Bumuntong-hininga si Karylle, "Ano na naman ang nangyari sa tatay mo?""Hay, nakakainis, paulit-ulit niya akong kinukumbinsing bumalik, pinag-usapan namin na itigil ko na raw ang galit ko sa kanya, at ipinaliwanag pa niya ang side niya, pero ang paliwanag niya napakahina. Namatay ang nanay ko dahil sa kanya, at kinasusuklaman ko siya habang-buhay!"Bahagyang gumalaw ang mga mata ni Karylle, tinitigan si Nicole na halatang aburido. Kalma niyang sinabi, "May mga bagay na kailangang harapin mo, at baka marami kang maling akala. Kung hindi mo siya pinaniniwalaan, bakit hindi mo subukang alamin ang totoo tungkol sa nangyari noon?"Nanggigil si Nicole at galit na sagot, "Noon, tumalon ang nanay ko mula sa building sa harap ko dahil may babae siya sa labas! Totoo ang nangyaring 'yun, anong paliwanag pa ang kailangan?"Tinaas niya ang ulo at tumingin kay Karylle, "Ngayon, ikinulong niya ako sa bahay. Una, gusto niyang patawarin ko siya. Pangalawa, gusto niya akong magpakasal sa taong gusto ni
Tumango si Karylle at muling nagsalita, "Hindi ko na ito ililihim sa inyo, Tito. Ang orihinal na kundisyon ng planong ito ay dapat ang pamilya Handel ang magbibigay ng lahat ng pondo, habang ang pamilya Granle naman ay makikipagtulungan sa trabaho. Hindi nagbago ang mga pangunahing pangangailangan at direksyon ng teknikal na pag-unlad, pero binago at inayos ko lahat ng mga plano ayon sa outline ng orihinal na plano."Mas lumalim ang gulat sa mga mata ni Santino. "Ikaw ang gumawa nito?!"Tumango si Karylle. "Pati 'yung naunang proyekto kasama ang Sanbuelgo, ako rin ang nag-ayos."Napatingin nang husto si Santino kay Karylle, kitang-kita ang kanyang pagkabilib. "Ang galing, ang galing talaga! Kung makita ka ng tatay mo ngayon, sigurado akong matutuwa siya sa abilidad mo."Biglang dumilim ang mga mata ni Karylle.Ang pinakamasakit na pinagsisisihan niya ngayon ay ang hindi niya napiling makasama ang ama niya nang maayos dahil sa pagmamahal. Kung nalaman lang niya nang mas maaga, baka buh
Ngumiti si Karylle at umiling, "Hindi ako natatakot."Sa totoo lang, pwede namang hindi na ipatawag ni Santino si Adeliya. Pwede niyang hayaan na lamang na si Karylle ang magtagumpay nang walang laban para hindi na maghanda ang kabilang panig.Pero ang ganitong klaseng tagumpay ay magiging usap-usapan din ng mga tao.Mas mabuti nang hayaan silang magkaharap sa harap ng lahat para wala nang ibang masabi. Kapag nanalo si Karylle, magiging malinaw na karapat-dapat siya."Magaling! Nakakatuwa ka, hahaha!" Natawa si Santino, bakas ang kasiyahan. "Dahil nandito na rin kayo, bakit hindi muna kayo magpahinga rito ngayong gabi? Marami pa tayong pwedeng pag-usapan."Ngumiti si Nicole. "Naku, huwag na po, Tito, maaga pa naman. Pero kung hindi ka pa pagod, pwede pa tayong mag-usap."Tumango si Santino, halatang ayaw pang paalisin ang dalawa. Marami pa siyang gustong itanong.Nang hindi umangal si Karylle, mahinahon siyang tumingin kay Karylle at tinanong, "Ano sa tingin mo ang estado ng kumpanya
