AUDREY
Kinaumagahan ay mas maaga pa akong nagising kaysa sa mga kasama ko sa bahay, nakaligo na ako at nakabihis na dahil mamayang eight o'clock pa ang lapag ng eroplano na sinasakyan ni Harris. Nakatayo ako sa harap ng full-length mirror at sinusuri ang katawan ko, royal blue ang kulay ng dress na suot ko at naka-off shoulder pa ako.
Halos mapatalon ako ng bumukas ang pinto ng kwarto ko at si Ate Beatrice lang naman pala eh, halatang bagong gising palang ito at lumaki ang mga mata niya ng mapagtantong nakabihis na ako.
"What the? Saktong five o’clock in the morning pa lang ah," komento ni Ate sa akin at natawa na lang ako sa kaniya. Pumasok siya sa aking kwarto at lumapit ito sa akin tapos bigla na lang siyang yumuko at lumevel sa tiyan ko. “Anyway, good morning to our little champ,” sabi niya sabay haplos pa dito kaya naman nakaramdam ako ng kasiyahan.
“Ate---”
“Hep! I know the baby is still a
AUDREYMasaya akong nahulog ang lahat ng bagay sa tamang lalagyan kagaya nito ngayon hindi ko inaasahan na magsasama ang dalawang pamilya sa isang lugar na hindi nagpapatayan hindi gaya ng dati na bawal sila sa iisang lugar. Even the mafia boss of Lamnelle clan is here which is Harris.The La Vostans and Lanuers. Wala dito si Ellie na anak ng matandang La Vostans dahil nagaaral ito sa ibang bansa at mas pinili niyang lumayo na lamang sa magulong mundo na kinamulatan niya.Nakahalukipkip lang ako dito at nagmamasid kung ano ang susunod nilang gagawin, wala naman akong balak sumali sa away kung may mangyayaring away man."Yes, and I really thank your daughter, Audrey who is a real bitch for saving me even though she's the one who hit me," Old man said kaya napairap ako hindi ko pa rin maalis sa isipan ko ang mga sinabi ng matandang ito na gusto akong pakasalan? Sa harap pa mismo ng asawa niya? Eww. Kaderder ha. Anyway, move on, Audrey!
HARRIS After four years "Daddy! Chase me! Daddy!" sigaw ng isang batang lalaki na patuloy sa pagtakbo sa malawak na playground sa likod ng bahay ng mga Lamnelle. Agad naman akong tumakbo papunta sa kaniya kanina ko pa siya tinatawag na tumigil na dahil pupuntahan pa namin ang Mommy niya sa trabaho. Ako ang naiwan dito sa bahay poara alagaan ang anak namin ni misis. "Anak, stop running! Kapag nadapa ka malalagot ako kay Mommy mo!" nagmamakaawa kong suway sa anak kong lalaki, three years old pa lang at sobrang kulit na. What more for the upcoming years? Baka mamuti na ang buhok ko kahit hindi pa ako pasok sa senior citizen. "Edi mabuti!" natatawang sabi niya sa akin kaya natawa na rin ako, tumigil ako nung tumakbo siya palapit sa akin at bigla itong nadapa kaya dinaluhan ko ito. Nanlalaki ang mga mata ko at bigla akong pinagpawisan kaya naman tumakbo ako papunta sa kaniya. "Ito na nga ba ang si
AUDREY“Mama Audrey!” masayang tawag sa akin ng isang batang tumatakbo na ngayon papunta sa akin na may dala-dala siyang isang maliit na basket at may laman itong prutas. We are in the Philippines now and my family decided to stay here since this is the work place of Harris and I.“Hello, Kendall!” sabi ko at saka siya sinalubong ito ng isang mahigpit na yakap. Four years ago a woman came in our house and asking for our help, it’s Adelaine. This is child of Adelaine and my brother, she survived the cancer.“How is my baby girl doing?” malambing kong tanong sa kaniya. Sa aming lahat na magkakapatid ay siya sa akin pinaka-close kaya tinawag niya rin akong Mama Audrey at Papa Harris naman ang aking asawa. “Mama, pinabibigay ni Mama Ade sa iyo po,” masayang sabi niya kaya agad ko naman kinuha ang basket mula sa kamay niya.
