of Boracay. The couple has chosen this idyllic location to share their special day with loved ones, surrounded by the soothing sounds of the ocean and breathtaking views of the beach. All special guests will arrive two days before the wedding, allowing ample time to settle in, relax, and enjoy the serene beauty of Boracay. The pre-wedding days will be filled with joyous activities, giving everyone a chance to create lasting memories before the main event. Ini- enjoy muna ng lahat bago ang kanilang kasal. They even engage any various activities na mayroon sa Boracay. Maituturing na isang bakasyon ang kanilang p
Dear readers, Malapit na pong matapos ang aking kwento, at nais kong humingi ng inyong suporta sa pamamagitan ng inyong mga komento at suhestiyon. Ito po ay nagbibigay inspirasyon sa akin upang magpatuloy sa pagsusulat. Ito po ang unang beses kong magsulat ng nobela, at umaasa akong magugustuhan ninyo ang aking isinulat na kuwento. Maraming salamat po sa inyong patuloy na suporta! Funbun
MIA UMALIS na si Merna pero eto parin siya nanatiling tulala sa loob ng kanyang opisina. Ang isip niya'y naguguluhan kung ano ba ang kanyang gagawin. Dapat ba siyang makinig sa sinabi ng kaibigan o hahayaan na lamang ang asawa at ang babae nito. 'You weren't a Mia for nothing' muling umaalingawngaw sa kanyang isipan ang sinabi ni Merna. Kilala siya sa pagiging matatag at matapang pero bakit kaydali lamang niyang sumusuko kapag usapang puso na ang pag-uusapan? Aminado siya, na isa ito sa mga weaknesses niya. Nagtatalo parin ang kanyang isipan kung uuwi ba o mananatili muna dito ng ilang sandali? Nanaisin man niyang umuwi ngunit hindi pa siya handang harapin ang pagmumukha ni Matthew. Isang malakas na katok ang pumukaw sa kanyang iniisip. Nagtataka siya kung sino ang pumupunta dito sa ganitong oras. Naisip niyang baka si Merna dahil ito lang ang may alam na andito siya ngayon, baka may nakalimutan lang kaya bumalik. Marahang tinungo niya ang pinto at binuksan. "O, Merna bak
HINDI umuwi sa condo si Mia ng araw na 'yon. Hanggang sa sumapit ang gabi ay nanatili lamang siyang nakaupo sa may bench ng park. Dito siya dinala ng kanyang mga paa pagkatapos masaksihan ang panlolokong ginawa ng asawang si Matthew. Batid niyang nagsisituyuan na ang mga luha niya sa kanyang mga mata. She doesn't want to cry again so pilit niyang kalmahin at patatagin ang sarili. May iilang dumaan na di maiiwasang mapatingin sa gawi niya. "How could you do this to me, Matthew? How?" bulalas niya na parang kausap lamang ang sarili. Wala siyang balak na umuwi ngayong gabi. Panay ang ring ng phone niya, pero wala siyang ganang sagutin yon. Lalo na kung ang manlolokong asawa lang naman ang tumatawag. Ayaw pa niyang marinig ang mga sasabihin ng asawa dahil takot siyang malaman kung ano ang mga salitang lalabas sa mga bibig nito. Hindi pa niya kayang tanggapin kung sakaling aaminin nito sa kanya ang nagawang pagkakamali. Hanggang ngayon ay nasa kanyang pandinig pa rin ang mga salitang
SUMAPIT ang graduation day ng kapatid ni Mia na si Myra. Abala naman ang buong pamilya sa pag eestima ng mga bisita. Sunud- sunod na dumating ang kaibigan at kaklase nina Myra at Mickey. "Hello ma'am, Mia," malaki ang ngiting pagbati ng kanyang sekretarya. Dumating itong mag- isa. Ito lang kasi ang iniimbita niya lalo na at naging kaibigan rin ito mg kapatid. Nitong mga nakaraang araw sinimulan niya na ang pagsasanay sa kapatid sa loob ng opisina. Tinuturuan niya muna ito sa mga basic na paraan sa paghawak ng negosyo, sinanay niya ito para may katuwang na rin siya sa pamamahala ng kanilang papalaking business. Mabilis namang nagkagamayan ng loob sina Janella at Myra, palibhasa ay hindi lang magkalayo ang edad ng dalawa, kaya ito nagkakasundo agad. Wala naman siyang problema sa pag uugali ng kanyang sekretarya dahil kahit na bibong komedyante ito pero pagdating sa trabaho magaling at masipag ito. Yon nga lang pagdating sa breaktime halos napapaligiran ito ng mga kasamahan dahil s