Pagdating ni Karylle sa conference room, unti-unting dumating ang ibang mga tao."Karylle?"Halata sa mukha ng ilan ang pagtataka. Ang meeting na ito ay biglaan, at wala ni isa ang nakakaalam kung ano talaga ang dahilan nito. Ang tanging malinaw lang ay si Mr. Santino mismo ang nagpa-initiate ng pulong.Malaki ang impluwensya ni Santino sa kumpanya, kaya’t nagtataka ang lahat kung bakit nandito si Karylle.Napatingin sila kay Karylle na ngumiti at nagbigay galang, "Magandang araw po sa inyong lahat."Bahagyang tumango ang lahat bilang tugon, ngunit bakas pa rin ang pagkalito sa kanilang mga mukha.Tahimik na naglakad si Karylle papunta sa isang sulok at umupo sa pinakahindi pansinin na upuan—ang pinakamababang posisyon sa loob ng silid.Tinitigan siya ng lahat, at may kakaibang ekspresyon ang kanilang mga mata.Pagdating naman ni Adeliya na may dalang folder, ang unang nakita niya ay si Karylle. Natigilan siya at naramdaman ang hindi magandang kutob sa dibdib niya.Tumingala si Karyll
"Ang pulong na ito ay pangunahing para sa proyekto ng pamilya Granle at pamilya Handel," ani Santino.Biglang nanikip ang kamao ni Adeliya sa ilalim ng mesa. Mabilis siyang tumingin kay Karylle na tahimik lamang sa isang tabi, at napakagat siya sa galit. Alam niyang ito na naman ang kalokohan ng babaeng ito!Agad siyang tumingin kay Lucio, ngunit laking gulat niya nang makita niyang may bahagyang pagkalito pa rin sa mga mata ng kanyang ama."Nakakainis! Hindi nabasa ni Papa ang mensahe ko," bulong niya sa sarili.Medyo naguguluhan, nagsalita si Lucio, "Kasama ang Handel Group?"Maging ang iba ay nagkatinginan nang may pagtataka kay Santino.May isa nang nagtanong, "May balak po ba kayong makipag-partner sa Handel Group, o mayroon nang kasalukuyang proyekto kasama sila?" Alam naman ng lahat na ang proyekto kasama ang Handel Group ay hindi maliit na bagay. Kung totoo ito, dapat alam na ng marami."Mukhang interesado pa lang siguro," dagdag ng isa.Malumanay na sagot ni Santino, "Wala pa
Nang makita ni Adeliya na kalmado si Karylle, hindi siya naglakas-loob na magpakita ng anumang labis na emosyon. Sa halip, sinabi niya sa lahat nang medyo nahihiya, “Pasensya na, ang ibinigay sa akin noon ni Karylle ay pawang mga dokumento lamang. Wala siyang ipinaliwanag sa akin ng ganito ka-detalyado, kaya hindi ko alam ang buong detalye.”Nang sasabihin pa sana ni Adeliya ang mga susunod na palusot, ngumiti si Santino at nagsalita, “Hindi ka ba kinausap ni Karylle, o ikaw mismo ang hindi gustong ipagpatuloy niya ito?”Lahat ng mata ay tumuon kay Adeliya, at ang mga tingin sa kanya ay tila nagiging mas komplikado.Bahagyang nagbago ang kulay ng mukha ni Adeliya.Sa kabila ng lahat, nakita ni Karylle ang pagkakataon at nagpakita ng bahagyang panunuya sa kanyang mga mata. Puting lotus? Tsaa na may halong katusuhan? Kung ano man ang tawag ng iba, sino ba ang hindi marunong maglaro ng ganitong estilo?Bago pa makaisip ng palusot si Adeliya, nagsalita na si Karylle nang puno ng "pagkagui
