LIHIM na pinagmamasdan ni Andrea si Lorelei. The woman was stunningly beautiful in her royal blue cocktail dress. Ayaw man niyang aminin pero maganda ang babae. Hindi talaga niya masisisi si Andrei kung nabaliw ito noon sa babae.
She looks innocent and pure. Of course, sa mga taong hindi ito lubusang kilala. Because behind that innocent face was an evil woman that hurt her brother. Hindi man niya alam ang buong kuwento ng mga ito pero alam niya na ito ang dahilan kaya naaksidente noon si Andrei sa Prague. “Stop murdering her in your thought, Addie.” Bulong na saway sa kaniya ni Karenina. Ngunit hindi pa rin siya natinag. Nakatitig pa rin siya sa babae. “How I wished my eyes could throw a dagger,” pabulong din niyang sabi kay Karenina. Suminghap si Karenina na ikinalingon naman ni Miss Navarre sa kanila. Malamig na sinalubong naman niya ang mga mata nito. Hindi rin ito nakatagal at iniwas din agad sa kaniya ang mga mata. But there’s something in her. Hindi lang niya matukoy kung ano, pero pakiramdam niya, she’s beyond of what she thought of her. “Mr. Del Rio, totoo ba na bababa ka na sa puwesto bilang CEO and President ng Impero Del Rio Associatti?” Agad nabaling ang tingin niya sa babaeng reporter na nagtanong sa kaniyang ama. Nasa harap na ang ama, nakatayo sa harap ng platform. Sina Andrei at Mr. Sanford ay nandoon na rin, magkatabing nakaupo sa harap ng long table. “Yes.” Dhie answered. “Totoo rin ba na naghihirap ngayon ang kompanya dahil sa nangyari noon sa anak niyong si Andrei?” tanong naman ng lalaking reporter. She frowned and shifted her seat. Bumaling ang tingin niya kay Andrei kung naapektuhan ba ito sa tanong na iyon ng reporter, pero mukhang hindi naman. He remained stoic. "I know this wasn't the right time for me to retire considering the crisis that the Impero was facing now, but I trust my son, Andrei, as the new CEO of the company and Mr. Brixton Alessandro Sanford as the new President." Saglit na nilingon ni Dhie sina Andrei at Mr. Sanford, at muli ring ibinalik ang tingin nito sa mga reporter na inimbita sa on-air merging na ito. “I trust that together they will overcome whatever crisis the company is facing today. At malaki ang tiwala ko na mas lalago pa ang Impero sa pamumuno nilang dalawa.” Napangiti siya sa sinabi ng ama. She too, malaki rin ang tiwala niya kay Andrei. Pero kay Mr. Sanford? Nabaling ang tingin niya sa lalaki. She doubted him. Nawala ang ngiti niya. She didn’t know why she suddenly felt this way. Siguro dahil hindi maganda ang unang impression niya noon sa lalaki. Or maybe it’s because he is with the woman she hates. At kailangan niyang kausapin ang ama tungkol dito. Nang matapos magsalita ang ama ay tumayo si Mr. Sanford. Nagsalita ito patungkol din sa merging ng dalawang kompanya pero dahil okupado ang isip niya sa kung ano ang relasyon nito at ng ex-girlfriend ni Andrei ay hindi na niya masyadong naririnig ang sinasabi nito. Natapos din agad ang pagsasalita nito at bumalik ito sa upuan nito. Nakita niyang si Andrei naman ang tumayo at naglakad papunta sa harap ng platform. “Our company, Impero Del Rio Associatti, is merging with L.A. Corporation to create a stronger, more dynamic organization. We believe that change can be both exhilarating and challenging. However, rest assured, we are fully committed to making this transition as seamless as possible.” Andrei said, confidently. Muli naman siyang napangiti. Sa kabila ng lahat ng hamon na kinakaharap nito noong nakaraang taon, heto pa rin ang