โรงพยาบาล N“ถึงเวลาประชุมแล้วนี่หว่า ไปกันไทม์เดี๋ยวตาแก่ขี้บ่นจะสวดเอาอีก”เพลิงกัลป์หันมาเอ่ยปากชวนเพื่อน ที่กำลังตั้งใจอ่านชาร์ตรายงานอาการป่วยของคนไข้ คุณหมอปากแซ่บพยักหน้ารับ แล้วหันไปคว้าโทรศัพท์ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่มีสายเรียกเข้ามาพอดีคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันด้วยความแปลกใจ เมื่อชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอคือชื่อของไออุ่น แต่ถึงจะแปลกใจที่เด็กสาวโทรหาเขาในเวลานี้ เขาก็ไม่รอช้ารีบกดรับสายคนสำคัญในทันที“ว่าไงคะที่รักของเฮีย”“เฮียไทม์ขา...”น้ำเสียงออดอ้อนของไออุ่นทำให้ธามไทยิ้มน้อย ๆ ในหน้า เขาเดินคุยโทรศัพท์ไปหยิบเอกสารการประชุมมาถือเอาไว้ พร้อมกับรับฟังเรื่องราวที่ทำให้รอยยิ้มของเขาค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่เครียดขึงแทนในชั่วพริบตา เมื่อไออุ่นเปิดปากเล่าถึงวีรกรรมสุดแสบของเธอในวันนี้ให้ฟัง“เข้าใจแล้วค่ะ เฮียจะรีบไปเดี๋ยวนี้ หนูไอรอเฮียก่อนนะคะเด็กดี”ถึงแม้จะรู้สึกโกรธที่ไออุ่นโดนเพื่อนต่างห้องรุมทำร้ายร่างกาย เพราะเข้าไปช่วยเพื่อนอีกคน แต่ธามไทก็ตอบรับปลายสายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนราวกับว่า กำลังปลอบใจแฟนเด็กที่กำลังขวัญเสียจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะถึงแฟนเด็กของเขาถึงจะด
คอนโดธามไท“จัดการทุกคนที่ใส่ร้ายเมียฉันวันนี้ให้หมด อ้อ ผู้อำนวยการโรงเรียนนั่นด้วย ทำยังไงก็ได้ให้มันหลุดจากตำแหน่ง”คุณหมอธามไทสั่งงานลูกน้องมือขวาอย่างไดสุเกะ ที่ก้มหน้ารับคำสั่งอย่างเข้าใจความหมายของเจ้านายดีเมื่อได้รับคำสั่งครบแล้วก็ค่อย ๆ ถอยหลังเดินออกไปจากห้องทำงานของผู้เป็นนายเงียบ ๆ ซึ่งหลังจากที่สั่งงานลูกน้องเสร็จเรียบร้อยแล้ว ธามไทก็กลับมาสนใจหนังสือเล่มใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าต่อแต่ยังไม่ทันที่เขาจะเปิดอ่านหน้าต่อไป ประตูบานใหญ่ก็ถูกผลักเข้ามาด้วยฝีมือของแฟนเด็กที่อยู่ในชุดนอนผ้าลื่น ซึ่งชุดนี้เขาไม่เคยเห็นเธอใส่มาก่อน ทว่าเพียงแค่เห็นแวบแรกก็ถูกใจจนลอบเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหายชุดนอนนี้ช่างเซ็กซี่ยั่วยวนจนเขาอยากจะจับร่างบางขึ้นมาขยี้บนโต๊ะทำงานเสียให้รู้แล้วรู้รอด“เจ็บแผลเหรอคะเด็กดีของเฮีย”เมื่อไออุ่นนั่งลงบนตักแกร่ง ธามไทก็เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แสดงถึงความเป็นห่วงเป็นใยแฟนสาวที่มีแผลฟกช้ำตามลำตัว บางจุดก็ขึ้นเป็นรอยเขียวจ้ำ เพราะถูกออมกับเพื่อนผลักจนลงไปนอนกองอยู่บนพื้นไออุ่นส่ายหน้าปฏิเสธน้อย ๆ แล้วซบแก้มกลมลงบนแผงอกกำยำอย่างแสนรัก ไหนจะแอบสูดดมความหอมจากซอกค
