Nang maisip ni Bobbie ito, napansin niyang lalong dumilim ang ekspresyon ni Mr. Sanbuelgo.Ang tinutukoy ba ni Mr. Sanbuelgo ay si Miss Karylle...?Habang nagdadalawang-isip si Bobbie kung babaguhin niya ang kanyang sinabi, biglang nagsalita si Harold sa malamig na tono, "Sabihin mo na."Labis ang ginhawang naramdaman ni Bobbie at agad siyang nagpatuloy, "Pareho pa rin po ang bakas ng ebidensya tulad noong huli. Putol ang mga ito. Maaaring walang kinalaman si Miss Adeliya o malinis na niyang nabura ang mga ebidensya.""Paano naman ang taong iyon?"Ang tinutukoy ni Harold ay ang lalaking nagtulak kay Karylle."Nawala na po siya. Patuloy pa rin namin siyang hinahanap. Ang kanyang ama ay nasa probinsya, pero...""Simulan ninyong mag-imbestiga mula sa ama niya."Bahagyang natigilan si Bobbie ngunit agad na tumango, "Naiutos ko na po sa mga tao ko."Nanatiling tahimik si Harold, ngunit wala siyang balak na paalisin si Bobbie.Alam ni Bobbie na gusto ni Harold marinig ang mga balita tungkol
"Huwag mo munang isipin nang sobra, at wala ka namang kailangang gawin o alalahanin tungkol sa kanya. Wala namang dahilan."Akala ni Adeliya na may sasabihin si Harold na matindi, pero ito lang pala?"Harold, ako'y...""Marami pa akong kailangang ayusin dito. Kapag may oras ako, pupuntahan kita. Umuwi ka na muna at magpahinga ka."Napaawang ang kanyang bibig, halatang may sasabihin pa siya, pero napansin niyang naiinis na si Harold. Sa huli, wala na siyang nagawa kundi umatras."Sige, busy ka na muna. Ikaw rin, magpahinga ka nang mabuti. Malamig na ang panahon, huwag mong pahirapan ang sarili mo.""Hmm."Magnetic ang boses ni Harold, pero kung pakikinggang mabuti, mararamdaman mo ang bahagyang pagkainis niya.Nagbago ang mukha ni Adeliya, ngunit wala siyang nagawa kundi ang magsalita, "Sige, ibababa ko na ang tawag.""Hmm."Huminga nang malalim si Adeliya at ibinaba ang telepono.Sa susunod na sandali, tumingin siya kay Andrea na nasa tabi niya, halatang may galit."Kita mo? Sabi ko na
Ang katawan ng babae ay biglang nanigas, kinagat niya ang kanyang labi at pilit na gustong magsabi ng matalim na salita. Ngunit nang makita ang malamig na tingin ng lalaki, hindi na siya naglakas-loob magsalita pa at umalis nang may galit.Narinig ng lahat sa paligid ang nangyari, at agad nilang naintindihan—sobrang lamig ng ugali ng lalaki kaya walang sinuman ang nangangahas na lumapit.Ngunit ang mga nasa malayo, akala lang ay ayaw ni Logan Marquez sa babaeng iyon, kaya may isa pang babae ang lumapit upang subukang kausapin siya.Ang resulta...Pareho lang ang nangyari tulad ng dati.Sa pagkakataong ito, mukhang naging hamon sa ibang babae ang sitwasyon. Sunod-sunod silang nagsimulang subukan ang kanilang kapalaran.Hanggang sa tuluyang nainis si Logan Marquez.Hindi alam ng lahat kung saan siya kumuha ng patalim at bigla niyang inilapag ito sa mesa!Sa isang iglap, walang sinuman ang nangahas lumapit.Nararamdaman ng lahat na sobrang iritable ng lalaki, at tila wala talaga siyang hi
