“เธอต้องชดใช้สิ่งเธอทำ!" "แล้้วฉันต้องชดใช้ให้นายอีกเท่าไหร่นายถึงจะพอใจ"
View Moreตอนพิเศษสองปีต่อมา...“หวัดดี เป็นไงพ่อนักแข่งอันดับหนึ่งระดับเอเชีย” พายุเดินเข้ามานั่งลงตรงหน้าตามนัดของเพื่อนชายที่ไม่ได้เจอกันนานนับปี โดยข้างกายมีแฟนสาวอย่างมีอานั่งอยู่ข้าง ๆ พร้อมกับเอ่ยทักทายแซวตามประสาหนึ่งปีที่ไฟได้เดินทางรอบเอเชียเพื่อแข่งรถตามความฝันโดยมีมีอาตามร่วมไปให้กำลังใจและคอยอยู่เคียงข้าง“ส่วนมึงพ่อลูกอ่อนสินะ” ไฟเอ่ยปากแซวพ่อลูกอ่อนหมาด ๆ กลับเพราะเมื่อกลับมาเจอกันอีกทีก็พบว่าเพื่อนชายมีลูกไปแล้วหนึ่งคนที่เพิ่งคลอดไม่กี่เดือนที่ผ่านมา“น้ำยาไม่ดีเท่ากูอะดิ” พายุเอ่ยอวดพลางยักคิ้วใส่เพราะเขาที่ได้เจอได้รักกับแม่ของลูกหลังเพื่อนทุกคน แต่กลับได้เป็นพ่อคนก่อนใครเพื่อน“แค่กูยังไม่ปล่อยเว้ย แต่ต่อจากนี้แหละ หัวปีท้ายปีมาแน่” ไฟยกแขนพาดไหล่โอบกอดมีอาที่นั่งอยู่ข้างกายอย่างที่เขาพูดบอกเป็นเพราะที่ผ่านมาเจ้าตัวมีภารกิจต้องเดินทางแข่งรถไปมาหลายประเทศ ทั้งมีอาและไฟต่างเห็นตรงกันว่าทั้งคู่จะยังไม่ปล่อยให้มีลูก แต่จะถือโอกาสนี้ขอเที่ยวสวีทกันให้หน่ำใจกันเสียก่อน“แล้วมึงจะเอาเวลาไหนไปแข่ง” พายุเอ่ยถามอย่างสงสัย เพราะการมีลูกและการเลี้ยงลูกไม่ใช่เรื่องง่าย ถึงเขาจะไม่ได้เ
Bad Engineer 52 - รางวัลของคนรักกันไฟยิ้มกว้างรับรู้ถึงความรักของป๊าที่รักเขามาตลอดและรักมากแค่ไหนข้อนี้ไฟรู้ดีไม่ว่าจะเป็นตอนที่ไฟเคยทำผิดอะไรต่อมิอะไรในหลาย ๆ เรื่อง ป๊าก็เป็นคนที่คอยเตือนคอยสอนในแบบฉบับของป๊าให้เขาอยู่กับร่องกับรอยมาตลอดดีไม่ดีเรื่องรถคันโปรดของเขา บางทีก็อาจจะเป็นฝีมือของป๊าที่สั่งให้คนตามมาคืนให้ตั้งแต่แรก แต่แกล้งสั่งให้คนเอาไปจอดทิ้งในโกดังร้างและให้เขาตามไปเอาคืนมาเองคงประมาณนั้น…“แล้วม๊าล่ะ ว่าไงให้ผ่านไหม” เจตต์หันไปเอ่ยภรรยาที่นั่งอยู่ข้างกาย คนเป็นแม่มักจะหวงลูกชายเป็นธรรมดา และกับไฟที่เธอเลี้ยงของเธอมา เธอทั้งหวงและเป็นห่วงไฟไม่ต่างอะไรกับลูกแท้ๆ“อืม ม๊าทดสอบมาแล้ว ผ่าน” เธอหันไปส่งยิ้มให้สามี ก่อนจะหันยิ้มอ่อนโยนให้มีอา ทำเอามีอาปรับสีหน้าไม่ถูก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่เคยเอาเงินฟาดหัวเธอในวันนั้นจะเป็นคนเดียวกับที่มองเธอและยิ้มอ่อนโยนในวันนี้“ทดสอบอะไรครับ แล้วไปทดสอบกันตอนไหน” ไฟมองมีอาสลับกับม๊าตัวเองอย่างงง ๆซึ่งแบบทดสอบที่ว่าคือวันนั้น…วันที่เธอเจอกับมีอาและชวนเธอเข้าไปบ้าน เธอกับสามีรู้กันอยู่ก่อนแล้วว่าทั้งคู่กำลังอยู่กันในสถานะอะไร แ
