"Is there any news about my grandson?" seryosong tanong ni Senior Elias sa mga tauhan niya at sa invistigator team. Nasa mansyon ang lahat ng parte ng pamilya ng Rubinacci Family kasama si Aricella at ang pamilya ni Aricella, naroon din ang mga bumubuo na team na nagtutulungan maghanap kay Igneel. "Senior, sa kasulukayan ay ang nahanap pa lang namin ay iba niya pang gamit. Our rescue team is on their way of each Island na pwedeng hanapan sa apo ninyo," paliwanag ng leader ng Invistigator team.Tumayo si Senior Elias at humarap sa kanila. "Sige, makakaalis na kayo at ituloy ang paghahanap hangga't hindi siya nakikita walang titigil. Naiintindihan ba ninyong lahat ang inuutos ko?" striktong tanong ni Senior Elias sa mga tao. "Si Senior!" sabay na sabi ng mga tao sa kanya at sabay ding umalis sa mansyon para simulan ang araw ng paghahanap kay Igneel. Ilang araw na ang lumipas pero wala pa ring maayos na progress kung nasaan nga ba si Igneel kaya naman grabe na ang pag-alala ni Aricel
Isang buwan na ang lumipas simula noong nawala si Igneel sa pamilya niya at isang buwan na rin siyang nanirahan sa Isla, isang buwan niya ng kasama ang mga tao sa Isla at tinuring itong pamilya."Hoy, kanina ka pa nakatingin kay Kokoy. Ano na bang status ninyo?" Dahil sa tanong ng kaibigan agad na umiwas ng tingin si Lienne kay Igneel. Si Lienne ang isa pang anak ni Mang Lauro, siya ang bunsong anak at nag-aaral siya sa Manila. Noong umuwi siya sa Isla, nagulat siya dahil may taong hindi pamilyar para sa kanya at nasa bahay pa nila. FLASHBAKS:"Dito ka muna kumain, bigay ito ni Terry. Lutong isda dahil nakabenta ng marami ang kanyang asawa..." sabi ni Mang Lauro kay Igneel habang bitbit ang ulam na sinasabi niya. Gabi na at sabay na kumakain ang pamilya at si Igneel. "Nasaan na ba si Ante?" tanong ni Kurdya dahil kanina pa nila inaantay ang bunsong anak ni Mang Lauro. Ang sabi ay ngayon uuwi pero gabi na at wala pa rin siya. "Baka pauwi na rin iyon, sunduin na lang ba natin?" tano
Natahimik si Lienne dahil sa sinabi ni Igneel, nakaramdam siya ng lungkot para kay Igneel dahil sa sitwasyon nito. Ganoon kahirap para kay Igneel ang nangyari sa kanya, gusto niyang maalala ang lahat at alam niyang kailangan dahil pakiramdam niya nasasayang ang oras o panahon niya kapag hindi umuusad na dapat may maalala siya. Isa pa sa naging mahirap ay wala siyang mga bagay na makakatulong sa kanya kung paano makaalala. “Sorry kung nararanasan mo iyan ngayon…” malungkot na sabi ni Lienne at umiwas ng tingin kay Igneel, bumalik ang tingin niya sa dagat. Natawa naman ng mahina si Igneel. “Wala ka namang kasalanan, bakit nanghihingi ka ng sorry?” Nakangiting sabi ni Igneel kay Lienne. “Masaya ako rito sa Isla, sa isang buwan na pananatili ko marami na agad akong natutunan at ito ang hindi ko makakalimutan kahit anong mangyari,” mahabang sabi ni Igneel. Napangiti si Lienne dahil sa sinabi ni Igneel, gusto niyang tumulong kay Igneel ngunit mas nangingibabaw para kay Lienne na isang ma
"Lienne! Buti nakarating ka na, ikaw na lang ang inaantay namin dahil aayain ka sana namin lumabas!" Masayang sabi ng kaibigan ni Lienne. Papunta ang dalawang kasama niya sa dorm na tila nagmamadali at biglang napahinto nang makita ang mga kasama ni Lienne. "Woah, sino sila?" bulong ng isa pang kaibigan ni Lienne na maikli ang buhok, chinita at payat. "Hindi yata ako pwede, tutulungan ko pa silang makahanap ng apartment. Kayo na lang muna, Mae at Jean.." sabi naman ni Lienne pero hindi siya pinakinggan ng dalawang kaibigan.Lumapit si Mae sa mga kasama ni Liene, ang mahabang buhok at blone na kaibigan ni Lienne. "Sino muna ang mga pogi na kasama mo? Hindi mo ba sila ipapakilala sa amin?" tanong ni Mae habang nakatingin pa rin kina Karlo at Igneel. Seryoso namang nakatingin si Igneel sa kanila habang si Karlo ay hindi alam ang gagawin o sasabihin dahil ito ang una niyang beses na makakita ng tao na taga Manila. "Siya si Karlo, pamangkin ko at siya si Kokoy...kaibigan ko. Kasama ko