Malamig na tumingin si Harold kay Bobbie, "Bakit ka sumunod sa akin?"Bobbie: "??? Hindi ba dapat akong sumunod?"Ngunit sa sumunod na sandali, tila may napagtanto si Bobbie, at sa huli ay napabuntong-hininga na lang, "Sige, hihintayin kita rito."Walang sinabi si Harold, ngunit lihim siyang tumingin sa isang babaeng nasa lugar pa rin at tila hindi siya napansin. Pagkatapos nito, naglakad siya papasok.Samantalang si Bobbie…Pumunta ito sa isang sulok at naupo, kita sa mga mata niya ang malalim na pagkabahala.Si Ginoong Bo ay nagiging mas magulo ang pakikitungo sa sarili.Dapat ay kailangan siya ngayong araw, ngunit ngayon ay ayaw na niyang sumama. Hindi ba’t ayaw lang niyang pakialaman si Miss Therese?Ang kakayahan ni Ginoong Bo na itago ang nararamdaman ay lalong lumalala, at halatang-halata na ito ngayon.Wala siyang magawa kundi umupo na lang at manood.……Samantala, abala si Karylle sa pagtuon ng pansin kay Logan Marquez, kaya hindi niya alam ang nangyari kina Harold at Bobbie k
Dahan-dahang gumuhit ang ngiti sa mga labi ni Karylle habang pinapanood niyang lumapit ang taong nasa harapan niya. "Miss Alexa, ang laki ng sakto natin dito."Ito rin ang sinabi ni Julian Guzman sa kanya noon.Tinitigan siya ni Alexa. Ngayon, wala na ang matalim niyang tingin; mas mahinahon na ito. Tinitigan siya nito at kalmadong nagsabi, "May oras ka ba? Tara, magmeryenda tayo."Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, "Sige."Ini-lock niya ang sasakyan at sabay silang lumakad ni Julian Guzman.Di nagtagal, dumating sila sa isang pribadong kwarto."May gusto ka bang kainin?" Tanong ni Julian Guzman habang iniaabot ang menu.Ngumiti si Karylle, "Kahit ano, hindi ako mapili sa pagkain. Punta muna ako sa banyo, ikaw na muna ang umorder."May banyo naman sa loob ng kwarto.Tahimik na umorder si Alexa.Sa totoo lang, ang pagkain dito ay pangalawa lang. Lahat ng ito ay para sa kanya ring trabaho.Matapos alisin ni Karylle ang maskara, kitang-kita ang pamumula ng ilang bahagi ng kanyang mukh
Tiningnan ni Alexa ang papalayong likuran ni Karylle, ngunit hindi na siya nagsalita pa.Pagkalabas ni Karylle, tahimik siyang bumalik. Maayos ang lahat, walang anumang sagabal o pumigil sa kanya.Nagpatuloy si Karylle sa kanyang trabaho gaya ng dati. Ipinasa niya ang matagumpay na plano kay Ellione, na halos hindi makapaniwala."Grabe, Karylle! Nakuha mo si Julian?!" gulat na sabi ni Ellione.Hindi makapaniwala si Ellione sa narinig.Alam naman ng lahat na ang mga planong nasa kamay ni Karylle ay mga gawain na ni halos buong opisina—pati si Ellione at ang kanilang manager na si Gian—ay hindi magawa. Pero ilang araw pa lang, apat na proyekto na ang natapos ni Karylle! At lahat ito ay matagumpay!Ang buong opisina ay tulala. Ang tingin ng lahat ay puno ng pagkabigla at hindi makapaniwala, para bang nakarinig sila ng isang bagay na imposible.Ngunit ang mga ebidensya ay naroon sa harap nila. Talagang natulala ang lahat."Totoo ba ito? Si Julian? Kilala siyang napakahirap kumbinsihin!""
Nang makita ni Lauren na tila ayaw nang pag-usapan ni Andrea ang paksa, tumango na lamang siya at hindi na nagsalita pa.Napabuntong-hininga si Andrea at sinabi nang may pagkabahala, "Simula nang masuspinde si Adeliya, malungkot siya sa bahay. Tumawag pa siya kay Ginoong Sanbuelgo. Hindi nakapagpigil ang batang iyon at sinabi lahat kay Harold ang nangyari."Nagulat si Lauren at bahagyang nakonsensya. "Tapos? Wala akong ideya sa mga bagay na ito."Tumango si Andrea nang may pang-unawa. "Normal lang iyon, Lauren. Kapag tumatanda ang mga bata, nagkakaroon sila ng sariling opinyon. Hindi mo kailangang masyadong mag-alala."Muling napabuntong-hininga si Lauren, ngunit nagsalita ulit si Andrea, "Noong panahong iyon, labis na nasaktan si Adeliya. Pinatahan siya ni Harold, sinabihan siyang magpahinga nang maayos, at sinabi pa sa kanya na hindi kailangang masyadong magpakapagod ang isang babae. Kaya gusto kong tanungin, Lauren, ikaw, si Harold… may balak ba siyang pakasalan si Adeliya?""Kung
"Ang babaeng iyon, sakim sa kayamanan at tuso!"Mula simula hanggang huli, ginamit lang siya nito. Hindi mabilang ang mga bagay na pinilit sa kanilang mag-ama dahil sa kanya. Marahil labis niyang kinamuhian ang babaeng iyon kaya’t nagkaroon siya ng ganoong ideya kanina.Piliting pinakalma ni Harold ang kanyang sarili.Tiningnan siya ni Joseph nang malamig."Kung ganoon, ano ba talaga ang ibig mong sabihin? Kailan ka magpapakasal? Bigyan mo ako ng eksaktong araw! Kung patuloy mong hinihila ang Granle family sa ganitong kalagayan, ano ang iniisip mo?"Ngayon, alam na ng lahat na ikaw at si Adeliya ay magpapakasal, pero wala ka pa ring aksyon. Alam mo ba kung anong kahihinatnan niyan? Kaya mong isakripisyo ang reputasyon mo, pero ako? Hindi! Buong buhay ko akong naging matalino, at hindi ko hahayaang masira ang lahat dahil sa’yo. Huwag kang gagawa ng kahangalan!"Tahimik na sinabi ni Harold,"Mahina ang katawan ni Lola ngayon."Napairap si Joseph,"Mahina ang kalusugan ng lola mo, pero a
Namula ang mukha ng lalaki sa hiya, at sa sumunod na segundo, halos pasigaw niyang sinabi, "Normal na pagpupulong lang ito! Pero nag-record ka, Miss Granle! Hindi ba ilegal ‘yan?!""Batas?" Bahagya akong ngumiti at inulit ang salitang binanggit niya, puno ng bahagyang panunuya.Napansin kong nag-iba ang ekspresyon ng karamihan sa loob ng silid.Isang babaeng halatang may paghanga sa akin ang tumingin nang diretso sa lalaking sumisigaw, bago napailing at napabuntong-hininga. "Hindi ka ba nakatulog nang maayos kagabi? Bakit parang hindi mo alam ang sinasabi mo?"Halatang naiinis na siya sa pinagsasabi ng lalaki. "Si Miss Granle ay isang Iris, sa tingin mo ba hindi niya alam kung ano ang legal at ilegal?"Bagamat hindi niya direktang sinabi, malinaw sa lahat na ang tanong ng lalaki ay isang malaking kahangalan."A-Ako...!" Nabubulol ang lalaki, hindi na makahanap ng matinong sagot.Si Benjamin Raymundo, na kanina pa tahimik, ay halatang mas nagdilim ang mukha.Hindi man siya direkta kong
