"Ang pulong na ito ay pangunahing para sa proyekto ng pamilya Granle at pamilya Handel," ani Santino.Biglang nanikip ang kamao ni Adeliya sa ilalim ng mesa. Mabilis siyang tumingin kay Karylle na tahimik lamang sa isang tabi, at napakagat siya sa galit. Alam niyang ito na naman ang kalokohan ng babaeng ito!Agad siyang tumingin kay Lucio, ngunit laking gulat niya nang makita niyang may bahagyang pagkalito pa rin sa mga mata ng kanyang ama."Nakakainis! Hindi nabasa ni Papa ang mensahe ko," bulong niya sa sarili.Medyo naguguluhan, nagsalita si Lucio, "Kasama ang Handel Group?"Maging ang iba ay nagkatinginan nang may pagtataka kay Santino.May isa nang nagtanong, "May balak po ba kayong makipag-partner sa Handel Group, o mayroon nang kasalukuyang proyekto kasama sila?" Alam naman ng lahat na ang proyekto kasama ang Handel Group ay hindi maliit na bagay. Kung totoo ito, dapat alam na ng marami."Mukhang interesado pa lang siguro," dagdag ng isa.Malumanay na sagot ni Santino, "Wala pa
Nang makita ni Adeliya na kalmado si Karylle, hindi siya naglakas-loob na magpakita ng anumang labis na emosyon. Sa halip, sinabi niya sa lahat nang medyo nahihiya, “Pasensya na, ang ibinigay sa akin noon ni Karylle ay pawang mga dokumento lamang. Wala siyang ipinaliwanag sa akin ng ganito ka-detalyado, kaya hindi ko alam ang buong detalye.”Nang sasabihin pa sana ni Adeliya ang mga susunod na palusot, ngumiti si Santino at nagsalita, “Hindi ka ba kinausap ni Karylle, o ikaw mismo ang hindi gustong ipagpatuloy niya ito?”Lahat ng mata ay tumuon kay Adeliya, at ang mga tingin sa kanya ay tila nagiging mas komplikado.Bahagyang nagbago ang kulay ng mukha ni Adeliya.Sa kabila ng lahat, nakita ni Karylle ang pagkakataon at nagpakita ng bahagyang panunuya sa kanyang mga mata. Puting lotus? Tsaa na may halong katusuhan? Kung ano man ang tawag ng iba, sino ba ang hindi marunong maglaro ng ganitong estilo?Bago pa makaisip ng palusot si Adeliya, nagsalita na si Karylle nang puno ng "pagkagui
Naroon ang katahimikan sa mukha ni Myra, pero bakas sa kanyang mga mata ang pag-aalala.Ang plano na ito, kapag nagtagumpay, kahit sinong mangmang ay alam kung gaano kalaking benepisyo ang makukuha!Malaki ang posibilidad na pumayag ang ama nila na si Karylle ang gumawa ng ganitong bagay para sa kita.Kapag nangyari iyon, sisikat nang husto si Karylle, saan pa kaya siya tatayo? Hindi ba nito hahayaang lumago nang husto si Karylle nang walang hadlang?Ngumiti lang si Karylle at hindi na nagsalita.Tumingin muli si Lucio kay Adeliya, “Adeliya, sa pagkakataong ito, ikaw ang nagpabaya sa iyong tungkulin. Bumalik ka at gumawa ng report tungkol dito.”Naiinis si Adeliya sa loob-loob niya, pero pinilit niyang pigilan ang sarili at sumagot, “Naiintindihan ko.”“Report lang ba ang sapat na solusyon?” Sinamantala ni Myra ang pagkakataon at itinuloy ang panggigipit.Lalong dumilim ang tingin ni Lucio.Si Myra at ang grupo ng iba pa na nasa kampo ng ama ni Karylle ay palaging sumasalungat sa kany