ข่าวการย้ายโรงเรียนอย่างกะทันหันของออมและเพื่อน ๆ ทำให้ไออุ่นรู้สึกแปลกใจไม่น้อย ถ้าจะบอกว่าย้ายเพราะมีเรื่องตบตีกับเธอก็ไม่น่าจะใช่ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ออมมีเรื่องกับเพื่อนต่างห้อง ที่ผ่านมาออมก็มีเรื่องตบตีเป็นประจำจนขึ้นชื่อซึ่งสุดท้ายแล้วคนที่ย้ายโรงเรียนหนี ก็คือคนที่ออมกับเพื่อนนั้นไปหาเรื่องเขาก่อน แต่มาครั้งนี้กลับแปลกออกไป ตรงที่ออมกับเพื่อนเป็นฝ่ายย้ายโรงเรียนอย่างกะทันหันแทนซึ่งมันน่าเสียดายตรงที่ว่าเทอมนี้เป็นเทอมสุดท้ายแล้ว ออมกับเพื่อนน่าจะเรียนให้จบก่อน เพราะการย้ายไปกลางเทอมแบบนี้มันค่อนข้างลำบากในการปรับตัวไม่น้อย“แปลกจัง มีเรื่องกันแค่นี้เองทำไมต้องถึงกับย้ายโรงเรียนด้วยนะ”“อืม นั่นน่ะสิแปลกจริง ปกติเห็นแต่คนที่มีเรื่องกับมันที่ลาออกไป แต่เพราะอะไรน้า ครั้งนี้มันถึงพากันย้ายออกไปยกคอกเลย”เสียงพูดที่ดังอยู่ข้างหูทำให้ไออุ่นสะดุ้งน้อย ๆ ด้วยความตกใจเธอหันขวับไปมองเจ้าของคำพูดที่ยืนอยู่ข้างเธอ เป็นเฌอแตมที่ยักคิ้วให้อย่างกวน ๆ ก่อนที่เธอจะคว้าข้อมือของเพื่อนต่างห้องให้เดินตามเธอไปท่ามกลางความมึนงงของไออุ่น"เฌอแตมเธอจะพาเราไปไหนอะ"เสียงหวานร้องถามเฌอแตมที่จู
การมีเพื่อนใหม่อย่างเฌอแตมทำให้ชีวิตของไออุ่นมีสีสันมากขึ้น เพราะอะไรที่เด็กสาวไม่เคยทำมาก่อน เฌอแตมจะพาไออุ่นลองทำในสิ่งนั้นเสมอ ถึงแม้ว่าอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยถูกต้องมากนัก แต่ก็ถือว่าเป็นสีสันและประสบการณ์ชีวิตให้แก่เด็กสาวที่เรียบร้อยและอยู่ในกรอบมาตลอดได้ดีซึ่งความสนิทสนมในระยะเวลาอันรวดเร็วของสองสาว ทำให้ทั้งคู่เลือกเรียนคณะและมหาวิทยาลัยเดียวกัน เพราะต่างคนต่างมีความชอบคล้ายกันโดยคณะที่เลือกสอบเข้านั้นคือคณะทันตแพทย์ศาสตร์ ด้วยตัดสินใจแล้วว่าอยากจะเป็นคุณหมอฟันกันทั้งคู่แต่วันนี้ซึ่งเป็นวันที่ต้องสมัครสอบ ไออุ่นกลับลืมบัตรประชาชนเอาไว้ที่คอนโด ทำให้เธอต้องรีบโทรหาธามไทเพื่อรบกวนให้เขาเอามาให้ที่โรงเรียน ซึ่งโชคดีมากที่วันนี้เป็นวันหยุดของเขา“หนูไอนะหนูไอ วันสำคัญทั้งทีดันลืมเอกสารสำคัญเสียได้”“หนูไอไม่ได้ลืมสักหน่อย แต่หนูไอแกล้งลืมต่างหากล่ะ เฮียไทม์จะได้เอามาให้หนูไอที่โรงเรียน เพราะตอนนี้หนูไอน่ะคิดถึงเฮียไทม์มาก คิก คิก”แค่ก แค่ก แค่กคำพูดของไออุ่นทำให้เฌอแตมที่กำลังดูดน้ำหวานอยู่สำลักน้ำหน้าแดง จนไออุ่นต้องยกมือขึ้นลูบหลังให้เพื่อนด้วยความเป็นห่วง“เลี่ยนเกินไปปะ
