Umagang-umaga nang bumalik sila Philip sa kanilang bahay, doon siya pinagpahinga ng mga magulang niya. Napabuntong hininga na lang siya dahil kasi-simula pa ang ng klase ay may absent na agad siya, alam niyang pinaalam ng mga magulang niya sa school ang nangyari pero iba pa rin pag hindi nakasabay sa pagpasok tulad ng ibang estudyante. Agad siyang bumangon at isa-isang inayos ang mga gamit niya para sa school ng wala siyang makalimutan bukas. Papasok siya sa ayaw at gusto ng mga magulang niya.
Isa-isa niyang pinasok ang mga libro na dapat niyang dalhin bukas ng may napansin siyang pamilyar na libro kaya agad-agad niya itong kinuha at binuklat. Ito ang libro nila sa History, pilit niyang inaalala kung saan niya ito nakita bukod sa gamit niya ng biglang pumasok sa isip niya ang nangyari kahapon ng makita niya sa Hospital ang babae sa panaginip niya. Nakita niya ang libro sa gamit ng babae ng tumapon ang laman ng bag nito.
Hindi siya makapaniwala sa nalaman, kaya agad niyang kinuha ang cellphone niya sa ibabaw ng lamesa at tinawagan ang kaibigan. Nakatatlong tunog pa lang ay sumagot na ito.
"Hello? Anong kailangan ng mahal kong kaibigan? O namiss mo lang ang mala-anghel na boses ko! " tumatawang sagot nito na halatang kumakain pa ito.
"Vince, may gusto lang akong tanungin sayo wag kang mangarap ng gising!" nang-aasar na sagot ni Philip sa kaibigan kaya natawa naman ang nasa kabilang linya bago ito sumagot.
"Sige, pero pakibilis at kumakain ako baka iwan ako nila mama at papa hindi ko magagamit yung kotse ko ngayon at nasama sa coding, pero kung papasok ka at susunduin mo ako pwede mo akong kausapin kahit ilang oras mo gusto," biro nito na may laman pa rin ang bibig at ngumunguya.
"Ubusin mo nga ‘yang nasa bibig mo. May bago bang transfer student ngayon sa department natin?" Agad n’yang tanong sa kaibigan natahimik naman saglit ang nasa kabilang linya bago sumagot.
"Wow ha! Ang alam ko ay na hospital ka pero nagkasakit ka na at lahat nag hahanap ka agad ng ma-jowa?" Pangangantyaw ni Vince sa kaibigan dahilan para mapaubo ito.
"Akala ko ba ay nagmamadali ka? Sagutin mo na lang ang tanong ko!" seryosong sagot ni Philip dito at napaismid naman ang kaniyang kaibigan.
"Tsk, bakit ang init ng ulo kaaga-aga naman. Para sa sagot sa tanong mo, walang transfer student ngayon pero may irregular student na babae sa History class natin pero wag mo ng subukang kausapin siya dahil hindi maganda ang tabas ng dila." mahabang litanya nito habang ngumunguya.
Nakaramdam naman ng saya si Philip sa narinig at nagpasalamat sa kaibigan. Hindi na niya hinintay ang sagot nito at agad pinatay ang tawag, agad-agad niyang kinuha ang tuwalya at naligo pagkatapos ay nag bihis siya at bumaba sa kusina. Agad naman siyang nakita ni Manang Sita, ang nag-iisang katulong nila.
"Oh Hijo saan ka pupunta? Alam ba ng mga magulang mo na aalis ka? Naku pag nalaman nila na umalis ka ng walang pasabi siguradong magagalit ang mga iyon lalo na at galing ka pa lang sa Hospital" usisa at paalala ni Manang Sita dito, Ngumiti lang naman si Philip at kumuha sa plato ng isang tuna bread at nagsalin ng gatas sa isang baso at agad-agad itong ininom.
"Manang, may kailangan lang po akong asikasuhin. Napakahalaga po nito at hindi ko pwedeng palampasin!" nagmamadaling sinuot ni Philip ang kaniyang bag at nag paalam kay Manang Sita. Naiwan namang hindi naintindihan ng matanda ang sinabi ng binata at wala nalang nagawa ito kung hindi tanawin ang paalis na alaga.
Agad-agad sumakay ng kaniyang kotse si Philip at nag-drive papuntang school ngunit naipit siya ng traffic habang nasa byahe. Napatingin siya sa orasan at napailing dahil late na siya. Nang makarating sila sa parking lot ng school ay patakbo siyang pumunta sa building kung saan naroon ang classroom para sa History class nila. Pag bukas ni Philip ng pinto ay sabay-sabay na lumingon ang kaniyang mga classmates pati narin si Mr.Santos ang kanilang Prof. sa subject na iyon.
"O! May late ngayon, halika dito sa harapan Mr.Cruz," utos ng Prof. niya kaya agad na sumunod si Philip at nag punta sa harapan kasama ang professor.
"I'm sorry Sir." agad na sabi niya ng makalapit siya dito ngumiti naman ang professor at humarap sa mga classmates niya.
"Okay class this is Mr. Cruz, sa mga hindi nakakaalam siya ang nanalo last year bilang University President ngayong taon. Alam naman siguro ng lahat na taon-taon pinapalitan ng mga incoming 3rd year ang mga dating nasa pwesto para makapag focus sila for graduation exam at makahanap ng gusto nilang lugar para sa OJT Hindi siya naka attend sa welcome ceremony dahil na hospital siya based sa report na sinabi ng magulang niya." Mahabang sabi ng professor at nagtanungan naman ang iba. Sumenyas si Mr. Cruz na maupo na siya kaya agad lumapit si Philip kung sa nakapwesto ang kaibigan para maupo ng bigla muling bumukas ang pintuan at pumasok dito ang nagmamadali na babae at sa pangalawang pagkakataon ay lumingon muli ang buong klase pati narin si Mr.Cruz.
"Another one!" Sabi nito at tinawag din sa harap ang babae, titig na titig naman si Philip dito.
"Maria." Bulong nito sa sarili.
"Ms.Torres, ano na naman ang dahilan mo at late ka na naman sa klase ko?" Seryosong tanong nito.
"I'm sorry Sir, tinanghali po kasi ako nang gising," nagtawanan naman ang ibang estudyante kaya agad pinatahimik ito ni Philip.
"Nagising ka nang-late? So kailangan ba ay kami ang mag-adjust sa oras ng gising mo? Doon ka sa likod at tumayo ka lang doon hanggang sa matapos ang klase, iyan ang parusa mo sa pagiging late sa pangalawang pagkakataon with your invalid reason," Aaad namang tumango ang babae at pumunta sa likod at tumayo.
Tumayo din naman si Philip at nagsalita.
"Sir Santos late din po ako, dapat ay tumayo din ako sa likod," nagulat ang professor pati na rin ang kaibigan niya.
"Hoy, anong sinasabi mo maupo ka nga!" pigil sa kaniya ng kaibigan pero lumakad na siya papunta sa likod.
"Mr.Cruz, may dahilan ka bakit ka na late!" pigil din ng professor pero ngumiti lang si Philip.
"Pero may dahilan din po siya, bilang isang University President dapat po maging patas ako." Sabi niya at pumunta sa likod katabi ang babae.
"Ang aga-aga nag papa-cute na agad sa babae," mahinang bulong sa sarili ni Vince at nilingon ang kaibigan pero nginitian lang siya nito na ikinailing niya.
Nilingon ni Philip ang babae na titig na titig sa professor habang nagtuturo. Nagdadalawang isip man ay sinubukan niya itong kausapin.
"Uhm, ako nga pala ni Philip," pagpapakilala niya dito pero hindi man lamang ito lumingon o sumagot sa kaniya, nakaramdam ng hiya si Philip pero nagsalita ulit siya.
