HARRIS’ POV
I was sitting peacefully in my throne when someone knocks on my office door and an asshole walk in.
"Come in," I said. I saw my VP smiling like an idiot. Tss. What is this fucker doing here unannounced? Wala naman akong naalalang pinapatawag ko siya at wala rin siyang dalang kahit ano sa mga kamay nito bukod sa ngising nasa mga labi niya. "Dude! You didn't tell me that you have a beautiful secretary," he said at umupo pa sa isa sa mga sofa na nandito sa loob ng opisina ko. Umirap lang ako sa kaniya at secretary ko na naman ang nagiging target niya.
"And why the hell would I tell you?" kuno't noo ko siyang tinignan pagkatapos ko 'yun sabihin sa kaniya. Humalakhak lang ang gago. "Okay fine. I can't answer your question. I'm not a Philosopher," he said while grinning to me. "What are you doing here? I give you an office to stay. Go out and go to your damn office," I said and I close my eyes. I need to relax just like what Audrey said. “Bulabugin mo ang sekretarya mo hindi sakin,” sabi ko sa kaniya and he groaned. “Sala sa mainit, sala sa malamig ang ulo noon.”
"Anyway did Thalia lent you a money?" tanong ni Louis. "Yes. Why did she tell you that? Geez! That brat," sabi ko naman. I open my eyes and saw him staring at me directly into my eyes. He looks like a psychotic man who forgot to drink his med. Louis doesn’t act like this if he doesn’t have an important thing to say.
"No. Hindi naman kami close para makipag-chismisan sa akin iyon eh, " sabi niya at ngumiti ng malungkot. So I just shook my head. Bumuntong hininga ako. He fell in love with my sister, but Thalia doesn’t like him, she just sees him as older brother. Hindi pa siguro naka-move on ang taong ito tsk tsk. “Don’t tell me you haven’t moved on?” I asked him and he glared at me. “Tapos na ako sa phase na iyan, ‘tol!” sabi niya at tumango na lamang ako.
"Anyways, Cassandra Launer," he said na nakapagpatigil sa aking pag iisip. I look at him to study if he's making fun of me or what. "W-What about her?" tanong ko sa kaniya. I didn't mean to stutter when I ask about her because I am shocked. I am just shocked because after how many years I haven’t heard her name because I am avoiding it. That bitch. I will never forget what she did to me.
"Well hindi ko alam kung namamalikmata lang ako kagabi or talagang siya iyon. We went to bar last night, and saw her. Hindi pa ako uminom ng alak noong time na iyon. Mabilis siyang umalis sa bar na iyon parang may kinausap lang siyang tao I don't know," sabi niya. “Baka namamalikmata lang din ako tutal marami naman ang magkakamukha sa mundo eh.”
What the hell is she doing here in the Philippines this time when she vowed herself that she will never come back here agin no matter what happens.
"We need extra careful regarding in our moves. You do not know, baka nagiging spy siya ng mga kalaban natin," sabi ko habang nilalaro ko ang G-Tec 0.3 na ballpen ko sa aking kaliwang kamay. "Of course you already learned a lesson," sabi ng kaibigan ko sa akin. I can’t be fooled by the same woman now because if I did, I’d rather die than being humiliated. I once let her tainted my name and I am not going to let her win this second time around. I am not going to do anything to her but if she came and bother me, I’ll take an action.
“Pero baka gustong makipagbalikan sa iyo kaya bumalik? Naks! Binabalik-balikan ah!” he teasted me and I just look at him plainly. “Fuck off,” I told him and shook my head. “O baka naman may bagong love interest ka na ngayon? Nagbibinata ka na ulit,” he said and wiggle his eyebrows. “Get lost.”
I played the ballpen in my hands until I saw my phone so I decided to call some of my men to come here. Cassandra is back in the country and our world is not big especially we are in the same field of expertise which is a business. Whatever Cassandra is cooking I must know it if it relates in our business because I will not think twice to shoot her if she pulled something.
An hour passed, I took a telephone when I read a message from them that they are heading now in my office. "Let them in, Ms. Santos," I commanded to my secretary and I heard a knock on my office's door. "Come in," sabi ko at inayos ang lamesa ko, ang mga dokumento na nagkalat kanina sa aking lamesa ay inilagay ko na sa isa sa mga drawers ko dito.
Bumukas ang pinto at isa-isang pumasok ang mga tauhan na tinawagan ko kanina. I saw Audrey looking at my direction I gulped when I saw her innocent look. I immediately look away and good thing the door is now closed. I shook my head slightly and heave a deep sigh.