kapatid niya, taas noong nakaharap sa kanilang lahat. And she hoped that by merging with L.A. Corporation, Impero would rise again and get back on track. Pagkababa nina Andrei at Mr. Sanford mula sa maliit na platform na nasa harap ay agad din ang mga itong sinalubong ng ibang mga businessman at mga board members ng kompanya para batiin. Ipinakilala rin sila ni Lucas ng kanilang ama sa mga kaibigan nitong businessman. Si Mhie naman ay kausap ang mga asawa ng mga board members ng kompanya. Pero hindi rin nagtagal, nagpaalam na si Lucas na mauna na itong umuwi. “You like her,” aniya kay Lucas. Inihatid niya ito sa sasakyan nito. Saka gusto lang din niyang kumpirmahin ang hinala niya na may gusto ito sa kaibigan niya. Natigil ito sa akmang pagbubukas ng pinto ng sasakyan nito at magkasalubong ang dalawang kilay na nilingon siya. Alam niyang naintindihan nito kung sino ang tinutukoy niya pero gusto pa rin niya iyong linawin dito. “You like my best friend.” He just stared at her for a moment, then shook his head. “Go back inside, Ate.” Marahan ang boses na taboy nito sa kaniya. Saka binuksan ang pinto sa may driver seat at pumasok agad ito sa loob. Isasara na sana nito ang pinto nang hawakan niya iyon para pigilan ang pagsara. “She isn’t over with her first love,” aniya. Muli niya itong pinagmasdan sa kung ano ang magiging reaksyon nito sa sinabi niya. Hindi man klaro ang mukha nito dahil sa mapusyaw na ilaw mula sa sasakyan, pero nakita naman niya ang bahagyang pagsalubong na naman ng kilay nito. “I need to go,” malamig nitong sabi. Hinila nito ang pinto pasara. Bumitiw na rin siya sa pagkakahawak sa pinto ng sasakyan nito. Agad na binuhay nito ang makina ng sasakyan at kaagad din na umalis. Naiiling na sinundan na lang niya ng tingin ang papalayo nitong sasakyan. Bumalik siya sa loob ng building nang tuluyan ng nakaalis si Lucas. Palapit na siya sa table nila nang matanaw niya ang kapatid na si Andrei. Nang may dumaang waiter sa harap niya ay kumuha siya ng dalawang red wine sa dala nito. Lalapitan na sana niya ang kapatid nang makitang nilapitan ito ng isang lalaki. Kilala niya ang lalaki. Isa ito sa mga board member ng L.A Corporation, si Mr. Perrocchio. Hindi rin matagal na nag-usap ang dalawa dahil may tumawag kay Mr. Perrocchio sa phone nito at nag-excuse ito sa kapatid niya. Agad na lumapit siya sa kapatid nang mawala na sa harap nito si Mr. Perrocchio. “Congratulations, Kuya,” bati niya rito. Ibinigay niya rito ang isa sa dalawang hawak niyang wine glass na agad naman nitong tinanggap. “Thanks, Addie.” Pinagpingki nila ang hawak nilang wine glass at sabay na ininom ang laman doon. Pero hindi tulad nito, inubos niya agad ang lamang wine sa kaniyang wine glass saka muli itong hinarap. Pero wala na sa kaniya ang buong atensyon nito. His face displayed no emotion, but his eyes were brimming with anger. Nang tingnan niya ang tinitingnan nito, ay agad niyang naunawaan kung bakit biglang nawalan ng emosyon ang mukha ni Andrei. It's Lorelei and Mr. Sanford. They were engrossed in a close conversation. "I don't think this situation is good, Kuya," she said. "Mr. Sanford and Miss Navarre were dating, who knows, kung girlfriend na nga niya ang babaeng iyan, and if she is, we all know how evil she is.” Hindi na rin niya naitago rito ang galit niya sa babae. Kuya Andrei’s jaw clenched, and his eyes darkened even angrier. Alam niyang nakuha kaagad nito ang ibig niyang sabihin. “If you're worried about her doing the same thing again of the company, reassure