Share

All about You️อุ่นไอรัก <5>เวรแล้วไหมล่ะ??

ธามไทเอ่ยถามคนตัวเล็กที่ยกมือขึ้นมาขยี้ตาอย่างงัวเงีย ร่างเล็กไม่ตอบในทันทีแต่ค่อย ๆ หยัดกายลุกขึ้นด้วยความรู้สึกง่วงซึมและรู้สึกเจ็บที่ก้น แต่ถึงอย่างนั้นความง่วงก็ทำให้เธอเดินมาทิ้งตัวลงบนเตียงนอนโดยไม่สนใจร่างสูงของธามไทเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ยังมีใจส่งเสียงงัวเงียเอ่ยตอบธามไทกลับไป

“ประตูไม่ได้ล็อกค่ะไอก็เลยเปิดเข้ามา ห้องนั้นน่ากลัวไอไม่กล้านอนคนเดียว”

ไออุ่นตอบกลับธามไททั้ง ๆ ที่ยังคงหลับตาอยู่ ส่วนมือบางก็เอื้อมไปดึงผ้าห่มผืนใหญ่มาห่มแล้วนอนหลับอย่างสบายใจ โดยไม่ได้สนใจธามไทที่ยกมือขึ้นเกาหัวด้วยความงุนงงเลยแม้แต่น้อย

เขากำลังนึกคิดว่าเธอเข้ามาห้องของเขาตอนไหน เพราะเขาไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด แล้วเมื่อครู่ยังคว้าเธอเข้ามากอดราวกับเป็นหมอนข้างอีก สักพักภาพในหัวของชายหนุ่มก็ตัดมาตอนที่กำลังนอนหลับฝันดี จู่ ๆ ก็สะดุ้งตัวตื่นจากฝันร้ายจนเผลอถีบคนตัวเล็กจนตกเตียงอีก

“แต่นี่มันเช้าแล้ว กลับไปนอนที่ห้องของเธอได้แล้ว”

ธามไทบอกไออุ่นที่ยังคงนอนหลับสบาย ร่างกำยำค่อย ๆ ขยับเข้าไปใกล้ ๆ เธอแล้วเขย่าที่ไหล่บางเบา ๆ เพื่อปลุกให้เธอกลับไปนอนที่ห้อง ทว่ากลับไร้การตอบสนองใด ๆ จากคนที่กำลังนอนหลับด้วยความง่วง และเป็นธามไทเองที่ทนไม่ไหวจนต้องฉุดเธอให้ลุกขึ้นมาจากที่นอน

ใบหน้าของไออุ่นปะทะเข้ากับแผ่นอกเปลือยเปล่าเข้าเต็มแรง จนเธอสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ ก่อนที่ดวงตากลมโตจะเบิกกว้าง เพราะภาพตรงหน้าคือแผ่นอกเปลือยหนั่นเนื้อตามแบบคนสุขภาพดี ความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นด้วยความไม่ตั้งใจ ทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นจนเธอกลัวว่าธามไทจะได้ยินเข้า

“กลับไปนอนที่ห้องตัวเองได้แล้ว หรือจะให้ฉันกล่อมนอนสักหนึ่งยกก่อนถึงจะยอมกลับไป”

คำพูดที่คล้ายจะเป็นการขู่ก็ไม่ใช่ หรือเป็นการหยอกล้อก็ไม่เชิง ทำให้คนที่กำลังง่วงรู้สึกตื่นเต็มตา จนต้องรีบขยับถอยหลังมาเรื่อย ๆ จนเกือบสุดขอบเตียง และด้วยความไม่ระวังทำให้จังหวะที่กำลังไถตัวเกือบหล่นลงจากเตียง

ธามไทที่เห็นแบบนั้นรีบยื่นมือมากระชากร่างบางให้เข้าสู่อ้อมกอดทันที มีหวังหากเขาไม่ทำแบบนี้ไออุ่นคงได้ตกเตียงเป็นครั้งที่สองแน่

“กลัวฉันกล่อมนอนจนไม่ทันระวัง หรือง่วงนอนจนเบลออยากลงไปจูบพื้นเป็นรอบที่สอง หืม”

น้ำเสียงแหบพร่าก้มลงมากระซิบข้างใบหูล้อเลียนเธอจนหน้าแดงด้วยความเขินอาย เมื่อตั้งสติได้ก็ผลักธามไทให้ออกไปห่าง ๆ และรีบลนลานลงจากเตียงนอนโดยไม่พูดอะไร

ร่างเล็กลงมายืนทำใจข้างเตียงชั่วครู่ แล้วรีบวิ่งไปเปิดประตูหนีกลับห้องนอนของตัวเองทันที ทิ้งให้คนเจ้าเล่ห์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ พลางส่ายหน้าไปมาด้วยความเอ็นดูคนตัวเล็กที่ดูจะเซ่อซ่าไม่น้อย

ปัง!!