"Boss, anong problema?" tanong ng isa sa mga tauhan ko.
"Cassandra Lanuer is back in the country you must know the reason why the fuck is she here," utos ko at tumango-tango sila. "Boss, hindi naman sa pakikialam ano, baka naman gustong makipagbalikan sa iyo?" tanong ng isa.
"What if I'll chop your body into parts and I connect them again using a tape, you want that?" tanong ko sa kaniya at napalunok naman ang nagtanong. "No, boss," sagot niya at ngumisi naman ako sa kaniya. "That's also my answer to your stupid question," sabi ko sa kaniya at ilang sandali pa ay pinaalis ko na sila pero may isang nanatili na nakangisi sa akin ngayon.
"I know the reason of your sudden change of heart," sabi niya sa akin and I just look at him plainly. "I am not interested to learn," sabi ko sa kaniya at napailing sa kaniya. "It's your new secretary, right?" tanong niya sa akin kaya uminit bigla ang ulo ko.
"Why it have to be her always?" tanong ko sa kaniya at humalakhak lamang ito kaya napahigpit ang hawak ko sa ballpen ko, I don't care how much it is cost as long as I hurt this motherfucker in front of me, I'm satisfied.
"I saw you look at her awhile ago. Bossing, reminder lang ha? Hangga't hindi mo pa naaayos ang gusot sa underground society, you can't have any woman especially that woman who is innocent and don't know anything about this," sabi niya sa akin at sumaludo pa saka mabilis na lumabas dahil nakaamba na ang kamay kong hahagisan siya.
On some point, he has a point. No, I am not interested to anyone right now, I am interested to what makes me richer.
AUDREY’S POV
Nakaupo lang ako ngayon sa area ko habang tinatamad akong naka-tingin sa Monitor at paulit-ulit ko itong ni-rerefresh baka sakaling may dumating na appointment ni Mr. Lamnelle.
5 minutes
6 minutes
7 minutes
8 minutes
"Audrey! Audrey! May tsismis ako sayo," sabi ni Kale. Tumingin ako sa kaniya na nasa harapan ko na at tila humihingal pa ito. “Kalma ka muna,” sabi ko sa kaniya at huminga muna siya ng malalim saka pumikit.
"Siguraduhin mong may silbi 'yan ah," sabi ko sa kaniya at humalukipkip na ako, na handang makinig sa nasagap ng radar nito. Umayos naman siya ng tayo saka inilagay pa ang kaniyang buhok sa likod ng kaniyang mga tenga.
Pagbibigyan ko ang isang ito tutal mukhang juicy ang hatid niyang balita sa akin.
"Alam mo bang may ex-girlfriend iyang boss mo, friend?" tanong niya sa akin ng may ngisi sa mga labi niya.
"Tingin mo, may alam ba ako? Ngayong baguhan lang ako rito?" sarcastic kong sabi sa kaniya para itago ko ang pagka-enthusiast sa sasabihin niya. Dahil nahihiwagahan ako sa pagkatao ng boss ko at nagtataka ako na sa ganong kagwapong itsura ay imposibleng walang babae sa buhay niya.
"Eto naman okay, fine sasabihin ko na," sabi niya at nagsimula na nga siyang nag-kwento.
Sinamahan ko si Sir Louis kahapon sa Bar kung saan siya makikipag-kita sa babaerong gustong mag-invest sa kompanya. Pero may bumangga sa akin na babae kaya muntikan na akong ma-out balance sa ginawa niya buti na lang at nahawakan kaagad ako ni Sir.
Pero ang ipinagtaka ko lang ay para siyang naka-kita ng multo dahil bigla siyang namutla at tinignan ko ng mabuti ang babae. She's undeniably beautiful and base on the way she dressed and walk, may ipinagmamalaking katawan at apelyidong hawak niya. Ngumiti lang sa kaniya ang babae pero hindi niya ito nginitian at ganon din ako sa kaniya.
At habang papauwi kami bigla siyang nagsalita na. "She's the ex-girlfriend of our CEO," sabi niya lang sa akin.