“Kung hindi mo kayang panindigan ang planong ito, hindi na kailangang ituloy ang pakikipag-cooperate.”Hindi maipinta ang mga mukha ng grupo ni Lucio.Samantala, ang grupo naman ni Karylle ay may bahagyang ngiti sa kanilang mga labi.Matagal nang inaasahan ni Karylle ang sasabihin ni Alexander. Bukod pa roon, nagbigay na siya ng paunang abiso kaya’t muli siyang nagsalita.“Mr. Handel, hindi ko po talaga kaya. Limitado ang kakayahan ko, at kung ako ang hahawak nito, malamang ay hindi ko magawa nang maayos.”Mabilis na sumagot si Alexander, “Sa palagay ko, wala nang ibang mas may kakayahan kaysa sa’yo para gawin ito. Kaya prinsesa, bigyan mo ng sapat na tiwala ang sarili mo. Nai-report mo na ba ito sa kumpanya niyo?”Napatigil sandali si Karylle, ngunit bago pa siya makapagsalita, nagsalita ulit si Alexander, “Sabihin mo sa mga namumuno sa kumpanya niyo na ito ang gusto ko. Hindi ako magbibigay ng konsiderasyon kahit kanino. Kung hindi ikaw ang hahawak sa planong ito, mawawalan ito ng b
Nagtaka si Adeliya, "Ano iyon?""Ang pagkakasuspinde mo ngayon ay mukhang hindi naman masama. Si Karylle ay hindi mo muna pwedeng galawin, pero pwede mong ihanda ang bitag."Lalong nalito si Adeliya. "Anong klaseng bitag ang ibig mong sabihin?"Seryosong sumagot si Lucio, "Umuwi ka muna sa ina mo, at siya ang magpapaliwanag sa'yo."Bahagyang kumunot ang noo ni Adeliya. "Ang daming sikreto. Sige na nga, uuwi muna ako."……Samantala, nakabalik na si Karylle sa opisina.Tinitingnan siya ng lahat nang may pagtataka, pero hindi nakatiis si Ellione. Nilapitan niya si Karylle at tinanong, "Karylle, anong klaseng meeting iyon?"Kalma lang ang ekspresyon ni Karylle. Ngumiti siya nang bahagya at sumagot, "Pasensya na, hindi pa pwedeng ilabas ang detalye. Maghintay tayo ng ilang araw."Masayang tumango si Tao. "Kung hindi pa pwede, hindi ko na rin tatanungin. Maghihintay na lang ako, pero pakiramdam ko, malapit na malapit ka nang magtagumpay."Ngumiti si Karylle. "Salamat sa mabuting hangarin mo
Tumingin si Karylle kay Alexa nang may ngiti, ngunit nang makita niya ang galit sa mga mata nito, kalmado niyang sinabi, “Pare-pareho lang naman ang mga negosyante, hindi ba, Miss Ramirez?”Samantala.Sa may kanto, dalawang tao ang nakatayo, isa sa harap at isa sa likuran. Ang lalaking nasa unahan ay bahagyang pumaling at tiningnan ang direksyon ni Karylle. Nang makita niyang nakatingin ito sa babaeng nasa tabi niya, tila nakahinga siya nang maluwag.Ngunit bumigat ang kanyang mga kilay, at lumalim ang inis sa kanyang mga mata.Ang lalaking nasa likuran ay madalas na tumitingin sa kanyang relo. Sa huli, napabuntong-hininga siya at sinabing, “Mr. Sanbuelgo, mahuhuli na tayo sa meeting.”Mas lalong bumigat ang ekspresyon ni Harold. Wala siyang sinabing kahit ano, inayos lamang ang kanyang kurbata, at naglakad palayo.Nang itaas ni Karylle ang kanyang mga mata, nakita niya ang lalaking puno ng awtoridad at kaswal na lamig sa itsura. Napatigil siya sandali.“Anong ginagawa niya dito?” tan
Nang maisip ni Bobbie ito, napansin niyang lalong dumilim ang ekspresyon ni Mr. Sanbuelgo.Ang tinutukoy ba ni Mr. Sanbuelgo ay si Miss Karylle...?Habang nagdadalawang-isip si Bobbie kung babaguhin niya ang kanyang sinabi, biglang nagsalita si Harold sa malamig na tono, "Sabihin mo na."Labis ang ginhawang naramdaman ni Bobbie at agad siyang nagpatuloy, "Pareho pa rin po ang bakas ng ebidensya tulad noong huli. Putol ang mga ito. Maaaring walang kinalaman si Miss Adeliya o malinis na niyang nabura ang mga ebidensya.""Paano naman ang taong iyon?"Ang tinutukoy ni Harold ay ang lalaking nagtulak kay Karylle."Nawala na po siya. Patuloy pa rin namin siyang hinahanap. Ang kanyang ama ay nasa probinsya, pero...""Simulan ninyong mag-imbestiga mula sa ama niya."Bahagyang natigilan si Bobbie ngunit agad na tumango, "Naiutos ko na po sa mga tao ko."Nanatiling tahimik si Harold, ngunit wala siyang balak na paalisin si Bobbie.Alam ni Bobbie na gusto ni Harold marinig ang mga balita tungkol