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

เมื่อประตูปิดลงไออุ่นก็ยกมือขึ้นมาทาบที่อก ด้วยหัวใจที่เต้นระรัวด้วยความตื่นเต้นและรู้สึกหวั่นไหวอย่างบอกไม่ถูก

ตั้งแต่เล็กจนโตเธอไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชายขนาดนี้มาก่อนเลย ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมชั้น หรือแม้กระทั่งพี่ภูมินทร์ว่าที่คู่หมั้นของเธอก็ตาม

แต่กับผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่เธอตกเป็นของเขาด้วยความเข้าใจผิด และกลายมาเป็นผู้มีพระคุณของเธอในวันนี้ ความใกล้ชิดกลับเกิดขึ้นด้วยความไม่ตั้งใจหลายครั้งหลายครา จนหัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะยามที่อยู่ใกล้ชิดกับเขา

หรือว่าเธอตื่นเต้นเพราะไม่เคยใกล้ชิดใครขนาดนี้มาก่อนนะ

ไออุ่นได้แต่ถามตัวเองอยู่ในใจ เมื่อรู้สึกสับสนคิดมากจนหัวแทบระเบิด ก็หนีปัญหาด้วยการเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงใหญ่ แล้วหลับตาลงด้วยความง่วงงุน

วันนี้เป็นวันหยุด เธอไม่จำเป็นต้องรีบตื่นเพื่อไปโรงเรียน ดังนั้นเธอก็ขอนอนหลับพักผ่อนให้เต็มอิ่มก่อนก็แล้วกัน หลังจากที่ต้องเจอกับเรื่องที่ทำให้ความรู้สึกเธอแตกสลายไม่น้อย

เป็นเวลากว่าสองชั่วโมงที่ธามไทลุกจากที่นอนมาออกกำลังกาย ซึ่งถึงแม้ว่าเขาจะดื่มมาหนักแค่ไหน แต่เรื่องของสุขภาพก็ไม่เคยละเลย เขาใส่ใจและตั้งใจดูแลตัวเองเสมอมาไม่เคยบกพร่อง และผลลัพธ์ก็คือก้อนเนื้อเรียงลอนสวยบนหน้าท้องแกร่ง ไหนจะแผงอกกำยำที่แสนภูมิใจนั่นอีก

ร่างสูงเหลือบตามองไปยังประตูห้องนอนของไออุ่น แล้วส่ายหน้าไปมาช้า ๆ ให้กับความขี้เซาของเธอ

นี่สายขนาดนี้แล้ว คนตัวเล็กยังคงไม่ยอมลุกขึ้นมาจากที่นอนเลย

ในขณะที่ธามไทกำลังจะเดินไปนั่งบนโซฟาเพื่อสั่งอาหารเช้า ประตูห้องที่ปิดสนิทก็ถูกเปิดออก ราวกับว่าคนที่อยู่ข้างในรับรู้ได้ว่ามีคนกำลังนินทาเธออยู่

ไออุ่นยกมือขึ้นปิดปากที่กำลังอ้าปากหาวอย่างมีมารยาท ถึงเธอจะไม่เห็นใครอยู่ตรงนี้ก็ตาม แต่พอเธอหันมาอีกทางสายตากลับปะทะเข้ากับร่างสูงสมส่วนที่เปลือยท่อนบนอวดกล้ามแน่น ๆ อยู่กลางห้อง

เด็กสาวรีบหันหน้าหนีไปอีกทางหนึ่งทันทีด้วยความเขิน ถึงแม้ว่าหน้าท้องของเขาจะเต็มไปด้วยซิกซ์แพ็กน่ามองก็ตาม

“พี่แต่งตัวไม่เรียบร้อยเลยนะคะ”

ไออุ่นตะโกนบอกคนข้างหลังที่ยกยิ้มมุมปากด้วยความชอบใจ แต่เขาไม่พูดอะไรต่อกลับเดินเข้าไปในห้องเงียบ ๆ ส่วนไออุ่นเมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบกลับมาเธอก็ค่อย ๆ หันหลังกลับไปก็ปรากฏว่าธามไทไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว

เธอจึงเดินไปนั่งลงบนโซฟาพร้อมกับหยิบรีโมตขึ้นมาเปิดทีวีดูการ์ตูน สักพักธามไทก็เปิดประตูห้องนอนออกมาด้วยสภาพเรียบร้อยกว่าเดิม ร่างสมส่วนเดินมานั่งลงตรงข้ามกับไออุ่น

“ไอหิวจังเลยค่ะ อยากกินน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋จัง”

ก้นยังไม่ทันแตะลงเบาะ เด็กสาวก็หันมาพูดกับคนพี่ด้วยความหิวโหย อันที่จริงที่เธอยอมลุกจากเตียงเป็นเพราะเธอหิวข้าวต่างหากล่ะ เสียงท้องร้องทำให้เธอไม่สามารถทนนอนต่อไปได้อีกแล้ว จึงจำใจลุกขึ้นมาเพื่อขอให้เขาสั่งมื้อเช้าให้

ธามไทพยักหน้ารับช้า ๆ แล้วสั่งน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ให้อีกคนตามคำขออย่างว่าง่าย

“พี่...เอาข้าวผัดปูด้วยนะคะ ไออุ่นชอบ”

มือที่กำลังกดสั่งมื้อเช้าหยุดชะงักกับเมนูที่เพิ่มเข้ามาอย่างกะทันหัน เหมือนจะรู้ทันว่าอาจถูกบ่น คนตัวเล็กจึงเงยหน้าขึ้นมาบอกเขาด้วยรอยยิ้มสดใส ทำเอาคำพูดที่เตรียมจะโวยวายถูกกลืนหายไปกับความเงียบ

คุณหมอหนุ่มพยักหน้ารับแล้วกดสั่งข้าวผัดปูเพิ่มให้ตามคำขอของเธอ

รอไม่นานอาหารที่สั่งก็มาส่ง ซึ่งธามไทสั่งมื้อเช้าไปหลายอย่างทีเดียว ส่วนใหญ่แล้วมีแต่เมนูอาหารที่มีผักเป็นส่วนประกอบหลักทั้งสิ้น ซึ่งไออุ่นไม่ถูกใจสิ่งนี้เอาเสียเลย เพราะเธอเกลียดการกินผักมาตั้งแต่เด็ก ในขณะที่ธามไทชื่นชอบการกินผักเป็นชีวิตจิตใจ เพราะตอนเด็ก ๆ มารดามักจะชอบทำเมนูที่มีผักให้เขาทานเสมอ

“ง่ำ ง่ำ ง่ำ อร่อยจังเลยค่ะ อร่อยกว่าร้านประจำของไออีก”

ไออุ่นหันมายกนิ้วให้ธามไทที่เลือกสั่งร้านได้ถูกใจเธอ โดยเฉพาะปาท่องโก๋ที่มีรสชาติไม่หวานมากนัก แต่กลับกรอบอร่อยเสียจนเด็กสาวชักจะติดใจ อีกทั้งน้ำเต้าหู้ที่หวานกลมกล่อม ก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกสดชื่นมากที่ได้กินของอร่อยแต่เช้า

“ของพวกนี้กินมากไม่ดีนะ มันมีแต่แป้ง น้ำตาล น้ำมัน กินเยอะไประวังโรคภัยจะถามหา เป็นเด็กอยู่ก็ไม่เว้นนะ มันจะสะสมตอนแก่ตัวเอา”

คนที่กำลังตักข้าวเข้าปากเอ่ยเตือนคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ กัน ไออุ่นย่นจมูกใส่เขาอย่างน่ารักทำเอาคนพี่ชะงักไปอย่างเสียอาการ เพราะท่าทางที่แสดงออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ ไหนจะใบหน้าจิ้มลิ้มนั่นอีกยิ่งทำให้น่ามองไม่น้อย

“งั้น...กินแต่ผักระวังจะผอมนะคะ หนูอยู่ในวัยกำลังเจริญเติบโตนี่นา ก็ต้องบำรุงด้วยของกินเยอะ ๆ สิคะถึงจะถูก”

พูดจบก็หยิบปาท่องโก๋ชิ้นที่เท่าไหร่ก็ไม่อาจนับได้จิ้มนมข้นหวานส่งเข้าปากด้วยความเอร็ดอร่อย พร้อมกับยกน้ำเต้าหู้ที่เหลือขึ้นมาดื่มจนหมดแก้วด้วยความฟิน

