AUDREY'S POVEight-thirty in the evening at Hearfell Hotel. Mahigpit ang kapit ko sa braso ni bossing at ramdam ko ang tigas ng mga muscles ni bossing! Ang sarap tuloy maglambitin sa mga braso niya! Pero bago ko pa magawa iyon ay baka sinakal na niya ako gamit ito. Habang papasok kami sa loob ng venue ay nasa amin ang mga mata nila. May mga babaeng masamang tumingin sa akin at malagkit na tumingin sa kasama ko ngayon. "Bossing, sino-sino ang mga taong nandito?" tanong ko sa kaniya at gaya niya ay deretso lang ang tingin ko sa harapan. "Major stakeholders of companies or corporations, directors and chairmans of private hospital inside or outside of the country and there are some politicians who attended this event," sabi niya sa akin at napatango na lang ako sa sinabi niya puro bigating tao pala ang mga nandito eh. Napanguso tuloy ako lalo na’t nakita ko ang mga expensive things nila. Nakaramdam ako ng panliliit sa katawan ko gayong ang lakas ng loob kong magpunta
AUDREY LANE "Teka, saan mo ako dadalhin? Hindi ito ang daan papunta sa bahay ko," kinakabahan na sabi ko sa driver na kasama ko sa loob ng kotseng itim na gamit naming at agad naman akong sinalakay ng takot at kaba, humawak na ako sa pagbubuksan ng pinto. "Kalma ka lang, Miss dadalhin kita sa safe house ni bossing," tipid nitong sabi sa akin kaya nanlalaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya."Ano?!" gulat kong tanong sa kaniya. "Dadalhin mo ako sa lugar na hindi pamilyar sa akin?" tanong ko ulit sa kaniya pero patuloy pa rin siya sa pagmamaneho. Humugot siya ng malalim na buntong hininga, “magtataka na ako kung alam mo ang safe house ni boss,” naiirita nitong pambabara sa akin kaya sumimangot ako kahit kailan talaga ang mga tauhan ni bossing mainipin kagaya niya. “At saka hindi ako nababaliw para i-salvage ka dahil una at huli, anong makukuha ko sa iyo bukod sa kasalanan? Wala naman,” sabi niya kaya nagderetso ang dalawang kilay ko. “Porket mahir
Ten fifty-five in the evening at Hearfell Hotel.HARRISAfter I sent my sister away I run inside the hotel immediately to help my men dumaan ako sa exit ng hotel para hindi ako mapansin ng ibang grupo, I carefully walk inside with the gun in my hand and multiplying my instinct so I can cheat death and at the same time I can give him some people to escort going into hell. I look at my leather wrist watch and it’s ten in the evening, Daddy called me awhile ago to eliminate the Almanzo group here so I turn on my bluetooth earpiece. Napangiwi ako nung bumungad sa akin ang mga tawanan ng mga tauhan ko na tila nagsasaya pa sila. We are in the middle of mafia war, this is not our war but we’ll join them because I have my own agenda. "Boss, where are you?" "Boss, malapit na kami sa floor kung saan nag-sstay ang anak ni Mr. Alamanzo,""All right where are the others? I'm walking here in exit," sabi ko sa kanila from here in my spot, I clearly hear the people
AUDREYWhy does he have so many bruises in his face and body? They are all looking at me and bossing is just staring at me blankly. “Get us medical kits,” utos ni bossing sa isa sa mga kasambahay na nandidito at doon lang naalimpungatan ang lahat kaya gumalaw ang mga inutusan niya. Hindi naalis ang tingin ko sa kaniya habang naglalakad ako palapit dito. "What...What happened?" tanong ko sa kanila kaya napalingon sila ng sabay-sabay sa akin. Hindi ko alam kung anong sumanib na spiritu sa katawan ko at tumakbo papalapit kay Sir Harris. "A-Anong nangyari sayo? Kanina lang when I left y-you there you were fine," mahina kong sabi sa kaniya pero hindi siya umimik bagkus ay tinignan lang niya ako ng malamig. Sinubukan kong hawakan ang sugat niya sa pisngi ngunit hinuli niya ang aking kamay at ibinaba niya ito. "Why are you still awake?" paos na tanong niya sa akin at hindi pinansin ang tanong ko. "I've waited for you," mahina kong sabi. The atmosphere here is