"Huwag mo munang isipin nang sobra, at wala ka namang kailangang gawin o alalahanin tungkol sa kanya. Wala namang dahilan."Akala ni Adeliya na may sasabihin si Harold na matindi, pero ito lang pala?"Harold, ako'y...""Marami pa akong kailangang ayusin dito. Kapag may oras ako, pupuntahan kita. Umuwi ka na muna at magpahinga ka."Napaawang ang kanyang bibig, halatang may sasabihin pa siya, pero napansin niyang naiinis na si Harold. Sa huli, wala na siyang nagawa kundi umatras."Sige, busy ka na muna. Ikaw rin, magpahinga ka nang mabuti. Malamig na ang panahon, huwag mong pahirapan ang sarili mo.""Hmm."Magnetic ang boses ni Harold, pero kung pakikinggang mabuti, mararamdaman mo ang bahagyang pagkainis niya.Nagbago ang mukha ni Adeliya, ngunit wala siyang nagawa kundi ang magsalita, "Sige, ibababa ko na ang tawag.""Hmm."Huminga nang malalim si Adeliya at ibinaba ang telepono.Sa susunod na sandali, tumingin siya kay Andrea na nasa tabi niya, halatang may galit."Kita mo? Sabi ko na
Sa susunod na sandali, biglang natauhan si Harold. Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang sama ng itsura nito!Ano ba ang iniisip niya?Bakit palaging umiikot ang mundo niya kay Karylle?Napansin ni Adeliya ang pag-aalala sa mukha ni Harold at nagtanong,"Masama ba ang pakiramdam mo? Bakit hindi na lang tayo umuwi?"Malapit nang magkita sina Harold at Karylle, at alam ni Adeliya na may pinag-uusapan si Karylle at Vicente. Ayaw niyang magkaroon ng pagkakataon ang dalawa na mag-usap pa. Natatakot siya ngayon.Pinilit ni Harold na kontrolin ang emosyon niya at tinitigan si Adeliya nang walang gaanong emosyon,"Kumain ka na lang. Hindi ba paborito mo ang mga pagkaing ito?"Pero kahit paborito ang mga pagkain, kailangan ng magandang mood para ma-enjoy ang mga ito. Sa ganitong estado ni Harold, paano niya mae-enjoy ang kahit ano?Nasa isang date siya kasama si Adeliya, pero iniisip niya ang ibang babae. Sino bang hindi magagalit sa ganitong sitwasyon?Pagkaraan ng ilang sandali, bumuntong
"Iha, ano ang gusto mong kainin?" Tanong ni Vicente kay Karylle habang bihirang ngumiti ito.Ngumiti si Karylle,"Kayo na po ang bahala, tito. Kahit ano po.""Ako ang nag-imbita, paano naman ako ang magdedesisyon ulit? Tumingin ka na lang sa menu at piliin mo ang gusto mo."Habang sinasabi iyon, iniabot na ni Vicente ang menu kay Karylle. Tinanggap naman ito ni Karylle nang may ngiti at hindi tumanggi.Nag-order siya ng ilang pagkain na sapat na, pero nagdagdag pa si Vicente ng ilan.Isinulat ng waiter ang mga order isa-isa, at nang makaalis na ang waiter, biglang binuksan ni Vicente ang usapan."Sige nga, sabihin mo. Kusang lumapit ka sa akin, at ngayon pinakain mo pa ako. Alam kong namimiss mo ang tatay mo, pero malamang, may iba ka pang dahilan, tama ba?"Malalim ang buntong-hininga ni Karylle bago sumagot,"Tama po. May dahilan ako, at gusto ko rin sanang makipagtrabaho sa inyo."Bahagyang sumimangot si Vicente at tumingin nang may halatang alam na siya sa balak ng dalaga.Ngumiti
Pilit na pinigilan ni Adeliya ang kanyang galit at agad na ngumiti kay Karylle. "Karylle, anong ginagawa mo rito? Sino naman ito...?"Nang makita ni Adeliya ang mukha ni Vicente, bigla siyang natulala, parang nagbalik sa buhay ang kanyang tiyuhin.Hindi pinansin ni Karylle ang dalawang tao sa harap niya. Sa halip, tumingin siya kay Vicente at may bahagyang ngiti sa kanyang mga labi. "Uncle, pasok na tayo?"Ayaw ni Vicente makialam sa personal na buhay ni Karylle kaya tumango na lang siya nang maayos.Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Adeliya. Pero maya-maya lang, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw. Tama lang na hindi ako pinansin ni Karylle. Hayaan natin makita ni Harold kung gaano kabastos ang babaeng ito.Ngunit bago sila makapasok, biglang nagsalita si Harold."Uncle Tuazon."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya. Ano na naman ito?!Huminto si Vicente at tumingin kay Harold."Ano'ng kailangan mo, Mr. Sanbuelgo?"Tinawag ni Harold si Vicente na "uncle," ngunit hindi ito n
Nag-atubili muna si Asani Wendel bago tumingin sa lahat at nagsalita nang may kawalang magawa,"Sa kasalukuyang sitwasyon... Kung hindi pa rin pumayag si Mr. Handel sa pagpapalit, wala tayong magagawa kundi hayaan si Karylle. Ito lang ang natitirang paraan, kasi sino ba ang gustong bitawan ang ganitong kalaking oportunidad? Bukod pa rito, ang proyektong ito ay tanging Handel lang ang pwedeng makatrabaho natin."Napakunot ang noo ni Jennifer, halatang hindi siya sang-ayon,"Kailangan ba talagang Handel? Hindi ba pwedeng Sanbuelgo Group na lang?"Nagulat si Lucio at agad na tumingin kay Jennifer. Tumitig din si Jennifer kay Lucio at seryosong sinabi,"Chairman, ang mahalaga naman dito ay ang interes natin. Malinaw na gustong sakupin ni Karylle ang Granle family, kaya hindi natin pwedeng ipagkatiwala ang kinabukasan ng pamilya sa isang batang wala pang sapat na karanasan."Tumango si Lucio bilang pagsang-ayon,"Tama, hindi pwedeng malagay sa alanganin ang Granle Clan. Mahirap pa ang sitw
Muli itong lumikha ng ingay.Kasabay nito, lalong tumindi ang inis ni Harold. Pinilit niyang huminga nang malalim upang makontrol ang emosyon niya.Pero hindi kasing simple ng iniisip niya ang mga bagay-bagay. Ngayong hapon, habang abala siya sa trabaho, bigla siyang nawalan ng pokus.Malakas niyang pinukpok ang mesa gamit ang kamao.Biglang tumahimik ang buong conference room.Namutla ang mga nag-uulat. Nanginig ang kamay ng isa, dahilan para mahulog ang dokumento sa mesa na lumikha ng ingay.Ang tunog na iyon ang tila nagpagising kay Harold. Doon lang niya napagtanto na nasa isang meeting siya.Halos maiyak na ang taong nag-uulat.Nanlambot ang tuhod nito, halos hindi makapanatiling nakatayo. Ang malamig na presensya sa conference room ay halos ikahimatay niya nang paulit-ulit.Kumunot ang noo ni Harold at malamig niyang sinabi,"Ituloy mo."Napasinghap ang taong nag-uulat at pilit na itinuloy ang ulat, bagamat nanginginig."T-tapos na po ako," sabi nito nang halos hindi makatingin
Natigilan si Vicente. Oo nga naman, kung tunay ngang may kakayahan siya, bakit niya kailangang hingin ang mga baryang ito?Tinitigan niya si Karylle."Paano mo gustong tumaya?"Sandaling nag-isip si Karylle bago ngumiti at sumagot."Kung ako ang manalo, kailangan mong mangako, Uncle, na ililibre mo ako ng limang beses sa pagkain."Napakunot ang noo ni Vicente."Malaking handaan ba ang gusto mo?"Ngumiti si Karylle."Oo, wala pa akong hapunan ngayong gabi. Libre ka ba, Uncle?"Ngayon lamang sineryoso ni Vicente ang batang babae sa harap niya. Parang may kakaiba sa kanya, at malinaw na may layunin ito sa pakikipag-ugnayan sa kanya."Bata, may dahilan ka bang lumapit sa akin?"May ngiti sa mga labi ni Karylle."Uncle, gusto ko lang namang ilibre mo ako sa hapunan. Natatakot ka ba?"Batid ni Karylle na si Vicente ang klase ng taong hindi madaling mapikon o mapaglaruan. At tama ang hinala niya, dahil narinig niya ang mapanuyang tugon ni Vicente."Ano'ng kalokohan 'yan? Bakit naman ako mata
"Hindi pa ako babalik, may iba pa akong aasikasuhin."May isang bagay pang kulang sa kanilang plano ng kooperasyon.Sa totoo lang, plano rin niyang pumunta doon ngayong hapon.Lalo na’t si Jahmein, ang deputy manager ng kanilang departamento, ay talagang magaling—nahanap niya ang maraming tao na mahirap kumbinsihin.Kay Alexa, okay lang naman—nagustuhan niya ang plano dahil swak ito sa panlasa niya. Madali rin itong kausap, lalo na pagdating sa paghingi ng tulong para sa anak niya.Pero ang isa pang kooperasyon?Si Vicente.Isa itong kilalang matigas ang ulo.Nasa limampung taong gulang na siya ngayon at isa ring executive sa kumpanya. Dahil sa galing niya sa pagpapasya at dami ng tagumpay, maraming kumpanya ang gustong kunin siya, pero hindi siya natitinag.Kung magustuhan niya ang plano, walang problema. Pero kung hindi, hindi na siya mag-aaksaya ng panahon para humingi ng pagbabago—tatanggihan lang niya ito nang walang pag-aalinlangan.Ang masaklap pa, ang plano ni Karylle ay eksak
Pero kahit anong gawin ni JayR, parang hindi tinatablan si Harold. Wala siyang pakialam sa negosyo—mula umpisa hanggang dulo, gusto lang niyang manligaw kay Karylle.Ilang beses nang nagsalita si Karylle, pero kitang-kita ni JayR na hindi talaga sang-ayon si Harold. Sa tingin niya, parang walang pakialam si Harold kung kumita man o malugi ang negosyo, basta’t si Karylle lang ang kausap niya.Sa huli, sumuko na si JayR. Dumating na rin ang oras ng tanghalian.Kinuha ni Karylle ang kanyang bag at naglakad papalabas, pero mabilis na hinawakan ni Harold ang kanyang pulso."Sabi ko, sasamahan kitang kumain. Saan ka pupunta?""May kailangan pa kasi akong—"Bago pa niya matapos ang sasabihin, agad siyang pinutol ni JayR, na wala nang balak sumama sa kanila. "Ah, may kailangan pa rin akong gawin, kaya mauuna na ako. Kayo na ang mag-usap."Sa pagkakataong ito, tila mas natuwa si Harold. Ang tono niya kay JayR ay mas maayos na. "Mag-ingat ka."Habang papalabas ng opisina, tumingin si Harold kay
Lin Enen said this, doesn't it mean that if she can't succeed, this matter has nothing to do with her!After all, Meng Ning was raised so high by them, he was many times stronger than Lin Enen, and what Meng Ning couldn't do, it was normal for Lin Enen to not be able to do it.Blocked in his heart, he couldn't go up or down, Lin Yitang finally nodded breathlessly, "Just do your best."Lynn smiled and nodded, "Okay." Themeeting, and so it ended.And Lin Enen's next task is to follow a young, beautiful and mature woman to Fu Shi.At this moment, Meng Ning was driving the car, and Lin Enen was sitting in the co-pilot.She turned her eyes to look at Lin Enen, with a workplace smile on the corner of her mouth, "Miss Lin, this time the matter may be hard, you can reconcile in the middle."Lin Enen nodded, "I will do everything that needs to be done, but whether I can succeed or not depends on Miss Meng."Meng Ning nodded helplessly, "Well, I will do my best."Knowing that Lin Enen wouldn't