yourself that it won't happen again.” There is a subtle suggestion of danger in his voice. “I know and I trust you, Andrei. Alam kong hindi mo na hahayaan ang sarili mo na muling maloko ng babaeng ‘yon. But what about Mr. Sanford? He is now the President of Impero Del Rio Associatti. Paano ka nakasisiguro na hindi nga siya maloloko ng babaeng iyon?” she asked, clearly frustrated with the situation. Nakita niya kung paano alagaan ni Mr. Sanford ang babaeng iyon. At nakita rin niya kung paano naapektuhan ang mood ng kapatid niya nang makita nito si Miss Navarre. Kahit nga sina Mhie at Dhie. At ang kaibigan niya. Alam niyang may nararamdaman ito kay Brixton. Shit. This isn’t really good! “Let’s talk with this matter privately, Addie.” “Yeah. We really need to talk about this matter. Kung pwede pa na iatras natin ang merging sa kompanya ni Mr. Sanford, gagawin natin iyon, Kuya.” “That’s impossible, Addie. We already signed the merging contract.” Sabi nito. May diin pa sa boses nito. Ang mga mata ay nasa dalawang tao pa rin na nag-uusap. “So, hahayaan mo na lang? O baka alam mo talaga na girlfriend ni Mr. Sanford ‘yang ex mong manloloko kaya—” “Stop it, Addie.” Mariin na nitong saway sa kaniya. “No, Andrei. Kung may dapat man na pigilan dito, iyang ex-girlfriend—” “Damn it. Stop meddling with this, Andrea. This not your concern anymore.” Muling putol nito sa kaniya, na nagpatigil naman sa kaniya. He looks livid now. Tinitimpi na rin niya ang galit dito. Mukhang may pinaplano rin ito at ayaw siya nitong makialam. Magsasalita pa sana siya nang makitang papalapit na sa kanila ni Andrei sina Dhie, lolo Alexander at lola Annaliese. “Are you two, okay?” tanong ni lola Annaliese. Nagpalipat-lipat pa ang tingin nito sa kanila ni Andrei. Halata ang concern sa mga mukha. Si Daddy ay nanatiling nakamasid sa kaniya, hindi ito nagtanong pero sa hitsura nito ngayon, may palagay siyang may hinala na itong may pinagtatalunan sila ni Andrei. Andrei sighed. “We’re fine, Lola. Excuse me, I need to talk to someone.” Paalam nito at agad silang iniwan. Naningkit ang mga mata niyang sinundan niya ito ng tingin. Nawala na ex-girlfriend nito sa kinatatayuan nito kanina, kaya duda siyang ito ang hahanapin ni Andrei. “Addie, apo. Nag-away ba kayo ni Andrei?” tanong ni lola Annaliese, kaya muling nabaling ang tingin niya rito. Umiling siya. “Hindi po, Lola.” Ngumiti pa siya rito, to convince her. Lola Annaliese sighed. Nasa mga mata nitong hindi ito naniniwala na hindi sila nag-away ni Andrei. Magsasalita pa sana ito nang akbayan ito ni lolo Alexander. “Hayaan mo na sila, Liese. Malalaki na ang mga apo natin. Kung ano man ang hindi nila pagkakaunawaan ngayon sa isa’t isa, for sure maaayos rin iyan nila,” sabi ni Lolo kay Lola, pagkatapos ay nag-angat ito ng tingin sa kaniya. “Right, Addie?” Napalunok siya. Pagkuwa’y ngumiti at tumango. Nagpaalam na sina lolo at lola na mauuna ng umuwi. Hinatid naman nila ito ni Dhie sa labas. Pagkatapos ay binalikan nila si Mhie na nagpaalam na magbabanyo. “Hanapin ko lang si Karenina, Dhie.” Kanina pa niya hindi makita ang babaeng 'yon. Tumango ito at nagpaalam din na susunduin si Mommy. Nagpalinga-linga siya sa paligid para hanapin si K. Pero hindi niya ito makita. Baka lumabas. Pumihit siya at maglakad na sana palabas ng building nang makita niya si Miss Navarre na palabas din ng building. Agad niya itong sinundan. Mabilis ang lakad nito kaya mas binilisan din niya ang paglalakad pero dahil sa taas ng takong sa suot niyang stiletto ay hindi na niya ito naabutan. Tumuloy pa rin siya sa paglabas ng building. Huminto siya sa may parking area, nagpalinga-linga siya sa paligid at baka makita niya ang babae. Hindi niya nakita na may umaatras na sasakyan papunta sa gawi niya pero bago pa man siya mabangga ay may malabakal na kamay na kumapit sa kaniya at hinatak siya. Suminghap siya at namilog ang mga mata nang bumangga siya sa matigas na katawan ng taong humatak sa kaniya. Nang makabawi ay agad niya itong tiningala. Pero mas lalong namilog ang mga mata niya nang makilala niya ang lalaki. The man in the elevator. The man she was afraid of.NAG-IGTING ang bagang ng lalaking halos perpekto sa pagkakaukit. Ang magkasalubong nitong kilay ay nadedepina ng kulay itim at malalim nitong mga mata.“Are you okay?” tanong nito.Napakurap si Andrea. Naitulak niya ito at agad na inayos ang sarili. Sobrang bilis ng tibok ng puso niya at nanlalambot pa ang mga tuhod niya.“Y-Yeah. Thank you.” Damn, for stuttering!Hindi pinahalata ang pagkataranta ay mabilis siyang naglakad pabalik sa loob ng building.She was tense as fuck. Hindi niya alam kung sa takot niya na muntik na siyang maatrasan ng sasakyan o sa hawak ng estrangherong lalaking iyon. Pero ramdam niyang may iba pa sa takot na iyon. At alam niya kung ano iyon. She is physically attracted to that man!She vividly recalls the spark that surged through her when she collided with the man's sturdy chest.Sh*t. Pakiramdam niya nanuyo ang lalamunan niya. Kaya nang may makasalubong siyang waiter na may dalang wine ay agad siyang kumuha ng isang glass at inisang lagok ang laman n’yon.Pe
MABILIS na umalis si Andrea sa gitna ng dance floor. Nanggigil na iniwan niya roon ang lalaki. Hindi na niya makita si Reichel kaya bumalik na lang muna siya sa bar counter. Naupo siya sa high stool at nag-order ng tequila.Nang mailapag ng bartender ang order niya ay agad niyang inubos iyon at muling nag-order. Damn it. Ginawa na nga niya lahat para lang makalimutan ang estrangherong lalaking iyon, pero ayon at nilapitan na naman siya ulit."One glass of whiskey,"She gasped when she heard the man's deep baritone voice requesting a glass of whiskey. Shit. Hindi ba talaga siya nito titigilan sa paglapit?Hindi siya umimik at pinanatili ang mga mata sa kaniyang inuming kalalapag lang ulit ng lalaking bartender. Pero sa gilid ng kaniyang mga mata, nakita niyang naupo ang lalaki sa katabing stool kung saan siya nakaupo."Are you stalking me?" Hindi na niya napigilan ang sariling tanong dito. Humarap siya rito at mariin itong tinititigan. Trying to intimidate him, but it seems he is not
ANDREA woke up in a small room. Tila rin may mabigat na sementong nakapatong sa kaniyang ulo. Marahas niyang idinilat ang mga mata pero mabilis din niyang pinagsisihan dahil sa pagsalakay sa kaniya ng liwanag.Agad niyang nasapo ang kaniyang noo. Fucking hang over!Tumihaya siya at inisip kung paano mawawala iyon pero bago pa man siya makapag-isip ng matino ay muling bumalik sa kaniya ang lahat ng nangyari kagabi.She's aching all over most especially in between her thighs.Muli siyang napapikit ng mariin. She remembers they were kissing hard, she asked him to fuck her, then the rest… wala na siyang naaalala, kung paano siya nadala ni Theon dito, kung paano...shit. At nakasisiguro siya na may nangyari sa kanila ng lalaki.Umahon siya at naupo pero muntik na siyang mapahiyaw nang maramdaman ang sakit sa pagitan ng mga hita niya.Damn it!She eyed the small bed where she was. Napansin din niya na bukod sa maliit na nightstand sa gilid nitong maliit na kama ay wala na siyang iba pang gami