มื้อเช้าที่แสนเอร็ดอร่อยถูกใจเธอมาก

“ที่เห็นโต ๆ ดูจะมีแค่อย่างเดียวนะที่โตเกินวัย”

ธามไทพูดขึ้นมาลอย ๆ ทำเอาคนที่ได้ฟังขมวดคิ้วมุ่นด้วยความสงสัย เขาพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไรนะ จนกระทั่งเธอมองตามสายตาของเขาก็ถึงบางอ้อว่า สิ่งที่เขากำลังพูดถึงก็คือนมมิลค์ ๆ ของเธอนั่นเองที่ใหญ่ขนาดคัพC ของแท้แม่ให้มา

“คนบ้า! คนลามก พูดจาไม่น่ารักเลย ก็หนูไออยู่ในวัยเจริญเติบโตนี่ มันก็ต้องใหญ่ขึ้นตามวัยอยู่แล้วไหมเล่า”

ไออุ่นตอบกลับด้วยใบหน้างอง้ำอย่างนึกโมโห ที่เขามาว่าเธอหน้าอกใหญ่เกินวัย

โธ่เอ๊ย เพื่อนบางคนที่โรงเรียนใหญ่กว่าเธอก็มีนี่ เธอไม่ได้ใหญ่คนเดียวเสียหน่อย!

ในขณะที่ธามไทแอบหัวเราะด้วยความขำขันกับคำพูดของเธอ แต่จะว่าไปแล้วก็ไม่แปลก เพราะเด็กมหา’ลัยส่วนใหญ่ก็มีหน้าอกหน้าใจขนาดก็ไม่ใช่น้อย ๆ บางคนก็ของแท้แม่ให้มา บางคนก็ใหญ่เพราะมีดหมอ ซึ่งเขาก็เข้าใจเพราะทุกคนล้วนอยากดูดีในแบบของตัวเองกันทั้งนั้น

“อืม ก็ถูกของเธอ อยู่มหา’ลัยแล้วนี่ก็ไม่แปลกที่จะโตตามวัย”

“ใครว่าไออยู่มหา’ลัยคะ ไอเพิ่งขึ้นมอหกเองนะ”

พรวดดดดดด!!

คำพูดตอบกลับนั้นทำเอาน้ำเปล่าที่กำลังจะกลืนลงคอพุ่งพรวดใส่คนตรงหน้า ยังดีที่ไออุ่นไหวตัวทันชิงหลับตาลงด้วยความตกใจ เมื่อจู่ ๆ ก็ถูกพ่นน้ำใส่หน้าเต็ม ๆ

“เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะยัยหนูไอ เธอบอกว่าเธอกำลังเรียนอยู่ชั้นไหนนะ”

ธามไทถามย้ำอีกครั้งด้วยความตกใจ และเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้หูฝาดหรือหูแว่วไป

แต่ก็ไม่วายหันไปหยิบทิชชูบนโต๊ะมาซับน้ำเปล่าออกจากใบหน้าให้เธอเบา ๆ อย่างอ่อนโยนก่อนที่ไออุ่นตอบกลับคำถามนั้นอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว

“ไอเพิ่งขึ้นมอหกค่ะ”

คำตอบที่ชัดถ้อยชัดคำ ทำเอามือที่กำลังซับน้ำให้เธอทิ้งลงแนบลำตัวอย่างหมดแรง พร้อมกับเสียงตะโกนก้องในหัวของธามไทด้วยความตกใจจนแทบช็อก เมื่อเพิ่งรู้ว่าไออุ่นเป็นแค่เด็กมัธยมไม่ใช่เด็กมหา’ลัยอย่างที่เขาเข้าใจมาตลอด

เวรแล้วไหมล่ะมึงไอ้หมอ ฉิบหายของแท้

ประโยคนี้ดังซ้ำไปซ้ำมาอยู่ในหัวของธามไท สลับกับเสียงคุก ๆ ในหัว ก็แหงแหละเพราะตั้งแต่เกิดมาจนอายุ 27 ปี เขาไม่เคยมีซัมติงจิงกาเบลกับเด็กมัธยมเลยสักครั้ง

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเผลอไปเปิดซิงเด็กมัธยมเข้าแล้ว

พระเจ้าช่วย! ก็พอจะรู้ตัวว่าที่ผ่านมาเขาใช้ชีวิตเสเพลมาโดยตลอด แต่ทำไมปีนี้เขากลับหาเรื่องก้าวขาข้างหนึ่งเข้าไปในคุกเสียอย่างนั้นเล่า

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status