Chapter 88

Natahimik si Lienne dahil sa sinabi ni Igneel, nakaramdam siya ng lungkot para kay Igneel dahil sa sitwasyon nito. Ganoon kahirap para kay Igneel ang nangyari sa kanya, gusto niyang maalala ang lahat at alam niyang kailangan dahil pakiramdam niya nasasayang ang oras o panahon niya kapag hindi umuusad na dapat may maalala siya. Isa pa sa naging mahirap ay wala siyang mga bagay na makakatulong sa kanya kung paano makaalala.

“Sorry kung nararanasan mo iyan ngayon…” malungkot na sabi ni Lienne at umiwas ng tingin kay Igneel, bumalik ang tingin niya sa dagat.

Natawa naman ng mahina si Igneel. “Wala ka namang kasalanan, bakit nanghihingi ka ng sorry?” Nakangiting sabi ni Igneel kay Lienne. “Masaya ako rito sa Isla, sa isang buwan na pananatili ko marami na agad akong natutunan at ito ang hindi ko makakalimutan kahit anong mangyari,” mahabang sabi ni Igneel.

Napangiti si Lienne dahil sa sinabi ni Igneel, gusto niyang tumulong kay Igneel ngunit mas nangingibabaw para kay Lienne na isang ma