Reyna
Eww! Kadiri! First time kong maranasan magshower at sa kasamaang palad, sa laway pa ni Tiyo Kadyo. Si Tiyo Kadyo na naninilaw ang ngipin at mabaho ang hininga dahil sa alak at sigarilyo. Kinuha siya ng mga bouncer, kinaladkad habang nagsisisigaw habang pinapahid ko ang laway sa mukha ko. Nailigtas ako sa pagkakataong iyon pero ngayong pauwi na, hindi ko alam. Dala ko ang dalawang libong kinita ngayong araw. Nasira kasi ang performance kaya walang tip. Kainis. Nakapagpalit na ako ng suot pero hindi pa binura ang makeup. Pinagtitinginan tuloy ako ng mga nadaanang tambay sa eskinita patungo sa bahay. Ganda ko kasi. Kahit yung mga tambay doon na nangingikil kay Estong lampa napatingin sa’kin kaya nakaligtas siya. Hay, salamat sa ganda ko. Nadatnan kong maingay ang bahay dahil sa bunganga ni Mama pag-uwi, hindi dahil sa mga ungol, kundi dahil nag-aaway ang mag-asawa. “Dinugasan mo na naman ba ako, Kadyo?!” Malayo pa lang ay dinig ko na si Mama. “Palagi na lang, Kadyo!” Hindi ko nadinig na sumagot si Tiyo Kadyo, kaya pala, bagsak kasi siya sa kahoy naming upuan sa sala. Tuspak at namumula sa pagkalasing. Galing siguro sa inuman doon kanina sa kantong nadaanan ko. Mula sa kusina ay sumulpot si Mama namay kunot ang noo. Naramdaman siguro ang pagdating ko. Umaliwalas ang mukha niya. “Nakaayos ka ah! Marami kang customer?” Masayang bungad niya, parang hindi banas sa nakahilatang lasing sa upuang kahoy. “Hindi naman, bago lang ako e,” sagot ko at nilampasan siya para dumiretsiyo sa banyo para maghilamos. Naghilamos ako para burahin ang makeup. Walang tubig. Buti kasya pa ng isang tabo. “Magkano ang kinita mo?” Sumunod si Mama sa banyo at walang kaabog-abog na binuksan ang pintuan. Madali kasing sungkitin ang lock gamit ang kutsilyo. Isa pa ‘yan sa problema ko. Hindi ako sumagot, nagdadalawang isip kung magsasabi ng totoo. Hindi naman kasi sa pagdadamot, pero alam ko kasing kapag pera, hindi siya puwedeng pagtataguan. “Bakit ayaw mong sumagot?! Akala mo naman kukuhanin ko lahat! Ang ambag mo lang rito sa bahay!” Nagsimula siyang isumbat ang pagpapalaki sa’kin kagaya ng lagi niyang ginagawa. Na parang choice kong mailuwal at maging sabit sa buhay niya. Bumuntonghininga ako at inabot sa kaniya ang isang libo para tumahimik. Makakaipon naman siguro ako sa pa-isa-isang libo. “Ito lang?!” aniya na parang barya lang ang inabot ko. “Puro mayayaman ang customer niyo doon tapos isang libo lang?!” Napabuntonghininga na lang ulit ako at saka kinuha sa bulsa ang limang daan pa para iabot pero naunahan niya na akong padarag na kalkalin ang sariling bulsa. Madali niya akong natangay para lang kapkapin ang mga tinatago ko sa katawan. Sinubukan kong protektahan ang kita ko pero wala na akong nagawa. Wala akong nagawa nang mahawakan niya na ng buo ang kinita ko ngayong araw. Binilang niyang mga tig-iisang daan. Gustong-gusto ko iyong kuhain pero alam kong mapupunit lang ang mga iyon dahil hindi niya bibitawan. “Ang damot mo! Wala ka naman ibang paggagastusan, e ang dami-dami nating bayarin!” Sabay salpak ng isang daan sa bulsa ko. Isang daan lang. Naiiyak ako sa galit pero wala namang magagawa ang pag-iyak. Gano’n at gano’n lang ang nangyayari sa araw-araw. Kahit anong ipit ang gawin ko, para siyang may mata sa likod ng ulo at sa bawat sulok ng bahay. Araw-araw mas nadadagdagan ang kagustuhan kong umalis. Hindi rin iyon ang huling beses na nakialam si Tiyo Kadyo sa trabaho ko. Matapos niya akong matalsikan ng laway