Naroon ang katahimikan sa mukha ni Myra, pero bakas sa kanyang mga mata ang pag-aalala.Ang plano na ito, kapag nagtagumpay, kahit sinong mangmang ay alam kung gaano kalaking benepisyo ang makukuha!Malaki ang posibilidad na pumayag ang ama nila na si Karylle ang gumawa ng ganitong bagay para sa kita.Kapag nangyari iyon, sisikat nang husto si Karylle, saan pa kaya siya tatayo? Hindi ba nito hahayaang lumago nang husto si Karylle nang walang hadlang?Ngumiti lang si Karylle at hindi na nagsalita.Tumingin muli si Lucio kay Adeliya, “Adeliya, sa pagkakataong ito, ikaw ang nagpabaya sa iyong tungkulin. Bumalik ka at gumawa ng report tungkol dito.”Naiinis si Adeliya sa loob-loob niya, pero pinilit niyang pigilan ang sarili at sumagot, “Naiintindihan ko.”“Report lang ba ang sapat na solusyon?” Sinamantala ni Myra ang pagkakataon at itinuloy ang panggigipit.Lalong dumilim ang tingin ni Lucio.Si Myra at ang grupo ng iba pa na nasa kampo ng ama ni Karylle ay palaging sumasalungat sa kany
“Kung hindi mo kayang panindigan ang planong ito, hindi na kailangang ituloy ang pakikipag-cooperate.”Hindi maipinta ang mga mukha ng grupo ni Lucio.Samantala, ang grupo naman ni Karylle ay may bahagyang ngiti sa kanilang mga labi.Matagal nang inaasahan ni Karylle ang sasabihin ni Alexander. Bukod pa roon, nagbigay na siya ng paunang abiso kaya’t muli siyang nagsalita.“Mr. Handel, hindi ko po talaga kaya. Limitado ang kakayahan ko, at kung ako ang hahawak nito, malamang ay hindi ko magawa nang maayos.”Mabilis na sumagot si Alexander, “Sa palagay ko, wala nang ibang mas may kakayahan kaysa sa’yo para gawin ito. Kaya prinsesa, bigyan mo ng sapat na tiwala ang sarili mo. Nai-report mo na ba ito sa kumpanya niyo?”Napatigil sandali si Karylle, ngunit bago pa siya makapagsalita, nagsalita ulit si Alexander, “Sabihin mo sa mga namumuno sa kumpanya niyo na ito ang gusto ko. Hindi ako magbibigay ng konsiderasyon kahit kanino. Kung hindi ikaw ang hahawak sa planong ito, mawawalan ito ng b
Namula ang mukha ng lalaki sa hiya, at sa sumunod na segundo, halos pasigaw niyang sinabi, "Normal na pagpupulong lang ito! Pero nag-record ka, Miss Granle! Hindi ba ilegal ‘yan?!""Batas?" Bahagya akong ngumiti at inulit ang salitang binanggit niya, puno ng bahagyang panunuya.Napansin kong nag-iba ang ekspresyon ng karamihan sa loob ng silid.Isang babaeng halatang may paghanga sa akin ang tumingin nang diretso sa lalaking sumisigaw, bago napailing at napabuntong-hininga. "Hindi ka ba nakatulog nang maayos kagabi? Bakit parang hindi mo alam ang sinasabi mo?"Halatang naiinis na siya sa pinagsasabi ng lalaki. "Si Miss Granle ay isang Iris, sa tingin mo ba hindi niya alam kung ano ang legal at ilegal?"Bagamat hindi niya direktang sinabi, malinaw sa lahat na ang tanong ng lalaki ay isang malaking kahangalan."A-Ako...!" Nabubulol ang lalaki, hindi na makahanap ng matinong sagot.Si Benjamin Raymundo, na kanina pa tahimik, ay halatang mas nagdilim ang mukha.Hindi man siya direkta kong
Hinila ko lang ang aking labi at hindi ko na pinansin si Harold.Ni hindi ko siya nilingon nang tumayo ako at lumabas ng silid.Naiwan si Harold sa kanyang upuan, hindi gumagalaw, pero ramdam ko ang matalim niyang tingin na nakasunod sa aking likuran. Para bang kaya niyang butasin ang likod ko gamit lang ang kanyang mga mata.Kung ibang tao lang siguro ang nasa sitwasyon ko, matagal nang nanghina ang mga tuhod nila o kaya'y nanginig ang mga kamay sa bigat ng presensya ni Harold. Pero ako? Hindi. Sa halip, mas lalo akong nag-apoy sa galit habang palayo sa kanya.Hindi ko na talaga siya kayang tiisin kahit isang saglit pa.Noon, nasasaktan ako kapag pinaparamdam niyang wala siyang pakialam sa akin. Pero ngayon, nang makita ko kung paanong lahat ng bagay sa kanya ay may halong interes, hindi ko maipaliwanag ang tindi ng pagkadismaya ko.Para bang bigla kong naisip kung gaano ako naging bulag noon.Ngayon ko lang tuluyang naunawaan na wala pala talaga akong halaga sa kanya.Pero kahit gan