"Hmm, sige 3,000 pesos na lang para sa kanilang dalawa. Isang kwarto na lang ang available pero may sala naman, siguro ay kasya na silang dalawa rito?" sabi ng may ari ng apartment na tita ni Mae. Pumasok sina Igneel, Karlo, Lienne, Mae at Jean sa loob ng apartment para tignan kung okay na ito para kina Karlo at Igneel. "Ano sa tingin ninyo? Ayos na ba ito para sainyo?" tanong ni Jean sa dalawang lalaki. "Sa akin ayos na ito," simpleng sagot naman ni Igneel dahilan para kiligin sina Jean at Mae, ganoon din ang Tita ni Mae. "Pati ang boses ay gwapo, ang sarap sa tainga..." Nakangising sabi niya habang pinapantasya si Igneel.Nailang naman si Igneel kaya umiwas siya ng tingin at tinignan na lang ang kwarto. "Sa akin din, ayos na ito." sagot naman ni Karlo."Ayan! Kukunin niyo na ba? Deposit at advance payment, 6,000 pesos lahat..." Kinuha ni Lienne ang kanyang pitaka at kumuha ng pera, nagtaka naman si Igneel nang gawin iyon ni Lienne. "Teka, magbabayad na ba agad? Hindi ba pwede na
Hanggang sa matapos ang gabi nina Lienne, Mae at Jean ay hindi pa rin naalis sa kanilang isipan ang nangyari kanina, ang pagkakita nila sa babaeng inidolo nila, si Aricella. Kahit natapos na ang hapunan ni Lienne na kasama sina Igneel at Karlo ay si Aricella pa lang ang kanyang naiisip. "Kanina mo pa kami hindi kinakausap, may problema ka ba, Ante?" tanong ni Karlo kaya agad na bumaling sa kanya si Lienne. Nakita niya rin na nakatingin sa kanya si Igneel kaya nakaramdam siya ng hiya. Hindi niya namalayan na hindi niya na halos makita ang kanyang mga kasama na sina Igneel at Karlo. "Pasensya na, may iniisip lang ako pero wala namang problema. Tapos na ba kayo kumain?" tanong niya.Sabay na tumango sina Igneel at Karlo. "Tapos na kami kumain. Maraming salamat sa pagkain, ang sarap ng binili mong pagkain para sa amin." Mahinahong sabi ni Igneel."Tama si Kokoy, Ante. Ito yata ang unang beses na nakakain kami ng lechon manok!" Masaya namang sabi ni Karlo. Ngumiti si Lienne dahil sa sin
Sinimulan ni Igneel ang araw niya sa paghahanap ng trabaho at dahil wala siyang mga papeles ay ang una niyang pinuntahan ay ang palengke bilang kargador."Sigurado ka bang bilang kargador ang papasukan mong trabaho, ijo? Hindi naman bagay sa hitsura mo," sabi ng Ale na nilapitan niya sa palengke malapit lang sa lugar kung saan sila nakatira ni Karlo. "Opo, iyon lang po sa ngayon ang kaya kong gawin dahil wala naman akong mga papeles para sa iba ako mag-apply, Ma'am." sagot ni Igneel. Tinignan siya ng Ale mula paa hanggang ulo. "Osige, pwede ka na ba magsimula ngayong araw? Sakto rin naman ay kulang kami ng kargador ngayon."Napangiti si Igneel at saka tumango. "Oo naman po, maraming salamat, Ma'am." Masayang sabi ni Igneel. Dinala na siya ng Ale sa mga kasamahan niya sa palengke bilang kargador at sila na mismo ang nagturo kay Igneel kung ano ang gagawin. Natapos ang araw ni Igneel na may isang libo siyang sahod kasama na roon ang mga tips mula sa mga tindero at tindera pero ang s
Sinimulan na nina Jemma at Aricella ang paghahanap kay Igneel, hindi na napansin ng magulang nila na nakaalis na sila ng bahay dahil hindi pa rin nila kinakausap si Aricella dahil sa ginawa nitong pagsara pansamantala ng company niya. "Ate, saan naman tayo unang maghahanap dito?" tanong ni Jemma nang makababa sila sa kotse. Huminto sila sa parking lot na malapit sa Super Mall or SM, malapit din doon kung saan nila nakita si Igneel."Hindi ko alam, Jemma pero bahala na. Ang mahalag magkaroon tayo ng progress sa paghahanap sa kanya," sagot ni Aricella.Tumango na lang si Jemma. Kasama nila ang driver nila, tumulong din sa paghahanap habang bitbit nila ang litrato ni Igneel. Binibigay nila ito sa mga tao na nilalapitan nila. Mayroong nakalagay na Missing at kung sino ang makakakita kay Igneel at makakapagturo sa kanila kung nasaan si Igneel ay magkakaroon ng paubaya na dalawang milyon. "Dalang milyon? Ang laki naman at hindi naman pamilyar ang taong hinahanap nila.""Kaya nga pero mala