Chapter 22LuntianHindi ko pinapansin si Reyna. I'm sulking. It's hell a petty but I can't help!“Is there a way for me to view their CCTV?” I feel so ridiculous asking the question. Kaya imbis na sa reception o sa security ko tanungin, sa maasahan na kay Gilbert ako nagtanong.“CCTV?”“Yeah, sa bandang pool hanggang sa mga elevators paakyat sa aming suite.” At talagang naging specific ako sa gusto ko.May mga kaluskos akong narinig sa gawi ni Gilbert.“Did you do something indecent in there?” Nahihimigan ko ang mapanuyang halakhak niyang pinipigil.“Hell no!” mariing tanggi ko.I won't undress Reyna for everyone to see! Oo at sa club siya nagtatrabaho, sumasayaw siya nang kapiraso ang suot at kung minsan halos wala na talaga. Sometimes the thought of it leaves a bitter taste against my tongue. Pero confident si Reyna sa ginagawa niya. And who am I to judge or to stop her from doing what she's confident about.Ang importante lang naman sa’kin ay ang honesty niya. Ang pagiging totoo n
ReynaNakakakilig talaga ‘yong mga bl! Dati naman wala akong pakielam sa mga bading bading. Pero ngayon na may nasaksihan na sa totoong buhay, nakakakilig pala. A love that goes beyond gender. A strong and sincere and beautiful love. Sana totoo ang forever.Natapos ang huling araw ng conference ni Lulu sa aming chismisan tungkol sa tagong relasyon noong half Japanese at anak ng businessman. Talagang iniwan niya ang mga importanteng taong kausap para pakinggan ang mga chismis at kilig ko sa dalawang iyon.Akala ko nga tapos na ang kilig nang makabalik na sa aming suite, pero sumabog naman ang masarap at nakakakiliti na pakiramdam sa kalooban ko nang pihitin ako ni Lulu at sinunggaban ng marahang halik pagkapasok na pagkapasok sa aming suite.Lumagabog ang kung anu-anong mga bagay na natamaan ko habang unti-unting umaatras sa marahang tulak ni Lulu papasok pa lalo sa loob.“Hmmm,” ungot ko sa labi niya nang tumama ang balakang ko sa kung saan.Sinapo niya ang parteng tumama ng palad niy
LuntianI woke up to Reyna's intense gaze. Sa tindi nga ng pagtitig niya ay hindi niya na namalayang gising na ako. At halos mapaahon siya sa gulat nang batiin ko ng ‘good morning'. I would be flattered with the staring if she doesn't look anxious or something the way she looks at me.Ako naman tuloy ang nag-obserba.Umahon siya sa kama. Hindi ko alam kung para ba iwasan ang tingin ko o para talaga itali ang mahabang buhok.“Kanina ka pa gising?” Nahimigan ko ang pang-aakusa sa tono niya.I don't know if it has something to do with how I caught her staring or she just really doesn't feel like it today. But… she doesn't look like she woke up on the right side of the bed. Ni walang good mo-good morning.“Nope, I just woke up,” garagal pa ang boses ko at napakusot ng mata. Sabay ahon ko paupo sa kama para sana obserbahan pa siya.“Kanina ka pa gising?” Gusto ko sana siyang tudyuin pero mas bumuhos ang pag-aalala ko sa kinikilos niya.Umiling siya bago nagkibit-balikat. Pinulot ang bra sa
Reyna“I think I like you…” boses ni Lulu.Ginising ako ng boses na yon sa isip ko. Sa isip ko lang dahil tulog na tulog pa naman si Lulu sa tabi ko.Bakit ko ba napanaginipan ‘yon? Paano naman ‘yon mangyayari? Wala namang kagusti-gusto sa’kin. At higit sa lahat, hindi kami puwede. Masyado kaming magkaiba.Tingin ko, masyado kong binibigyan ng meaning ang mga ginagawa ni Lulu na kasama naman talaga sa kasunduan namin. Masyado na akong nagiging assumera. Mabait at gentleman lang talaga ‘yong tao.Idagdag pa na nahuli niya akong pinagpapantasyahan siya umagang-umaga. Muntik ko nang ipalupot ang shower sa leeg ko!Sinulit ko ang oras sa banyo para isipin kung paanong hindi kami makupot sa iisang espasyo ng aming suite. Saktong kumatok siya para sa breakfast. Kaya naman naisip kong ayain siyang lumabas.Malay ko, baka naman makakita ako ng nga guwapong Hapon na yummy! Baka sakaling mawaglit ang dimples ng isang ito sa isip ko.Pero disaster! Wala pang poging Hapon!Sinubukan kong iwasan p
ReynaSa lahat naman ng puwedeng ipadala ng Diyos, bakit siya pa?Kung kanina nanlilit lang ako sa sarili ko, ngayon naaalibadbaran at nadidiri na rin ako sarili ko para sa katabi kong humahalimuyak sa bango sa kabila ng maghapong trabaho.Siguro centralized ang aircon sa opisina niya kaya ‘di pinawisan at amoy mamahaling perfume pa rin.Pasimple kong inamoy ang sarili. Amoy downy naman ang dress shirt na suot ko. Hindi rin naman ako maasim kahit na medyo pinawisan na kanina sa lansangan.Bukod sa sarili at normal kong amoy sa araw-araw, may kumapit lang na ibang amoy sa sleeve ng suot ko. Panlalaking perfume.Kahit na hindi naman ako mabaho, gusto kong masuka dahil sa pagkadisgusto sa sarili. Gusto kong masuka pero wala akong intensiyon na lalo pang dumihan ang sahig at ang passenger seat ng mamahaling kotse na ‘to, na kahit ibenta ko pa ang kaluluwa ko, hindi ako makakabili. My presence alone is enough to stain the seat and pollute the air inside this car.Hay! Bakit ba ang drama ko
Reyna“Magkano?!” Hindi makapaniwalang tanong ni Mama.“200 po. 100 pesos para sa PTA at 90 pesos po para sa school newspaper,” sagot ko bago tikman ang niluluto. Sardinas na may malunggay na kinuha ko lang sa likod-bahay. Mura at madaling lutuin. Masarap din naman kung gutom ka talaga.“Anong nushpaper?!” iritado na aniya.Nushpaper? Bigla tuloy sumakit ang sentido ko.“Dyaryo po,” buntonghininga ko.“Dyaryo?! Tapos 90 pesos? Anong klase dyaryo ‘yan?! Bente lang ‘yan diyan kay Marites na chismosa! Doon ka na lang bumili!” Ngayon ay galit na galit na aniya.Hindi na ako nangahas na silipin siya sa maliit naming sala at ipaliwanag ang pinagkaiba ng school newspaper at ang nushpaper daw ni Aling Marites. Wala siya sa mood dahil wala siyang mahithit, walang sigarilyo. Dinekwat ni Tiyo Kadyo, kinakasama niya, ang kita niya kagabi sa club no’ng tulog siya, na malamang ay pinatalo na sa sabungan.Sila naman ang magsasabong mamaya panigurado.“Akala mo siguro nagtatae ako ng pera! Saka anong
Reyna“Kaya ko,” hingal na ani ko.Laglag ang panga ni Mamang Paula nang makita ang kabuuan ko. Pakiramdam ko rin tumigil ang paligid para pagmasdan ang pagiging hubad ko.Oo, parang sasabog ang ulo ko sa sobrang hiya ngunit sa kabila no’n, may bahid ng confidence akong nararamdaman. Tumigil ang lahat para tignan ang katawan ko. Pak! Parang model lang o ‘di kaya beauty queen!Maganda naman kasi ako. Kumpara sa mga taga-sa’min, maganda na talaga ‘ko. Maganda rin kasi si Mama, ugali lang ang hindi maganda sa kaniya na buti hindi ko namana.Mahaba, tuwid at bagsak ang itim kong buhok. Medyo maputi rin ako at makinis kahit laking squatter. Dahil siguro sa tatay kong hindi ko kilala. Hindi rin kasi alam ni Mama kung sino bumuntis sa kaniya, e.In-inspeksiyon ni Mamang Paula ang kabuuan ko. Bagama't gulat, ngumisi siya.“Hindi naman kailangan hubarin lahat. Pwede naman iwan ang panty at bra…”Ha?Tumingin ako sa paligid. Parang huminto ang paligid, lahat laglag ang panga at nakatingin sa’ki
ReynaEww! Kadiri!First time kong maranasan magshower at sa kasamaang palad, sa laway pa ni Tiyo Kadyo. Si Tiyo Kadyo na naninilaw ang ngipin at mabaho ang hininga dahil sa alak at sigarilyo.Kinuha siya ng mga bouncer, kinaladkad habang nagsisisigaw habang pinapahid ko ang laway sa mukha ko. Nailigtas ako sa pagkakataong iyon pero ngayong pauwi na, hindi ko alam.Dala ko ang dalawang libong kinita ngayong araw. Nasira kasi ang performance kaya walang tip. Kainis. Nakapagpalit na ako ng suot pero hindi pa binura ang makeup. Pinagtitinginan tuloy ako ng mga nadaanang tambay sa eskinita patungo sa bahay. Ganda ko kasi. Kahit yung mga tambay doon na nangingikil kay Estong lampa napatingin sa’kin kaya nakaligtas siya.Hay, salamat sa ganda ko.Nadatnan kong maingay ang bahay dahil sa bunganga ni Mama pag-uwi, hindi dahil sa mga ungol, kundi dahil nag-aaway ang mag-asawa.“Dinugasan mo na naman ba ako, Kadyo?!” Malayo pa lang ay dinig ko na si Mama. “Palagi na lang, Kadyo!”Hindi ko nadin