Sierah Montreal...Midical mission in Cebu... two years ago?Who is she? Bakit wala siyang maalala na may kakilala siyang Sierah Montreal? Is she a doctor? Nurse?Wala siyang natatandaan na nagkaroon siya ng medical mission sa Cebu, two years ago. Yes, may branch sila ng DRMC sa Cebu. Pero noong nakaraang taon lang iyon naipatayo at ngayong taon lang din iyon binuksan para sa mga pasyente. Napahawak siya ulit sa kaniyang ulo. Tila sasabog ito sa mga katanungan na nasa utak niya. "B-Bakit hindi ko maalala kung totoo iyang mga pinagsasabi mo, ha?" tanong niya, her voice quivering with a mix of fear and frustration. She desperately searched her memory, trying to piece together any fragment of the events Theon was accusing her of. Ang madilim na mga mata ni Theon ay nang-aakusa pa ring nakatitig sa kaniya. His gaze was unwavering, a dark pool of suspicion that seemed to penetrate her very soul. His hands clenched into fists at his sides. His jaw was set, the muscles in his face twitch
KUYOM ang mga kamao ni Andrea habang nakatitig sa bahay ni Andrei. Hindi pa rin siya makapaniwala na pinakasalan nito ang babaeng matinding nanakit dito. Na sa kabila ng sakit na ipinaranas dito ng babae...Marahas na bumuntonghininga siya. Kagaya ni Manang Tina, hindi rin siya naniniwala na paghihiganti lang ang gusto ni Andrei kaya nito pinakasalan ang babaeng iyon. Mahal pa rin nito si Lorelei. Maaaring sa ngayon, galit ito at gustong maghiganti kaya nasabi nito iyon kay Mr. Sanford.Nagtanggal siya ng seatbelt at lumabas ng sasakyan. She pressed the doorbell twice before the guard opened the gate for her.Kilala na siya ng guard dito kaya hindi na niya kailangang magpakilala pa."Is my brother's home?""Wala po si Sir Andrei, Ma'am. Dinala niya po ang asawa niya sa ospital kasama ang lolo niyo."Kumunot ang noo niya. Nandito ang abuelo niya?"Why? What happened?"Nakita niya sa mukha ng guard ang pag-aalangan pero sumagot din naman, "Pasensya na po, Ma'am, pero hindi ko po alam ku
"Go home, brat. I can take care of myself. You don't have to stay and take care of me,"Andrea sighed. Their grandfather, Alexander, wants her to go home and take her residency at Del Rio Medical Center, and she said that to her parents and Andrei in the middle of their dinner.Gusto rin naman niyang sa DRMC magtrabaho kaya lang ang inaalala niya ay si Andrei. Hindi pa tapos ang therapy nito para makapaglakad ulit."Besides, Mhie and Dhie are here too," dugtong pa nito, nang makitang nag-aalangan pa rin siya na umuwi ng Pilipinas."I know, but I want to go home when you fully recover, Kuya."Nag-iwas ito ng tingin sa kaniya. Kapag seryoso siya ay tinatawag talaga niya itong Kuya at mananahimik na ito.Pero wala na siyang nagawa nang sumang-ayon din ang mga magulang nila kaya kinabukasan ay agad na nag-book siya ng ticket pauwi ng Pilipinas."Welcome home, hija. Congratulations on making it to the top two of MLE!" nakangiting sabi ng lolo Alexander niya at niyakap siya.She smiled and t
"No! Sierah! No, get of me!" Patuloy ang pagpupumiglas ni Andrea na tila ba naroon pa rin siya sa nakaraang iyon ng buhay niya. Her vision blurred, flickering between the reality in front of her and the past she'd fought so hard to escape. Ang mga kamay ng driver na pumipigil sa kaniya ay tila mas dumami pa. Ang ingay sa paligid ay mas lalo pang umingay at tila natataranta. Then, suddenly, she felt strong arms wrapping around her—firm, secure, grounding. Then, a familiar scent filled her senses. Theon... But why would he hug her if what he really wants is revenge on her? "Please, help me save Seirah," umiiyak na pakiusap niya rito. "Save her please, parang awa mo na..." Pero wala siyang narinig mula rito kundi mabibigat na paghinga. Maybe this is also the part of her past. Theon is not here. He is mad at her. He deceived her, for revenge of what happened to his wife, Seirah. "Addie, anak..." Narinig niya ang hikbi ng kaniyang ina. Her heart broke. Ang pagsa