"Ikaw, anong pangalan mo?" nakatingin siya dito ng bigla itong lumingon sa kaniya at tinignan siya nang masama.
"Really? Gusto mong makipag daldalan habang nakatayo dito sa likod? Halos hindi ko na nga marinig ang tinuturo sinasabayan mo pa!" masungit na sabi nito kay Philip kaya agad nawala ang ngiti sa labi ng binata at nag-sorry. Tahimik lang silang nakatayo sa likod hanggang matapos ang klase at hindi man lamang siya nagkaroon ng pagkakataong kausapin ito ng matapos ang klase dahil sa pagmamadali nitong umalis.
Kinalabit naman siya ng kaibigan at inabot ang bag niya.
"Siya yung sinasabi ko sa iyong irregular student, sabi ko naman kasi sa iyo huwag mo nang subukan dahil iba ang tabas ng dila at parang may galit sa lahat ng tao," naiiling na inakbayan ni Vince ang kaibigan at naglakad na sila palabas ng classroom para pumunta sa susunod na klase.
"Sa History class lang ba natin siya classmate?" Pag-uusisa ni Philip sa kaibigan.
"Ha? Oo sa History class lang pero kasali siya sa Drama Club natin. Nakita ko na siyang um-acting at masasabi kong may talent siya pero yung ugali niya talaga, isa nga lang ang nakikita ko na lagi niyang kasama e," pagkukwento naman nito.
"Sino naman ‘yun? Boyfriend niya?" Natawa naman si Vince sa tanong ng kaibigan at napailing muli habang ginulo ang buhok ni Philip.
"Ikaw, halatang-halata ka pag may gusto kang pormahan ano? Tsk, tsk hindi niya boyfriend, bestfriend niya lang kung kilala mo yung nasa basketball girls team na si Therese, siya yung bestfriend ni Isabel," tuloy-tuloy na kwento nito na ikinahinto naman sa paglalakad ni Philip.
"Isabel?" Ulit nito na ikinatango naman ng kaibigan.
"Oo, Isabel yung pangalan ng pinopormahan mo." Sabi nito at hinila siya "Lumakad ka na nga at baka ma-late pa tayo sa susunod na subject."
Tulala lamang sa mga sumunod sa subjects si Philip habang iniisip ang pangalan ng babae. Isabel ang pangalan nito at hinde Maria, hindi rin katunog ng pangalan na Maria.
"Okay class dismissed!" iyon na lang ang nadinig ni Philip at tinignan niya ang relo sa kamay at oras na nga para sa lunch break, kinalabit muli naman siya ng kaibigan at tinignan ang notepad niya at ang libro na hindi man lang nabuklat.
"Nakinig ka ba sa discussion? Anong iniisip mo, kanina pa kita tinatanaw pero tulala ka lang sa upuan mo." tanong ni Vince sa kaibigan.
"Baka naman kasi may babae na naman gustong pormahan at iniisip paano niya makukuha yung puso!" sabat naman ng kadadating na isa pa nilang kaibigan ni Philip na si Greg at umakbay ito kay Vince.
"E, puso mo kaya Vince kailan ko makukuha?" Pagbibiro naman nito na ikinasama ng tingin ni Vince at hinampas ang braso ng kaibigan.
"Ako Greg tigil-tigilan mo sa kabaklaan mo no? Hindi kita papatulan!" Masungit na sabi nito ng malakas kaya nagtawanan ang iba nilang mga kaklase at kinantyawan sila na sinamaan din ng tingin ni Vince.
"Ano? Mang-aasar pa kayo ha, ano ngayon e di bumalik ang karma sa inyo! " natatawang tudyo din ni Philip sa mga ito " Kailan ba kasi kayo aamin na kayo diba guys?" Kaya mas lumakas ang kantyawan ng mga kaklase nila.