Bad Engineer 51 - ไม่อยากห่างเลย @บนรถ“ขับรถก่อนไหม” มีอาหันไปบอกคนตัวโต เพราะระหว่างทางเขาเอาแต่จับมือเธอขึ้นมาหอม อย่างคนติดกลิ่นประมาณนั้นเชื่อเลย เธอไม่คิดว่าเขาจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ "ก็ขับอยู่ แต่ไม่อยากปล่อยมือไปไหนอีกเดี๋ยวหาย" ไม่ว่าเปล่าริมฝีปากหนาจูบลงที่หลังมือของเธอก่อนจะดึงมาหอมซ้ำแล้วซ้ำเล่าเชื่อแล้วว่าคลั่งรักมากจริง ๆ “หรือไม่ชอบให้ทำแบบนี้"มีอาหัวเราะไม่ตอบเพราะเริ่มจักกะจี้ ที่ไฟแกล้งใช้ลิ้นเลียที่หลังมือของเธอ "บ้าไม่ชอบทะลึ่ง""หรือชอบให้เลียตรงอื่น""ไฟ!" มีอาอายจนหน้าแดง แต่ไฟกลับขำออกมาอย่างชอบใจที่ได้แกล้งจะว่าไป นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ที่ทั้งคู่พูดคุยกันอย่างมีความสุขแบบไม่มีอะไรมาขวางกั้น ผิดกับก่อนหน้านี้ที่เต็มไปด้วยสีหน้าเย็นชาและเรียบเฉยของทั้งคู่ซึ่งบรรยากาศแบบนี้ มันดีกว่าเป็นไหน ๆ“ไม่อยากห่างเธอเลย” “บ้า พรุ่งนี้ก็ได้เจอกันแล้ว”“พรุ่งนี้ขออีกนะ” ประโยคนี้ของเขามีอารู้ดีว่าหมายถึงอะไร“แต่นายต้องแข่งรถนะ” นั่นเพราะเขามีโปรแกรมแข่งรถทุกวัน“ก่อนแข่งรอบ หลังแข่งรอบ ไหวอยู่จะได้มีแรงขับรถ” เป็นข้ออ้างที่ยกขึ้นมาแบบมึน ๆ ทำเอามีอาได้แต่ส่า
Bad Engineer 50 - คนเดียวเท่านั้น“อื้อ กี่โมงแล้ว”มีอาขยับตัวตื่น เหมือนเธอเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ดึกมาแล้ว แต่ก็นะ เธอเพลียมากจริง ๆ เพราะไฟไม่ปล่อยให้เธอได้พักเลย ไม่สิ เธอเองก็ไม่ปล่อยให้เขาได้พักเหมือนกัน“ตอนนี้เหรอ...สามทุ่ม” ไฟมองไปที่นาฬิกาดิจิตอลที่หัวเตียงก่อนจะหันมาบอกคนตัวเล็ก พร้อมกับหอมลงที่หัวของเธอหนึ่งที“ห้ะ ทำไมไม่ปลุกอะ” มีอาลืมตาตื่นด้วยความตกใจ เธอผละจากอกแกร่ง เงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาบนหัวนอนพลางขมวดคิ้วขึ้นมาในทันที“เดี๋ยวที่รัก เราปลุกเธอมาสี่รอบแล้วนะแต่ไม่ยอมตื่น อีกอย่างเห็นเธอดูเพลีย ๆเลยปล่อยให้เธอนอนพัก” "ก็นั่นแหละแล้วทำไมไม่ปลุกให้ตื่น""ก็...”"เถียง" มีอาหน้ายู่ ทั้งที่รู้ตัวเองว่าผิด แต่ก็อยากลองใจไฟว่าเขาจะเปลี่ยนไปได้มากแค่ไหน แค่จะดีกับเธอตอนอยากได้ หรือว่าถ้าได้ไปแล้วจะดีกับเธอเหมือนเดิมไหม“เปล่าครับ” ไฟรีบส่ายหน้าไปมาแถมยังพูดสุภาพไม่มีหลุดอาการของคนที่เคยอารมณ์ร้อนหงุดหงิดง่ายออกมาเลยมีอาลอบยิ้มมุมปากเมื่อเห็นท่าทีคนตรงหน้าเขาดีขึ้นจริง ๆแต่ก็เพียงแค่เสี้ยวนาที ก่อนที่ใบหน้าสวยจะดึงหน้ากลับมาเป็นปกติ“เมื่อยอะอยากนอนต่อ” มีอาซุกใบหน้าล
Bad Engineer 49 - แมวขี้อ้อน NC++ ไฟเอ่ยเสียพร่า ขยับตัวแทรกเข่าลงกลางหว่างสองเรียวขาของคนตัวเล็กก่อนจะแยกออก ก่อนที่จะถูกไถท่อนเอ็นท่อนเอ็นที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดโปนปูนขยายใหญ่จนเต็มลำ ค่อย ๆ กดแทรกเข้าไปในโพรงหวานที่เริ่มมีฉ่ำไปด้วยน้ำใส และดันเข้าไปจนสุดปึก! “อื้ม” มีอานิ่วหน้าให้กับความใหญ่โตที่สอดลึกเข้าไป ใบหน้าหวานกัดปากอย่างเสียวซ่าน ก่อนที่ไฟจะโน้มตัวลงใช้ปากอุ่นร้อนครอบงับที่ยอดอกสีหวานเพื่อปลุกเร้า เขาตะโบมจูบดูดงับสลับไปมาซ้ายขวา พร้อมกับมือหนาบีบเคล้นเต้าอวบอย่างเมามัน คนตัวเล็กนอนบิดเร้าอยู่ใต้ร่าง ในขณะที่ไฟค่อย ๆ ขยับเอวสอบใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ปรือตามองส่วนที่สอดประสานกันเข้าออก ตัวตนขนาดใหญ่ของเขาผสานเข้าหาช่องทางรักของเธอจนรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียว สะโพกแกร่งเริ่มขยับเข้าออกเนิบนาบอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่ไฟจะใช้สองมือรั้งเอวบางไว้แน่นแล้วรัวกระแทกกระทั้นอย่างสุดกลั้น กระหน่ำลึกเข้าไปใจกลางร่างเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ให้สาสมกับที่เขาคิดถึงเรือนร่างที่แสนหวานมาหลายวันเป็นจังหวะเดียวกับที่ไฟเงยหน้าขึ้น สองสายตาสบตากัน"แรงอีกได้ไหม""ครับได้อยู่แล้ว" ริมฝีปากหยักยิ้มร้ายก่อ
Bad Engineer 48 - ฉันรักเธอ NC++@คอนโดไฟสองแมทต์ที่เหลือไฟไม่ได้แข่งต่อ แต่ยกให้เป็นหน้าที่เพลิงช่วยแข่งแทน เพราะตอนนี้เขามีสิ่งที่สำคัญกว่านั้นรถยังต้องการการบำรุงรักษาด้วยน้ำมันหล่อลื่นนานเท่าไหร่ ร่างกายของเขาก็เช่นกัน มันต้องได้รับการเยียวยาและบำรุงรักษาจากเธอมีอา ได้เวลาแล้วที่ต้องถ่ายน้ำมันเครื่องและเติมเชื้อเพลิงให้กับร่างกายเมื่อมาถึงคอนโดไฟช้อนร่างมีอาขึ้นมาอุ้มพาเธอเดินไปยังห้องนอนในทันที เขาวางคนตัวเล็กลงบนที่นอนนุ่มอย่างเบามือ ก่อนที่จะขยับขึ้นเตียงตามมาคล่อมเธอให้อยู่ใต้ร่างของเขา“ฉันรักเธอนะ มีอา” ดวงตาคู่คมมองสบนัยน์ตาคนตรงหน้า ก่อนจะไล่สายตาไปที่ริมฝีปากระเรื่อสีชมพูระเรื่อก่อนจะกดจูบเบา ๆ แล้วผละออกมา“แล้วเธอละ”“ฉันก็...” ดวงตากลมโตคูหวานสีน้ำตาลอ่อนกะพริบถี่สบสายตากับไฟจนใบหน้าหวานเขินอายแดงระเรื่อ“ก็?” คิวเข้มเลิกคิ้ว ลุ้นฟังกับคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ“รักนาย เหมือนกัน”มีอาเอ่ยพูดพร้อมกับรอยยิ้มน้อย ๆ พอ ๆ กับที่ไฟยกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจกับคำตอบที่ได้รับ แทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่ามีอาจะรู้สึกเหมือนกับที่เขารู้สึก แต่เธอก็ให้คำตอบที่เขาอยากฟังแล้ว“มีอา”“อื้อ
Bad Engineer 47 - เป็นห่วงด้วยเหรอ?เสียงรถแข่งในสนามหมุนเสียหลักชนกับแท่นของสนามดังสนั่น มีอาลุกขึ้นยืนมองภาพที่เห็นด้วยความตกใจ หัวใจดวงน้อยเต้นถี่แรงเมื่อเห็นควันฟุ้งโขมงออกมาจากห้องเครื่องด้านหน้ากระโปรงรถพังยับด้วยแรงที่ไปกระแทกกับขอบกั้น“ไฟ!” เธอเรียกชื่อเขามือเรียวเล็กสั่นเทายกขึ้นมาปิดปากก่อนจะเคลื่อนไปเกาะกุมที่หน้าอก รู้สึกเหมือนหัวใจเจ็บแปลบราวกับมันจะหยุดเต้นเสียให้ได้ มีอาดึงสติตัวเองกลับมาก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องกระจกไปยังสนามแข่งเพื่อไปยังที่เกิดเหตุทันทีเสียงผู้ชมที่อยู่ในอัฒจันทร์และขอบสนามภายนอกฮือฮาจนฟังไม่ได้ศัพท์ แต่สมองมีอากลับอื้ออึงมากกว่าเสียงฮือฮานั่น“ไฟ นายอย่าเป็นอะไรนะ!”ตลอดทางที่วิ่งเข้าไปข้างสนาม เธอได้แต่ภาวนาให้เขาปลอดภัย“เข้าไปไม่ได้นะครับมันอันตราย” เจ้าหน้าที่สนามพยายามกันมีอาและผู้คนรวมถึงบรรดาสื่อมวลชนที่พยายามเข้าไปในพื้นที่เกิดเหตุ เนื่องจากยังไม่ได้รับอนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้าไปในสนามได้ทั้งนั้น"ต้องรอเจ้าหน้าที่สนามเข้าไปสแตนด์บายเคลียร์พื้นที่ให้มีความปลอดภัยเรียบร้อยก่อนครับ" ซึ่งตอนนี้ยังจัดว่าเป็นพื้นที่อันตราย หากรถแข่งได้รับความเสี
Bad Engineer 46 - อย่าทำตัวไม่มีเหตุผล“เอาน่า ผู้หญิงด่าแปลว่าผู้หญิงรัก” พายุถอนหายใจพลางส่ายหัวไปมา จะว่าไปไอ้ไฟก็เกินไปติดปากเสียควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยได้ ส่วนผู้หญิงอย่างมีอาก็ใช่จะยอมไฟง่าย ๆ ซะที่ไหน เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่คอยมาตามใจจ๊ะจ๋า มันเหมือนอย่างคนผ่าน ๆ มา“มึงดูไอ้ยุ ดูไอ้เหี้ยนั่น ดูมันแม่งพยายามกวนประสาทกูอยู่” ไฟตวัดสายตามองไปที่มีอากับอาร์ตที่ยืนอยู่ ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะจงใจวางมือมันบนหัวของมีอาแล้วโยกไปมาเหมือนหยอกล้อ ราวกับจงใจให้ไฟเห็นอย่างไรอย่างนั้นแม่ง... มันจะเกินไปแล้ว เขายังไม่เคยทำแบบนี้กับเธอเลยพรึบ!“กลับ! กูไม่แดกแล้วแดกไม่ลง” ว่าจบไฟก็ลุกขึ้นเดินออกจากร้านไปทันที เขามีความอดทนไม่มากพอที่จะเห็นภาพบาดตาเหล่านั้นโดยไม่รู้สึกอะไร ลองถ้าเป็นเมื่อก่อนบอกได้เลยว่าร้านนี้คงพังยับอย่างที่เขาขู่กับมีอาก่อนหน้านี้แน่แต่ตอนนี้เหรอ...แค่เธอโกรธ...เขาก็รู้สึกเซ็งตัวเองสุด ๆ แล้ว @หลังเลิกเรียนมีอาเดินลงมาจากอาคารตามเวลาที่ไฟมักจะมารับเธอเหมือนทุกวัน ถึงวันนี้เมื่อตอนเที่ยงเธอจะพลั้งปากบอกจะไฟไปแล้วว่าเธอรำคาญและไม่ให้ไฟมารับ แต่สุดท้ายพอลงมาถึงด้า
"เอางั้นเหรอ""ค่ะ ตามนั้น" ฉันยิ้ม ก่อนจะยื่นมือไปแย่งถาดอาหารในมือของพี่อาร์ตมาในทันที ขืนพี่เขายังมัวแต่เกรงใจอยู่อย่างนี้ ลูกค้าได้รอนานกว่าเดิมแน่ “พี่อาร์ตค่ะ แล้วถาดนี้เสิร์ฟโต๊ะไหนคะ” นานาตรงเข้าไปรับถาดเครื่องดื่มจากบาร์น้ำที่เพิ่งทำเสร็จ พี่อาร์ตหันไปมองนานาแล้วก็ยิ้มแล้วหันมามองหน้าฉัน"พี่โคตรเกรงใจเรากับเพื่อน"นั่นไง พี่อาร์ตเกรงใจนานาจริง ๆ ด้วย"เล็กน้อยค่ะ เพื่อนมีอาเค้าอยากช่วยพี่อาร์ตตั้งนานแล้วนางเป็นคนน่ารักมีน้ำใจแบบนี้ตลอดแหละ" อวยเพื่อนตัวเองอีกหนึ่งกรุป จนพี่อาร์ตได้แต่ยิ้มเขิน ๆ ก่อนที่เขาจะก้มดูบิล“เอห้าครับนานา” เขาหันไปบอกนานาพลางยิ้มให้ นางงี้หน้าบานยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เข้าใจแหละนางรักเค้าาาา ทำไงได้ เพื่อผู้ชายที่เราแอบรักต้องอดทน“ของมีอา เสิร์ฟโต๊ะบีสี่ครับ”"โอเคค่า" ค่อนชั่วโมงที่เราสองคนช่วยพี่อาร์ตเสิร์ฟอาหารกันพักใหญ่ จนลูกค้าเริ่มบางตาเพราะว่าใกล้บ่ายโมง ฉันกับนานามายืนรอรับอาหารที่เคาน์เตอร์เพื่อเตรียมเสิร์ฟโต๊ะถัดไป“เออ...แก ฉันว่าแกไปเสิร์ฟโต๊ะ A7 เองดีกว่า” อยู่ ๆ นานาก็ทำหน้าแหยมองฉัน ก่อนจะส่งบิลโต๊ะ A7 พร้อมถาดอาหารมาให้ ที่“เค ไม่มีปัญห
@Fire Speed Parkบรื้น บรื้น บรื้น“กรี๊ดดดดด”“วู้วววว”เสียงกรี๊ด เสียงร้องเชียร์ ดังไปพร้อมกับเสียงเบิ้ลของเครื่องยนต์ที่กำลังเทสเพื่อการแข่งขันดังกระหึ่มไปทั่วสนามแข่งรถขนาดใหญ่ ซึ่งส่วนใหญ่ที่เข้ามาดูก็จะเป็นเด็กมหาลัยKING และกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มที่ชอบรถแข่งผู้คนต่างหลั่งไหลเข้ามานั่งประจำที่บนอัฒจันทร์ด้วยความตื่นเต้น ซึ่งครั้งนี้นับว่าเป็นแมตช์สำคัญระหว่างเจ้าของสถิติที่หนึ่งตลอดกาลของสนามกับผู้ท้าชิงที่เป็นคู่อริเก่า ทำให้มีผู้คนและเหล่าบรรดานักศึกษาให้ความสนใจเป็นอย่างมากทว่าสำหรับการแข่งแมตช์นี้...ไม่ใช่การแข่งรถแบบนักแข่งมืออาชีพที่ชิงถ้วยรางวัลแต่อย่างใดแต่นี่......คือการแข่งเพื่อศักดิ์ศรีเพื่อชิงความเป็นที่หนึ่งของสนาม และ...เพื่อสิ่งของเดิมพัน!ซึ่งสิ่งเดิมพันหรือของรางวัลที่ว่า...มักล้วนแล้วแต่การตกลงของทั้งสองฝ่าย ไม่ว่าจะเป็นเงินสิ่งของหรือแม้กระทั่งเป็น คน!แม้คนที่ถูกนำมาเป็นสิ่งเดิมพัน จะไม่ยินยอมแต่หากอีกฝ่ายต้องการ ก็ไม่สามารถที่จะขัดความต้องการนั้นได้ เพราะมองว่าเป็นเรื่องของการเสียศักดิ์อยู่เช่นกันในเมื่อ ‘ถ้าคิดว่าตัวเองจะชนะ ทำไมต้องปฏิเสธด้วยล่ะ’🔥🔥🔥“กร...
Comments