ANDREA dropped her handbag on the floor. Nanlambot ang mga tuhod niya. Mabilis naman siyang dinaluhan ng lolo Alexander niya at pinaupo sa silyang nasa harap ng desk nito. Mabilis din na nagtawag si lola Annaliese ng kasambahay para magpakuha ng tubig para sa kaniya. Pakiramdam niya ay umikot ang silid at hindi siya makahinga sa halo-halong nararamdaman niya. Buhay si kuya Luke... At si Mr. Sanford... ito ang Kuya Luke niya... pero paano? Hindi ba at kasama itong sumabog noon sa lumang warehouse na pinagdalhan ng mga kidnapper nila noon? May katawan ng kuya niya ang nakuha ng mga otoridad sa pinangyarihan. Pina-DNA at positive iyon, 'di ba? Kaya paanong buhay? "Hija, are you okay?" Lolo Alexander asked, his voice laced with worry. Hindi siya makasagot. Para siyang nalulunod sa maraming katanungang nasa isip niya at sa nararamdaman niya. Lito, gulat at hindi niya alam kung maging masaya ba siya sa nalaman. Lola Annaliese rushed to her side with a glass of water in her ha
“MISS DEL RIO," Naniningkit ang mga matang napatingin si Andrea Mikaela sa babaeng tumawag sa kaniya. Her old-fashioned professor in Research II subject. Nabaling din sa kaniya ang atensyon ng mga kaklase niya. "What?" nakataas ang isang kilay na tanong niya sa matandang propesora. Kita niya ang pagkunot nang makunat na nitong noo. Ang eyeglasses nito ay nakapatong na sa ibaba ng nose bridge nito. Mukhang hindi yata nito nagustuhan ang naging sagot niya. "You're not listening, Miss Del Rio!" bulyaw nito na ikinasinghap ng mga kaklase niya. Halata sa mga itsura ng mga ito na natatakot ang mga ito para sa kaniya. Lihim siyang napaismid. Alam din naman niyang ang iba sa mga ito ay natatakot na madamay sa kaniya. Pero sino ba ang gustong makinig dito kung ang boring naman nito laging pakinggan? At paulit-ulit pa. Seriously? Ilang ulit ba nitong ipinapasagot sa kanila ang tanong nito? At ilang ulit ba nitong ulit-ulitin sa isang buong taon ang mga tanong nitong nakakarindi na sa
"DOC, bumalik na po ang heart rate ng pasyente." Saka lang nakahinga ng maluwang si Andrea Mikaela nang marinig iyon sa isa sa mga nurse na nag-assist sa kaniya sa loob ng operating room. She's currently operating the patient, para alisin ang brain tumor nito nang bigla na lang huminto ang heart rate nito. Kaya kinakailangan nila muna itong i-revived at pabalikin sa normal ang tibok ng puso nito bago niya ipagpapatuloy ang operasyon dito. And thank God, the woman’s heart rate came back. Hindi lang din naman siya ang nakahinga ng maluwag, pati na rin ang mga kasama niyang nasa loob ng operating room. After a couple of an hour, the operation was done, and it was successful. "Thank you so much, Dra. Del Rio," puno ng pasasalamat na sabi ni Mr. Gregorio Villanueva nang sabihin niya rito na successful ang operasyon ng asawa nitong si Mrs. Evangeline Villanueva. "She will be transferred at the recovery room, kung magtuloy-tuloy ang response ng kalusugan niya." "Thank you so much,
AFTER Andrea's encounter with Mr. Brixton Alessandro Sanford, the new investor of their company, she felt like she wants to see him again and talk to him despite with his attitude towards her. Hindi niya alam kung bakit iyon ang nararamdaman niya sa lalaking iyon. He's arrogant and very full of himself but why she felt like—she felt like she wanted to know him more. Kahit napaka-arogante nito, may bahagi pa rin ng puso niya na gusto niya itong makasama. Damn! Ano ba ang ibig sabihin nitong nararamdaman niya para sa lalaking iyon? Shit! Hindi siya pwedeng magkagusto sa lalaking iyon! This is absurd! "Okay lang po ba kayo, Dra. Del Rio?" Napakurap siya at nilingon niya ang katabi na si Dra. Venice. Pero ininguso lang nito ang mga kasamahan nilang doctor. Kaagad namang natuon ang pansin niya sa mga kasama niyang doctor sa loob ng meeting room. They had a meeting regarding the decreasing stock of medicines inside the hospital. At kailangan nila iyong masolusyunan bago pa man maub
ANDREA dropped her handbag on the floor. Nanlambot ang mga tuhod niya. Mabilis naman siyang dinaluhan ng lolo Alexander niya at pinaupo sa silyang nasa harap ng desk nito. Mabilis din na nagtawag si lola Annaliese ng kasambahay para magpakuha ng tubig para sa kaniya. Pakiramdam niya ay umikot ang silid at hindi siya makahinga sa halo-halong nararamdaman niya. Buhay si kuya Luke... At si Mr. Sanford... ito ang Kuya Luke niya... pero paano? Hindi ba at kasama itong sumabog noon sa lumang warehouse na pinagdalhan ng mga kidnapper nila noon? May katawan ng kuya niya ang nakuha ng mga otoridad sa pinangyarihan. Pina-DNA at positive iyon, 'di ba? Kaya paanong buhay? "Hija, are you okay?" Lolo Alexander asked, his voice laced with worry. Hindi siya makasagot. Para siyang nalulunod sa maraming katanungang nasa isip niya at sa nararamdaman niya. Lito, gulat at hindi niya alam kung maging masaya ba siya sa nalaman. Lola Annaliese rushed to her side with a glass of water in her ha