โรงพยาบาล Nก๊อก ก๊อก ก๊อก“เชิญครับ”เมื่อคนที่อยู่ข้างในห้องเอ่ยอนุญาต มีนาก็ผลักบานประตูเข้าไปภายในห้องทำงานของธามไท ที่กำลังจ้องจอคอมพิวเตอร์ไม่ละสายตา ทำเอาคุณพยาบาลมีนาที่เตรียมส่งยิ้มให้หน้าเจื่อน เพราะสายตาของเขาไม่ได้มองมาที่เธอเลยสักนิด“เอ่อ มีนามารบกวนเวลาทำงานของคุณหมอไทม์หรือเปล่าคะ”เอ่ยถามด้วยความเกรงใจทำเอามือที่กำลังรัวแป้นพิมพ์หยุดชะงักไปเล็กน้อย เขาละสายตาจากสิ่งที่อยู่ตรงหน้า แล้วหันมาสนใจมีนาที่กำลังยืนรอเขาด้วยรอยยิ้มแห่งความหวัง เพราะวันนี้เธอตั้งใจจะมาชวนเขาไปเลี้ยงฉลองวันเกิดของเธอซึ่งจัดขึ้นที่ผับแห่งหนึ่ง“คุณพยาบาลมีนามีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ”ธามไทไม่ได้ตอบคำถามนั้น หากแต่เขากลับเอ่ยถามมีนาด้วยใบหน้าเรียบเฉยแทน ทำเอารอยยิ้มเบิกบานเมื่อครู่ค่อย ๆ หุบลงทีละนิดหญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วมองสบตาธามไทที่กำลังมองมาที่เธออย่างรอคอยคำตอบ“พอดีว่าวันนี้วันเกิดของมีนาน่ะค่ะ มีนาก็เลยอยากจะมาชวนคุณหมอไปฉลองวันเกิดด้วยกัน มีเพื่อน ๆ ที่แผนกไปหลายคนเลย คุณหมอเพลิงกัลป์กับลูกพีชก็ไปด้วยนะคะ”คำเอ่ยชวนของมีนาทำให้คนที่ไม่ค่อยสนใจ และไม่ค่อยให้ความร่วมมือกับงานว
ตลอดระยะเวลาสี่วันที่ผ่านมา ไออุ่นสังเกตว่าเฮียไทม์ของเธอมักจะออกไปทำงานในช่วงเช้าตรู่บ่อยขึ้น ซึ่งเขาก็ยังคงแวะไปส่งเธอที่โรงเรียนทุกวัน แต่หลังจากที่เลิกเรียนพิเศษแล้ว กลายเป็นเฌอแตมที่รับหน้าที่ไปส่งเธอกลับคอนโดเฮียไทม์ให้เหตุผลที่ไม่ไปรับเธอว่ามีธุระที่ต้องกลับดึกแทบทุกวัน โดยที่ไออุ่นไม่เคยรู้เลยว่าธุระสำคัญของเฮียไทม์นั้นคืออะไรอีกอย่างเธอไม่คิดที่จะซอกแซกถามเขาให้มากความอยู่แล้ว เพราะไม่อยากล้ำเส้นความเป็นส่วนตัวของคนรัก หากเขาคิดอยากจะบอกเธอจริง ๆ ก็คงพูดออกมาเองตั้งแต่วันแรกที่เขากลับดึกแล้วแต่จนถึงวันนี้เขาก็ยังคงไม่ยอมบอกเธอว่า ธุระสำคัญที่ทำให้เขากลับถึงคอนโดดึก ๆ นั้นคือธุระอะไร ซึ่งไออุ่นก็ได้แต่ทำใจยอมรับและเข้าใจในตัวเขา“เฮียไทม์ขา วันนี้เราไปกินไอศกรีมที่ห้าง S กันดีไหมคะ”ไออุ่นเอ่ยชวนแฟนหนุ่มในขณะที่กำลังทานมื้อเช้ากันอยู่ด้วยรอยยิ้มสดใสทั้ง ๆ ที่ในใจของเธอนั้นแอบซ่อนความน้อยใจเอาไว้ไม่น้อยเพราะธุระสำคัญของธามไททำให้ระหว่างเขาและเธอห่างเหินกันมากขึ้น จนกลายเป็นว่าเขาแทบไม่มีเวลาว่างให้เธอเลยในช่วงนี้“พอดีวันนี้เฮียต้องไปทำธุระสำคัญให้เสร็จ เอาไว้วันหลังเดี๋ยวเ
วันเกิดไออุ่นในที่สุดวันที่ธามไทรอคอยก็มาถึง วันนี้เขาขอลางานหนึ่งวันเพื่อมาตกแต่งห้องให้เข้ากับธีมปาร์ตี้วันเกิดของไออุ่น ซึ่งแม้ลูกน้องจะเสนอให้จ้างทีมออแกไนซ์ แต่เขาเลือกที่จะออกแบบและลงมือทำเองในทุกขั้นตอน แม้แต่การทำโบจากริบบิ้นธามไทก็ลองฝึกทำเอง โดยอาศัยการดูคลิปและค่อย ๆ ฝึกทำตามจนในที่สุดก็สามารถทำออกมาได้อย่างสวยงามในขณะที่ธามไทเตรียมเซอร์ไพรส์วันเกิดให้แฟนเด็ก ทว่าทางฝั่งเด็กสาวกลับรู้สึกเหงาจับใจในวันเกิด ที่เธอคิดว่าไม่มีใครรู้นอกจากเธอเพียงคนเดียวหลายครั้งที่เธออยากจะบอกกับธามไทว่าวันนี้คือวันเกิดของเธอ แต่เมื่อเห็นเขายุ่งอยู่กับงานจนแทบไม่มีเวลาให้ ก็ทำให้ไออุ่นตัดสินใจเก็บเอาไว้ในใจและเลือกที่จะชวนเขาไปทานมื้อเย็นในวันเกิดแทน“วันนี้เลิกงานแล้วเฮียไทม์มีธุระที่ไหนไหมคะ”ไออุ่นเอ่ยถามเขาทันทีเมื่อรถคันหรูจอดที่หน้าโรงเรียนฝ่ายคุณหมอนิ่งไปด้วยความแปลกใจกับคำถามนั้น เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของเธอไม่ใช่หรือ แล้วทำไมถึงถามเขาราวกับว่ากำลังจะเอ่ยชวนเขาไปไหน“มีผ่าตัดหลังสี่โมงเย็นค่ะ หนูไอจะชวนเฮียไปไหนหรือเปล่าคะ”คำตอบของธามไททำให้ไออุ่นรู้สึกเจ็บไปทั้งใจ แต่ถึงอย่างนั้นใ
คอนโดธามไทครืด ครืด ครืดเสียงโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโซฟากำลังสั่นเรียกความสนใจให้คุณหมอที่เพิ่งยกเค้กก้อนโตมาวางบนโต๊ะ ขายาวรีบวิ่งไปรับโทรศัพท์ด้วยรอยยิ้ม เพราะคนที่โทรมาในเวลานี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเฌอแตมเพื่อนรักของไออุ่นเขาได้นัดแนะกับเด็กสาวให้โทรมาบอกเขา ก่อนสองสาวจะออกจากโรงเรียนเพื่อที่เขาจะได้เตรียมทุกอย่างให้เสร็จทันเวลาก่อนไออุ่นเดินทางมาถึง“ว่าไงแตม”“เฮียไทม์ขา ฮือ ฮือ ช่วยหนูไอด้วย...”ตุ้บโทรศัพท์มือถือในมือพลันร่วงหล่นลงบนพื้น เมื่อได้ฟังเฌอแตมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับไออุ่นให้เขาฟังด้วยน้ำเสียงสะอื้นไห้ความสุขที่เขากำลังจะเอื้อมมือไปคว้าเอาไว้พลันหายไป เมื่อไออุ่นถูกลักพาตัวไปโดยที่เฌอแตมเองก็ไม่รู้ว่าคนคนนั้นคือใครธามไทหันไปมองรอบ ๆห้องที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามด้วยฝีมือของเขากับลูกน้อง ที่ช่วยกันเนรมิตห้องรับแขกธรรมดา ๆ ให้เต็มไปด้วยสีสันสวยงามราวกับอาณาจักรของเจ้าหญิงตัวน้อยที่เขาตั้งใจทำให้เธอประทับใจเมื่อคิดถึงความสุขที่วาดเอาไว้ สันกรามคมก็ขบเข้าหาด้วยความรู้สึกโกรธจนแทบคลั่ง ก้มลงหยิบโทรศัพท์ที่สายตัดไปแล้วขึ้นมา แล้ววิ่งไปหยิบกุญแจรถผลุนผลันออกจากห้องไปทัน