Tulad ng inaasahan.Sa sandaling ito, inalis na ni Harold ang tingin niya at bahagyang pinasadahan ng tingin ang lahat ng nasa silid.“Magsisimula na bukas ang pagpapatupad ng plano. Kailangan ninyong makipag-cooperate nang buo at sundin ang mga galaw niya.”“Sige.”May sumagot, may tumango.Hindi na nagsalita pa si Karylle. Masyado na siyang maraming nasabi kanina, at ngayon ay pakiramdam niya’y nanuyo na ang kanyang lalamunan.Pagkatapos noon, tumayo na si Harold at lumabas ng silid.Agad namang nagsalita si Bobbie, “Tapos na ang meeting. Pwede na kayong bumalik sa trabaho at ayusin ang susunod na hakbang.”Walang nagsalita. Isa-isa nilang tinipon ang mga gamit nila at lumabas ng silid.Bilang bagong director na inilagay sa kumpanya, iba-iba ang naging reaksyon ng mga tao kay Karylle. May mga nananatiling neutral, may mga hindi nagugustuhan ang kanyang posisyon at iniisip na wala siyang silbi, at may mga tahimik lang na nagmamasid kung ano ang mangyayari.Pero hindi na niya iyon ini
Ginanap ni Gillian ang tanong na iyon hindi para guluhin si Karylle, kundi para masigurado ang kaligtasan ng buong proyekto.Saglit na dumaan ang tingin ni Karylle kay Harold, ngunit napansin niyang wala itong balak na magsalita — parang sinasadya nitong hayaan siyang harapin ang sitwasyon nang mag-isa.Alam niyang sinusubukan siya ni Harold. Kung hindi niya mapatunayan ngayon ang kakayahan niya bilang project head, mahihirapan siyang kontrolin ang mga tao sa kumpanya sa mga susunod na araw.Kung ibang tao siguro ang nasa kalagayan niya, maaaring hindi na nila papansinin ang ganitong pagtutol at simpleng idadahilan na si Harold naman ang nagdala sa kanila rito. Pero hindi ganoon si Karylle.Alam niya na kung magtatagumpay ang proyektong ito, mas titibay ang posisyon niya sa Granle Group. Kaya hindi niya hahayaang mapahiya siya sa harap ng lahat.Habang nanonood ang lahat na parang naghihintay ng pagkakamali, kalmadong nagsalita si Karylle, "Manager Gillian, kung tama po ang pagkakaint
Tahimik ang lahat. Nang tumingin si Bobbie kay Karylle, marahan itong tumango bilang hudyat na maaari na siyang magsimula.Agad namang kinuha ni Karylle ang kanyang USB flash drive, isinaksak ito sa laptop, at ini-project ang screen sa harap ng conference room.Mula sa kinaroroonan ni Harold, na hindi pa rin nagsasalita, pinagmamasdan niya ang mapuputing kamay ni Karylle habang ginagamit ang mouse. Hindi niya napigilang maalala ang eksena noong gabing nagpunta siya sa bahay ni Karylle — kung paano nito mabilis na na-crack ang lihim na data ng kanyang kumpanya.Ngunit si Karylle, ni minsan ay hindi nag-abalang tingnan si Harold. Deretso lang siyang nag-umpisa ng kanyang presentasyon.Habang nag-e-explain si Karylle, unti-unting napabilib ang mga tao sa paligid. Ang ilan sa kanila ay hindi naiwasang mapahanga sa malalim na pang-unawa ni Karylle pagdating sa proyekto.Ang totoo, bago pa man sila mag-meeting, marami na ang nakarinig ng balita na si Karylle ang may gawa ng buong plano na i