"Gutom lang guys, magsi-kain na kayo!" depensa at sigaw naman ni Vince dito.
"Kumain na kayo guys nahihiya na yung boyfriend ko, alis na!" Humahalakhak na pang-aasar pa lalo ni Greg dito. Tumatawa namang umalis ang mga classmates nila dahil sa pag bibiruan nilang dalawa. Napailing nalang si Philip sa dalawa n’yang kaibigan at inaya na rin ang mga ito para kumain.
Siksikan ang canteen at wala na halos maupuan ng makarating sila doon ng matanaw ni Greg ang isang kakilala.
"Guys doon tayo maupo!" pag-aaya nito sa dalawang kaibigan kaya sumunod naman ang dalawa habang bitbit ang mga tray nila na may lamang tanghalian.
"Hi Therese, may nakaupo ba dito?" Tanong ni Greg. Ganoon na lang ang saya ni Philip ng makita ang babae na nakaupo din doon.
"Oh hello, ikaw pala Greg wala naman maupo na kayo bakit na late yata kayo ng punta ngayon?" Tanong nito at ngumiti naman si Greg at tinuro si Vince.
"Nag inarte sa classroom!" pang aasar muli nito na ikinatawa ni Therese.
"Kaya pala kayo na naman ang usapan kanina kahit dito ay abot ang kwentuhan ng mga babae sa inyo!" naiiling iling na sabi ni Therese.
"Nako Therese huwag kang naniniwala sa uto-uto na to," ismid naman na sabi ni Vince pero nag tawanan lang si Therese at Greg.
"Hmm, so kaibigan mo siya Therese?" Biglang tanong ni Philip kaya naman napalingon sa kaniya si Therese.
"Oo nga pala, hindi mo pa siya kilala Philip no? Kaibigan ko nga pala si Isabel hindi ba classmate kayo sa History class?"tanong ni Therese kaya tumango naman si Philip.
"Akala ko Maria ang pangalan niya,"natawa naman si Therese sa sinabi ni Philip at lumingon sa kaibigan.
"Paano mo nalaman?” gulat at nakakatawang tanong ni Therese kay Philip “Ayaw niyang tinatawag siyang Maria, kahit sino naman ngayon ay parang ayaw sa pangalan na iyon bukod sa ang luma ay sobrang nakaka babae pero ang buo n’yang pangalan ay Maria Isabel," tuloy-tuloy na kwento n’ya na ikina-sama naman ng tingin ng babae. Ganun na lang ang bilis ng tibok ng puso ni Philip ng tumingin ito sa kaniya at nagtama ang kanilang mga mata. Nakaramdam siya ng iba't-ibang klase ng emosyon.
Saya, lungkot, pighati, panlulumbay, takot na hindi niya maintindihan.
"Ah!" gulat na napasigawi ni Philip ng tapakan ni Vince ang paa niya sa ilalim ng lamesa kaya napalingon siya dito."Pag pasensyahan niyo na itong kaibigan namin, kagagaling lang kasi niya sa hospital wala pa yata sa ayos yung utak at natutulala pa!" birong sabi nito at tumawa naman si Therese."So,tama nga ako siya yung paharang harang sa daan ng hospital!" seryosong sabi ng babae.Muli na naman silang na tahimik pero sumagot din agad si Philip at humingi ng tawad. Pilit na tumawa si Therese at nag kwento tungkol basketball."So, kayo Greg kailan ang una niyong laban? Next month ay may ka-practice game kami sa kanilang University,” pasimula nito kaya naman nagkwentuhan muli ang tatlo at naiwang tahimik si Philip at Isabel. Nang matapos silang kumain ay naunang umalis ang dalawang babae at na pahinga naman ng maluwag si Vince."Grabe ang awkward ng atmosphere guys. At ikaw nama