MONDAY morning, Andrea received a call from her grandfather. Sinabi nitong dumiretso siya sa Montreal Pharmaceuticals building.Ang lolo Alexander niya ang tinawagan ng kaniyang sekretarya nang hindi siya makontak ng babae upang ipaalam na tumawag si Miss Madrigal at ipinaalam na nag-set na ng meeting si Mr. Montreal.Buong araw siyang tulog kahapon nang makauwi siya ng mansion. Hindi rin niya napansin na nawalan na ng baterya ang cell phone niya kaya hindi siya makontak ng secretary niya.Napatingin siya sa suot niyang relo. It's 7:45 AM. Alas otso ang sinet na meeting ni Mr. Montreal."I'll be there, Lo," aniya, habang nagmamadaling bumaba ng hagdanan. "Addie, slow down. Why the hurry?" Narinig niyang saway sa kaniya ng ina. Natigil siya sa may paanan ng hagdanan at nilingon ito sa may sala. Nakaupo ito sa couch katabi si Dhie. Sa harap ng mga ito ay dalawang tasa na nasa ibabaw ng center table. Tumayo ang Mommy niya at nilapitan siya."I'll hang up now, Lo," paalam niya sa abuel
“Congratulations, Mrs. Villanueva,” bati ni Andrea sa ginang, nang makita niya ang MRI brain test results nito matapos ang operasyon nito. And so far, wala siyang komplikasyon na nakikita.Nasabi na rin naman iyon sa kaniya ng radiologist at ni Dra. Venice, na isa sa mga neurologist dito bago pa man niya nakita ang MRI test result ng ginang. Na cleared na ito at maaaring magtuloy-tuloy na ang recovery nito. But of course, she needs to check it herself.“Oh, God, thank you.” Mangiyak-ngiyak nitong sambit.Niyakap naman ito ng asawa nito na masaya rin mula sa narinig sa kaniya."However, it's important that you still visit your family doctor from time to time to monitor your health, Mrs. Villanueva. And don't forget to take your medication for the surgical wound. Additionally, you must be mindful of your diet and know what to eat and what to avoid, 'kay?" “Yes, Doc. Thank you.”“You’re welcome, Mrs. Villanueva,”“Oh, dear, call me Tita Evangeline.”Hindi na siya nagsalita pa at tumango
NAG-HALF Day si Andrea sa trabaho. Nagbilin lang siya sa kaniyang sekretarya na pababalikin na lang sa Lunes nang umaga, kung sakaling may mga pasyente pa rin na pupunta at bigyan na lang muna ng appointment schedule."Noted, Doc." Dinampot niya ang shoulder bag at nagpaalam nang umalis. Pagkalabas niya ng DRMC building, agad niyang pinatunog ang sasakyan gamit ang car key niyang hawak. Sumakay din kaagad siya at nag-drive pauwi ng mansion. Pagkarating niya ay dumiretso siya sa kaniyang kuwarto para makaligo. Alas seis pa naman ng gabi ang party kaya may oras pa siya na makapag-ayos ng sarili. Sa totoo lang, kinakabahan siya. Hindi niya alam kung makukumbinsi niya si Mrs. Villanueva. Pero kung hindi man... she will do what she plans. Nakaupo na siya sa harap ng vanity mirror niya rito sa loob ng kuwarto nang may kumatok mula sa labas ng pintuan. "Pasok," aniya, habang ipinagpatuloy ang ginagawa sa kaniyang mukha. Mula sa repleksyon ng salamin, nakita niyang bumukas ang pinto at