AUDREY“Austin Harrison,” tawag ko sa aming anak na ngauyon ay nakaupo sa harapan naming dalawa ni Harris. Aalis kami ngayon at tatlong araw kaming mawawala dahil napagisipan namin ni Harris na mag-unwind ngayon sa Siargao. Maiiwan si Austin sa aking mga manugang. “Yes, Mommy. Don’t worry I will behave and I am not going to give my grandparents a headache,” sabi niya at itinaas pa ang isang kamay niya na tila nanunumpa.“Siguraduhin mo lang dahil kapag nalaman ko ang mga hindi kaaya-ayang bagay na ginawa mo, you know what will happen to you right?” I seriously told him and he nodded. “Ayoko naman, Mommy ma-ground ng toys ko,” sabi niya kaya tumango naman ako.I discipline our child in the way of grounded and talks, hindi ko kailanman pinagbuhatan ng kamay at sinigawan ang anak namin dahil ayaw kong itanim sa utak ni Austin na sa
"Audrey Lane! Lumabas ka nga diyan sa apartment mo!" sigaw ng isang medyo matandang babae sa labas ng aking apartment at napabuntong-hininga naman ako bago tumayo ako sa aking kama na walang foam at nag unat bago tumungo sa pintuan. Binuksan ko ito at tumambad sa akin ang pagmumukha ng aking Land lady Mots.Panigurado maniningil na naman ito ng bayad sa paupahan at kamalas-malasan pa ay natanggal pa ako sa trabaho ko kaya hindi ko rin alam kung saan ako huhugot ng ipambabayad sa kaniya. Napakamot ako sa magulo kong buhok dahil siya ang nanggising sa akin at wala pa akong suklay. “Bakit ganiyan ang hitsura mo?” nanlalait na tanong niya sa akin kaya umirap ako sa kaniya."Ikaw na bata ka! Kailan ka ba magbabayad ng upa?! Lahat ng mga kapit-bahay mo ay nakabayad na nuong nakaraang linggo pa, ikaw kailan naman?! Aba, Audrey! Mahiya ka naman!" beastmode na tanong ni Lady Mots. Napakamot ako sa aking ulo, hindi sa kati kundi sa irita u
AUDREY’S POVDalawang linggo na ang nakalilipas nang magsimula akong magtrabaho sa kompanya bilang isang dakilang secretary ng unico hijo ng isang mayamang pamilya. Habang inaayos ko ang mga papeles na nasa table ko para ibigay mamaya kay Mr. Lamnelle ng biglang may dumating na isang babae na halatang anak ng mayaman ang nagtanong sa akin kaya nakangiti ang mukha kong humarap dito."Miss, where is Mr. Harris Lamnelle?""He is currently in the meeting with the other executives, Ma'am. You can wait here. Hindi bale po ay matatapos na po sila any minute," pangungumbinsi ko sa kaniya. Tumango lang siya at umupo sa naka-assign na upuan para sa mga bisita. Nagbuklat siya ng mga magazines pero hindi naman niya ito binabasa dahil mabilis niya itong inililipat ang bawat pahina nito."How's Mr. Lamnelle as your boss, Miss Secretary?" biglaang tanong niya sa akin na nakapagpatigil sa g
HARRIS’ POVI was sitting peacefully in my throne when someone knocks on my office door and an asshole walk in."Come in," I said. I saw my VP smiling like an idiot. Tss. What is this fucker doing here unannounced? Wala naman akong naalalang pinapatawag ko siya at wala rin siyang dalang kahit ano sa mga kamay nito bukod sa ngising nasa mga labi niya. "Dude! You didn't tell me that you have a beautiful secretary," he said at umupo pa sa isa sa mga sofa na nandito sa loob ng opisina ko. Umirap lang ako sa kaniya at secretary ko na naman ang nagiging target niya."And why the hell would I tell you?" kuno't noo ko siyang tinignan pagkatapos ko 'yun sabihin sa kaniya. Humalakhak lang ang gago. "Okay fine. I can't answer your question. I'm not a Philosopher," he said while grinning to me. "What are you doing here? I give you an office to stay. Go out and go to your damn office," I said a
AUDREY’S POV"Ms. Santos, cancel all my appointments for the next two days and now," sabi ni Mr. Lamnelle habang dala-dala ang sling bag niyang black. "Eh saan po kayo pupunta?" curious kong tanong sa kaniya kaya tumingin siya sa akin ng malamig. Ayan! Nagtanong ka pa kaya napanguso akong umiwas ng tingin."Somewhere and as my secretary, you still need to come here kahit wala ako dahil maraming paper works na naman ang babalikan ko and I want you to organize them. Be here, on time. Just don't forget I have my eyes here," seryoso niyang sabi sa akin at binigyan pa ako ng matalim na tingin na tila sinasabing wala akong kawala kahit na wala siya dito. Malaki pa man din ang floor na ito at nakakatakot mag isa."Opo, Sir," malugod kong sabi at saka nag-bow sa kaniya. I just watch him disappear in my sight saka ako bumuntong hininga. Tinignan ko ang mga papeles na nasa harapan ko ngayon. “Ano na? B