AUDREY Walong araw na simula nung dalhin ako ni bossing sa kaniyang safe house sa Tagaytay, kaya pala ganon ang kapaligiran, nalaman ko na lang kinaumagahan at hindi kami gumamit ng kotse pauwi dito bagkus ay helicopter na pinalipad mismo ni bossing. Ultimate crush ko na si bossing! Habang nagpapalipad siya ng helicopter hindi ko maiwasan na mamangha sa kaniya lalo dahil bukod sa magaling siya sa pamamalakad ng kompanya nila ay magaling din siya magpalipad!"Secretary Lane," tawag sa akin ni Sir Harris through telephone na magkakabit sa kaniyang opisina sa area ko. Enebe, sher! Tumikhim muna ako at huminga ng malalim bago ko siya sinagot. "Yes, Sir?""May appointed meeting ba ako ngayong hapon?” tanong niya sa akin kaya dal-dali kong tinignan ang schedule niya for today sa aking monitor. "Meron, Sir. Its Cassandra Laneur," sabi ko sa kaniya na ikinatahimik niya at narinig ko ang malalim na buntong hininga niya."Wh
AUDREY Ano kaya ang sasabihin ni bossing sa akin mamaya? Imbes na deretso na ako nang uwi eh may pasegway pa siyang nalalaman! Kainis naman! What a tiring day! saad ko sa aking sarili, gusto ko nang humilata sa aking kama ko para makapagpahinga na rin sana. Tumingin ako sa wall clock na nasa harapan ko at saktong alas-singko na ng hapon kaya niligpit ko na ang mga gamit na nagkalat sa aking lamesa, mga basura na kailangan ilagay sa trash bin para kukunin na lang ng janitor mamaya na siyang maglilinis. I shut down the computer and unplug it from the socket. "Santos, are you finish?" tanong ni Sir Harris sa akin kaya napa-tigil ako saka siya liningon, tumango ako sa kaniya. “Kababae mong tao, ang kalat ng lamesa mo,” sabi niya sa akin at sinamaan ko siya ng tingin. “Naglilinis pa lang ako, kamahalan,” sarkastiko kong sabi sa kaniya at inilagay ang mga basurang naipon ko ulit sa trash can. "Sandali lang, bossing. Magaayos lang ako ng sarili ko sa com
AUDREY Isang araw na lang ang bibilangin at sa wakas ay darating na ang magaling kong boss sa wakas! Masyadong madugo ang iniwan niya sa akin na trabaho, minsan iniisip ko parang nanadya ang tadhana eh, kung kailan wala si bossing saka naman nag-datingan ang mga sunud-sunod na problema kaya minsan dito na ako sa kompanya natutulog. May gabi pa na halos mangiyak-ngiyak na ako dahil hindi ko alam kung ano ang gagawin ko at halos isumpa ko na lang si bossing kung nasaan man siya."Audrey, kaya pa?" tanong sa akin ni Sir Louis habang naka-tayo sa harapan ko na may dala-dalang folder para i-rereview ko ang proposal ng Lanser Shipping Line. Isa rin ito, siya ang bise-presidente ng kompanya kaya dinadamay ko siya sa stress na aking nararamdaman ngayon. Hindi pwedeng ako lang at saka isa lamang akong secretary ng kaibigan niya.Ngumiti ako sa kaniya ng hilaw. "Oo naman I am not Audrey Santos for nothing," sabi ko sa kaniya saka hinawi pa ang buhok ko a
AUDREY Nakangiti ako ng buong-buo habang hinihintay si bossing na lumabas mula sa eroplanong sinakyan niya. Ngayon kasi ang dating niya at ako ang naisipan niyang sumundo sa kaniya dito sa airport, nakita ko na siya at naka-suot lang siya ng simpleng white t-shirt and dark blue jeans with white sneakers. He is just wearing a casual outfit but why do I feel like he is the most handsome man in my eyes whatever he wears?Para siyang naglalakad sa isang runway fashion show, pati ang mga kasabay niyang pasahero na lumalakad ay napapatitig sa kaniya lalo na ang mga babae kung makatingin sa kaniya ay napakalagkit, pati ang mga staffs dito sa airport sinusundan siya ng mga tingin. Umismid naman ako sa mga babaeng iyon.Girls!Huwagkayongumagaw,kaloka!Hindi ko namalayan na nasa harapan ko na siya. "Hey, ayos ka lang?" bigla niyang tanong sa akin na nakapagpabalik sa akin sa reyalidad
AUDREY“Austin Harrison,” tawag ko sa aming anak na ngauyon ay nakaupo sa harapan naming dalawa ni Harris. Aalis kami ngayon at tatlong araw kaming mawawala dahil napagisipan namin ni Harris na mag-unwind ngayon sa Siargao. Maiiwan si Austin sa aking mga manugang. “Yes, Mommy. Don’t worry I will behave and I am not going to give my grandparents a headache,” sabi niya at itinaas pa ang isang kamay niya na tila nanunumpa.“Siguraduhin mo lang dahil kapag nalaman ko ang mga hindi kaaya-ayang bagay na ginawa mo, you know what will happen to you right?” I seriously told him and he nodded. “Ayoko naman, Mommy ma-ground ng toys ko,” sabi niya kaya tumango naman ako.I discipline our child in the way of grounded and talks, hindi ko kailanman pinagbuhatan ng kamay at sinigawan ang anak namin dahil ayaw kong itanim sa utak ni Austin na sa
AUDREY“Mama Audrey!” masayang tawag sa akin ng isang batang tumatakbo na ngayon papunta sa akin na may dala-dala siyang isang maliit na basket at may laman itong prutas. We are in the Philippines now and my family decided to stay here since this is the work place of Harris and I.“Hello, Kendall!” sabi ko at saka siya sinalubong ito ng isang mahigpit na yakap. Four years ago a woman came in our house and asking for our help, it’s Adelaine. This is child of Adelaine and my brother, she survived the cancer.“How is my baby girl doing?” malambing kong tanong sa kaniya. Sa aming lahat na magkakapatid ay siya sa akin pinaka-close kaya tinawag niya rin akong Mama Audrey at Papa Harris naman ang aking asawa. “Mama, pinabibigay ni Mama Ade sa iyo po,” masayang sabi niya kaya agad ko naman kinuha ang basket mula sa kamay niya.
HARRIS After four years "Daddy! Chase me! Daddy!" sigaw ng isang batang lalaki na patuloy sa pagtakbo sa malawak na playground sa likod ng bahay ng mga Lamnelle. Agad naman akong tumakbo papunta sa kaniya kanina ko pa siya tinatawag na tumigil na dahil pupuntahan pa namin ang Mommy niya sa trabaho. Ako ang naiwan dito sa bahay poara alagaan ang anak namin ni misis. "Anak, stop running! Kapag nadapa ka malalagot ako kay Mommy mo!" nagmamakaawa kong suway sa anak kong lalaki, three years old pa lang at sobrang kulit na. What more for the upcoming years? Baka mamuti na ang buhok ko kahit hindi pa ako pasok sa senior citizen. "Edi mabuti!" natatawang sabi niya sa akin kaya natawa na rin ako, tumigil ako nung tumakbo siya palapit sa akin at bigla itong nadapa kaya dinaluhan ko ito. Nanlalaki ang mga mata ko at bigla akong pinagpawisan kaya naman tumakbo ako papunta sa kaniya. "Ito na nga ba ang si
AUDREYMasaya akong nahulog ang lahat ng bagay sa tamang lalagyan kagaya nito ngayon hindi ko inaasahan na magsasama ang dalawang pamilya sa isang lugar na hindi nagpapatayan hindi gaya ng dati na bawal sila sa iisang lugar. Even the mafia boss of Lamnelle clan is here which is Harris.The La Vostans and Lanuers. Wala dito si Ellie na anak ng matandang La Vostans dahil nagaaral ito sa ibang bansa at mas pinili niyang lumayo na lamang sa magulong mundo na kinamulatan niya.Nakahalukipkip lang ako dito at nagmamasid kung ano ang susunod nilang gagawin, wala naman akong balak sumali sa away kung may mangyayaring away man."Yes, and I really thank your daughter, Audrey who is a real bitch for saving me even though she's the one who hit me," Old man said kaya napairap ako hindi ko pa rin maalis sa isipan ko ang mga sinabi ng matandang ito na gusto akong pakasalan? Sa harap pa mismo ng asawa niya? Eww. Kaderder ha. Anyway, move on, Audrey!
AUDREYKinaumagahan ay mas maaga pa akong nagising kaysa sa mga kasama ko sa bahay, nakaligo na ako at nakabihis na dahil mamayang eight o'clock pa ang lapag ng eroplano na sinasakyan ni Harris. Nakatayo ako sa harap ng full-length mirror at sinusuri ang katawan ko, royal blue ang kulay ng dress na suot ko at naka-off shoulder pa ako.Halos mapatalon ako ng bumukas ang pinto ng kwarto ko at si Ate Beatrice lang naman pala eh, halatang bagong gising palang ito at lumaki ang mga mata niya ng mapagtantong nakabihis na ako."What the? Saktong five o’clock in the morning pa lang ah," komento ni Ate sa akin at natawa na lang ako sa kaniya. Pumasok siya sa aking kwarto at lumapit ito sa akin tapos bigla na lang siyang yumuko at lumevel sa tiyan ko. “Anyway, good morning to our little champ,” sabi niya sabay haplos pa dito kaya naman nakaramdam ako ng kasiyahan.“Ate---”“Hep! I know the baby is still a
AUDREYDalawang linggo na ang nakalilipas simula nung makalabas ako ng Hospital at bukas naman ang uwi ni Harris dito, umuwi lang siya nung isang araw sa Pilipinas upang ayusin ang leave niya. Hindi pa rin ako pwedeng bumyahe ng mahabang oras and I can't risk my child's safety. I was advised to not travel while I’m in my first trimester because it’s the crucial part.Naalala ko pa nung nalaman nila Tita Lauren ang kalagayan ko ay agad silang lumipad papunta dito.Nasa bahay na kami noon at kakalabas ko lang ng hospital, si Harris ang umaayos lahat ng gamit ko at ako naman ay nandito sa aming sala, naka-upo at kumakain ng cookies.Bumukas ang pinto ng bahay at nanlalaki pa ang mga mata ko ng makita ko sina Tita Lauren, Tito Harrold at Thallia."Audrey darling!""Oh my gosh! Ate Audrey!"Hinintay ko na tawagin din ako ni Tito Harrold pero kumindat lang ito sa akin at n
AUDREYNagising ako mula sa pagkakatulog dahil sa ingay ng aking paligid may nagsasalita at tumatawa."Wow. Ang ingay niyo," nanghihinang puna ko sa kanila kaya lumipad ang mga mata nila sa akin. Kailan pa nandito si Kale at Louis? “Makapagingay kayo diyan parang walang natutulog ah,” dagdag ko pa."Audrey? Audrey?! Omg!" sabi ni Kale at tumakbo pa papunta sa akin, napansin ko ang katawan niya specifically sa tiyan niya na may umbok na. “Huwag kang tumakbo, gaga. Buntis ka!” sabi ko sa kaniya at hindi ako pinansin. Lumapit sa akin si Harris saka ako hinalikan sa noo."Mag-ingat ka nga. Maalog ang anak mo at magaya pa sayo na malakas ang saltik," sabi ko sa kaniya at inalalayan ako ni Harris na maupo."Tubig please?" sabi ko kay Harris. Nagtataka akong hindi ko makita ang mga magulang ko dito."Alright," saad niya. Napatingin naman ako sa pinto ng ito ay bumukas at pumasok ang mga kapatid kong babae. "
AUDREYAgad na tinutukan ni Harris ng baril si Ellie, ang babae na nagpaputok malapit sa mga paa ko. “You don’t just point a gun towards my woman that easily,” sabi ni Harris dito. I heard her name from Harris awhile ago."Are you going to kill me?" she said while pointing herself so I rolled my eyes. Don’t tell me she’ll go dramatically now? Nakita kong tinutok ni Andreus Lewis ang baril kay Harris kaya binunot ko ang isa pang baril na nasa bewang ni Harris saka tinutok din kay Andreus."No. I just want you to send in hell," Harris said in a bored tone.“You knew about me ever since,” I told to Andreus and he nodded. “Yeah and I observed that you are easy to manipulate and made believe in my lies,” Andreus said so I smirked. Ayoko ang sinabi niyang madali lang akong manipulahin but the real thing is I just made them believe that I believed them. It is so fun to watch people became stu
AUDREY"Faster!" bulyaw sa akin ni Harris. Kaya binilisan ko naman ang pag-atake sa ka-sparring ko ngayon at binigyan siya ng suntok sa mukha. Tutal this is the last practice of mine but this is so tiring as hell! I am exhausted now!"Kumakain ka ba?" sarkastiko na tanong ni Kuya sa akin kaya inikutan ko ito ng mata and heaved a deep sigh I am going to give my everything because I want to take a rest now."Look at us. You should hit him like this!" he said and demonstrate the movement to me with the help of Harris as his partner. Buti na lang at nakailag kundi nasuntok ni Kuya sa nguso nito na sana ngayon ay nagdudugo na."Be careful. You might hit my face," asar na reklamo ni Harris kay Kuya pero tinapik lang ang balikat nito. “Tanggapin mo na lang because I can’ t still accept that you are my sister’ s boyfriend now,” sabi ni Kuya kaya natawa naman ako ng bahagya dahil may tinatago pala siyang sama ng loob kay Ha