"Kaya therefore I conclude siya iyong kinahuhumalingan ng ating boss dati. Sa totoo lang, si Mr. Lamnelle ang nauna kong boss bago ako napunta kay Mr. Saavedra. Sobrang sungit at suplado niya sa akin, dahil iyon pala ay ka-brebreak lang nila ng girlfriend niya. At hanggang ata ngayon hindi pa yata siya naka-move on dahil ang huling nakarelasyon niya ay ang babaeng iyon. Kaya nga nagtataka ako kung paano mo natitiis ang ugali niya. Hindi nga ako tumagal ng isang linggo sa kaniya eh. Samantalang ikaw? Ilang linggo ka na rito at malapit ka ng abutin ng isang buwan," sabi niya sa akin na nakatitig lang sa kaniya.
Nawindang ang utak at kaluluwa ko sa nalaman ko kaya hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko dahil tila nililipad ang utak ko kung saan-saan nagpupunta ngayon.
"Hoy! Audrey? Ayos ka lang? Alam kong maganda ako pero huwag ka naman matulala sa akin," sabi niya na may kasamang hawi pa sa imaginary bangs niya kaya tumayo ako at bahagyang hinila ang hanggang balikat niyang buhok. Ginantihan niya ako kaya umirap ako sa kaniya. "Huwag ka kasing epal, Kale," sabi ko sa kaniya pero nag-flip lang siya ng buhok.
"Pero totoo ang sinabi kong nakita namin ang ex-girlfriend ni bossing maski ang amo ko ay nagulat din sa nakita niyang babae," sabi ni Kale kaya tumango ako sa kaniya. "Naniniwala naman ako sa sinabi mo, Kale huwag kang mag aalala," sabi ko at ngumiti naman siya sa akin.
S-Sino sila?
"Sorry if we interrupt your moments but can we talk to Mr. Lamnelle?" malamig na sabi nung isang lalaki na naka-black suit at naka-panloob ng pulang long sleeves. Well, lahat naman sila ay naka-black suit iyon nga lang ang determinant mo ay iyong long sleeves nilang pare-parehas naman pero iba ang kanilang mga hairstyle.
"I'm sorry, Sir. But you don't have appointment to him and how did you get in this floor?" tanong ko sa kaniya. May isang lalaki ang tumawa kaya tinignan ko ito, “syempre we used elevator, Miss Secretary?” punong-puno ng sarcasm ang lalaking kausap ko kanina pa kaya napakuyom ang kamao ko sa lamesa at ngumiti ng hilaw. “Hindi po ako nakikipagbiruan sa inyo.”
"Let them in, Ms. Santos," sabi ni Mr. Lamnelle through telephone. Kahit labag sa kalooban ko na papasukin sila ay mismong ang boss ko na mismo ang nagpapasok kaya wala akong nagawa kundi sundin siya. Nasa state of shock parin si Kale. Paano ba kasi mas lalong gwumapo ang apat na lalaki kanina sa suot nila para silang model sa mga magazines na nakikita ko at model ng mga billboards.
Kasabay ng pagbukas ng pinto ay nakita ko si bossing na nakatingin din sa akin at tila natulala ako sa pagtama ng aming mga mata, ang puso ko ay bumilis ang pagtibok nito hanggang sa sumara na ang pinto pero ang mabilis at malakas na tibok ay nandidito pa rin. What the hell is that? Natauhan ako nang marinig ko si Kale na magsalita.
"Ano na naman kaya ang pag-uusapan nila?" tanong ni Kale sa sarili niya habang naka-titig lang sa pintuan ng opisina ni Boss. Na-weweirduhan akong inalis ang tingin ko sa kaniya, ano kaya ang nahithit nito? "Kilala mo ba sila?" tanong ko sa kaniya at kinalabit siya kaya nagulat ito.
"Ano ba ang nangyayari sayo? Jusko ha. Namamaligno ka na naman ba?" tanong ko sa kaniya. Pero sinamaan lang niya ako ng tingin saka humalukipkip. "Sila lang naman ang mga tauhan ni Mr. Lamnelle," kaya naman bahahagya akong natulala na gaya niya kanina.
Tauhan niya ang mga iyon?! Kaya pala pare-parehas sila kung magsalita at gumalaw.
"Hoy! Itigil mo na iyan saksakan na nga ng gwapo ang boss mo eh. Maghahanap ka pa ba?" mataray na sabi ni Kale sa akin. Tinaasan ko lang siya ng kilay kaya agad siyang pumirmi at biglang umama ang kaniyang mukha.
"Saksakan naman ng kasamaan," dagdag ko sa kaniya kaya napahalakhak siya. “Tama, pare-parehas lang silang mag amo,” sabi ni Kale kaya naghalakhakan kaming dalawa pero hindi pa rin maalis sa utak ko ang ex-girlfriend ni bossing.
My thoughts went to the past of Harris on how he met his ex-girlfriend. Why does my heart suddenly beats faster?
AUDREY’S POV"Ms. Santos, cancel all my appointments for the next two days and now," sabi ni Mr. Lamnelle habang dala-dala ang sling bag niyang black. "Eh saan po kayo pupunta?" curious kong tanong sa kaniya kaya tumingin siya sa akin ng malamig. Ayan! Nagtanong ka pa kaya napanguso akong umiwas ng tingin."Somewhere and as my secretary, you still need to come here kahit wala ako dahil maraming paper works na naman ang babalikan ko and I want you to organize them. Be here, on time. Just don't forget I have my eyes here," seryoso niyang sabi sa akin at binigyan pa ako ng matalim na tingin na tila sinasabing wala akong kawala kahit na wala siya dito. Malaki pa man din ang floor na ito at nakakatakot mag isa."Opo, Sir," malugod kong sabi at saka nag-bow sa kaniya. I just watch him disappear in my sight saka ako bumuntong hininga. Tinignan ko ang mga papeles na nasa harapan ko ngayon. “Ano na? B
AUDREY’S POVNakatayo lang ako sa tapat ng pinto ng kaniyang opisina wala akong naririnig na ingay mula sa loob o may sound proof talaga ang opisina niya? Bubuksan ko sana ng may nagsalita sa likod ko kaya napatalon ako sa gulat, nang lingunin ko ito. Ang tatay ni Mr. Harris! Oh no! Agad akong nagbigay-galang sa kaniya at akala ko ba ay nasa loob siya kasama ng anak niya?"So, I repeat what are you doing here, iha?" maalumanay na tanong niya sa akin. "A-ah sir, nag-aalala kasi ako eh, baka kung ano ang nangyari sa kaniya sa loob knowing that he was betrayed by the people he trusted," sabi ko at ibinalik ko ulit ang tingin ko sa pinto, bumuntong-hininga ako although he doesn’t seem like suicidal person but you can never tell because a person has the ability to take their own lives."Wait iha, excuse me. Papalabasin ko lang ang anak kong iyan," sa
AUDREY’S POV The dinner meeting that was supposedly happen didn’t happen at all dahil hindi sumipot ang dapat sana na makakausap namin. Kaya ang ending ay na-badtrip ng malala si bossing at halos manginginig ang mga taong magtatakang lumapit sa kaniya dahil sa sama nito makatingin. Napahiya pa ako sa lahat dahil may tagos pala ang suot kong kulay puti na pencil skirt, hindi ko namalayan na first day ko pala dahil sa sobrang abala ko sa trabaho kaya pala kakaiba iyong pagkatakam ko sa mga street foods kahapon. Akala ko nga malalate kami sa meeting dahil na-traffic pa kami pero hindi rin pala kami sinipot!Matapos kaming kumain ng dinner kasi kami na ang nagtuloy ng naudlot, sayang naman iyong na-order na pagkain eh. Naalala ko na naman ang mahigpit na pagkakahawak ni bossing sa mga utensils na gamit niya at medyo kabado rin ako dahil baka mamaya itarak nito sa akin sa sobrang sama ng loob sa taong pinaasa lang kami sa wala. "Wait, Audrey," sabi ni Sir Harris n
AUDREY'S POV"Ayoko niyan," sabi ni bossing na parang bata sa pagkain na niluto ko kanina. Dinuguan lang naman ito pero huwag ka! Masarap ito! Kanina inutusan niya akong magluto ng kahit anong putahe tapos ngayon na may niluto ako, aayawan niya? Pinagloloko ba ako ng boss ko na ito? "Masarap ito kasi luto ko at saka talagang masarap ang putahe na ito. Saka hindi naman ito pinagbabawal sa religion natin ah," sabi ko sa kaniya at umupo opposite side, patuloy pa rin ako sa pangungumbinse sa kaniya pero umiiling parin siya at tila nandidiri sa nakahain sa kaniyang harapan. Para kasing tanga itong si bossing minsan. He crosses his arms above his chest. "You are just saying that because you're the one who cooked it. Besides, malinis ba iyang pinagkuhanan nila ng dugo? Saka hindi ba dugo iyan ng tao?" tanong nito sa akin. Bwisit na ito siya na nga ang nilutuan at papakainin ay siya pa ang mareklamo. “Ikaw ang dami mong reklamo, kanina na tinanong ko ku
AUDREY "Teka, saan mo ako dadalhin? Hindi ito ang daan papunta sa bahay ko," kinakabahan na sabi ko sa driver na kasama ko sa loob ng kotseng itim na gamit naming at agad naman akong sinalakay ng takot at kaba, humawak na ako sa pagbubuksan ng pinto. "Kalma ka lang, Miss dadalhin kita sa safe house ni bossing," tipid nitong sabi sa akin kaya nanlalaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya."Ano?!" gulat kong tanong sa kaniya. "Dadalhin mo ako sa lugar na hindi pamilyar sa akin?" tanong ko ulit sa kaniya pero patuloy pa rin siya sa pagmamaneho. Humugot siya ng malalim na buntong hininga, “magtataka na ako kung alam mo ang safe house ni boss,” naiirita nitong pambabara sa akin kaya sumimangot ako kahit kailan talaga ang mga tauhan ni bossing mainipin kagaya niya. “At saka hindi ako nababaliw para i-salvage ka dahil una at huli, anong makukuha ko sa iyo bukod sa kasalanan? Wala naman,” sabi niya kaya nagderetso ang dalawang kilay ko. “Porket mahirap ako eh gagantuhin
AUDREY'S POVEight-thirty in the evening at Hearfell Hotel. Mahigpit ang kapit ko sa braso ni bossing at ramdam ko ang tigas ng mga muscles ni bossing! Ang sarap tuloy maglambitin sa mga braso niya! Pero bago ko pa magawa iyon ay baka sinakal na niya ako gamit ito. Habang papasok kami sa loob ng venue ay nasa amin ang mga mata nila. May mga babaeng masamang tumingin sa akin at malagkit na tumingin sa kasama ko ngayon. "Bossing, sino-sino ang mga taong nandito?" tanong ko sa kaniya at gaya niya ay deretso lang ang tingin ko sa harapan. "Major stakeholders of companies or corporations, directors and chairmans of private hospital inside or outside of the country and there are some politicians who attended this event," sabi niya sa akin at napatango na lang ako sa sinabi niya puro bigating tao pala ang mga nandito eh. Napanguso tuloy ako lalo na’t nakita ko ang mga expensive things nila. Nakaramdam ako ng panliliit sa katawan ko gayong ang lakas ng loob kong magpunta
AUDREY LANE "Teka, saan mo ako dadalhin? Hindi ito ang daan papunta sa bahay ko," kinakabahan na sabi ko sa driver na kasama ko sa loob ng kotseng itim na gamit naming at agad naman akong sinalakay ng takot at kaba, humawak na ako sa pagbubuksan ng pinto. "Kalma ka lang, Miss dadalhin kita sa safe house ni bossing," tipid nitong sabi sa akin kaya nanlalaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya."Ano?!" gulat kong tanong sa kaniya. "Dadalhin mo ako sa lugar na hindi pamilyar sa akin?" tanong ko ulit sa kaniya pero patuloy pa rin siya sa pagmamaneho. Humugot siya ng malalim na buntong hininga, “magtataka na ako kung alam mo ang safe house ni boss,” naiirita nitong pambabara sa akin kaya sumimangot ako kahit kailan talaga ang mga tauhan ni bossing mainipin kagaya niya. “At saka hindi ako nababaliw para i-salvage ka dahil una at huli, anong makukuha ko sa iyo bukod sa kasalanan? Wala naman,” sabi niya kaya nagderetso ang dalawang kilay ko. “Porket mahir
Ten fifty-five in the evening at Hearfell Hotel.HARRISAfter I sent my sister away I run inside the hotel immediately to help my men dumaan ako sa exit ng hotel para hindi ako mapansin ng ibang grupo, I carefully walk inside with the gun in my hand and multiplying my instinct so I can cheat death and at the same time I can give him some people to escort going into hell. I look at my leather wrist watch and it’s ten in the evening, Daddy called me awhile ago to eliminate the Almanzo group here so I turn on my bluetooth earpiece. Napangiwi ako nung bumungad sa akin ang mga tawanan ng mga tauhan ko na tila nagsasaya pa sila. We are in the middle of mafia war, this is not our war but we’ll join them because I have my own agenda. "Boss, where are you?" "Boss, malapit na kami sa floor kung saan nag-sstay ang anak ni Mr. Alamanzo,""All right where are the others? I'm walking here in exit," sabi ko sa kanila from here in my spot, I clearly hear the people