Narating na ni Karylle ang opisina ni Harold noon, kaya alam niyang halos magkapareho ang disenyo ng kanyang bagong opisina rito.Alam niyang hindi mahilig si Harold sa mga bagay na karaniwan — gusto nito laging kakaiba at naiiba sa lahat. Pero ngayon? Bakit parang ginagawa nitong kapareho ng opisina niya ang opisina ni Harold?Napakunot-noo si Karylle, may kakaibang pakiramdam siyang hindi maipaliwanag."Ano bang pinaplano niya? Bakit ganito?"Alam niyang sa kagustuhang makasal ulit sa kanya, marami nang isinakripisyo si Harold. Pero ito... parang may ibang kahulugan.Umiling si Karylle, pinilit niyang huwag na lamang isipin iyon. Dumiretso siya sa kanyang desk, umupo, at binuksan ang computer. I-export niya ang mga data mula sa kanyang USB flash drive, siniguradong tama ang lahat bago ilabas ang kanyang mga dokumento.Habang abala siya, biglang tumunog ang landline sa mesa niya, dahilan para mahila siya pabalik sa realidad.Kinuha niya ang telepono at sinagot ito, "Hello?"Magalang
Ngunit matapos sabihin iyon, napabuntong-hininga si Nicole habang nakatingin kay Karylle. Gusto niyang tulungan ito, pero ano nga bang magagawa niya?Kay Alexander, palagi nang matigas ang pagtanggi ni Karylle—walang pag-aalinlangan. Pero sa trabaho, hindi maiiwasan ang personal na emosyon at mga hindi kanais-nais na sitwasyon.Sa kabilang banda naman, si Harold ay kusa pang lumalapit kay Karylle at tila walang sawang nanggugulo.Ganun din kay Christian...Kung ibang tao ang nasa sitwasyon ni Karylle, tiyak na maguguluhan din ito.Kahit ilang beses siyang tumanggi, palaging may susulpot na isa sa kanila. Pabalik-balik lang ang lahat, kaya ano nga ba ang pwedeng gawin?Napabuntong-hininga si Nicole, ramdam ang bigat ng sitwasyon ni Karylle. "Grabe, naaawa na talaga ako sa'yo. Ang hirap ng kalagayan mo ngayon."Pinisil ni Karylle ang sentido niya at ngumiti ng pilit. "Ayos lang. Isa-isang ayusin na lang, unti-unti. Wala naman akong ibang magagawa."Tumango si Nicole, pero wala na rin si
Nararamdaman agad ang biglang pagbagsak ng temperatura sa paligid matapos magsalita ni Roy.Tumayo si Harold at walang sabi-sabing umalis."Eh, eh,..." Napasimangot si Roy. Kung hindi niya kaya, aalis na lang? Napakataas ng pride ng lalaking ito! Sa ganyang ugali, malabo na talagang mahuli niya si Karylle.Habang nagrereklamo sa sarili, mabilis niyang sinundan si Harold. Pero bago siya umalis, nilingon pa niya sina Karylle at Nicole, ngumiti nang malapad, at nagpakita ng mapuputing ngipin. "Kita-kits ulit~~""Hinding-hindi na!" sagot agad ni Nicole nang walang pag-aalinlangan. Samantalang si Karylle, bahagyang ngumiti na parang hindi mapigilan ang sarili.Biglang itinuro ni Roy si Nicole gamit ang daliri, pero nang makitang lumayo na si Harold, agad siyang tumakbo para habulin ito.Napairap si Nicole at napasinghal. "Walang hiya! Alam ko na kung ano ang iniisip mo araw-araw! Hindi ka pa rin sumusuko?!"Napabuntong-hininga si Karylle. "Alam mo, medyo komplikado ang relasyon ninyong dal
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta