Tumingin si Karylle kay Alexa nang may ngiti, ngunit nang makita niya ang galit sa mga mata nito, kalmado niyang sinabi, “Pare-pareho lang naman ang mga negosyante, hindi ba, Miss Ramirez?”Samantala.Sa may kanto, dalawang tao ang nakatayo, isa sa harap at isa sa likuran. Ang lalaking nasa unahan ay bahagyang pumaling at tiningnan ang direksyon ni Karylle. Nang makita niyang nakatingin ito sa babaeng nasa tabi niya, tila nakahinga siya nang maluwag.Ngunit bumigat ang kanyang mga kilay, at lumalim ang inis sa kanyang mga mata.Ang lalaking nasa likuran ay madalas na tumitingin sa kanyang relo. Sa huli, napabuntong-hininga siya at sinabing, “Mr. Sanbuelgo, mahuhuli na tayo sa meeting.”Mas lalong bumigat ang ekspresyon ni Harold. Wala siyang sinabing kahit ano, inayos lamang ang kanyang kurbata, at naglakad palayo.Nang itaas ni Karylle ang kanyang mga mata, nakita niya ang lalaking puno ng awtoridad at kaswal na lamig sa itsura. Napatigil siya sandali.“Anong ginagawa niya dito?” tan
Nang maisip ni Bobbie ito, napansin niyang lalong dumilim ang ekspresyon ni Mr. Sanbuelgo.Ang tinutukoy ba ni Mr. Sanbuelgo ay si Miss Karylle...?Habang nagdadalawang-isip si Bobbie kung babaguhin niya ang kanyang sinabi, biglang nagsalita si Harold sa malamig na tono, "Sabihin mo na."Labis ang ginhawang naramdaman ni Bobbie at agad siyang nagpatuloy, "Pareho pa rin po ang bakas ng ebidensya tulad noong huli. Putol ang mga ito. Maaaring walang kinalaman si Miss Adeliya o malinis na niyang nabura ang mga ebidensya.""Paano naman ang taong iyon?"Ang tinutukoy ni Harold ay ang lalaking nagtulak kay Karylle."Nawala na po siya. Patuloy pa rin namin siyang hinahanap. Ang kanyang ama ay nasa probinsya, pero...""Simulan ninyong mag-imbestiga mula sa ama niya."Bahagyang natigilan si Bobbie ngunit agad na tumango, "Naiutos ko na po sa mga tao ko."Nanatiling tahimik si Harold, ngunit wala siyang balak na paalisin si Bobbie.Alam ni Bobbie na gusto ni Harold marinig ang mga balita tungkol
"Huwag mo munang isipin nang sobra, at wala ka namang kailangang gawin o alalahanin tungkol sa kanya. Wala namang dahilan."Akala ni Adeliya na may sasabihin si Harold na matindi, pero ito lang pala?"Harold, ako'y...""Marami pa akong kailangang ayusin dito. Kapag may oras ako, pupuntahan kita. Umuwi ka na muna at magpahinga ka."Napaawang ang kanyang bibig, halatang may sasabihin pa siya, pero napansin niyang naiinis na si Harold. Sa huli, wala na siyang nagawa kundi umatras."Sige, busy ka na muna. Ikaw rin, magpahinga ka nang mabuti. Malamig na ang panahon, huwag mong pahirapan ang sarili mo.""Hmm."Magnetic ang boses ni Harold, pero kung pakikinggang mabuti, mararamdaman mo ang bahagyang pagkainis niya.Nagbago ang mukha ni Adeliya, ngunit wala siyang nagawa kundi ang magsalita, "Sige, ibababa ko na ang tawag.""Hmm."Huminga nang malalim si Adeliya at ibinaba ang telepono.Sa susunod na sandali, tumingin siya kay Andrea na nasa tabi niya, halatang may galit."Kita mo? Sabi ko na
Ang katawan ng babae ay biglang nanigas, kinagat niya ang kanyang labi at pilit na gustong magsabi ng matalim na salita. Ngunit nang makita ang malamig na tingin ng lalaki, hindi na siya naglakas-loob magsalita pa at umalis nang may galit.Narinig ng lahat sa paligid ang nangyari, at agad nilang naintindihan—sobrang lamig ng ugali ng lalaki kaya walang sinuman ang nangangahas na lumapit.Ngunit ang mga nasa malayo, akala lang ay ayaw ni Logan Marquez sa babaeng iyon, kaya may isa pang babae ang lumapit upang subukang kausapin siya.Ang resulta...Pareho lang ang nangyari tulad ng dati.Sa pagkakataong ito, mukhang naging hamon sa ibang babae ang sitwasyon. Sunod-sunod silang nagsimulang subukan ang kanilang kapalaran.Hanggang sa tuluyang nainis si Logan Marquez.Hindi alam ng lahat kung saan siya kumuha ng patalim at bigla niyang inilapag ito sa mesa!Sa isang iglap, walang sinuman ang nangahas lumapit.Nararamdaman ng lahat na sobrang iritable ng lalaki, at tila wala talaga siyang hi
Malamig na tumingin si Harold kay Bobbie, "Bakit ka sumunod sa akin?"Bobbie: "??? Hindi ba dapat akong sumunod?"Ngunit sa sumunod na sandali, tila may napagtanto si Bobbie, at sa huli ay napabuntong-hininga na lang, "Sige, hihintayin kita rito."Walang sinabi si Harold, ngunit lihim siyang tumingin sa isang babaeng nasa lugar pa rin at tila hindi siya napansin. Pagkatapos nito, naglakad siya papasok.Samantalang si Bobbie…Pumunta ito sa isang sulok at naupo, kita sa mga mata niya ang malalim na pagkabahala.Si Ginoong Bo ay nagiging mas magulo ang pakikitungo sa sarili.Dapat ay kailangan siya ngayong araw, ngunit ngayon ay ayaw na niyang sumama. Hindi ba’t ayaw lang niyang pakialaman si Miss Therese?Ang kakayahan ni Ginoong Bo na itago ang nararamdaman ay lalong lumalala, at halatang-halata na ito ngayon.Wala siyang magawa kundi umupo na lang at manood.……Samantala, abala si Karylle sa pagtuon ng pansin kay Logan Marquez, kaya hindi niya alam ang nangyari kina Harold at Bobbie k
Dahan-dahang gumuhit ang ngiti sa mga labi ni Karylle habang pinapanood niyang lumapit ang taong nasa harapan niya. "Miss Alexa, ang laki ng sakto natin dito."Ito rin ang sinabi ni Julian Guzman sa kanya noon.Tinitigan siya ni Alexa. Ngayon, wala na ang matalim niyang tingin; mas mahinahon na ito. Tinitigan siya nito at kalmadong nagsabi, "May oras ka ba? Tara, magmeryenda tayo."Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, "Sige."Ini-lock niya ang sasakyan at sabay silang lumakad ni Julian Guzman.Di nagtagal, dumating sila sa isang pribadong kwarto."May gusto ka bang kainin?" Tanong ni Julian Guzman habang iniaabot ang menu.Ngumiti si Karylle, "Kahit ano, hindi ako mapili sa pagkain. Punta muna ako sa banyo, ikaw na muna ang umorder."May banyo naman sa loob ng kwarto.Tahimik na umorder si Alexa.Sa totoo lang, ang pagkain dito ay pangalawa lang. Lahat ng ito ay para sa kanya ring trabaho.Matapos alisin ni Karylle ang maskara, kitang-kita ang pamumula ng ilang bahagi ng kanyang mukh
Tiningnan ni Alexa ang papalayong likuran ni Karylle, ngunit hindi na siya nagsalita pa.Pagkalabas ni Karylle, tahimik siyang bumalik. Maayos ang lahat, walang anumang sagabal o pumigil sa kanya.Nagpatuloy si Karylle sa kanyang trabaho gaya ng dati. Ipinasa niya ang matagumpay na plano kay Ellione, na halos hindi makapaniwala."Grabe, Karylle! Nakuha mo si Julian?!" gulat na sabi ni Ellione.Hindi makapaniwala si Ellione sa narinig.Alam naman ng lahat na ang mga planong nasa kamay ni Karylle ay mga gawain na ni halos buong opisina—pati si Ellione at ang kanilang manager na si Gian—ay hindi magawa. Pero ilang araw pa lang, apat na proyekto na ang natapos ni Karylle! At lahat ito ay matagumpay!Ang buong opisina ay tulala. Ang tingin ng lahat ay puno ng pagkabigla at hindi makapaniwala, para bang nakarinig sila ng isang bagay na imposible.Ngunit ang mga ebidensya ay naroon sa harap nila. Talagang natulala ang lahat."Totoo ba ito? Si Julian? Kilala siyang napakahirap kumbinsihin!""
Nang makita ni Lauren na tila ayaw nang pag-usapan ni Andrea ang paksa, tumango na lamang siya at hindi na nagsalita pa.Napabuntong-hininga si Andrea at sinabi nang may pagkabahala, "Simula nang masuspinde si Adeliya, malungkot siya sa bahay. Tumawag pa siya kay Ginoong Sanbuelgo. Hindi nakapagpigil ang batang iyon at sinabi lahat kay Harold ang nangyari."Nagulat si Lauren at bahagyang nakonsensya. "Tapos? Wala akong ideya sa mga bagay na ito."Tumango si Andrea nang may pang-unawa. "Normal lang iyon, Lauren. Kapag tumatanda ang mga bata, nagkakaroon sila ng sariling opinyon. Hindi mo kailangang masyadong mag-alala."Muling napabuntong-hininga si Lauren, ngunit nagsalita ulit si Andrea, "Noong panahong iyon, labis na nasaktan si Adeliya. Pinatahan siya ni Harold, sinabihan siyang magpahinga nang maayos, at sinabi pa sa kanya na hindi kailangang masyadong magpakapagod ang isang babae. Kaya gusto kong tanungin, Lauren, ikaw, si Harold… may balak ba siyang pakasalan si Adeliya?""Kung
Sa susunod na sandali, biglang natauhan si Harold. Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang sama ng itsura nito!Ano ba ang iniisip niya?Bakit palaging umiikot ang mundo niya kay Karylle?Napansin ni Adeliya ang pag-aalala sa mukha ni Harold at nagtanong,"Masama ba ang pakiramdam mo? Bakit hindi na lang tayo umuwi?"Malapit nang magkita sina Harold at Karylle, at alam ni Adeliya na may pinag-uusapan si Karylle at Vicente. Ayaw niyang magkaroon ng pagkakataon ang dalawa na mag-usap pa. Natatakot siya ngayon.Pinilit ni Harold na kontrolin ang emosyon niya at tinitigan si Adeliya nang walang gaanong emosyon,"Kumain ka na lang. Hindi ba paborito mo ang mga pagkaing ito?"Pero kahit paborito ang mga pagkain, kailangan ng magandang mood para ma-enjoy ang mga ito. Sa ganitong estado ni Harold, paano niya mae-enjoy ang kahit ano?Nasa isang date siya kasama si Adeliya, pero iniisip niya ang ibang babae. Sino bang hindi magagalit sa ganitong sitwasyon?Pagkaraan ng ilang sandali, bumuntong
"Iha, ano ang gusto mong kainin?" Tanong ni Vicente kay Karylle habang bihirang ngumiti ito.Ngumiti si Karylle,"Kayo na po ang bahala, tito. Kahit ano po.""Ako ang nag-imbita, paano naman ako ang magdedesisyon ulit? Tumingin ka na lang sa menu at piliin mo ang gusto mo."Habang sinasabi iyon, iniabot na ni Vicente ang menu kay Karylle. Tinanggap naman ito ni Karylle nang may ngiti at hindi tumanggi.Nag-order siya ng ilang pagkain na sapat na, pero nagdagdag pa si Vicente ng ilan.Isinulat ng waiter ang mga order isa-isa, at nang makaalis na ang waiter, biglang binuksan ni Vicente ang usapan."Sige nga, sabihin mo. Kusang lumapit ka sa akin, at ngayon pinakain mo pa ako. Alam kong namimiss mo ang tatay mo, pero malamang, may iba ka pang dahilan, tama ba?"Malalim ang buntong-hininga ni Karylle bago sumagot,"Tama po. May dahilan ako, at gusto ko rin sanang makipagtrabaho sa inyo."Bahagyang sumimangot si Vicente at tumingin nang may halatang alam na siya sa balak ng dalaga.Ngumiti
Pilit na pinigilan ni Adeliya ang kanyang galit at agad na ngumiti kay Karylle. "Karylle, anong ginagawa mo rito? Sino naman ito...?"Nang makita ni Adeliya ang mukha ni Vicente, bigla siyang natulala, parang nagbalik sa buhay ang kanyang tiyuhin.Hindi pinansin ni Karylle ang dalawang tao sa harap niya. Sa halip, tumingin siya kay Vicente at may bahagyang ngiti sa kanyang mga labi. "Uncle, pasok na tayo?"Ayaw ni Vicente makialam sa personal na buhay ni Karylle kaya tumango na lang siya nang maayos.Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Adeliya. Pero maya-maya lang, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw. Tama lang na hindi ako pinansin ni Karylle. Hayaan natin makita ni Harold kung gaano kabastos ang babaeng ito.Ngunit bago sila makapasok, biglang nagsalita si Harold."Uncle Tuazon."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya. Ano na naman ito?!Huminto si Vicente at tumingin kay Harold."Ano'ng kailangan mo, Mr. Sanbuelgo?"Tinawag ni Harold si Vicente na "uncle," ngunit hindi ito n
Nag-atubili muna si Asani Wendel bago tumingin sa lahat at nagsalita nang may kawalang magawa,"Sa kasalukuyang sitwasyon... Kung hindi pa rin pumayag si Mr. Handel sa pagpapalit, wala tayong magagawa kundi hayaan si Karylle. Ito lang ang natitirang paraan, kasi sino ba ang gustong bitawan ang ganitong kalaking oportunidad? Bukod pa rito, ang proyektong ito ay tanging Handel lang ang pwedeng makatrabaho natin."Napakunot ang noo ni Jennifer, halatang hindi siya sang-ayon,"Kailangan ba talagang Handel? Hindi ba pwedeng Sanbuelgo Group na lang?"Nagulat si Lucio at agad na tumingin kay Jennifer. Tumitig din si Jennifer kay Lucio at seryosong sinabi,"Chairman, ang mahalaga naman dito ay ang interes natin. Malinaw na gustong sakupin ni Karylle ang Granle family, kaya hindi natin pwedeng ipagkatiwala ang kinabukasan ng pamilya sa isang batang wala pang sapat na karanasan."Tumango si Lucio bilang pagsang-ayon,"Tama, hindi pwedeng malagay sa alanganin ang Granle Clan. Mahirap pa ang sitw
Muli itong lumikha ng ingay.Kasabay nito, lalong tumindi ang inis ni Harold. Pinilit niyang huminga nang malalim upang makontrol ang emosyon niya.Pero hindi kasing simple ng iniisip niya ang mga bagay-bagay. Ngayong hapon, habang abala siya sa trabaho, bigla siyang nawalan ng pokus.Malakas niyang pinukpok ang mesa gamit ang kamao.Biglang tumahimik ang buong conference room.Namutla ang mga nag-uulat. Nanginig ang kamay ng isa, dahilan para mahulog ang dokumento sa mesa na lumikha ng ingay.Ang tunog na iyon ang tila nagpagising kay Harold. Doon lang niya napagtanto na nasa isang meeting siya.Halos maiyak na ang taong nag-uulat.Nanlambot ang tuhod nito, halos hindi makapanatiling nakatayo. Ang malamig na presensya sa conference room ay halos ikahimatay niya nang paulit-ulit.Kumunot ang noo ni Harold at malamig niyang sinabi,"Ituloy mo."Napasinghap ang taong nag-uulat at pilit na itinuloy ang ulat, bagamat nanginginig."T-tapos na po ako," sabi nito nang halos hindi makatingin
Natigilan si Vicente. Oo nga naman, kung tunay ngang may kakayahan siya, bakit niya kailangang hingin ang mga baryang ito?Tinitigan niya si Karylle."Paano mo gustong tumaya?"Sandaling nag-isip si Karylle bago ngumiti at sumagot."Kung ako ang manalo, kailangan mong mangako, Uncle, na ililibre mo ako ng limang beses sa pagkain."Napakunot ang noo ni Vicente."Malaking handaan ba ang gusto mo?"Ngumiti si Karylle."Oo, wala pa akong hapunan ngayong gabi. Libre ka ba, Uncle?"Ngayon lamang sineryoso ni Vicente ang batang babae sa harap niya. Parang may kakaiba sa kanya, at malinaw na may layunin ito sa pakikipag-ugnayan sa kanya."Bata, may dahilan ka bang lumapit sa akin?"May ngiti sa mga labi ni Karylle."Uncle, gusto ko lang namang ilibre mo ako sa hapunan. Natatakot ka ba?"Batid ni Karylle na si Vicente ang klase ng taong hindi madaling mapikon o mapaglaruan. At tama ang hinala niya, dahil narinig niya ang mapanuyang tugon ni Vicente."Ano'ng kalokohan 'yan? Bakit naman ako mata
"Hindi pa ako babalik, may iba pa akong aasikasuhin."May isang bagay pang kulang sa kanilang plano ng kooperasyon.Sa totoo lang, plano rin niyang pumunta doon ngayong hapon.Lalo na’t si Jahmein, ang deputy manager ng kanilang departamento, ay talagang magaling—nahanap niya ang maraming tao na mahirap kumbinsihin.Kay Alexa, okay lang naman—nagustuhan niya ang plano dahil swak ito sa panlasa niya. Madali rin itong kausap, lalo na pagdating sa paghingi ng tulong para sa anak niya.Pero ang isa pang kooperasyon?Si Vicente.Isa itong kilalang matigas ang ulo.Nasa limampung taong gulang na siya ngayon at isa ring executive sa kumpanya. Dahil sa galing niya sa pagpapasya at dami ng tagumpay, maraming kumpanya ang gustong kunin siya, pero hindi siya natitinag.Kung magustuhan niya ang plano, walang problema. Pero kung hindi, hindi na siya mag-aaksaya ng panahon para humingi ng pagbabago—tatanggihan lang niya ito nang walang pag-aalinlangan.Ang masaklap pa, ang plano ni Karylle ay eksak
Pero kahit anong gawin ni JayR, parang hindi tinatablan si Harold. Wala siyang pakialam sa negosyo—mula umpisa hanggang dulo, gusto lang niyang manligaw kay Karylle.Ilang beses nang nagsalita si Karylle, pero kitang-kita ni JayR na hindi talaga sang-ayon si Harold. Sa tingin niya, parang walang pakialam si Harold kung kumita man o malugi ang negosyo, basta’t si Karylle lang ang kausap niya.Sa huli, sumuko na si JayR. Dumating na rin ang oras ng tanghalian.Kinuha ni Karylle ang kanyang bag at naglakad papalabas, pero mabilis na hinawakan ni Harold ang kanyang pulso."Sabi ko, sasamahan kitang kumain. Saan ka pupunta?""May kailangan pa kasi akong—"Bago pa niya matapos ang sasabihin, agad siyang pinutol ni JayR, na wala nang balak sumama sa kanila. "Ah, may kailangan pa rin akong gawin, kaya mauuna na ako. Kayo na ang mag-usap."Sa pagkakataong ito, tila mas natuwa si Harold. Ang tono niya kay JayR ay mas maayos na. "Mag-ingat ka."Habang papalabas ng opisina, tumingin si Harold kay
Lin Enen said this, doesn't it mean that if she can't succeed, this matter has nothing to do with her!After all, Meng Ning was raised so high by them, he was many times stronger than Lin Enen, and what Meng Ning couldn't do, it was normal for Lin Enen to not be able to do it.Blocked in his heart, he couldn't go up or down, Lin Yitang finally nodded breathlessly, "Just do your best."Lynn smiled and nodded, "Okay." Themeeting, and so it ended.And Lin Enen's next task is to follow a young, beautiful and mature woman to Fu Shi.At this moment, Meng Ning was driving the car, and Lin Enen was sitting in the co-pilot.She turned her eyes to look at Lin Enen, with a workplace smile on the corner of her mouth, "Miss Lin, this time the matter may be hard, you can reconcile in the middle."Lin Enen nodded, "I will do everything that needs to be done, but whether I can succeed or not depends on Miss Meng."Meng Ning nodded helplessly, "Well, I will do my best."Knowing that Lin Enen wouldn't