Natahimik ang lahat dahil sa mabigat na atmosphere dahil sa nangyari. Agad sinisi ng iba ang dalawang member dahil sa pag-uusap nila ng ganoon."Tumigil na kayo, kahit mag turuan kayo kung sino ang mali wala nang magbabago. So sino ang pwede pang gumanap sa main role?" Tanong ng President. Agad namang tumayo si Philip."Sandali lang, susubukan ko s’yang kumbinsihin para sa role, mag botohan na kayo sa iba pang role na bakante," Biglaang singit ni Philip sa usapan at agad lumabas sa kwarto para sundan si Isabel.Pag labas niya ng pinto ay natanaw niya ang babae na medyo malayo na ang nilakad kaya agad-agad s’yang tumakbo para maabutan ito, ganoon na lang ang gulat ng babae nang sinubukan niyang hawakan ito sa braso para pigilan."Sorry," pagbibigay paumanhin ni Philip " Gusto ko lang naman sabihin na hindi nila gusto na laitin ka." pagpapaliwanag ni Philip."So spokesperso
Tahimik lang habang kumakain si Pelipe, ngayon lang sila nag sabay-sabay kumain ng buong pamilya. Higit pa rito ay ang prisensya ng dalaga na lalong nagbibigay ng hindi komportableng pakiramdam kay Pelipe.Nabasag lamang ang katahimikan ng magtanong ang kaniyang ina sa dalaga. "Iha, nasaan ngayon ang iyong Ama at Ina?" Agad namang binaba ng dalaga ang kubyertos na hawak bago nagsalita."Si Ama ho ay nasa trabaho habang ang aking Ina ay nasa isang pagpupulong sa may bayan patungkol sa mga kababaihan," magalang na sagot ng dalaga. Tumango naman ang Ginang kaya't tumuloy muli sa pagkain ang dalaga. Nang matapos silang kumain ay napagpasiyahan ng magulang ni Pelipe na ipasyal ang dalaga sa kanilang Hardin at sa pagbibiro nga naman ng pagkakataon ay siya pa ang napiling maging kasama nito. Tahimik lamang silang naglalakad habang sinusundan ang mga dilaw na bulaklak patu
Natapos ang pang sabado na klase ni Philip at Vince kaya agad dumiretso ang dalawa sa Gym kung saan naroon ang kanilang kaibigan na si Greg. Pag pasok pa lamang ni Philip ay agad na niyang natanaw si Isabel na hinihintay din ang kaibigan. Agad-agad niyang hinila si Vince papunta sa gawi nito at naupo sa tabi ng dalaga. Mabilis pa sa paglaho ng bula ang pagkawala ng ngiti sa labi ni Isabel ng lingunin niya ang tao na naupo sa tabi.“Oh! Ikaw pala iyan Isabel,” Kunwaring gulat na sabi ni Philip pero halata sa tono nito ang pang-aasar. Tumaas naman ang kilay ng dalaga at agad kinuha ang mga gamit at tumayo para umalis ng sa paghakbang niya ay may natapakan siyang madulas, ipinikit nalang niya ang sarili at handa ng masaktan ang likod ng maramdaman niya ang dalawang braso na sumalo sa kaniya.“Masyado ka naman yatang clumsy Ms.Torres, pero huwag kang mag-alaala andito ako at handa kang saluhin ng paulit-ulit.” bulong ni Philip sa tenga ng dala
Nang hilain si Isabel ng taong sumusunod sa kaniya ay agad niya itong hinampas ng malakas gamit ang libro na hawak, siguro ay hindi nito inaasahan ang aksyon na ginawa ni Isabel kaya nakawala agad ang dalaga. Sinamantala naman ni Isabel ang pagkakataon at hinampas pa ng hinampas ng malalakas ito."Aray! Teka! Aray!" Sabi nito kaya agad napahinto si Isabel ng marinig niya ang boses."P-philip?" Nauutal na tanong nito at agad inilawan ang mukha ng lalake, ganoon nalang ang gulat at hiya niya ng ang binata nga ang hinampas hampas niya."B-bakit andito ka? Anong ginagawa mo at sinusundan mo ako," hindi alam ni Isabel ang gagawin."Hindi ko kasi magawa na hayaan ka na mag-isa na umuwi, kaya naisipan ko na sundan ka at siguraduhin na ligtas kang makakauwi. Hindi ko naman akalain na matatakot ka," pag papaliwanag ng binata sa dalaga." Sana tinawag mo nalang ako o nagpakilala ka agad, tignan mo a