SUNUD-SUNOD ang ginawang paglunok ni Andrea. Huli nilang pagkikita ni Theon ay sobra-sobra ang inis niya rito na gusto niya itong sigawan. Ipamukha rito na hindi siya cheap na babae gaya ng ipinaramdam nito sa kaniya.Mas lalo pang naghuhuramintado ang loob niya nang umakto itong tila hindi na sila magkakakilala. That what happened to them that night was probably nothing to him. Pero nagtimpi siya dahil ayaw naman niyang ipahiya ang sarili lalo pa sa harap ng kaniyang abuelo at kapatid nito.Kaya nauna siyang umalis nang araw na iyon. Nagdahilan siya na tumawag sa kaniya ang sekretarya at marami ng pasyenteng naghihintay sa clinic niya. At nang muli niyang makausap ang abuelo ay humingi siya rito ng isang linggong palugit para maghanap ng ibang pharmacies.But guess what? She is here, executing her plan.Hindi matanggap ng pride niya, na pagkatapos ng ipinaramdam ng lalaki sa kaniya, ay kailangan na naman niyang magpakumbaba rito para masolusyonan na ang crisis na nangyayari ngayon sa
Mrs. Villanueva gave a brief talk in front of their invited guests. Nagpasalamat ito sa kaligtasan nito sa tiyak na kamatayan, sa suporta ng pamilya nito para labanan ang sakit nito at nabigyan pa ito ng pagkakataon na iselebrar ang ikalimampu't anim na kaarawan nito ngayon. "Sabi ko, kung mabigyan man ulit ako nang pangalawang pagkakataon na mabuhay, gusto kong gamitin iyon para itama ang pagkakamali kong nagawa sa panganay kong a-anak at sana mabigyan din ako ng pagkakataon na makasama siya at makabawi sa mga pagkukulang ko sa kaniya." Bahagya pang pumiyok ang boses ni Mrs. Villanueva. Pinipigilan nitong maiyak sa harap ng mga bisita. Agad naman itong dinaluhan nang asawa nito at hinagod ang likod ng ginang para mapakalma. Nang tingnan niya si Theon ay wala man lang siyang emosyon na nakikita sa mukha ng lalaki, unlike his brother and sisters, na maluha-luha na nakatingin sa ina ng mga ito. Following Mrs. Villanueva's brief talk, dinner was served. Hindi naman naging tahimik
"Let go of me!"Mahina pero madiing sabi ni Andrea, habang pilit na hinihila niya ang kaniyang braso mula kay Theon. Kahit ang dalawang guwardya na nakatayo sa may exit ng ospital, hindi nakapagsalita nang masamang tingnan ito ni Theon. Para pa ngang takot ang mga ito sa lalaki dahil agad din na gumilid para makadaan sila.Pero nang maisip niya na si Theon na ang magiging director ng ospital na ito sa mga susunod na araw, mas lalo pa siyang pinanghinaan ng loob. Huminto lang si Theon sa paghila sa kaniya nang tuluyan na silang makalabas ng hospital at hinintay ang pagdating ng sasakyan nito na kinukuha ng valet. Pero hindi pa rin nito binibitiwan ang braso niya."Hindi ako sasama, sa 'yo. Bitiwan mo na ako!" piglas niya. Ngunit mas lalo lang humigpit ang pagkakapit ng kamay nito sa braso niya na pakiramdamdam niya mag-iiwan iyon ng marka sa balat niya.Nang huminto sa harap nila ang sasakyan nito, agad itong bumaba sa dalawang baitang na hagdanan bago pa man makaapak sa lupa habang
ANDREA'S anxiously going back and forth in front of the emergency room. Pabalik-balik siya sa pag-upo at tayo. Gano'n din si Mhie. Panay rin ang pagparoo't parito nito habang hinintay nila ang paglabas ng doktor na umasikaso kay Dhie sa loob. Her brother, Lucas, was just standing near the emergency room door with his stoic face, but she knows he is worried too. She never saw this coming. After Andrei's, nakalimutan na niya ang ganitong pakiramdam. Ang kaba na hindi niya mawari, ang takot na baka lumabas na wala ng buhay ang kaniyang ama d'yan sa loob ng emergency room. "God, please... save my father," she murmured. "I know I am not a good daughter to my parents. What happened to my father now was entirely my fault, so, please, save him." Dhie can't do this to them. No, not yet, not tomorrow or the other years. Kung may dapat mang parusahan, siya iyon. Dahil siya naman ang dahilan kung bakit nawala sa kanila ang kompanya. Nahinto siya sa pagparoo't parito at agad na napahawak sa ka