at kaladkarin siya ng mga bouncer palabas, hindi pa rin siya tumigil. Bilib talaga ako sa tiyaga ni Tiyo Kadyo! Araw-arawin ba naman ang pagpunta sa club kahit wala naman akong shift roon! Kaso lang, today, natiyempuhan niya na naman akong papasok pa lang sa club. Parang may megaphone sa lalamunan siyang sumigaw. “REYNA!” Sinubukan niyang lumapit sa’kin pero mas mabilis ang mga bouncer na pigilan siya. Medyo lasing rin kaya hindi nakalaban. “PAPASUKIN NIYO AKO!” sigaw niya, nagwawala mula sa hawak ng mga bouncer. “Ma’am,” lumapit ang isa sa mga bouncer sa’kin. Hindi ko kilala, mukhang baguhan. “Huwag niyong papasukin,” agap ko agad. “Banned nga po siya. Kaso nangugulo, e!” Hindi ko alam kung ano ang kailangan kong gawin. Nakipag-eye to eye pa si kuyang bouncer akala mo isa sa’min si Cassiopeia sa Encantadia na may kakayahang magtelepathy. “Dadalhin lang namin sa medyo malayo, Ma’am.” Base sa kislap ng mata niya at sa kintab ng ngipin nang ngumisi siya, alam kong hindi lang iyon ang mangyayari. Inalala ko ang mga nangyari nitong mga nakalipas na walong taon. Oo, walong taon na ang lumipas pero heto pa rin ako sa impyernong buhay ko. Ang kaibahan lang, sumuko na ako sa magandang buhay. Palagi ko pa ring naabutan nag-aaway si Mama at Tiyo Kadyo. Palagi pa rin kasi niyang kinukupitan si Mama. Dati para lang sa sabong at mga bisyo niya, ngayon ay para na rin makapasok sa club na pinagtatrabahuhan ko. Hindi ko alam kung anong gusto niya. Gusto niya ba akong kaladkarin sa labas? Panoorin? Hindi ko alam dahil magkaibang magkaiba ang lasing na ai Tiyo Kadyo at may sapak sa ulo kahit sober na si Tiyo Kadyo. Kapag lasing, lantaran kung mang manyak. Kapag sober, pailalim kung tumira. Kaya ang ending, ang kalahati ng sweldo ko na entrega dapat sa bahay, wala ng natitira dahil kinukuha lahat ni Mama. Tinignan ko pa ng isa si Tiyo Kadyo at inisip ang mga posibleng kahantungan niya. Sa huli, wala akong naramdaman kahit ni gatiting na simpatya. “Bahala ka, Kuya,” huling kataga ko bago pumasok sa club. Ilang taon na rin nang mapromote ako at malagay sa big night Friday. Tuwing Friday na lang ang shift ko sa club. Sa ibang araw ay bino-book ng mga VIP at flexible ang oras ng trabaho. At sa totoo lang, mas madali ang trabaho ngayon. Maselan kasi ang mga businessman sa VIP. Kaunting sayaw at halos hindi naman kami pinapansin. Tagasalin ng alak at kapag seryoso na ang meeting, pinalalabas rin kami at tapos na ang trabaho. Easy money at marami pang tip! Ang mahirap lang sa gano’n, mahirap tumanggi kung aayain ka sa jugjugan. Since VIP at members, hindi ka puwede biglaang manapak at tumawag ng bouncer kung pilitin ka. Kailangan mo pa ring kumalma at ngumiti kahit nakakadiri na ang paghipo-hipo. Madalas kasi sa VIP, matatanda at makunat na ang mga customers. Parang panat na pasas at expired na hotdog. Awit. Kaya masisi niyo ba ako kung isinuko ko na ang bataan? Wala kasi akong balak na isusuko ang bataan sa mga expired na hotdog, kay Tiyo Kadyo o doon sa mga sumisipol na manginginom at mga bully in Estong lampa sa eskinita sa’min. Kaysa isa sa mga ‘yon ang mauna, hatakin ako sa dilim, lapastanganin at itapon nang patay sa ilalim ng tulay, isinuko ko ang bataan sa inosenteng si Estong lampa— na Lester pala ang totoong pangalan. Ilang taon na rin kasi ang lumipas, ang mukhang isang ubo na lang na si Estong— este Lester, ay nag-improve nang sobra. Nag-glow up siya. Puwedeng gawan ng video, ‘yung uso sa tiktok at malamang magv-viral! Mantakin mo ba naman kasing ang bango na tignan ni Estong— este Lester nga ngayon. Nasa college na si Lester noon at talagang blooming! Ang hindi ko naman maintindihan sa mga saltik niyang nga bully sa eskinita, blooming na nga, tinutukso pa rin. Kundi ba naman sila may saltik! “Blooming si Estong lampa!” “May crush na ata, e!” “Crush mo si Reyna, ‘yong expensive na p****k!” I almost scoffed. Nadamay pa ko, hays! Ngingiti-ngiti lang si lampang Lester, mapula ang pisngi at tainga, hindi ko malaman kung dahil sa tagay o crush nga ako ng lintek. Siya kasi ‘yong tipong niloloko na pero tatawa-tawa kahit siya ‘yung pinagtatawanan. Mukhang tanga. “Naku! Kailangan mo munang magpayamam bago mo makama ‘yon!” Ginawa pa akong bayaran at p****k ng mga adik na ito! Nasa ganoon ang eksena nang lumapit ako sa grupo nila. Pauwi na dapat at hindi na dapat papansinin kung hindi ko lang narinig ang pangalan ko. Laglag na naman ang panga, luwa na naman ang mata at tulo laway na naman ang mga tambay. Kita na kasi sa malapitan ang ganda ko. Wala akong maupuan at walang gentleman na tumabi kaya ako na ang nagtanong. “Paupo, Estong,” sabi ko sabay upo sa kandungan niya. Hindi na napulot ng mga lasing ang laglag nilang mga panga. Kahit ang inuupuan kong si Estong, nanigas. Kinuha ko ang shot ni Estong at inisang lagukan. “Sup?” Expensive na tanong ko kagaya ng akusa nila. Parang timang na nawala sila sa sarili. Ang mga bully ni Estong na kanina ginagawa akong pulutan ay mistulang mga aso na bahag ang mga buntot. “Nagbababag na naman sa inyo kanina, ah!” kapagkuwan ay narecover ng isa ang dila niya. Tsk. Ano pa bang bago. “Kawawa naman pala ‘ko, no? Baka madamay pa ‘ko. Saan kaya puwedeng tumuloy?” Sabay palupot ko ng braso sa leeg ni Estong. Napaiwas ng tingin si Estong at nagkaniya-kaniya namang presinta ang mga nasa inuman. Dinig ko ang chismisan sa malapit kung gaano ako kapokpok pero anong pakielam nila. P****k kapag may bayad. Kapag libre, malandi lang. Hindi ko sila pinansin, pati ang mga nasa inuman. Si Estong lang at ang matigas na inuupuan ko sa hita niya ang nasa atensiyon ko. “Ano, Estong? Puwede ba ‘ko sa inyo?” Nagpuppy eyes pa ako para effective. Napangisi ako sa namumula at nanginginig na si Estong. “S-Sige.” Tumili at tuwang-tuwa na hinalikan ko ang pisngi niya. Hindi ko pinansin ang mga nanghihinayang na daing ng mga tambay at kapagkuwan ay bumulong sa mismong tainga ni Estong. “Mag-sex tayo.”Luntian“Wow! Isang karangalan na mabasbasan ng laway mo, Sir!” Hindi ko masabi kung sarkastiko o seryoso siya, halos wala kasing pinagkaiba ang dalawang iyon sa personalidad na babaeng ito.She's ridiculous and pretty and damn sexy, even in the funniest way.Paano nga bang nagkrus ang landas namin? Looking back, halos isumpa ko ang mga kaibigan ko nang dalhin nila ako sa club na iyon para sa aking stag party. Tingin ko kasi noon, doon nag-ugat kung bakit nagulo ang mga bagay. Pero ngayon, I feel like thanking them.Nagsimula ang araw na iyon nang sabihin kong ikakasal na ako. Sa aming limang magkakaibigan, ako ang mauuna. Parang mga siraulo silang nagwala sa mismong opisina ko. At wala na akong nagawa nang hatakin nila ako palabas nang oras ding iyon para daw sa aking spontaneous stag party.Wala akong ibang in-expect dahil spontaneous nga. Sa simula, as it was a stag party, nagbar hopping kami sa kahabaan ng P Burgos sa Makati.It was all PG with a little naughty jokes at first. Ka
LuntianLinggo noon at pinanood ko si Tanya sa tabi ng altar kasama ng mga choir. Pareho kaming lumaki sa simbahan pero masasabi ko na sa pagitan naming dalawa, mas malapit sa Diyos si Tanya. She's singing for Him and worshipping all her life.Regular sa simbahan ang parehong pamilya namin. Pinalaki rin ako ng relihiyosong magulang. Kaya rin siguro nanatiling pure kaming pareho ni Tanya. Well, at least I thought so.Sa buong misa ay focus kaming pareho ni Tanya sa mga salita ng Diyos. Sa parteng nagsasabi na ng “peace be with you” lang kami nagkatinginan. Bukod roon, wala na.Nang matapos ang misa, saka ko pa pamg siya nalapitan. Inuna ko muna ang parents niya, nagmano sa daddy niya at bumeso sa mommy niya. Ganoon din siya sa magulang ko. Pagkatapos noon ay nagkuwentuhan na ang mga babae at kami naman na mga lalaki tungkol sa business. Ilang minuto rin bago kami nakawala sa kani-kaniyang magulang para naman batiin ang isa’t-isa. And as usual, isang halik sa kaniyang sentido ang pagba
Luntian“Come here, angel,” a low voice called.Suot ang isang panglalaking puting dress shirt, lumingon si Tanya sa gawi ng kung sino man ang nagv-video. Kahit na sabog ang buhok sa isang magulong bun, alam na alam kong si Tanya iyon malayo pa lang.Lumikot ang camera at mas bumaba ang angulo, naupo yata sa kung saan ang may hawak ng camera. Isang ugatang braso ang lumitaw sa frame at iginiya ang nakasalampak sa malayong sahig na si Tanya gamit ang dalawang daliri.Dahan dahan na gumapang si Tanya sa sahig palapit. At habang palapit, noon ko lang napansin na nakataas ang kaliwang sleeve ng suot niya, may nakataling kung ano sa braso niya, sa bandang itaas ng kaniyang siko.Nang nakalapit, parang maamong tuta siya na tumingala sa angulo ng camera. Doon ay nakumpirma ko, si Tanya talaga iyon. But she's not the Tanya I used to know.May kakaibang kislap sa mga mata niya habang nakatingin sa taong kaharap niya. Her eyes were glassy and like in haze, like she's drunk and the rims were red
LuntianParang binuhusan ako ng malamig na tubig at natigilan sa paghalik.That is not something Tanya I know would say! At ang bibig niya…Bumalik lahat sa alaala ko ang pagsubo niya doon sa…“What's wrong?” Tanong ng naguguluhang si Tanya sa kandungan ko. Sinubukan niyang hulihin muli ang mga labi ko pero bumaling ako at umiwas.“We shouldn't do this…”“What?!” Sa wakas ay natigilan si Tanya.“Look, Tanya, you cheated on me—”“It's your fault! Ni hindi mo nga mabigay ang gusto ko!” Umalis siya sa kandungan ko na nagpupuyos.Ako naman ay napatanga at hindi makapinawala. “What? Kasalanan ko pa kung bakit ka nagcheat?”“Oo!” She answered stubbornly.Hindi naman maarok ng utak ko kung paano ko naging kasalanan ang pagtataksil niya. Nirespeto ko ang pagkababae niya at minahal siya ng hindi hinahanap ang mga bagay na iyon. Sa kabila noon, kasalanan ko pa rin?Napahawak na lang ako sa sentido nang kumirot dahil sa jet lag pa rin at sa matinding pag-iisip.“Ano ng gusto mong gawin ngayon? D
Reyna “Si Reyna sa loob ng cake!” Ang demonyitang si Angel. “Bakit ako?!” pag-angal ko. “E, ‘di ikaw magsabi kay Allison na siya na lang,” mataray na aniya. Naumid ko naman ang dila ko. Napabuntonghininga si Mamang Paula na stressed na naman sa aming dalawa ni Angel, kaming dalawa lang dahil wala si Farah at Ate Alisson. Paano ba naman kasi, may isa na namang VIP na nag-isip gamit ang ulo sa baba! Gusto ba naman kami ilagay sa cake! At dahil VIP nga, gusto ura-urada. Kaninang umaga lang sinabi tapos ngayong gabi na pala kailangan! Grabe talaga ang mga mayayaman mag-isip, naiiling na isip ko. Palibhasa mapepera kaya gusto nasusunod ang mga gusto. Napabuntonghininga na lang rin ako at sumuko. Ano namang laban ko sa demonyitang si Angel. Wala rin naman akong kapangyarihan na gumawa ng himala at mapapayag si Ate Allison na siya na lang sa loob ng cake kahit pa sa aming lahat, mas malapit ako sa kaniya kaysa sa mga nauna na niyang nakasama. Ewan ko. Baka lukso ng dugo ng m
LuntianSa bihirang mga pagkakataon, isa ang araw na iyon na gumising ako hindi dahil sa regular na alarm.Parang binabarena ang ulo ko. Tuyong-tuyo ang lalamunan ko. The awful hints of alcohol on my mouth makes me want to puke. At iyon nga ang nangyari.Kumaripas ako sa banyo ng kuwarto ko. Kuwarto ko?Pagkatapos kong isuka ang mga nainom ko kagabi ay nagmumog ako sa lababo ng banyo ko. Tinignan ko ang sarili sa salamin, I look equally awful as I feel. Nagsusumigaw ang eyebag ko. Maputla at dry ang lips ko.Napabuntonghininga ako. Ni hindi ko maalala kung paano ako nakauwi at kung paanong iba na ang suot kong pants at nakit wala akong pang-itaas.“You're pretty.”Natigilan ako nang marinig ang lasing na sariling boses sa isip. Napakurap ako at nakita sa isip ang pamilyar at magandang mukha ng babae. That sinful beauty!“Reyna at your service.”“Reyna,” I mumbled dumbly.Nagsimulang bumalik ang mga alaala kagabi. Nakita niya ako sa counter at tinawagan si Maki. She asked for my name p
ReynaLu…Lucas?Louis?Luther?“Lu… Lu…” Ano pa ba ang mga pangalan na nagsisimula sa Lu? Ano ba kasing pangalan niya? Nang mapakulam ko na!Sa kaniya lang ‘di tumalab ang charm ko. Partida, lasing pa siya no’n! Grabe naman ang pagiging faithful niya. Dapat na siyang itumba! Masyado nang nakakalamang ang mapapangasawa niya!Bumalik na naman sa akin ang nangyari doon sa cubicle. Nakatingin kasi siya sa labi ko kaya akala ko gusto niya. Pero tinakpan niya ang labi niya kaya tumama ang labi ko sa kamay niya. Na-hopia na, napahiya pa. Awit.“Lulu siya tapos delulu ka!” nang-aasar na halakhak ni Angel. Nahuli niya kasi kami sa cubicle at ang mas nakakahiya sa lahat, kasama niya pa si Maki na napasipol na lang.Parang gusto ko na lang din na ma-flush sa toilet nang maabutan nila kami sa ganoong posisyon. Napahiya na nga ako mismo kay Sir Lulu, nagmukha pa akong desperada sa may nobya na.Pero hindi nakaapak ng ebak si Reyna Navarro sa kahabaan ng Maynila para lang mamatay sa kahihiyan. Kay
Luntian Four men and beers were indeed waiting for me in the new house. Hindi ko man lang nalibot ang kabuuan ng bahay o nailabas ang mga damit ko sa trunk ng kotse bago nahatak sa living room para magkuwento.Kahit ang kuripot na si Jerome na nag-asikaso ng lahat, nakalimutan ang paycheck na dapat sisingilin niya sa akin. Ang kuripot na Jerome ay walang-wala sa chismosong Jerome. I-multiply mo pa sa apat, ang resulta; mga beer, malalaking tsisirya, gitara at kuwentuhan.After everything that happened, between me and Tanya and Tanya using my parents’ fondness of her to her advantage, everything should weigh heavy. Well, it is. Pero nang maabutan ko ang mga kaibigan ko sa sala ng bahay, nakahilata sa couch, kumakain ng tsisirya at nagwre-wresling, may kakampi pa pala ako.I'd been keeping and bottling everything inside me, dahil sa kaunting respetong natitira sa akin para kay Tanya, ayaw ko na magbago ang tingin ng mga kaibigan namin sa kaniya. But then I realized, dahil siguro sa but