Bad Engineer 10 - ทวงของ! ฉันละอยากจะกรี๊ดใส่ปลายสายแต่ทำอะไรไม่ได้มากนอกเหนือไปจากกดวางสายแล้วคว่ำหน้าจอวางลงกับโต๊ะเรียนอย่างโมโหคนบ้าตาบ้าตามรังควานกันอยู่ได้!ฉันได้แต่บ่นพึมพำออกมาอย่างอารมณ์เสีย แต่ไม่วายเพื่อนสาวตัวดีของฉันกับนั่งเท้าคางมองฉันตาแป๋วพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์"ไหนเล่า มันยังไง แกกับหนุ่มฮอตวิศวะคนนั้นไปรู้จักกันได้ยังไง”“เรื่องมันยาว” ฉันบอกปัดพร้อมกับมองตรงไปยังด้านหน้าที่อาจารย์กำลังสอน พยายามทำเป็นนิ่งอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะอาจารย์คนนี้ดุมากและกำลังเพ่งเล็งมองมาที่เราอยู่“ไว้ค่อยเล่าใช่ปะ เลิกเรียนคาบนี้ค่อยไปเล่าที่ร้านชานมก็ได้” นานาหันมาเขย่าแขนฉันด้วยใบหน้ายิ้มระรื่นพูดเองเออเองเสร็จสรรพ แต่ฉันรีบส่ายหน้าดับฝันนางทันทีจนนางถึงกับทำหน้ายู่ใส่“เปล่า เรื่องมันยาว ไม่อยากเล่า”“แกอะ...”ปึก! เสียงเคาะกระดานที่หน้าคลาสดังขึ้นพร้อมกับเสียงอาจารย์ประจำภาควิชาที่ขยับแว่นมองมาที่ยัยนานา“นี่ลลินา ได้ฟังที่อาจารย์สอนไหม”“ฟะ ฟังค่ะอาจารย์ ฟังอยู่ค่ะ” นานาเลิ่กลั่ก สายตาเพื่อน ๆ ในคลาสต่างก็หันมามองที่นางเป็นตาเดียว“ตั้งใจหน่อยเรื่องนี้สำคัญ ออกสอบด้วยน
Bad Engineer 10 - เอาตัวเธอมาแลกสิ!เขาแค่นหัวเราะออกมาในลำคอ ทำให้ฉันหันมาสบตากับเขา เพียงครู่ใบหน้ายิ้มเยาะก็เปลี่ยนเป็นเรียบนิ่งจริงจังขึ้นในทันทีเราสองคนสบตากันนิ่ง“มีอะไรก็พูดมา” ฉันถามเมื่อเห็นเขาเอาแต่จ้องหน้า จนในที่สุดริมฝีปากหยักก็เอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งที่ฉันไม่อาจคาดเดาอารมณ์เขาได้เลย“แล้วพวกมันรู้หรือเปล่าว่าเป็นเธอ”“ไม่รู้ ฉันไม่เคยให้พวกมันเห็นหน้าหรือรู้ว่าฉันเป็นใคร” ฉันก็ตอบออกไปตามความจริงเพราะปกติตอนไปรับเงินฉันก็ใส่หมวกกันน็อกตลอด“ถือว่าฉลาด รอบคอบดี”ฉันขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินประโยคเมื่อครู่ของเขา ชมฉัน เพราะไม่คิดว่าฉันจะฉลาดงั้นสิ และคิ้วฉันยิ่งขมวดเข้าหากันเป็นปมยิ่งกว่าเดิม เมื่อเขากำลังล้วงอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋าหลังกางเกง“นี่คีย์การ์ดห้องฉัน โลเคชั่นฉันส่งให้ในไลน์แล้ว” ก่อนจะยื่นคีย์การ์ดมาด้านหน้าเพื่อส่งให้ฉัน“นะ นายให้ฉันทำไม” ฉันมองสิ่งที่อยู่ในมือเขา ก่อนจะช้อนสายตาขึ้นสบตากับเขา“ลืม?” เขาถามออกมาสั้น ๆ แต่ได้ใจความ และฉันก็เข้าใจ“เอาจริงดิ โรคจิตปะ ติดเซ็กซ์หรือยังไง” ฉันถามออกไปอย่างคนสงสัยและไม่เข้าใจ ความจริงฉันพอจะได้ยินชื่อเส
Bad Engineer 12 - ครั้งแรกครืด ครืดไฟเดินออกมาจากห้องน้ำ สายตาคมเหลือบไปเห็นโทรศัพท์ที่กำลังสั่นอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียง ขายาวก้าวเดินไปเอื้อมหยิบและกดรับเมื่อหน้าจอปรากฏเป็นพายุที่โทรเข้ามา“มีอะไร” เสียงทุ้มติดหงุดหงิดเอ่ยถามปลายสาย(คืนนี้มึงจะมาปะเนี่ย) พายุเอ่ยถามย้ำกับเขาอีกครั้ง เพราะกลุ่มเขามีนัดไปผับกันตามปกติ ขาดก็แต่ไฟที่เมื่อเย็นนี้เขาเพิ่งพิมพ์บอกไปในแชทไลน์กลุ่มแล้วว่าไม่ว่าง แต่พวกมันก็ยังไม่เลิกตื๊อให้เขาไปอยู่ดี“กูบอกแล้วไงว่าไม่ไป” เขาตอบ(เป็นไปได้ไงวะ) พายุแทบไม่อยากจะเชื่อหูแต่ก็เป็นไปแล้ว ปกติไฟไม่เคยปฏิเสธนัดกลุ่มเพื่อนเลยสักครั้งและนี่ก็จัดว่าเป็นครั้งแรกแต่จะว่าไปแล้วมีอยู่หนึ่งเหตุผลเท่านั้นที่ทำให้ไฟยกเลิกนัดกับเพื่อนได้ ก็คงจะมีอยู่เหตุผลเดียว(หรือมึงติดหญิง?)“เสือก” ไฟตอบสั้น ๆ แต่กลับทำให้พายุยิ้มออก คนสไตล์อย่างไฟถ้าไม่ใช่จะตอบออกมาแล้วว่าไม่ใช่แต่นี่กลับตอบเฉไฉด้วยการด่า แสดงว่าที่พายุเดาก็คือถูก(นั่นไง กูว่าละ กูเดาไม่เคยผิด) คนปลายสายทำน้ำเสียงล้อเลียนเหมือนชอบใจ(อยากเห็นวะ เด็ดปะ)“มึงจะโทรมาแค่นี้ใช่ไหม กูจะวาง” ไฟถอนหายใจก่อนจะตัดบทเพื่อวาง
Bad Engineer 13 - ครางเป็นชื่อฉัน NC++สัมผัสนุ่มนวลค่อย ๆ ทวีความรุนแรงขึ้น ลิ้นร้อนแทรกเข้ามาในโพรงปากหวานดูดตวัดตามแรงอารมณ์มีอารับจูบจากไฟพยายามตวัดลิ้นหวาน แต่คนที่ไม่เคยจูบกับใครมาก่อนอย่างเธอกลับทำไปอย่างไม่ประสีประสา“อ๊ะ สะ แสบ” เสียงหวานร้องสะดุ้งเมื่อเจ็บแผลที่ริมปาก“นี่หนะเหรอ คนที่บอกว่าเคยจูบมาเยอะ” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันคล้ายกับไม่พอใจ ทั้งที่เขารู้อยู่แล้วว่าสิ่งที่เธอพูดก็แค่พูดเพื่ออวดดีไปเท่านั้น“อ่อน” ไฟพูดใส่ใบหน้าหวานอย่างดูถูก ก่อนจะยกมือหนาบีบแก้มนุ่มให้อ้าปาก พร้อมกับแทรกลิ้นเข้าตวัดควานหยอกเย้ากับลิ้นหวานอีกครั้ง“อื้อ…”มีอาหลับตารับสัมผัสจากลิ้นร้อน เขาถือโอกาสสอนคนตัวเล็กใช้ลิ้นตวัดดูดดึงหยอกไปมา เสียงความพึงพอใจเล็ดลอดออกมาจากลำคอแกร่งที่ได้ตักตวงความหวานจากโพรงปากมือหนาของชายหนุ่มไม่อยู่เฉย เขาลูบคลึงเคล้นอกอวบสลับไปมาสองข้างก่อนจะเลื่อนต่ำลงเอวคอดบีบคลึงหนักเบาตามแรงอารมณ์ ส่งผลให้คนร่างเล็กบิดเร่าหายใจหอบกระเส่า เธอกำลังโดนเล่นงานทุกส่วนของร่างกาย จวบจนมือแกร่งลูบไล้ลงต่ำผ่านหน้าท้องแบนราบจวบจนถึงจุดอ่อนไหวที่กลางกายสาว มีอาถึงกับสะดุ้งตกใจ จนริมฝีป
Bad Engineer 14 - นี่ครั้งแรกของฉันนะลิ้นร้อนตวัดระรัว บ้างก็แปลเปลี่ยนดูดเม้ม จนคนที่โดนกระทำดิ้นเร่าไม่อยู่สุข“อา…ไฟ”เธอครางเป็นชื่อเขาอีกครั้ง สัมผัสจากลิ้นร้อนเล่นงานไม่หยุดหย่อน มือเรียวที่เคยพยายามผลักไส กลับกลายเป็นเคลื่อนขยุ้มกลุ่มผมของอีกฝ่ายแน่น ซ้ำยังแอ่นสะโพกเข้าใส่ลิ้นร้อนอย่างลืมตัว“ฟะ ไฟ ฉันรู้สึกแปลก ๆ อ๊ะ”“อืม…”“อ๊ะ อร๊ายยยย”มีอากระตุกหน้าท้องหดเกร็ง ความรู้สึกแปลกประหลาดวิ่งเข้าหาเธอทั่วร่าง สมองขาวโพลนตัวเบาหวิวอย่างกับลอยล่องบนอากาศ“เธอเสร็จแล้วสินะ” เขากระตุกยิ้มมองหญิงสาวที่หายใจหอบกระเส่า ช่องทางรักมีน้ำหวานสีใสเอ่อเยิ้ม ก่อนที่ไฟจะก้มลงโลมเลียมันอีกครั้งแล้วเงยใบหน้าหล่อเหลาขึ้นมาเลียริมฝีปากช้า ๆ“ตาเธอทำให้ฉันเสร็จบ้าง”ไฟขยับตัวขึ้นมาคล่อมที่อกของมีอา มือหนาอีกข้างจับที่ศีรษะมนให้เข้ามาใกล้“ทำให้ฉันเสร็จ อย่างที่ฉันทำให้เธอ” มือหนาจับท่อนร้อนจ่อที่ปากนุ่มของคนใต้ร่าง“อึก อืม”มีอาไม่มีทางเลือกอื่นให้ปฏิเสธ ตอนนี้อารมณ์ของเธอพุ่งไปไกลเกินกว่าจะหยุด ริมฝีปากเล็กอ้าปากรับท่อนร้อนอย่างไม่มีทางเลือก“อ้าปากให้กว้าง อย่าให้โดนฟัน”คนมีประสบการณ์เอ่ยบอกคน
Bad Engineer 15 - ครั้งเดียวไม่เคยพอ NC++ปึก!ปึก!ปึก!“อาไฟ…เบาหน่อย”เธอรู้สึกจุกจนต้องผละริมฝีปากออก แต่ไฟหาได้สนใจไม่ มือหนาเลื่อนมาจับที่เอวคอดกิ่ว กระแทกอัดเข้าร่องรักตามแรงอารมณ์โดยไม่ฟังคำบอกของคนใต้ร่างเลยสักนิด“อ่า โคตรแน่น เธอตอดฉันแรงมาก”“อื้อ ฟะ ไฟ” มือเล็กจับเข้าที่ข้อแขนทั้งสองข้างพยายามรั้งให้อีกฝ่ายออมแรง ในขณะที่เธอรู้สึกจุกเมื่อเขากระแทกเข้ามาเน้น ๆ“เรียกชื่อฉันอีกซ้ำ ๆ” ไฟสั่งพลางจ้องมองใบหน้าหวานที่แดงก่ำเขาชอบเขารู้สึกดีชอบมากตอนที่เสียงหวานครางเป็นชื่อเขาซ้ำ ๆ“ฟะ ไฟ” มีอากัดริมฝีปากความรู้สึกเจ็บหายไปกลายเป็นความรู้สึกเสียวซ่านบอกไม่ถูก เมื่อเอวสอบยังทำหน้าที่กระแทกเข้าออกเป็นจังหวะถี่ระรัว เล่นงานจุดอ่อนไหวของเธอเน้น ๆ“ตอนนี้รู้สึกยังไง ชอบไหม” เขาถามทั้งที่เอวสอบยังกระแทกซ้ำ ๆ ไม่หยุดหย่อน“มะ ไม่รู้” มีอาส่ายหน้าไปมา ปฏิเสธให้กับความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับมันทั้งจุกทั้งเสียว..แต่กลับรู้สึกดีแปลก ๆใครบอกว่าครั้งแรกต้องเจ็บมาก เธอว่าไม่ใช่สำหรับเธอแล้ว ครั้งแรกของเธอ กลับรู้สึกดี มันดีมากจนอธิบายถูก“งั้นตอนนี้เธอรู้สึกแบบไหน” เขาขยับเอวสอบหมุนควง
Bad Enginee 16 - มันจบแล้ว“แปลกว่ะ หรือคนนี้มึงจริงจัง”“แปลกตรงไหน ไม่เห็นไม่มีอะไรน่าแปลก กูก็แค่พาผู้หญิงไปเอาที่ห้องก็แค่นั้น” ไฟไหวไหล่เบา ๆ ราวกับว่าสิ่งที่เขาทำมันเป็นเรื่องธรรมดา ทว่าสำหรับในสายตาของเพื่อน ๆ มันคือเรื่องผิดปกติคนอย่างไฟที่เพื่อน ๆ รู้จัก เขาเป็นคนที่ค่อนข้างหวงพื้นที่ส่วนตัวค่อนข้างสูง ขนาดพวกเพื่อนไปหาที่ห้องยังว่ายาก แต่นี่เขากลับพาผู้หญิงไปนอนด้วย?“แปลกดิ ที่ผ่านมามึงไม่เคยให้ใครค้างที่ห้อง”ไฟสะดุดคำพูดของเพลิง เขาเบนสายตามองเพื่อนก่อนจะเบนสายตากลับแล้วมองเหม่อไปข้างหน้านั่นสิ! แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังตั้งคำถามกับตัวเองตั้งแต่เช้าเหมือนกันทำอะไรลงไปวะ?เขาให้คีย์การ์ดกับเธอทั้งที่เป็นเรื่องที่เสี่ยงเอามาก ๆ ถ้าเกิดว่าเธอเอาไปให้กับศัตรูคู่อริของเขาอย่างพวกไอ้กันต์กับไอ้แทนล่ะจะเป็นไง?โชคดีที่เธอไม่ได้ทำแบบนั้น และกลับทำในสิ่งที่เขาเองก็ไม่นึกว่าเธอจะกล้า คือเธอยอมมาหาเขาเพื่อทำเรื่องแบบนั้น!หมดหนทางสินะไฟยกยิ้มที่มุมปาก นึกถึงเรือนร่างอ่อนนุ่มที่ได้สัมผัสทั้งคืนมันทำให้เขารู้สึกดีราวกับตัวเองคือผู้ชนะที่ได้ครอบครองผู้หญิงสวย ๆ อย่างมีอาเธอเป็นผู้หญิงม
Bad Engineer 17 - ครั้งเดียวคิดว่าพอหรือไงสิ่งที่เสียไปแล้วเอากลับคืนมาไม่ได้ เรียกร้องอะไรกลับคืนไม่ได้ด้วยเช่นกัน มีอาได้แต่นั่งจมอยู่กับความคิดครู่ใหญ่ ภายในใจวูบโหวงจนนึกอยากร้องไห้แต่…ในเมื่อเป็นสิ่งที่เธอเลือกแล้วก็ต้องยอมรับผมของการกระทำของตัวเอง เธอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อเรียกสติของตัวเองกลับคืนและไล่ความเสียใจที่เกิดขึ้นออกไปช่างมัน!เพราะเงินค่ารักษาพยาบาลพ่อสำคัญกว่าร่างเล็กกัดฟันประคองตัวเองลุกขึ้น ก่อนจะลุกเดินเข้าไปยังห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกาย ทว่าพอเห็นร่างเปลือยเปล่าของตัวเองหน้ากระจกที่เต็มไปด้วยรอยจ้ำแดง ตั้งแต่ซอกคอไล่ลงไปถึงเนินอก ไม่เว้นแม้กระทั่งขาอ่อนใกล้ตรงนั้น เธอถึงกับหน้าเสีย“โห่ แล้วจะไปเรียนยังไงเนี่ยเรา”ยังดีที่เขายังเหลือส่วนคอด้านหน้าเอาไว้ให้เธอได้ใส่ชุดนักศึกษาได้บ้าง“โรคจิตชัด ๆ!” ได้แต่กัดริมฝีปากด้วยความคับแค้น ก่อนจะก้าวตรงเข้าไปอยู่โซนชาวเวอร์อาบน้ำปล่อยให้สายน้ำจากฝักบัวชำระล้างร่างกาย และความรู้สึกผิดบาปภายในใจออกไปให้หมดมันจะจบแค่ครั้งนี้แค่ครั้งเดียว…มีอาเธอบอกตัวเอง ก่อนจะออกมาแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาตัวเดิม แต่…แล้วไหนเงินที่ไฟ
ตอนพิเศษสองปีต่อมา...“หวัดดี เป็นไงพ่อนักแข่งอันดับหนึ่งระดับเอเชีย” พายุเดินเข้ามานั่งลงตรงหน้าตามนัดของเพื่อนชายที่ไม่ได้เจอกันนานนับปี โดยข้างกายมีแฟนสาวอย่างมีอานั่งอยู่ข้าง ๆ พร้อมกับเอ่ยทักทายแซวตามประสาหนึ่งปีที่ไฟได้เดินทางรอบเอเชียเพื่อแข่งรถตามความฝันโดยมีมีอาตามร่วมไปให้กำลังใจและคอยอยู่เคียงข้าง“ส่วนมึงพ่อลูกอ่อนสินะ” ไฟเอ่ยปากแซวพ่อลูกอ่อนหมาด ๆ กลับเพราะเมื่อกลับมาเจอกันอีกทีก็พบว่าเพื่อนชายมีลูกไปแล้วหนึ่งคนที่เพิ่งคลอดไม่กี่เดือนที่ผ่านมา“น้ำยาไม่ดีเท่ากูอะดิ” พายุเอ่ยอวดพลางยักคิ้วใส่เพราะเขาที่ได้เจอได้รักกับแม่ของลูกหลังเพื่อนทุกคน แต่กลับได้เป็นพ่อคนก่อนใครเพื่อน“แค่กูยังไม่ปล่อยเว้ย แต่ต่อจากนี้แหละ หัวปีท้ายปีมาแน่” ไฟยกแขนพาดไหล่โอบกอดมีอาที่นั่งอยู่ข้างกายอย่างที่เขาพูดบอกเป็นเพราะที่ผ่านมาเจ้าตัวมีภารกิจต้องเดินทางแข่งรถไปมาหลายประเทศ ทั้งมีอาและไฟต่างเห็นตรงกันว่าทั้งคู่จะยังไม่ปล่อยให้มีลูก แต่จะถือโอกาสนี้ขอเที่ยวสวีทกันให้หน่ำใจกันเสียก่อน“แล้วมึงจะเอาเวลาไหนไปแข่ง” พายุเอ่ยถามอย่างสงสัย เพราะการมีลูกและการเลี้ยงลูกไม่ใช่เรื่องง่าย ถึงเขาจะไม่ได้เ
Bad Engineer 52 - รางวัลของคนรักกันไฟยิ้มกว้างรับรู้ถึงความรักของป๊าที่รักเขามาตลอดและรักมากแค่ไหนข้อนี้ไฟรู้ดีไม่ว่าจะเป็นตอนที่ไฟเคยทำผิดอะไรต่อมิอะไรในหลาย ๆ เรื่อง ป๊าก็เป็นคนที่คอยเตือนคอยสอนในแบบฉบับของป๊าให้เขาอยู่กับร่องกับรอยมาตลอดดีไม่ดีเรื่องรถคันโปรดของเขา บางทีก็อาจจะเป็นฝีมือของป๊าที่สั่งให้คนตามมาคืนให้ตั้งแต่แรก แต่แกล้งสั่งให้คนเอาไปจอดทิ้งในโกดังร้างและให้เขาตามไปเอาคืนมาเองคงประมาณนั้น…“แล้วม๊าล่ะ ว่าไงให้ผ่านไหม” เจตต์หันไปเอ่ยภรรยาที่นั่งอยู่ข้างกาย คนเป็นแม่มักจะหวงลูกชายเป็นธรรมดา และกับไฟที่เธอเลี้ยงของเธอมา เธอทั้งหวงและเป็นห่วงไฟไม่ต่างอะไรกับลูกแท้ๆ“อืม ม๊าทดสอบมาแล้ว ผ่าน” เธอหันไปส่งยิ้มให้สามี ก่อนจะหันยิ้มอ่อนโยนให้มีอา ทำเอามีอาปรับสีหน้าไม่ถูก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่เคยเอาเงินฟาดหัวเธอในวันนั้นจะเป็นคนเดียวกับที่มองเธอและยิ้มอ่อนโยนในวันนี้“ทดสอบอะไรครับ แล้วไปทดสอบกันตอนไหน” ไฟมองมีอาสลับกับม๊าตัวเองอย่างงง ๆซึ่งแบบทดสอบที่ว่าคือวันนั้น…วันที่เธอเจอกับมีอาและชวนเธอเข้าไปบ้าน เธอกับสามีรู้กันอยู่ก่อนแล้วว่าทั้งคู่กำลังอยู่กันในสถานะอะไร แ
Bad Engineer 51 - ไม่อยากห่างเลย @บนรถ“ขับรถก่อนไหม” มีอาหันไปบอกคนตัวโต เพราะระหว่างทางเขาเอาแต่จับมือเธอขึ้นมาหอม อย่างคนติดกลิ่นประมาณนั้นเชื่อเลย เธอไม่คิดว่าเขาจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ "ก็ขับอยู่ แต่ไม่อยากปล่อยมือไปไหนอีกเดี๋ยวหาย" ไม่ว่าเปล่าริมฝีปากหนาจูบลงที่หลังมือของเธอก่อนจะดึงมาหอมซ้ำแล้วซ้ำเล่าเชื่อแล้วว่าคลั่งรักมากจริง ๆ “หรือไม่ชอบให้ทำแบบนี้"มีอาหัวเราะไม่ตอบเพราะเริ่มจักกะจี้ ที่ไฟแกล้งใช้ลิ้นเลียที่หลังมือของเธอ "บ้าไม่ชอบทะลึ่ง""หรือชอบให้เลียตรงอื่น""ไฟ!" มีอาอายจนหน้าแดง แต่ไฟกลับขำออกมาอย่างชอบใจที่ได้แกล้งจะว่าไป นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ที่ทั้งคู่พูดคุยกันอย่างมีความสุขแบบไม่มีอะไรมาขวางกั้น ผิดกับก่อนหน้านี้ที่เต็มไปด้วยสีหน้าเย็นชาและเรียบเฉยของทั้งคู่ซึ่งบรรยากาศแบบนี้ มันดีกว่าเป็นไหน ๆ“ไม่อยากห่างเธอเลย” “บ้า พรุ่งนี้ก็ได้เจอกันแล้ว”“พรุ่งนี้ขออีกนะ” ประโยคนี้ของเขามีอารู้ดีว่าหมายถึงอะไร“แต่นายต้องแข่งรถนะ” นั่นเพราะเขามีโปรแกรมแข่งรถทุกวัน“ก่อนแข่งรอบ หลังแข่งรอบ ไหวอยู่จะได้มีแรงขับรถ” เป็นข้ออ้างที่ยกขึ้นมาแบบมึน ๆ ทำเอามีอาได้แต่ส่า
Bad Engineer 50 - คนเดียวเท่านั้น“อื้อ กี่โมงแล้ว”มีอาขยับตัวตื่น เหมือนเธอเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ดึกมาแล้ว แต่ก็นะ เธอเพลียมากจริง ๆ เพราะไฟไม่ปล่อยให้เธอได้พักเลย ไม่สิ เธอเองก็ไม่ปล่อยให้เขาได้พักเหมือนกัน“ตอนนี้เหรอ...สามทุ่ม” ไฟมองไปที่นาฬิกาดิจิตอลที่หัวเตียงก่อนจะหันมาบอกคนตัวเล็ก พร้อมกับหอมลงที่หัวของเธอหนึ่งที“ห้ะ ทำไมไม่ปลุกอะ” มีอาลืมตาตื่นด้วยความตกใจ เธอผละจากอกแกร่ง เงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาบนหัวนอนพลางขมวดคิ้วขึ้นมาในทันที“เดี๋ยวที่รัก เราปลุกเธอมาสี่รอบแล้วนะแต่ไม่ยอมตื่น อีกอย่างเห็นเธอดูเพลีย ๆเลยปล่อยให้เธอนอนพัก” "ก็นั่นแหละแล้วทำไมไม่ปลุกให้ตื่น""ก็...”"เถียง" มีอาหน้ายู่ ทั้งที่รู้ตัวเองว่าผิด แต่ก็อยากลองใจไฟว่าเขาจะเปลี่ยนไปได้มากแค่ไหน แค่จะดีกับเธอตอนอยากได้ หรือว่าถ้าได้ไปแล้วจะดีกับเธอเหมือนเดิมไหม“เปล่าครับ” ไฟรีบส่ายหน้าไปมาแถมยังพูดสุภาพไม่มีหลุดอาการของคนที่เคยอารมณ์ร้อนหงุดหงิดง่ายออกมาเลยมีอาลอบยิ้มมุมปากเมื่อเห็นท่าทีคนตรงหน้าเขาดีขึ้นจริง ๆแต่ก็เพียงแค่เสี้ยวนาที ก่อนที่ใบหน้าสวยจะดึงหน้ากลับมาเป็นปกติ“เมื่อยอะอยากนอนต่อ” มีอาซุกใบหน้าล
Bad Engineer 49 - แมวขี้อ้อน NC++ ไฟเอ่ยเสียพร่า ขยับตัวแทรกเข่าลงกลางหว่างสองเรียวขาของคนตัวเล็กก่อนจะแยกออก ก่อนที่จะถูกไถท่อนเอ็นท่อนเอ็นที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดโปนปูนขยายใหญ่จนเต็มลำ ค่อย ๆ กดแทรกเข้าไปในโพรงหวานที่เริ่มมีฉ่ำไปด้วยน้ำใส และดันเข้าไปจนสุดปึก! “อื้ม” มีอานิ่วหน้าให้กับความใหญ่โตที่สอดลึกเข้าไป ใบหน้าหวานกัดปากอย่างเสียวซ่าน ก่อนที่ไฟจะโน้มตัวลงใช้ปากอุ่นร้อนครอบงับที่ยอดอกสีหวานเพื่อปลุกเร้า เขาตะโบมจูบดูดงับสลับไปมาซ้ายขวา พร้อมกับมือหนาบีบเคล้นเต้าอวบอย่างเมามัน คนตัวเล็กนอนบิดเร้าอยู่ใต้ร่าง ในขณะที่ไฟค่อย ๆ ขยับเอวสอบใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ปรือตามองส่วนที่สอดประสานกันเข้าออก ตัวตนขนาดใหญ่ของเขาผสานเข้าหาช่องทางรักของเธอจนรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียว สะโพกแกร่งเริ่มขยับเข้าออกเนิบนาบอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่ไฟจะใช้สองมือรั้งเอวบางไว้แน่นแล้วรัวกระแทกกระทั้นอย่างสุดกลั้น กระหน่ำลึกเข้าไปใจกลางร่างเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ให้สาสมกับที่เขาคิดถึงเรือนร่างที่แสนหวานมาหลายวันเป็นจังหวะเดียวกับที่ไฟเงยหน้าขึ้น สองสายตาสบตากัน"แรงอีกได้ไหม""ครับได้อยู่แล้ว" ริมฝีปากหยักยิ้มร้ายก่อ
Bad Engineer 48 - ฉันรักเธอ NC++@คอนโดไฟสองแมทต์ที่เหลือไฟไม่ได้แข่งต่อ แต่ยกให้เป็นหน้าที่เพลิงช่วยแข่งแทน เพราะตอนนี้เขามีสิ่งที่สำคัญกว่านั้นรถยังต้องการการบำรุงรักษาด้วยน้ำมันหล่อลื่นนานเท่าไหร่ ร่างกายของเขาก็เช่นกัน มันต้องได้รับการเยียวยาและบำรุงรักษาจากเธอมีอา ได้เวลาแล้วที่ต้องถ่ายน้ำมันเครื่องและเติมเชื้อเพลิงให้กับร่างกายเมื่อมาถึงคอนโดไฟช้อนร่างมีอาขึ้นมาอุ้มพาเธอเดินไปยังห้องนอนในทันที เขาวางคนตัวเล็กลงบนที่นอนนุ่มอย่างเบามือ ก่อนที่จะขยับขึ้นเตียงตามมาคล่อมเธอให้อยู่ใต้ร่างของเขา“ฉันรักเธอนะ มีอา” ดวงตาคู่คมมองสบนัยน์ตาคนตรงหน้า ก่อนจะไล่สายตาไปที่ริมฝีปากระเรื่อสีชมพูระเรื่อก่อนจะกดจูบเบา ๆ แล้วผละออกมา“แล้วเธอละ”“ฉันก็...” ดวงตากลมโตคูหวานสีน้ำตาลอ่อนกะพริบถี่สบสายตากับไฟจนใบหน้าหวานเขินอายแดงระเรื่อ“ก็?” คิวเข้มเลิกคิ้ว ลุ้นฟังกับคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ“รักนาย เหมือนกัน”มีอาเอ่ยพูดพร้อมกับรอยยิ้มน้อย ๆ พอ ๆ กับที่ไฟยกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจกับคำตอบที่ได้รับ แทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่ามีอาจะรู้สึกเหมือนกับที่เขารู้สึก แต่เธอก็ให้คำตอบที่เขาอยากฟังแล้ว“มีอา”“อื้อ
Bad Engineer 47 - เป็นห่วงด้วยเหรอ?เสียงรถแข่งในสนามหมุนเสียหลักชนกับแท่นของสนามดังสนั่น มีอาลุกขึ้นยืนมองภาพที่เห็นด้วยความตกใจ หัวใจดวงน้อยเต้นถี่แรงเมื่อเห็นควันฟุ้งโขมงออกมาจากห้องเครื่องด้านหน้ากระโปรงรถพังยับด้วยแรงที่ไปกระแทกกับขอบกั้น“ไฟ!” เธอเรียกชื่อเขามือเรียวเล็กสั่นเทายกขึ้นมาปิดปากก่อนจะเคลื่อนไปเกาะกุมที่หน้าอก รู้สึกเหมือนหัวใจเจ็บแปลบราวกับมันจะหยุดเต้นเสียให้ได้ มีอาดึงสติตัวเองกลับมาก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องกระจกไปยังสนามแข่งเพื่อไปยังที่เกิดเหตุทันทีเสียงผู้ชมที่อยู่ในอัฒจันทร์และขอบสนามภายนอกฮือฮาจนฟังไม่ได้ศัพท์ แต่สมองมีอากลับอื้ออึงมากกว่าเสียงฮือฮานั่น“ไฟ นายอย่าเป็นอะไรนะ!”ตลอดทางที่วิ่งเข้าไปข้างสนาม เธอได้แต่ภาวนาให้เขาปลอดภัย“เข้าไปไม่ได้นะครับมันอันตราย” เจ้าหน้าที่สนามพยายามกันมีอาและผู้คนรวมถึงบรรดาสื่อมวลชนที่พยายามเข้าไปในพื้นที่เกิดเหตุ เนื่องจากยังไม่ได้รับอนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้าไปในสนามได้ทั้งนั้น"ต้องรอเจ้าหน้าที่สนามเข้าไปสแตนด์บายเคลียร์พื้นที่ให้มีความปลอดภัยเรียบร้อยก่อนครับ" ซึ่งตอนนี้ยังจัดว่าเป็นพื้นที่อันตราย หากรถแข่งได้รับความเสี
Bad Engineer 46 - อย่าทำตัวไม่มีเหตุผล“เอาน่า ผู้หญิงด่าแปลว่าผู้หญิงรัก” พายุถอนหายใจพลางส่ายหัวไปมา จะว่าไปไอ้ไฟก็เกินไปติดปากเสียควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยได้ ส่วนผู้หญิงอย่างมีอาก็ใช่จะยอมไฟง่าย ๆ ซะที่ไหน เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่คอยมาตามใจจ๊ะจ๋า มันเหมือนอย่างคนผ่าน ๆ มา“มึงดูไอ้ยุ ดูไอ้เหี้ยนั่น ดูมันแม่งพยายามกวนประสาทกูอยู่” ไฟตวัดสายตามองไปที่มีอากับอาร์ตที่ยืนอยู่ ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะจงใจวางมือมันบนหัวของมีอาแล้วโยกไปมาเหมือนหยอกล้อ ราวกับจงใจให้ไฟเห็นอย่างไรอย่างนั้นแม่ง... มันจะเกินไปแล้ว เขายังไม่เคยทำแบบนี้กับเธอเลยพรึบ!“กลับ! กูไม่แดกแล้วแดกไม่ลง” ว่าจบไฟก็ลุกขึ้นเดินออกจากร้านไปทันที เขามีความอดทนไม่มากพอที่จะเห็นภาพบาดตาเหล่านั้นโดยไม่รู้สึกอะไร ลองถ้าเป็นเมื่อก่อนบอกได้เลยว่าร้านนี้คงพังยับอย่างที่เขาขู่กับมีอาก่อนหน้านี้แน่แต่ตอนนี้เหรอ...แค่เธอโกรธ...เขาก็รู้สึกเซ็งตัวเองสุด ๆ แล้ว @หลังเลิกเรียนมีอาเดินลงมาจากอาคารตามเวลาที่ไฟมักจะมารับเธอเหมือนทุกวัน ถึงวันนี้เมื่อตอนเที่ยงเธอจะพลั้งปากบอกจะไฟไปแล้วว่าเธอรำคาญและไม่ให้ไฟมารับ แต่สุดท้ายพอลงมาถึงด้า
"เอางั้นเหรอ""ค่ะ ตามนั้น" ฉันยิ้ม ก่อนจะยื่นมือไปแย่งถาดอาหารในมือของพี่อาร์ตมาในทันที ขืนพี่เขายังมัวแต่เกรงใจอยู่อย่างนี้ ลูกค้าได้รอนานกว่าเดิมแน่ “พี่อาร์ตค่ะ แล้วถาดนี้เสิร์ฟโต๊ะไหนคะ” นานาตรงเข้าไปรับถาดเครื่องดื่มจากบาร์น้ำที่เพิ่งทำเสร็จ พี่อาร์ตหันไปมองนานาแล้วก็ยิ้มแล้วหันมามองหน้าฉัน"พี่โคตรเกรงใจเรากับเพื่อน"นั่นไง พี่อาร์ตเกรงใจนานาจริง ๆ ด้วย"เล็กน้อยค่ะ เพื่อนมีอาเค้าอยากช่วยพี่อาร์ตตั้งนานแล้วนางเป็นคนน่ารักมีน้ำใจแบบนี้ตลอดแหละ" อวยเพื่อนตัวเองอีกหนึ่งกรุป จนพี่อาร์ตได้แต่ยิ้มเขิน ๆ ก่อนที่เขาจะก้มดูบิล“เอห้าครับนานา” เขาหันไปบอกนานาพลางยิ้มให้ นางงี้หน้าบานยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เข้าใจแหละนางรักเค้าาาา ทำไงได้ เพื่อผู้ชายที่เราแอบรักต้องอดทน“ของมีอา เสิร์ฟโต๊ะบีสี่ครับ”"โอเคค่า" ค่อนชั่วโมงที่เราสองคนช่วยพี่อาร์ตเสิร์ฟอาหารกันพักใหญ่ จนลูกค้าเริ่มบางตาเพราะว่าใกล้บ่ายโมง ฉันกับนานามายืนรอรับอาหารที่เคาน์เตอร์เพื่อเตรียมเสิร์ฟโต๊ะถัดไป“เออ...แก ฉันว่าแกไปเสิร์ฟโต๊ะ A7 เองดีกว่า” อยู่ ๆ นานาก็ทำหน้าแหยมองฉัน ก่อนจะส่งบิลโต๊ะ A7 พร้อมถาดอาหารมาให้ ที่“เค ไม่มีปัญห