"No! Sierah! No, get of me!" Patuloy ang pagpupumiglas ni Andrea na tila ba naroon pa rin siya sa nakaraang iyon ng buhay niya. Her vision blurred, flickering between the reality in front of her and the past she'd fought so hard to escape. Ang mga kamay ng driver na pumipigil sa kaniya ay tila mas dumami pa. Ang ingay sa paligid ay mas lalo pang umingay at tila natataranta. Then, suddenly, she felt strong arms wrapping around her—firm, secure, grounding. Then, a familiar scent filled her senses. Theon... But why would he hug her if what he really wants is revenge on her? "Please, help me save Seirah," umiiyak na pakiusap niya rito. "Save her please, parang awa mo na..." Pero wala siyang narinig mula rito kundi mabibigat na paghinga. Maybe this is also the part of her past. Theon is not here. He is mad at her. He deceived her, for revenge of what happened to his wife, Seirah. "Addie, anak..." Narinig niya ang hikbi ng kaniyang ina. Her heart broke. Ang pagsa
"Go home, brat. I can take care of myself. You don't have to stay and take care of me,"Andrea sighed. Their grandfather, Alexander, wants her to go home and take her residency at Del Rio Medical Center, and she said that to her parents and Andrei in the middle of their dinner.Gusto rin naman niyang sa DRMC magtrabaho kaya lang ang inaalala niya ay si Andrei. Hindi pa tapos ang therapy nito para makapaglakad ulit."Besides, Mhie and Dhie are here too," dugtong pa nito, nang makitang nag-aalangan pa rin siya na umuwi ng Pilipinas."I know, but I want to go home when you fully recover, Kuya."Nag-iwas ito ng tingin sa kaniya. Kapag seryoso siya ay tinatawag talaga niya itong Kuya at mananahimik na ito.Pero wala na siyang nagawa nang sumang-ayon din ang mga magulang nila kaya kinabukasan ay agad na nag-book siya ng ticket pauwi ng Pilipinas."Welcome home, hija. Congratulations on making it to the top two of MLE!" nakangiting sabi ng lolo Alexander niya at niyakap siya.She smiled and t
KUYOM ang mga kamao ni Andrea habang nakatitig sa bahay ni Andrei. Hindi pa rin siya makapaniwala na pinakasalan nito ang babaeng matinding nanakit dito. Na sa kabila ng sakit na ipinaranas dito ng babae...Marahas na bumuntonghininga siya. Kagaya ni Manang Tina, hindi rin siya naniniwala na paghihiganti lang ang gusto ni Andrei kaya nito pinakasalan ang babaeng iyon. Mahal pa rin nito si Lorelei. Maaaring sa ngayon, galit ito at gustong maghiganti kaya nasabi nito iyon kay Mr. Sanford.Nagtanggal siya ng seatbelt at lumabas ng sasakyan. She pressed the doorbell twice before the guard opened the gate for her.Kilala na siya ng guard dito kaya hindi na niya kailangang magpakilala pa."Is my brother's home?""Wala po si Sir Andrei, Ma'am. Dinala niya po ang asawa niya sa ospital kasama ang lolo niyo."Kumunot ang noo niya. Nandito ang abuelo niya?"Why? What happened?"Nakita niya sa mukha ng guard ang pag-aalangan pero sumagot din naman, "Pasensya na po, Ma'am, pero hindi ko po alam ku
Sierah Montreal...Midical mission in Cebu... two years ago?Who is she? Bakit wala siyang maalala na may kakilala siyang Sierah Montreal? Is she a doctor? Nurse?Wala siyang natatandaan na nagkaroon siya ng medical mission sa Cebu, two years ago. Yes, may branch sila ng DRMC sa Cebu. Pero noong nakaraang taon lang iyon naipatayo at ngayong taon lang din iyon binuksan para sa mga pasyente. Napahawak siya ulit sa kaniyang ulo. Tila sasabog ito sa mga katanungan na nasa utak niya. "B-Bakit hindi ko maalala kung totoo iyang mga pinagsasabi mo, ha?" tanong niya, her voice quivering with a mix of fear and frustration. She desperately searched her memory, trying to piece together any fragment of the events Theon was accusing her of. Ang madilim na mga mata ni Theon ay nang-aakusa pa ring nakatitig sa kaniya. His gaze was unwavering, a dark pool of suspicion that seemed to penetrate her very soul. His hands clenched into fists at his sides. His jaw was set, the muscles in his face twitch
"Let go of me!"Mahina pero madiing sabi ni Andrea, habang pilit na hinihila niya ang kaniyang braso mula kay Theon. Kahit ang dalawang guwardya na nakatayo sa may exit ng ospital, hindi nakapagsalita nang masamang tingnan ito ni Theon. Para pa ngang takot ang mga ito sa lalaki dahil agad din na gumilid para makadaan sila.Pero nang maisip niya na si Theon na ang magiging director ng ospital na ito sa mga susunod na araw, mas lalo pa siyang pinanghinaan ng loob. Huminto lang si Theon sa paghila sa kaniya nang tuluyan na silang makalabas ng hospital at hinintay ang pagdating ng sasakyan nito na kinukuha ng valet. Pero hindi pa rin nito binibitiwan ang braso niya."Hindi ako sasama, sa 'yo. Bitiwan mo na ako!" piglas niya. Ngunit mas lalo lang humigpit ang pagkakapit ng kamay nito sa braso niya na pakiramdamdam niya mag-iiwan iyon ng marka sa balat niya.Nang huminto sa harap nila ang sasakyan nito, agad itong bumaba sa dalawang baitang na hagdanan bago pa man makaapak sa lupa habang
ANDREA'S anxiously going back and forth in front of the emergency room. Pabalik-balik siya sa pag-upo at tayo. Gano'n din si Mhie. Panay rin ang pagparoo't parito nito habang hinintay nila ang paglabas ng doktor na umasikaso kay Dhie sa loob. Her brother, Lucas, was just standing near the emergency room door with his stoic face, but she knows he is worried too. She never saw this coming. After Andrei's, nakalimutan na niya ang ganitong pakiramdam. Ang kaba na hindi niya mawari, ang takot na baka lumabas na wala ng buhay ang kaniyang ama d'yan sa loob ng emergency room. "God, please... save my father," she murmured. "I know I am not a good daughter to my parents. What happened to my father now was entirely my fault, so, please, save him." Dhie can't do this to them. No, not yet, not tomorrow or the other years. Kung may dapat mang parusahan, siya iyon. Dahil siya naman ang dahilan kung bakit nawala sa kanila ang kompanya. Nahinto siya sa pagparoo't parito at agad na napahawak sa ka
TAHIMIK ang Mommy niya habang lulan sila ng sasakyan papunta sa kompanya. Her lolo Alexander Del Rio called. Kailangan daw nilang pumunta sa Impero dahil nagpatawag ng meeting si Mr. Sanford sa lahat ng stockholders and shareholders. Hindi rin naman siya nagulat pa, dahil nasabihan na siya ni Mhie na baka magpatawag ng urgent meeting si Dhie.Mukhang hindi na makapaghintay ang traydor na si Mr. Sanford kaya ito na ang gumawa n'yon. Pero alam niyang hindi iyon ang dahilan kung bakit kibuin-dili siya ng kaniyang ina. Wala pa itong ideya sa kung ano man ang ginawa ni Mr. Sanford. Kaya may pakiramdam siya na may kinalaman iyon sa pagtawag ni Mrs. Montenegro dito kanina. "Mhie-" "Was it true?" Mhie asked her coldly. Ang mga mata ay nasa harap lang nito nakapirmi. Fear welled in her stomach when she realized that it could be either about her wedding or the company shares she sold to her husband. "True... what po?" Nanginig pa ang mga labi niya. "That you and Theon got married in Cor
WHEN the traffic light turned red, Andrea stopped her car in the middle of the EDSA highway. Humigpit ang hawak niya sa manibela, walang pakialam kahit namuti na ang knuckles ng mga daliri niya sa sobrang higpit."Ahhh!"She shouted her anger and disappointment to herself. Sa matinding galit at pagkabigo na nararamdaman para sa sarili, nahampas niya ng nakakumo niyang mga kamay ang manibela ng sasakayan."Bakit ang tanga ko..." she muttered, as tears rolled down her cheeks. She fucking fell into his trap. Damn it! Muli niyang nahampas ang manibela ng sasakyan at isinubsob ang mukha roon. Namatay ang kuya Luke niya dahil sa katigasan ng ulo niya. Ngayon naman, nilagay niya na naman sa alanganin ang kompanya ni Dhie at ang hospital... But no… she shook her head. Hindi siya makapapayag na tuluyang magtagumpay ang mga ito sa masama nitong balak sa pamilya niya at makuha ang kompanyang pinaghirapang palaguin ng mga ninuno niya. Napa-angat ang tingin niya nang tumunog ang cell phone niy