TAHIMIK ang Mommy niya habang lulan sila ng sasakyan papunta sa kompanya. Her lolo Alexander Del Rio called. Kailangan daw nilang pumunta sa Impero dahil nagpatawag ng meeting si Mr. Sanford sa lahat ng stockholders and shareholders. Hindi rin naman siya nagulat pa, dahil nasabihan na siya ni Mhie na baka magpatawag ng urgent meeting si Dhie.Pero mukhang hindi na makapaghintay ang traydor na si Mr. Sanford kaya ito na ang gumawa n'yon. Pero alam niyang hindi iyon ang dahilan kung bakit kibuin-dili siya ng kaniyang ina. Wala pa itong ideya sa kung ano man ang ginawa ni Mr. Sanford. Kaya may pakiramdam siya na may kinalaman iyon sa pagtawag ni Mrs. Montenegro dito kanina. "Mhie-" "Was it true?" Mhie asked her coldly. Ang mga mata ay nasa harap lang nito nakapirmi. Fear welled in her stomach when she realized that it could be either about her wedding or the company shares she sold to her husband. "True... what po?" Nanginig pa ang mga labi niya. "That you and Theon got married i
WHEN the traffic light turned red, Andrea stopped her car in the middle of the EDSA highway. Humigpit ang hawak niya sa manibela, walang pakialam kahit namuti na ang knuckles ng mga daliri niya sa sobrang higpit."Ahhh!"She shouted her anger and disappointment to herself. Sa matinding galit at pagkabigo na nararamdaman para sa sarili, nahampas niya ng nakakumo niyang mga kamay ang manibela ng sasakayan."Bakit ang tanga ko..." she muttered, as tears rolled down her cheeks.She fucking fell into his trap.Damn it! Muli niyang nahampas ang manibela ng sasakyan at isinubsob ang mukha roon.Namatay ang kuya Luke niya dahil sa katigasan ng ulo niya. Ngayon naman, nilagay niya na naman sa alanganin ang kompanya ni Dhie at ang hospital...But no… she shook her head. Hindi siya makapapayag na tuluyang magtagumpay ang mga ito sa masama nitong balak sa pamilya niya at makuha ang kompanyang pinaghirapang palaguin ng mga ninuno niya.Napa-angat ang tingin niya nang tumunog ang cell phone niya na
"Wala po si Sir Logan sa kanyang opisina ngayon, Doktora. Hindi po siya pumasok," ani ng sekretarya ni Mr. Yohan Montreal."Then tell me where he is now." Andrea demanded.Hindi pa rin humuhupa ang galit niya kay Theon. Paanong nagawa nito iyon sa kanila?Umiling si Miss Madrigal. "Hindi ko po alam, Dok—""Where's your boss then?" Tukoy niya kay Yohan Montreal."Nasa loob ng opisina niya, Dok. Pero bawal po siyang disturbuhin—"Nahinto ito sa pagsasalita nang bumukas ang pinto ng opisina ni Yohan Montreal at lumabas doon ang lalaki, kasunod ang dalawa pang lalaki, na mukhang kasing edad lang din ni Yohan Montreal at parehong naka-corporate attire.Nang makita siya ni Yohan ay agad itong lumapit sa kinaroroonan niya. Bahagya namang gumilid si Miss Madrigal para bigyan ng espasyo ang boss nito.“Andrea,” bati nito sa kaniya, nang tuluyan na itong nakalapit. “Ano’ng ginagawa mo rito?” tanong nito.She gritted her teeth. Mas lalo lang siyang nakaramdam nang galit. Did this man also know wh
THEON'S private chopper landed at the helipad at the top of Montreal Tower. Andrea noticed five males in black uniform promptly approaching the private chopper. Maybe they are staff here. Tinanggal niya ang suot niyang headphone at seatbelt. Nang buksan ng isang staff ang pinto sa gilid niya ay agad din siyang lumabas. Gano'n din si Theon na nasa tabi ng piloto, matapos pagbuksan din ng isa pang staff ang pinto sa gilid nito. Naramdaman niya agad ang lamig ng panggabing hangin sa balat niya nang tuluyan ng lumapat ang mga paa niya sa sahig. Nilingon niya si Theon. Kausap na nito ang piloto nito. Mukhang may ibinilin lang ito sa piloto base na rin sa panay na pagtango ng lalaki habang nakikinig sa mga sinasabi ni Theon dito. Huminga siya nang malalim at tumingala. Kita niya ang maraming bituing nagkikislapan sa langit, ang malaki at bilog na buwan na nagsisilbing ilaw rito sa buong rooftop. There are installed lights surround the area, but it seems they were intentionally left off
THE JUDGE started the wedding ceremony. Halos hindi na si Andrea humihinga. She felt nervous and a bit of fear. She didn't know what that fear was for. Tiningnan niya si Theon para basahin ang iniisip nito. But as usual, his eyes were cold and she couldn't see any emotion in them. Nang banggitin ng Judge na maaari na silang magpalitan ng singsing, may kinuha si Theon sa bulsa ng suot nitong pantalon na wedding bands. Isinuot nito sa daliri niya ang isang gold ring na may nakapalibot na limang diamonds. Manghang napatitig naman siya sa singsing. Hindi siya maalam sa mga alahas pero alam niyang mamahalin ang singsing na binili nito. Hindi rin niya in-expect na magkapagbigay ito ng singsing sa kaniya. Knowing that this is a shutgun wedding. May ibinigay rin ito sa kaniya na singsing. It's a plain gold wedding ring. Isinuot naman niya iyon sa palasingsingan nito. "You can kiss her now, hijo." Nakangiting sabi ng Judge kay Theon. Theon framed her face in his hands and claimed her lip
WHEN Andrea woke up the next morning, she was immediately nervous about what would happen this afternoon. She wished her best friend was here.She had tried calling Karenina several times last night, but she couldn't reach her.Gusto sana niya itong papupuntahin dito. Para may mapagsasabihan naman siya sa mga nangyayari sa buhay niya. Sa sitwasyong kinasusuungan niya. Pero kung kailan naman niya ito kailangan, saka naman ito hindi niya matawagan.Nagtataka rin siya at ilang araw na rin itong hindi tumawag sa kaniya. Imposible rin na hindi nito nabalitaan ang nangyari sa kaniya. Kaya ang tampong nararamdaman niya para sa matalik na kaibigan ay kaagad ding napalitan ng pag-aalala.Inabot niya ang phone niya na nasa ibabaw ng bedside drawer at muli niyang tinawagan ang numero ni Karenina. Ngunit katulad ng mga nauna niyang tawag dito ay puro babaeng operator pa rin ang nagsasalita sa kabilang linya.She sighed and dialled her number again. Pero operator ulit ang nagsasalita.Nagtipa siya
HABANG nakikipag-usap si Theon sa lola ni Andrea, nakatuon lamang ang kanyang tingin sa lalaki. Hindi pa rin siya makapaniwala sa biglaang pagdating nito.Sa nangyaring sagutan nila kanina, sa galit na nakikita niya sa mga mata nito, kumbinsido na siyang siya talaga ang gagawa ng paraan para lang mapilit niya itong pakasal sa kaniya. Kaya nakagugulat na bigla na lang itong dumating at pumayag na magpakasal silang dalawa. O baka may gusto na naman itong hilinging kapalit kaya biglang nagbago ang isip nito.Bumukas ang front door ng villa at lumabas si Tita Evangeline. Pero agad din itong natigilan nang makita si Theon na kausap pa rin ang lola niya. Hindi rin yata makapaniwala na nandito ang anak, at kinausap ang lola niya.Nang makabawi sa pagkabigla ay agad na lumapit sa kaniya ang ginang.“He is here…” manghang sambit nito.Hindi naman niya alam kung ano ang isasagot dahil hindi rin niya alam kung bakit biglang nagbago ang isip ni Theon kaya tumango na lang siya.Nang makitang tapos