Hinila ko lang ang aking labi at hindi ko na pinansin si Harold.Ni hindi ko siya nilingon nang tumayo ako at lumabas ng silid.Naiwan si Harold sa kanyang upuan, hindi gumagalaw, pero ramdam ko ang matalim niyang tingin na nakasunod sa aking likuran. Para bang kaya niyang butasin ang likod ko gamit lang ang kanyang mga mata.Kung ibang tao lang siguro ang nasa sitwasyon ko, matagal nang nanghina ang mga tuhod nila o kaya'y nanginig ang mga kamay sa bigat ng presensya ni Harold. Pero ako? Hindi. Sa halip, mas lalo akong nag-apoy sa galit habang palayo sa kanya.Hindi ko na talaga siya kayang tiisin kahit isang saglit pa.Noon, nasasaktan ako kapag pinaparamdam niyang wala siyang pakialam sa akin. Pero ngayon, nang makita ko kung paanong lahat ng bagay sa kanya ay may halong interes, hindi ko maipaliwanag ang tindi ng pagkadismaya ko.Para bang bigla kong naisip kung gaano ako naging bulag noon.Ngayon ko lang tuluyang naunawaan na wala pala talaga akong halaga sa kanya.Pero kahit gan
Tulad ng inaasahan.Sa sandaling ito, inalis na ni Harold ang tingin niya at bahagyang pinasadahan ng tingin ang lahat ng nasa silid.“Magsisimula na bukas ang pagpapatupad ng plano. Kailangan ninyong makipag-cooperate nang buo at sundin ang mga galaw niya.”“Sige.”May sumagot, may tumango.Hindi na nagsalita pa si Karylle. Masyado na siyang maraming nasabi kanina, at ngayon ay pakiramdam niya’y nanuyo na ang kanyang lalamunan.Pagkatapos noon, tumayo na si Harold at lumabas ng silid.Agad namang nagsalita si Bobbie, “Tapos na ang meeting. Pwede na kayong bumalik sa trabaho at ayusin ang susunod na hakbang.”Walang nagsalita. Isa-isa nilang tinipon ang mga gamit nila at lumabas ng silid.Bilang bagong director na inilagay sa kumpanya, iba-iba ang naging reaksyon ng mga tao kay Karylle. May mga nananatiling neutral, may mga hindi nagugustuhan ang kanyang posisyon at iniisip na wala siyang silbi, at may mga tahimik lang na nagmamasid kung ano ang mangyayari.Pero hindi na niya iyon ini
Ginanap ni Gillian ang tanong na iyon hindi para guluhin si Karylle, kundi para masigurado ang kaligtasan ng buong proyekto.Saglit na dumaan ang tingin ni Karylle kay Harold, ngunit napansin niyang wala itong balak na magsalita — parang sinasadya nitong hayaan siyang harapin ang sitwasyon nang mag-isa.Alam niyang sinusubukan siya ni Harold. Kung hindi niya mapatunayan ngayon ang kakayahan niya bilang project head, mahihirapan siyang kontrolin ang mga tao sa kumpanya sa mga susunod na araw.Kung ibang tao siguro ang nasa kalagayan niya, maaaring hindi na nila papansinin ang ganitong pagtutol at simpleng idadahilan na si Harold naman ang nagdala sa kanila rito. Pero hindi ganoon si Karylle.Alam niya na kung magtatagumpay ang proyektong ito, mas titibay ang posisyon niya sa Granle Group. Kaya hindi niya hahayaang mapahiya siya sa harap ng lahat.Habang nanonood ang lahat na parang naghihintay ng pagkakamali, kalmadong nagsalita si Karylle, "Manager Gillian, kung tama po ang pagkakaint
Tahimik ang lahat. Nang tumingin si Bobbie kay Karylle, marahan itong tumango bilang hudyat na maaari na siyang magsimula.Agad namang kinuha ni Karylle ang kanyang USB flash drive, isinaksak ito sa laptop, at ini-project ang screen sa harap ng conference room.Mula sa kinaroroonan ni Harold, na hindi pa rin nagsasalita, pinagmamasdan niya ang mapuputing kamay ni Karylle habang ginagamit ang mouse. Hindi niya napigilang maalala ang eksena noong gabing nagpunta siya sa bahay ni Karylle — kung paano nito mabilis na na-crack ang lihim na data ng kanyang kumpanya.Ngunit si Karylle, ni minsan ay hindi nag-abalang tingnan si Harold. Deretso lang siyang nag-umpisa ng kanyang presentasyon.Habang nag-e-explain si Karylle, unti-unting napabilib ang mga tao sa paligid. Ang ilan sa kanila ay hindi naiwasang mapahanga sa malalim na pang-unawa ni Karylle pagdating sa proyekto.Ang totoo, bago pa man sila mag-meeting, marami na ang nakarinig ng balita na si Karylle ang may gawa ng buong plano na i
Narating na ni Karylle ang opisina ni Harold noon, kaya alam niyang halos magkapareho ang disenyo ng kanyang bagong opisina rito.Alam niyang hindi mahilig si Harold sa mga bagay na karaniwan — gusto nito laging kakaiba at naiiba sa lahat. Pero ngayon? Bakit parang ginagawa nitong kapareho ng opisina niya ang opisina ni Harold?Napakunot-noo si Karylle, may kakaibang pakiramdam siyang hindi maipaliwanag."Ano bang pinaplano niya? Bakit ganito?"Alam niyang sa kagustuhang makasal ulit sa kanya, marami nang isinakripisyo si Harold. Pero ito... parang may ibang kahulugan.Umiling si Karylle, pinilit niyang huwag na lamang isipin iyon. Dumiretso siya sa kanyang desk, umupo, at binuksan ang computer. I-export niya ang mga data mula sa kanyang USB flash drive, siniguradong tama ang lahat bago ilabas ang kanyang mga dokumento.Habang abala siya, biglang tumunog ang landline sa mesa niya, dahilan para mahila siya pabalik sa realidad.Kinuha niya ang telepono at sinagot ito, "Hello?"Magalang
Ngunit matapos sabihin iyon, napabuntong-hininga si Nicole habang nakatingin kay Karylle. Gusto niyang tulungan ito, pero ano nga bang magagawa niya?Kay Alexander, palagi nang matigas ang pagtanggi ni Karylle—walang pag-aalinlangan. Pero sa trabaho, hindi maiiwasan ang personal na emosyon at mga hindi kanais-nais na sitwasyon.Sa kabilang banda naman, si Harold ay kusa pang lumalapit kay Karylle at tila walang sawang nanggugulo.Ganun din kay Christian...Kung ibang tao ang nasa sitwasyon ni Karylle, tiyak na maguguluhan din ito.Kahit ilang beses siyang tumanggi, palaging may susulpot na isa sa kanila. Pabalik-balik lang ang lahat, kaya ano nga ba ang pwedeng gawin?Napabuntong-hininga si Nicole, ramdam ang bigat ng sitwasyon ni Karylle. "Grabe, naaawa na talaga ako sa'yo. Ang hirap ng kalagayan mo ngayon."Pinisil ni Karylle ang sentido niya at ngumiti ng pilit. "Ayos lang. Isa-isang ayusin na lang, unti-unti. Wala naman akong ibang magagawa."Tumango si Nicole, pero wala na rin si
Nararamdaman agad ang biglang pagbagsak ng temperatura sa paligid matapos magsalita ni Roy.Tumayo si Harold at walang sabi-sabing umalis."Eh, eh,..." Napasimangot si Roy. Kung hindi niya kaya, aalis na lang? Napakataas ng pride ng lalaking ito! Sa ganyang ugali, malabo na talagang mahuli niya si Karylle.Habang nagrereklamo sa sarili, mabilis niyang sinundan si Harold. Pero bago siya umalis, nilingon pa niya sina Karylle at Nicole, ngumiti nang malapad, at nagpakita ng mapuputing ngipin. "Kita-kits ulit~~""Hinding-hindi na!" sagot agad ni Nicole nang walang pag-aalinlangan. Samantalang si Karylle, bahagyang ngumiti na parang hindi mapigilan ang sarili.Biglang itinuro ni Roy si Nicole gamit ang daliri, pero nang makitang lumayo na si Harold, agad siyang tumakbo para habulin ito.Napairap si Nicole at napasinghal. "Walang hiya! Alam ko na kung ano ang iniisip mo araw-araw! Hindi ka pa rin sumusuko?!"Napabuntong-hininga si Karylle. "Alam mo, medyo komplikado ang relasyon ninyong dal
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta