Makakaya mo bang bigyan ng pagkakataon ang taong naging dahilan kung bakit ka nasaktan at kung bakit nawala ang iyong tiwala? Sabi nila ang pagmamahal ay syang magiging inyo dapat matatag na kandado upang manatiling matatag ang inyong relasyon. “Wala ka ba talagang ibang gagawin kung hindi ang pagtaguan ako?” inis na tanong ni Ashton kay Mitsuki. “Hindi ko alam kung bakit ba patuloy mo pa rin akong sinusundan kahit alam mong nilalayuan na kita!” litanya ni Mitsuki kay Ashton.
View More~Past; The chapter 24’s continuation~MITSUKI’S POVLumipas ang ilang linggo at unti-unti kong nakikita ang pagbabago ni Ashton. Sa totoo lang ay naninibago lang ako ngayon sa kaniya kasi hindi ako sanay na ganito siya sa ‘kin kahit na noon pa. Habang abala ako sa opisina ay hindi nawawalan ng update sa ‘kin si Ashton. Pakiramdam ko ay ako na ang pinakamasuwerteng tao sa mundo dahil mayroong isang lalaki ang kayang magbago para sa ‘kin. Hindi lang dahil sa gusto niya akong bumalik sa kaniya kung hindi dahil sa gusto niya. “Zahara!” Napalingon ako sa tumawag sa ‘kin at doon ko nakita ang mukha ng kapatid ko. “What?” walang ganang tanong ko. “Ang sungit mo today ah? May dalaw ka?” tanong niya at napairap na lang ako sa kaniya. Hindi ko sinagot ang tanong niya kasi wala naman akong balak na makipag-usap sa kahit na sino sa ngayon kasi gusto ko ang mapag-isa muna. Ang sakit ng ulo ko ngayon at pakiramdam ko ay ang bigat ng buong katawan ko. Hindi ko alam kung bakit ganito ang pakiramd
~Past; The chapter 21’s continuation~THIRD PERSON’S POVHindi alam ni Mitsuki ang kan’yang gagawin nang sandaling iyon. Nang makasigaw siya sa kaniyang unan ay tumayo na ito at saka siya huminga ng malalim at naligo na at saka siya nagbihis. Kailangan na niyang ihanda ang kaniyang sarili dahil hindi na sila mag-amo ng kaniyang boss na si Ashton at kailangan niyang tanggapin na hindi na lang employee ang tingin sa kaniya ng kaniyang boss kung hindi isang babaeng makakasama nito hanggang sa dulo ng kan’yang buhay. Nang makapagbihis na ito ay saka siya ulit bumaba pero nasa sala na ang lahat kaya naman naisipan nitong pumunta sa kusina kasi nagutom siya. Hindi pa kasi siya nag-aalmusal matapos ang nangyari kanina. Nang makakuha ito ng pagkain ay isinara na nito ang ref at napatalon siya sa gulat nang makita si Ashton sa pagsara ng ref. “Ginulat mo ako!” ani niya. “I didn’t mean that,” sabi naman ni Ashton. Lumapit sa kaniya si Ashton. “Alam na ba nila?” bulong na tanong nito. Nanguno
~Present; The chapter 23’s continuation~ MITSUKI’S POV Habang nakatingin sa kamay ko ay hindi ako makapaniwalang ikakasal ako. Parang pakiramdam ko ay panaginip lang ang lahat ng ito. Habang nakatingin sa labas at tinatanaw ang magandang tanawin dito sa may veranda ay narinig ko ang pagbukas ng pinto at nakita kong nakangiti si ate Haruka at tingin ko’y mang-aasar na naman. Wala na naman sya sigurong magawa sa office at kung mero’n man tingin ko ay ibinigay na naman nya ang utos sa iba. “Congratulation sa kapatid kong malakas mag-emote pero nag-yes sa kasal,” sabi nito at napahawak ako sa ulo ko. “Bakit ba ang lakas mo parating mang-asar?” inis na sabi ko. “I was wondering... you were avoiding him when he arrived here and when he found you, Mitsuki. But I can’t understand why, all of a sudden, he proposed to you?” takang tanong nito. Tumingin ako sa kanya at napaisip sa kung ano ang ibig nyang sabihin. “W-what? You should be to his side, pero bakit parang biglang liko ka na nama
~Present; The chapter 22’s continuation~ MITSUKI’S POV Nang makabili na ako ng kakailanganin ko ay naisipan kong bumili ng pagkain. Habang naglalakad ako ay napahinto ako nang makita ko si Audrey na nakasuot ng skirt at naka-croptop. Napangiwi ako kasi ang lamig ng buong mall mero naka-skirt sya. Pinag-cross nya ang parehong braso nya sa ‘kin at saka nya tinaas ang kilay nya sa ‘kin. “I didn’t think that the trash would be in this place,” sabi nito at nakangisi pa. I gave her a silly grin, and then I looked around, approached her slightly, then spoke. “Hindi ka ba na-inform na ang basurang sinasabi mo ay isa nang magandang basura ngayon?” pang-aasar ko sa kanya. Tinignan ko ang suot nya. “Look at your clothes, Audrey. Parang kinulang sa tahe. Hindi ka naman siguro naghihirap ‘no?” mapang-asar na sabi ko. “What? Hindi ito kulang sa tahi! This is a design!” “Ah talaga ba, Audrey? Masyado kasing kapos. Alam mo imbis na pakialam mo buhay ko. Bakit hindi mo kaya inintindihin iyang sa
~Present; The chapter 3’s continuation~MITSUKI’S POVBumuntong hininga ako at napapikit kasi med’yo inaantok na rin ako. Napatingin ako sa likuran ko at nagulat ako nang nandoon pala si Zett. “He’s still here, huh?” ani nito.“MITSUKI!” sigaw ni ate at napapikit ako ng mariin.“What?”“Sabi ni Mommy papasukin mo daw ‘yong boyfriend mo!” sabi nito at napangiwi ako.“He’s not welcome here!”“What?” sabi nito at isasara ko na sana ang pinto nang bigla na lang hinarang ni Ashton ang kamay nya at nanlaki ang mata naming lahat kasi ang lakas ng pagkakasara ko.“Fvck it!” bulalas nito.“Hala ka girl anong ginawa mo,” sabi naman ni Angelique at saka tinignan ang kamay ni Ashton.“H-hindi ko sinasad’ya. Hinarang nya kamay nya kasalanan nya ‘yan,” sagot ko naman at saka ako tumingin kay Ashton.Lumapit si Ate Haruka at saka nya hinila si Ashton papasok sa loob ng bahay at saka sila pumunta sa kusina. Sumunod naman sina Angelique at Gladys at kami ni Zett naman ay naiwan. Tumingin ako sa kanya
MITSUKI’S POV We arrived at a mall, where I spotted a variety of bikes. To be honest, I like motorcycles but cannot afford one that’s as expensive as Janne’s. Sometimes I think about saving money so I can buy an expensive one, but that’s when I'm permanently at work and don’t think of leaving immediately.Napatingin ako sa isang Ecosse ES1 Spirit nagkakahalaga ito ng mga 3.6 million dollars at kung susumahin sa peso ay nasa 17 Billion pesos. Napatakip ako ng bibig ko at saka ako napatakip ng mata ko at napamura sa presyo.“Tangina?” hindi makapaniwalang usal ko.“W-why?” takang tanong ni Sir Ashton.“E, kasi naman sobrang mahal nitong ES1. Grabe naman ang price!” sabi ko at saka sya natawa.“Yes, it’s so expensive but that’s only for those who want to buy it. You are not forced to buy such a motor. Another thing is that there are others like that that are second-hand and it also looks expensive,” sabi nito at dumikit ako sa kanya.“Mga magkano po?”“Around… 50-100,” sagot nya.“Thaus
MITSUKI’S POV Sobra ang kaba sa dibdib ko at hindi ko alam kung anong unang gagawin ko. Para akong mababaliw sa kakaisip sa nangyayare ngayon dahil akala ko kasi ay kung hindi papasok si Ma’am Janne ay wala rin akong gagawin pero nagkamali ako sa isipin na ‘yon.“Is Janne told you about my secretary?” tanong nya sa ‘kin at saka ako tumango sa kanya. “Thank you,” dagdag nya at saka umupo sa upuan nya.“Ano po ba ang gagawin ko Sir?” tanong ko at saka lumapit pa malapit sa may table nya.“Wala kang gagawin hangga’t wala akong pinapagawa,” sagot naman nya at saka ako napaisip.Kung wala rin naman akong gagawin dito ay ano pa ang ginagawa ko dito? Napalingon ako sa may pinto nang may marinig akong kumatok at saka ako tumingin kay Sir Ashton. Hindi ito tumingin sa pinto pero pinindot nito ang kung ano mang tawag sa remote na ‘yon at nakita na kung sino ang nasa labas at nandoon si Sir Tyler.Pinapasok ito ni Sir Ashton si Sir Tyler at tumingin ito sa ‘kin at yumuko naman ako sa kanya. “Go
MITSUKU’S POV “Ashton.”Pareho kaming napatingin ni Sir Ashton sa tumawag sa kanya at saka nangunot ang noo ko ng makita si Sir Tyler. Pero agad din na napawin iyon at inayos ko ang sarili ko kasi nakakahiya sa kanya. Napatingin ako sa ibang direksyon at umupo ako at napatakip pa ako ng mukha ko dahil sa nangyare.“What are you doing here?” takang tanong ni Sir Ashton sa kanya.Lumapit sya sa ‘min at saka nya ako tinginan at ngumiti pa ito sa ‘kin. “Hi, Mitsuki,” bati nito sa ‘kin.“Ahh… h-hi po Sir Tyler,” bati ko na nauutal pa.Napapikit pa ako ng mariin kasi hindi ko alam kung bakit ako nauutal. “You two dating?” tanong nya at saka bumaling ang tingin nya kay Sir Ashton at tumingin din ito sa ‘kin at saka muling tumingin kay Sir Tyler.“Yeap, and you’re interrupting us,” sagot nya na sya namang ikinatampal ko ng noo ko.“Oh? I was?” ani pa nito at saka tinuro ang kanyang sarili.Tumayo ako dahilan para pareho silang mapatingin sa ‘kin. “Ah… ano… hindi po kami nade-date. Nagjo-joke
MITSUKI’S POVHindi ako makapaniwala sa nakikita ko at para akong nasa isang telenovela at ako ang bidang babae habang si Sir Ashton naman ang bidang lalake. Lumapit ako sa kanya at saka nya ako inalalayan na umupo at nang makaupo ako ay umupo rin sya sa harapan ko. Mero’ng nakahandang wine at nang maisalin ‘yon sa baso ay hindi ko mapigilan ang hindi ma-excite.“Bakit nyo naman po ginagawa ‘to?” tanong ko at namamangha pa rin sa nasa harapan ko.“I told you to not use ‘po’ when you talk to me? But by the way, I want you to know that you are special to me,” sagot nya at hindi pa rin maalis ang ngiti sa labi ko.“Salamat sa pagkain,” sabi ko at saka ako nag-umpisang kumain na.Sabay na kaming kumain at hindi ko maiwasan ang hindi manlaki ang mga mata ko dahil sa sarap nito. Ngayon lang ako nakatikim ng ganitong kasarap na putahe at sa totoo lang ay ito ang pangalawang beses na nakakain ako nito. Tumingin ako kay Sir Ashton habang nakangiti ako at nakita ko kung paano nyang ipinatong an
PROLOGUE“Wala ka ba talagang ibang gagawin kung hindi ang pagtaguan ako?” inis na tanong nya at bakas ang pagtitimpi nito sa pananalita niya.“Hindi ko alam kung bakit ba patuloy mo pa rin akong sinusundan kahit alam mong nilalayuan na kita!” Iyak kong saad sa kanya.Biglang namutawi ang katahimikan sa pagitan naming dalawa. Hindi ko na alam saan ako maaring magtago at kung anong gagawin ko malayuan ko lang sya. Hindi dapat sya nandito at matagal na mula ng huli ko syang makita at makausap ng ganito. Naiinis ako dahil sa ginagawa niya. Naiinis ako dahil kahit anong tago ko ay nahahanap niya ako. Unti-unting bumuhos ang malakas na ulan at iyon ang tanging kong naririnig.“Y-you know how much I love you right?” Tumingin ako sa kanya at hindi ko maiwasan ang hindi maawa. “You know how much I care for you, how much I miss you. From time-to-time I wanted to see you, hug you and kiss you. Pero hindi ko magawa dahil wala ka sa tabi ko.”Ang boses niya ang syang nakakapagpalambot sa puso ko....
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments