Ang Naghihiganteng Puso

Nakaalis na ang mommy niya papuntang Canada. Nalungkot siya sa simula pero nang lumaon ay nasanay na rin siya. Mas lalo ring naging salbahe ang pakikitungo ng mga steps niya sa kanya pero hinayaan na lamang niya dahil ayaw niya ng gulo. Iniisip na lamang niya na babalikan siya ng mommy niya pagdating ng panahon. " Luna, please? Samahan mo naman ako mamaya sa gym para manood ng game ng baby ko. " Pakiusap niya sa bestfriend niya with matching puppy eyes pa. Natawa ito sa tinuran niya. "Ewan ko sa'yong babae ka. Bakit ba patay na patay ka sa lalaking 'yon? Eh, hindi naman niya pansin ang presence mo. Magsasayang lang tayo ng oras doon." Napailing na turan ni Luna sa kanya. Bagaman may katarayan ang dating ng kaibigan niya ay ito naman ang biggest supporter niya. Wala namang iba dahil nag-iisa lang ito. Bahagya niyang inayos ang makapal na salamin sa mga mata niya. She was diagnosed to have astigmatism at the age of six kaya nga mula noon ay nakasuot na si

Lulan na siya ng eroplano. Hindi siya makatulog dahil kabadong-kabado ang pakiramdam niya. Hindi umepekto ang pang-iencouraged ng kaibigan sa kanya dahil parang may dagang naghahabulan sa dibdib niya. This morning ay inihatid siya ni Sophie from Ormoc to Cebu gamit ang fast craft na pag-aari ng asawa nito. At sa airport ng Cebu sila naghiwalay nito.Less than one hour ang flight niya from Cebu to Davao pero hanggang ngayon ay hindi siya mapakali.What would be their reaction to each other sa muling pagkikita nila ng binata. Bagaman editor siya ng isang sikat na magazine sa probinsya ay hindi naging aktibo ang social media life niya. Wala siyang oras para mag facebook, instagram at iba pa. She dedicated herself to her work dahil gusto niyang sa muli nilang pagkikita ng kanyang ama ay may maipagmamalaki na siya. She tried to relax at sumandal sa upuan niya. She closed her eyes and think of beautiful things happened in her life. Ngunit nakatulog siya . Hindi niya akalaing sa pagtulog ni

Nakaalis na si George ngunit hindi pa rin siya binibitiwan ng binata. Sa halip ay sumunod sila sa pagpasok ni George sa bahay habang karga pa rin siya ng binata. Gusto niyang magprotesta pero hindi niya nagawa. Palingon-lingon kasi ang baklang staff sa kanila. Ano na lamang ang iisipin nito sa kanila? Pumasok na si George sa guestroom sa baba ng bahay nang magpumiglas ang dalaga. " You can put me down, now." Ani niya sa binata. Pulang-pula pa rin ang mukha niya sa hiyang nadama. " No. Ihahatid kita sa silid mo." Walang kangiti-ngiting sagot ng binata sa kanya. Patuloy ito sa pag-akyat sa hagdan na kasama siya. "Argh!" Napaismid si Stacey sa sagot ng binata sa kanya. " Pwede mo namang enjoyin ang pagkarga ko sa'yo imbes na magmaktol ka dyan." Walang pakundangan nitong wika sa dalaga. " Hoy, Mr. Hunter Florendo, iisipin ko na talagang nananantsing ka sa akin dahil hindi mo ako maibaba? " Iyon ang lumabas sa bibig niya gayong

Alam ng dalaga na lasing na siya kaya naman pinilit niyang magpakatatag nang ibaba siya ng nobyo sa kotse nito. " I can manage." Malamig niyang sabi rito. Naiinis siya sa nobyo dahil sa ginawa nito. Umalis sila nang hindi man lang nakapagpaalam sa may kaarawan o sa kaibigan nito. Ano ang karapatan nitong ipahiya siya sa lalaking nakasayaw niya kanina? Heh! boyfriend mo ang lalaking 'yan kaya may karapatan siya. Saad ng isip niya. Tinulungan siya nitong isuot ang seatbelt pero pumiksi si Stacey at tinabig ang kamay ni Hunter." Well you stop resisting?" saway ng binata sa nobya. "I told you I can manage. Hindi ko kailangan ng tulong mo, I still have my hands, can't you see?" Matigas na sambit ng dalaga sa lalaki. Salubong ang kanyang mga kilay bago ibinaling pa kaliwa ang mukha. Wala siyang balak makipagtitigan rito. She pursed her lips afterwards." Sandali nga muna, galit ka ba sa akin dahil sinaway ko kayo ng lalaking 'yon?

Seryoso ang dating ng mukha ni Stacey habang pabalik na sila ng opisina. She was pissed dahil hindi man lang siya ipinagtanggol nito kanina sa babaeng mahadera. Naglalakad sila nang walang salitang namutawi sa mga labi nila. Naramdaman na lang ng dalaga ang pagsalikop ng kamay ng nobyo sa kamay niya. She stilled. Ayaw niya itong lingunin dahil naiinis siya rito. " May problema ba tayo, sweetheart? " Ani ng nanantiyang tinig nito. Napapiksi siya nang maramdaman ang paninindig ng mga balahibo niya sa batok. His voice was like whispering to her ear. Sa halip ay nanatiling tikom ang kanyang labi. Marahan siyang hinila paharap ng binata. He looked into her seagreen eyes, nangungusap ang mga iyon, it made her defenses shattered into pieces. Walang babala siyang niyakap ng binata nang mahigpit." I'm sorry, sweetheart. I didn't know that she would kissed me like that. Hindi ko naman siya hinalikan pabalik dahil hindi ko gusto ang halik niya at saka hindi ikaw i