Tumayo si Philip at pinagpagan ang pantalon na nadumihan, lumingon ito kay Isabel at ngumiti."Ok ka lang ba?" Tanong nito na may pag-aalala. Tumango naman si Isabel at inayos ang mga gamit."Pasensya ka na at nadamay ka, nasaktan ka na naman."Sabi ng dalaga at kinuha ang panyo at lumapit kay Philip. Tumingkad ito at pinunasan ang dugo sa gilid ng labi ng binata.Sa mga oras na iyon ay mas napagmasdan ng binata ang mukha ng dalaga, ang magaganda nitong mata, ang maliit at hindi katangusan na ilong, at ang mapulang labi nito na may nunal sa gilid. Hindi mapigilan ni Philip na hawakan ito, ramdam niya ang pagkabigla ni Isabel pero hindi ito nagreklamo at hinayaan ang daliri niyang hawakan ang nunal. At sa pangalawang pagkakataon, muli ay nais ni Philip na madampian ng kaniyang labi ang mapupulang labi ng dalaga.Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ng dalaga at unti-unti niyang nilapit ang mukha ngunit bigla siyang tinulak ni Isabel dahilan para buma
Pagkatapos nilang kumain ay agad na nag paalam sila Greg at Vince, dahil alam naman na nila na magpapaiwan pa ang kaibigan.Agad nag-dial ng numero ang binata at sumagot naman agad ang nasa kabilang linya."Oh, napatawag ang paborito kong pamangkin? Gaano ba kahalaga iyan at hindi mo na ako nahintay makauwi sa pilipinas?" Birong tanong ng lalake kay Philip."Wala naman, Tito gusto ko lang sanang tanungin kung pwede ba akong mag part-time sa Resto mo?" Hindi niya alam kung bakit niya ginagawa ito pero nagbabaka-sakali siya na pumayag ang Tito niya."Pwede naman, pero bakit?" May pag dududang tanong ng kaniyang tito."May pinag-iipunan lang po, ayaw ko namang kuhanin lahat sa pera na binibigay nila Mama at Papa," paliwanag niya. Kalahati dito ay totoo naman, ayaw niya na puro pera ng magulang niya ang gastusin niya at ang kalahati dito ay para mapalapit kay Isabel.Hindi niya alam pero pakiramdam niya ay dapat gawin niya ang
Gabi na noong naisipan na mag paalam ng binata, alam ni Isabel na grabi din ang sakripisyo ng binata para sa ginawa niya ngayong araw. Bukod sa pag absent nito ay gumastos pa ito para sa lola niya."A-alis na ako, pumasok kana doon sa loob at huwag mo na akong tignan paalis," naka-ngiti na sabi ni Philip dito.Sobra ang naramdaman na gaan ng loob ni Isabel dahil sa binata, hindi niya akalain na ganito pala ang pakiramdam na may sinasandalan sa panahon ng problema.Muli ay naiiyak nanaman siya, hindi niya napigilan ang sarili at niyakap niya ang lalake. Nabigla si Philip sa ginawa ng dalaga pero agad din naman itong nakabawi, gumanti siya ng yakap sa dalaga at hinimas-himas ang likod para kahit papaano ay gumaan muli ang pakiramdam nito."Huwag ka ng malungkot, andito lang ako pag nangangailangan ka ng kausap. Handa din akong tumulong kaya huwag kang mahihiya na lumapit." Sabi ng binata dahilan para mas mai